< પ્રકાશિતં 19 >
1 તતઃ પરં સ્વર્ગસ્થાનાં મહાજનતાયા મહાશબ્દો ઽયં મયા શ્રૂતઃ, બ્રૂત પરેશ્વરં ધન્યમ્ અસ્મદીયો ય ઈશ્વરઃ| તસ્યાભવત્ પરિત્રાણાં પ્રભાવશ્ચ પરાક્રમઃ|
По цьому почув я на́че гучни́й голос великого на́товпу в небі, який говорив: „Алілу́я! Спасі́ння, і слава, і сила Господе́ві нашому,
2 વિચારાજ્ઞાશ્ચ તસ્યૈવ સત્યા ન્યાય્યા ભવન્તિ ચ| યા સ્વવેશ્યાક્રિયાભિશ્ચ વ્યકરોત્ કૃત્સ્નમેદિનીં| તાં સ દણ્ડિતવાન્ વેશ્યાં તસ્યાશ્ચ કરતસ્તથા| શોણિતસ્ય સ્વદાસાનાં સંશોધં સ ગૃહીતવાન્||
правдиві бо та справедливі суди́ Його, бо Він засудив ту велику розпусницю, що землю зіпсула своєю розпустою, і помстив за кров Своїх рабів з її рук!“
3 પુનરપિ તૈરિદમુક્તં યથા, બ્રૂત પરેશ્વરં ધન્યં યન્નિત્યં નિત્યમેવ ચ| તસ્યા દાહસ્ય ધૂમો ઽસૌ દિશમૂર્દ્ધ્વમુદેષ્યતિ|| (aiōn )
І вдруге сказали вони: „Алілуя! І з неї дим виступає на вічні віки!“ (aiōn )
4 તતઃ પરં ચતુર્વ્વિંશતિપ્રાચીનાશ્ચત્વારઃ પ્રાણિનશ્ચ પ્રણિપત્ય સિંહાસનોપવિષ્ટમ્ ઈશ્વરં પ્રણમ્યાવદન્, તથાસ્તુ પરમેશશ્ચ સર્વ્વૈરેવ પ્રશસ્યતાં||
І попа́дали двадцять чотири ста́рці й чотири твари́ни, і поклонилися Богові, що сидить на престолі, говорячи: „Амінь, алілуя!“
5 અનન્તરં સિંહાસનમધ્યાદ્ એષ રવો નિર્ગતો, યથા, હે ઈશ્વરસ્ય દાસેયાસ્તદ્ભક્તાઃ સકલા નરાઃ| યૂયં ક્ષુદ્રા મહાન્તશ્ચ પ્રશંસત વ ઈશ્વરં||
А від престолу вийшов голос, що кли́кав: „Хваліть Бога нашого, усі раби Його, і всі, хто боїться Його, і малі, і великі!“
6 તતઃ પરં મહાજનતાયાઃ શબ્દ ઇવ બહુતોયાનાઞ્ચ શબ્દ ઇવ ગૃરુતરસ્તનિતાનાઞ્ચ શબ્દ ઇવ શબ્દો ઽયં મયા શ્રુતઃ, બ્રૂત પરેશ્વરં ધન્યં રાજત્વં પ્રાપ્તવાન્ યતઃ| સ પરમેશ્વરો ઽસ્માકં યઃ સર્વ્વશક્તિમાન્ પ્રભુઃ|
І почув я ніби голос великого на́товпу, і на́че шум великої води, і мов голос громів гучних, що вигукували: „Алілуя, бо запанував Господь, наш Бог Вседержи́тель!
7 કીર્ત્તયામઃ સ્તવં તસ્ય હૃષ્ટાશ્ચોલ્લાસિતા વયં| યન્મેષશાવકસ્યૈવ વિવાહસમયો ઽભવત્| વાગ્દત્તા ચાભવત્ તસ્મૈ યા કન્યા સા સુસજ્જિતા|
Радіймо та тішмося, і даймо славу Йому́, бо весі́лля Агнця настало, і жона Його себе приготува́ла!“
8 પરિધાનાય તસ્યૈ ચ દત્તઃ શુભ્રઃ સુચેલકઃ||
І їй да́но було зодягнутися в чистий та світлий вісо́н, бо вісо́н — то праведність святих.
9 સ સુચેલકઃ પવિત્રલોકાનાં પુણ્યાનિ| તતઃ સ મામ્ ઉક્તવાન્ ત્વમિદં લિખ મેષશાવકસ્ય વિવાહભોજ્યાય યે નિમન્ત્રિતાસ્તે ધન્યા ઇતિ| પુનરપિ મામ્ અવદત્, ઇમાનીશ્વરસ્ય સત્યાનિ વાક્યાનિ|
І сказав він мені: „Напиши: Блаженні покликані на весільну вечерю Агнця!“І сказав він мені: „Це правдиві Божі слова!“
10 અનન્તરં અહં તસ્ય ચરણયોરન્તિકે નિપત્ય તં પ્રણન્તુમુદ્યતઃ| તતઃ સ મામ્ ઉક્તવાન્ સાવધાનસ્તિષ્ઠ મૈવં કુરુ યીશોઃ સાક્ષ્યવિશિષ્ટૈસ્તવ ભ્રાતૃભિસ્ત્વયા ચ સહદાસો ઽહં| ઈશ્વરમેવ પ્રણમ યસ્માદ્ યીશોઃ સાક્ષ્યં ભવિષ્યદ્વાક્યસ્ય સારં|
І я впав до його ніг, щоб вклонитись йому. А він каже мені: „Таж ні! Я співслуга твій та братів твоїх, хто має засві́дчення Ісусове, — Богові вклонися!“Бо засві́дчення Ісусове, — то дух пророцтва.
11 અનન્તરં મયા મુક્તઃ સ્વર્ગો દૃષ્ટઃ, એકઃ શ્વેતવર્ણો ઽશ્વો ઽપિ દૃષ્ટસ્તદારૂઢો જનો વિશ્વાસ્યઃ સત્યમયશ્ચેતિ નામ્ના ખ્યાતઃ સ યાથાર્થ્યેન વિચારં યુદ્ધઞ્ચ કરોતિ|
І побачив я небо відкрите. І ось білий кінь, а Той, Хто на ньому сидів, зветься Вірний і Правдивий, і Він праведно судить і воює.
12 તસ્ય નેત્રે ઽગ્નિશિખાતુલ્યે શિરસિ ચ બહુકિરીટાનિ વિદ્યન્તે તત્ર તસ્ય નામ લિખિતમસ્તિ તમેવ વિના નાપરઃ કો ઽપિ તન્નામ જાનાતિ|
Очі Його — немов по́лум'я огняне́, а на голові Його — багато вінців. Він ім'я́ мав написане, якого не знає ніхто, тільки Він Сам.
13 સ રુધિરમગ્નેન પરિચ્છદેનાચ્છાદિત ઈશ્વરવાદ ઇતિ નામ્નાભિધીયતે ચ|
I зодя́гнений був Він у шату, покра́шену кров'ю. А Йому на ім'я: Слово Боже.
14 અપરં સ્વર્ગસ્થસૈન્યાનિ શ્વેતાશ્વારૂઢાનિ પરિહિતનિર્મ્મલશ્વેતસૂક્ષ્મવસ્ત્રાણિ ચ ભૂત્વા તમનુગચ્છન્તિ|
А війська́ небесні, зодягнені в білий та чистий вісо́н, їхали вслід за Ним на білих ко́нях.
15 તસ્ય વક્ત્રાદ્ એકસ્તીક્ષણઃ ખઙ્ગો નિર્ગચ્છતિ તેન ખઙ્ગેન સર્વ્વજાતીયાસ્તેનાઘાતિતવ્યાઃ સ ચ લૌહદણ્ડેન તાન્ ચારયિષ્યતિ સર્વ્વશક્તિમત ઈશ્વરસ્ય પ્રચણ્ડકોપરસોત્પાદકદ્રાક્ષાકુણ્ડે યદ્યત્ તિષ્ઠતિ તત્ સર્વ્વં સ એવ પદાભ્યાં પિનષ્ટિ|
А з Його уст виходив гострий меч, щоб ним бити наро́ди. І Він па́стиме їх залізним жезлом, і Він буде топтати чави́ло вина лютого гніву Бога Вседержи́теля!
16 અપરં તસ્ય પરિચ્છદ ઉરસિ ચ રાજ્ઞાં રાજા પ્રભૂનાં પ્રભુશ્ચેતિ નામ નિખિતમસ્તિ|
I Він має на шаті й на сте́гнах Своїх написане ймення: „Цар над царями, і Господь над панами“.
17 અનન્તરં સૂર્ય્યે તિષ્ઠન્ એકો દૂતો મયા દૃષ્ટઃ, આકાશમધ્ય ઉડ્ડીયમાનાન્ સર્વ્વાન્ પક્ષિણઃ પ્રતિ સ ઉચ્ચૈઃસ્વરેણેદં ઘોષયતિ, અત્રાગચ્છત|
І бачив я одного ангола, що на сонці стояв. І він гучним голосом кли́кнув, ка́жучи до всіх птахів, що серед неба літали: „Ходіть, — і зберіться на велику Божу вечерю,
18 ઈશ્વરસ્ય મહાભોજ્યે મિલત, રાજ્ઞાં ક્રવ્યાણિ સેનાપતીનાં ક્રવ્યાણિ વીરાણાં ક્રવ્યાણ્યશ્વાનાં તદારૂઢાનાઞ્ચ ક્રવ્યાણિ દાસમુક્તાનાં ક્ષુદ્રમહતાં સર્વ્વેષામેવ ક્રવ્યાણિ ચ યુષ્માભિ ર્ભક્ષિતવ્યાનિ|
щоб ви їли тіла царів, і тіла ти́сячників, і тіла сильних, і тіла ко́ней і тих, хто сидить на них, і тіла всіх вільних і рабів, і мали́х, і великих“.
19 તતઃ પરં તેનાશ્વારૂઢજનેન તદીયસૈન્યૈશ્ચ સાર્દ્ધં યુદ્ધં કર્ત્તું સ પશુઃ પૃથિવ્યા રાજાનસ્તેષાં સૈન્યાનિ ચ સમાગચ્છન્તીતિ મયા દૃષ્ટં|
І я побачив звіри́ну, і зе́мних царів, і війська́ їхні, зібрані, щоб учинити війну з Тим, Хто сидить на коні, та з ві́йськом Його.
20 તતઃ સ પશુ ર્ધૃતો યશ્ચ મિથ્યાભવિષ્યદ્વક્તા તસ્યાન્તિકે ચિત્રકર્મ્માણિ કુર્વ્વન્ તૈરેવ પશ્વઙ્કધારિણસ્તત્પ્રતિમાપૂજકાંશ્ચ ભ્રમિતવાન્ સો ઽપિ તેન સાર્દ્ધં ધૃતઃ| તૌ ચ વહ્નિગન્ધકજ્વલિતહ્રદે જીવન્તૌ નિક્ષિપ્તૌ| (Limnē Pyr )
І схо́плена була звіри́на, а з нею неправдивий пророк, що ознаки чинив перед нею, що ними звів тих, хто знаме́но звіри́ни прийняв і поклонився був о́бразові її. Обоє вони були вкинені живими до огняно́го озера, що сіркою горіло. (Limnē Pyr )
21 અવશિષ્ટાશ્ચ તસ્યાશ્વારૂઢસ્ય વક્ત્રનિર્ગતખઙ્ગેન હતાઃ, તેષાં ક્રવ્યૈશ્ચ પક્ષિણઃ સર્વ્વે તૃપ્તિં ગતાઃ|
А решта побита була мечем Того, Хто сидів на коні, що виходив із уст Його. І все пта́ство наїлося їхніми трупами.