રોમિણઃ 8

1 યે જનાઃ ખ્રીષ્ટં યીશુમ્ આશ્રિત્ય શારીરિકં નાચરન્ત આત્મિકમાચરન્તિ તેઽધુના દણ્ડાર્હા ન ભવન્તિ|

Så er der da nu ingen Fordømmelse for dem, som ere i Kristus Jesus.

2 જીવનદાયકસ્યાત્મનો વ્યવસ્થા ખ્રીષ્ટયીશુના પાપમરણયો ર્વ્યવસ્થાતો મામમોચયત્|

Thi Livets Ånds Lov frigjorde mig i Kristus Jesus fra Syndens og Dødens Lov.

3 યસ્માચ્છારીરસ્ય દુર્બ્બલત્વાદ્ વ્યવસ્થયા યત્ કર્મ્માસાધ્યમ્ ઈશ્વરો નિજપુત્રં પાપિશરીરરૂપં પાપનાશકબલિરૂપઞ્ચ પ્રેષ્ય તસ્ય શરીરે પાપસ્ય દણ્ડં કુર્વ્વન્ તત્કર્મ્મ સાધિતવાન્|

Thi det, som var Loven umuligt, det, hvori den var afmægtig ved Kødet, det gjorde Gud, idet han sendte sin egen Søn i syndigt Køds Lighed og for Syndens Skyld og således domfældte Synden i Kødet,

4 તતઃ શારીરિકં નાચરિત્વાસ્માભિરાત્મિકમ્ આચરદ્ભિર્વ્યવસ્થાગ્રન્થે નિર્દ્દિષ્ટાનિ પુણ્યકર્મ્માણિ સર્વ્વાણિ સાધ્યન્તે|

for at Lovens Krav skulde opfyldes i os, som ikke vandre efter Kødet, men efter Ånden.

5 યે શારીરિકાચારિણસ્તે શારીરિકાન્ વિષયાન્ ભાવયન્તિ યે ચાત્મિકાચારિણસ્તે આત્મનો વિષયાન્ ભાવયન્તિ|

Thi de, som lade sig lede af Kødet, hige efter det kødelige; men de, som lade sig lede af Ånden, hige efter det åndelige.

6 શારીરિકભાવસ્ય ફલં મૃત્યુઃ કિઞ્ચાત્મિકભાવસ્ય ફલે જીવનં શાન્તિશ્ચ|

Thi Kødets Higen er Død, men Åndens Higen er Liv og Fred,

7 યતઃ શારીરિકભાવ ઈશ્વરસ્ય વિરુદ્ધઃ શત્રુતાભાવ એવ સ ઈશ્વરસ્ય વ્યવસ્થાયા અધીનો ન ભવતિ ભવિતુઞ્ચ ન શક્નોતિ|

efterdi Kødets Higen er Fjendskab imod Gud, thi det er ikke Guds Lov lydigt, det kan jo ikke heller være det.

8 એતસ્માત્ શારીરિકાચારિષુ તોષ્ટુમ્ ઈશ્વરેણ ન શક્યં|

Og de, som ere i Kødet, kunne ikke tækkes Gud.

9 કિન્ત્વીશ્વરસ્યાત્મા યદિ યુષ્માકં મધ્યે વસતિ તર્હિ યૂયં શારીરિકાચારિણો ન સન્ત આત્મિકાચારિણો ભવથઃ| યસ્મિન્ તુ ખ્રીષ્ટસ્યાત્મા ન વિદ્યતે સ તત્સમ્ભવો નહિ|

I derimod ere ikke i Kødet, men i Ånden, om ellers Guds Ånd bor i eder. Men om nogen ikke har Kristi Ånd, så hører han ham ikke til.

10 યદિ ખ્રીષ્ટો યુષ્માન્ અધિતિષ્ઠતિ તર્હિ પાપમ્ ઉદ્દિશ્ય શરીરં મૃતં કિન્તુ પુણ્યમુદ્દિશ્યાત્મા જીવતિ|

Men om Kristus er i eder, da er vel Legemet dødt på Grund at Synd, men Ånden er Liv på Grund af Retfærdighed.

11 મૃતગણાદ્ યીશુ ર્યેનોત્થાપિતસ્તસ્યાત્મા યદિ યુષ્મન્મધ્યે વસતિ તર્હિ મૃતગણાત્ ખ્રીષ્ટસ્ય સ ઉત્થાપયિતા યુષ્મન્મધ્યવાસિના સ્વકીયાત્મના યુષ્માકં મૃતદેહાનપિ પુન ર્જીવયિષ્યતિ|

Men om hans Ånd, der oprejste Jesus fra de døde, bor i eder, da skal han, som oprejste Kristus fra de døde, levendegøre også eders dødelige Legemer ved sin Ånd, som bor i eder.

12 હે ભ્રાતૃગણ શરીરસ્ય વયમધમર્ણા ન ભવામોઽતઃ શારીરિકાચારોઽસ્માભિ ર્ન કર્ત્તવ્યઃ|

Altså, Brødre! ere vi ikke Kødets Skyldnere, så at vi skulde leve efter Kødet;

13 યદિ યૂયં શરીરિકાચારિણો ભવેત તર્હિ યુષ્માભિ ર્મર્ત્તવ્યમેવ કિન્ત્વાત્મના યદિ શરીરકર્મ્માણિ ઘાતયેત તર્હિ જીવિષ્યથ|

thi dersom I leve efter Kødet, skulle I dø, men dersom l ved Ånden døde Legemets Gerninger, skulle I leve.

14 યતો યાવન્તો લોકા ઈશ્વરસ્યાત્મનાકૃષ્યન્તે તે સર્વ્વ ઈશ્વરસ્ય સન્તાના ભવન્તિ|

Thi så mange som drives af Guds Ånd, disse ere Guds Børn.

15 યૂયં પુનરપિ ભયજનકં દાસ્યભાવં ન પ્રાપ્તાઃ કિન્તુ યેન ભાવેનેશ્વરં પિતઃ પિતરિતિ પ્રોચ્ય સમ્બોધયથ તાદૃશં દત્તકપુત્રત્વભાવમ્ પ્રાપ્નુત|

I modtoge jo ikke en Trældoms Ånd atter til Frygt, men I modtoge en Sønneudkårelses Ånd, i hvilken vi råbe: Abba, Fader!

16 અપરઞ્ચ વયમ્ ઈશ્વરસ્ય સન્તાના એતસ્મિન્ પવિત્ર આત્મા સ્વયમ્ અસ્માકમ્ આત્માભિઃ સાર્દ્ધં પ્રમાણં દદાતિ|

Ånden selv vidner med vor Ånd, at vi ere Guds Børn.

17 અતએવ વયં યદિ સન્તાનાસ્તર્હ્યધિકારિણઃ, અર્થાદ્ ઈશ્વરસ્ય સ્વત્ત્વાધિકારિણઃ ખ્રીષ્ટેન સહાધિકારિણશ્ચ ભવામઃ; અપરં તેન સાર્દ્ધં યદિ દુઃખભાગિનો ભવામસ્તર્હિ તસ્ય વિભવસ્યાપિ ભાગિનો ભવિષ્યામઃ|

Men når vi ere Børn, ere vi også Arvinger, Guds Arvinger og Kristi Medarvinger, om ellers vi lide med ham for også at herliggøres med ham.

18 કિન્ત્વસ્માસુ યો ભાવીવિભવઃ પ્રકાશિષ્યતે તસ્ય સમીપે વર્ત્તમાનકાલીનં દુઃખમહં તૃણાય મન્યે|

Thi jeg holder for, at den nærværende Tids Lidelser ikke ere at regne imod den Herlighed, som skal åbenbares på os.

19 યતઃ પ્રાણિગણ ઈશ્વરસ્ય સન્તાનાનાં વિભવપ્રાપ્તિમ્ આકાઙ્ક્ષન્ નિતાન્તમ્ અપેક્ષતે|

Thi Skabningens Forlængsel venter på Guds Børns Åbenbarelse.

20 અપરઞ્ચ પ્રાણિગણઃ સ્વૈરમ્ અલીકતાયા વશીકૃતો નાભવત્

Thi Skabningen blev underlagt Forfængeligheden, ikke med sin Villie, men for hans Skyld, som lagde den derunder,

21 કિન્તુ પ્રાણિગણોઽપિ નશ્વરતાધીનત્વાત્ મુક્તઃ સન્ ઈશ્વરસ્ય સન્તાનાનાં પરમમુક્તિં પ્રાપ્સ્યતીત્યભિપ્રાયેણ વશીકર્ત્રા વશીચક્રે|

med Håb om, at også Skabningen selv skal blive frigjort fra Forkrænkelighedens Trældom til Guds Børns Herligheds Frihed.

22 અપરઞ્ચ પ્રસૂયમાનાવદ્ વ્યથિતઃ સન્ ઇદાનીં યાવત્ કૃત્સ્નઃ પ્રાણિગણ આર્ત્તસ્વરં કરોતીતિ વયં જાનીમઃ|

Thi vi vide, at hele Skabningen tilsammen sukker og er tilsammen i Veer indtil nu.

23 કેવલઃ સ ઇતિ નહિ કિન્તુ પ્રથમજાતફલસ્વરૂપમ્ આત્માનં પ્રાપ્તા વયમપિ દત્તકપુત્રત્વપદપ્રાપ્તિમ્ અર્થાત્ શરીરસ્ય મુક્તિં પ્રતીક્ષમાણાસ્તદ્વદ્ અન્તરાર્ત્તરાવં કુર્મ્મઃ|

Dog ikke det alene, men også vi selv, som have Åndens Førstegrøde, også vi sukke ved os selv, idet vi forvente en Sønneudkårelse, vort Legemes Forløsning.

24 વયં પ્રત્યાશયા ત્રાણમ્ અલભામહિ કિન્તુ પ્રત્યક્ષવસ્તુનો યા પ્રત્યાશા સા પ્રત્યાશા નહિ, યતો મનુષ્યો યત્ સમીક્ષતે તસ્ય પ્રત્યાશાં કુતઃ કરિષ્યતિ?

Thi i Håbet bleve vi frelste. Men et Håb, som ses, er ikke et Håb; thi hvad en ser, hvor kan han tillige håbe det?

25 યદ્ અપ્રત્યક્ષં તસ્ય પ્રત્યાશાં યદિ વયં કુર્વ્વીમહિ તર્હિ ધૈર્ય્યમ્ અવલમ્બ્ય પ્રતીક્ષામહે|

Men dersom vi håbe det, som vi ikke se, da forvente vi det med Udholdenhed.

26 તત આત્માપિ સ્વયમ્ અસ્માકં દુર્બ્બલતાયાઃ સહાયત્વં કરોતિ; યતઃ કિં પ્રાર્થિતવ્યં તદ્ બોદ્ધું વયં ન શક્નુમઃ, કિન્ત્વસ્પષ્ટૈરાર્ત્તરાવૈરાત્મા સ્વયમ્ અસ્મન્નિમિત્તં નિવેદયતિ|

Og ligeledes kommer også Ånden vor Skrøbelighed til Hjælp; thi vi vide ikke, hvad vi skulle bede om, som det sig bør, men Ånden selv går i Forbøn for os med uudsigelige Sukke.

27 અપરમ્ ઈશ્વરાભિમતરૂપેણ પવિત્રલોકાનાં કૃતે નિવેદયતિ ય આત્મા તસ્યાભિપ્રાયોઽન્તર્ય્યામિના જ્ઞાયતે|

Og han, som ransager Hjerterne, ved, hvad Åndens Higen er, at den efter Guds Villie går i Forbøn for hellige.

28 અપરમ્ ઈશ્વરીયનિરૂપણાનુસારેણાહૂતાઃ સન્તો યે તસ્મિન્ પ્રીયન્તે સર્વ્વાણિ મિલિત્વા તેષાં મઙ્ગલં સાધયન્તિ, એતદ્ વયં જાનીમઃ|

Men vi vide, at alle Ting samvirke til gode for dem, som elske Gud, dem, som efter hans Beslutning ere kaldede.

29 યત ઈશ્વરો બહુભ્રાતૃણાં મધ્યે સ્વપુત્રં જ્યેષ્ઠં કર્ત્તુમ્ ઇચ્છન્ યાન્ પૂર્વ્વં લક્ષ્યીકૃતવાન્ તાન્ તસ્ય પ્રતિમૂર્ત્યાઃ સાદૃશ્યપ્રાપ્ત્યર્થં ન્યયુંક્ત|

Thi dem, han forud kendte, forudbestemte han også til at blive ligedannede med hans Søns Billede, for at han kunde være førstefødt iblandt mange Brødre.

30 અપરઞ્ચ તેન યે નિયુક્તાસ્ત આહૂતા અપિ યે ચ તેનાહૂતાસ્તે સપુણ્યીકૃતાઃ, યે ચ તેન સપુણ્યીકૃતાસ્તે વિભવયુક્તાઃ|

Men dem, han forudbestemte, dem kaldte han også; og dem, han kaldte, dem retfærdiggjorde han også; men dem, han retfærdiggjorde, dem herliggjorde han også.

31 ઇત્યત્ર વયં કિં બ્રૂમઃ? ઈશ્વરો યદ્યસ્માકં સપક્ષો ભવતિ તર્હિ કો વિપક્ષોઽસ્માકં?

Hvad skulle vi da sige til dette? Er Gud for os, hvem kan da være imod os?

32 આત્મપુત્રં ન રક્ષિત્વા યોઽસ્માકં સર્વ્વેષાં કૃતે તં પ્રદત્તવાન્ સ કિં તેન સહાસ્મભ્યમ્ અન્યાનિ સર્વ્વાણિ ન દાસ્યતિ?

Han, som jo ikke sparede sin egen Søn, men gav ham hen for os alle, hvorledes skulde han ikke også med ham skænke os alle Ting?

33 ઈશ્વરસ્યાભિરુચિતેષુ કેન દોષ આરોપયિષ્યતે? ય ઈશ્વરસ્તાન્ પુણ્યવત ઇવ ગણયતિ કિં તેન?

Hvem vil anklage Guds udvalgte? Gud er den, som retfærdiggør.

34 અપરં તેભ્યો દણ્ડદાનાજ્ઞા વા કેન કરિષ્યતે? યોઽસ્મન્નિમિત્તં પ્રાણાન્ ત્યક્તવાન્ કેવલં તન્ન કિન્તુ મૃતગણમધ્યાદ્ ઉત્થિતવાન્, અપિ ચેશ્વરસ્ય દક્ષિણે પાર્શ્વે તિષ્ઠન્ અદ્યાપ્યસ્માકં નિમિત્તં પ્રાર્થત એવમ્ભૂતો યઃ ખ્રીષ્ટઃ કિં તેન?

Hvem er den, som fordømmer? Kristus er den, som er død, ja, meget mere, som er oprejst, som er ved Guds højre Hånd, som også går i Forbøn for os.

35 અસ્માભિઃ સહ ખ્રીષ્ટસ્ય પ્રેમવિચ્છેદં જનયિતું કઃ શક્નોતિ? ક્લેશો વ્યસનં વા તાડના વા દુર્ભિક્ષં વા વસ્ત્રહીનત્વં વા પ્રાણસંશયો વા ખઙ્ગો વા કિમેતાનિ શક્નુવન્તિ?

Hvem skal kunne skille os fra Kristi Kærlighed? Trængsel eller Angst eller Forfølgelse eller Hunger eller Nøgenhed eller Fare eller Sværd?

36 કિન્તુ લિખિતમ્ આસ્તે, યથા, વયં તવ નિમિત્તં સ્મો મૃત્યુવક્ત્રેઽખિલં દિનં| બલિર્દેયો યથા મેષો વયં ગણ્યામહે તથા|

som der er skrevet: "For din Skyld dræbes vi den hele Dag, vi bleve regnede som Slagtefår."

37 અપરં યોઽસ્માસુ પ્રીયતે તેનૈતાસુ વિપત્સુ વયં સમ્યગ્ વિજયામહે|

Men i alt dette mere end sejre vi ved ham, som elskede os.

38 યતોઽસ્માકં પ્રભુના યીશુખ્રીષ્ટેનેશ્વરસ્ય યત્ પ્રેમ તસ્માદ્ અસ્માકં વિચ્છેદં જનયિતું મૃત્યુ ર્જીવનં વા દિવ્યદૂતા વા બલવન્તો મુખ્યદૂતા વા વર્ત્તમાનો વા ભવિષ્યન્ કાલો વા ઉચ્ચપદં વા નીચપદં વાપરં કિમપિ સૃષ્ટવસ્તુ

Thi jeg er vis på, at hverken Død eller Liv eller Engle eller Magter eller noget nærværende eller noget tilkommende eller Kræfter

39 વૈતેષાં કેનાપિ ન શક્યમિત્યસ્મિન્ દૃઢવિશ્વાસો મમાસ્તે|

eller det høje eller det dybe eller nogen anden Skabning skal kunne skille os fra Guds Kærlighed i Kristus Jesus, vor Herre.