માર્કઃ 8
1 તદા તત્સમીપં બહવો લોકા આયાતા અતસ્તેષાં ભોજ્યદ્રવ્યાભાવાદ્ યીશુઃ શિષ્યાનાહૂય જગાદ, |
En ces jours-là, Jésus, se trouvant avec une foule immense qui n'avait pas de quoi manger, appela ses disciples et leur dit:
2 લોકનિવહે મમ કૃપા જાયતે તે દિનત્રયં મયા સાર્દ્ધં સન્તિ તેષાં ભોજ્યં કિમપિ નાસ્તિ|
J'ai compassion de cette foule, car voilà déjà trois jours que ces gens restent près de moi, et ils n'ont pas de quoi manger.
3 તેષાં મધ્યેઽનેકે દૂરાદ્ આગતાઃ, અભુક્તેષુ તેષુ મયા સ્વગૃહમભિપ્રહિતેષુ તે પથિ ક્લમિષ્યન્તિ|
Si je les renvoie chez eux à jeun, ils défailliront en route, car quelques-uns d'entre eux viennent de loin.
4 શિષ્યા અવાદિષુઃ, એતાવતો લોકાન્ તર્પયિતુમ્ અત્ર પ્રન્તરે પૂપાન્ પ્રાપ્તું કેન શક્યતે?
Ses disciples lui répondirent: «où pourrait-on trouver, ici, dans un désert, des pains pour nourrir ces gens?»
5 તતઃ સ તાન્ પપ્રચ્છ યુષ્માકં કતિ પૂપાઃ સન્તિ? તેઽકથયન્ સપ્ત|
Jésus leur demanda: «Combien de pains avez-vous?» — «Sept, » dirent-ils.
6 તતઃ સ તાલ્લોકાન્ ભુવિ સમુપવેષ્ટુમ્ આદિશ્ય તાન્ સપ્ત પૂપાન્ ધૃત્વા ઈશ્વરગુણાન્ અનુકીર્ત્તયામાસ, ભંક્ત્વા પરિવેષયિતું શિષ્યાન્ પ્રતિ દદૌ, તતસ્તે લોકેભ્યઃ પરિવેષયામાસુઃ|
Alors il fit asseoir la foule par terre, puis il prit les sept pains, et, ayant rendu grâces, il les rompit, et les donna à ses disciples pour les distribuer et les disciples les distribuèrent à la foule.
7 તથા તેષાં સમીપે યે ક્ષુદ્રમત્સ્યા આસન્ તાનપ્યાદાય ઈશ્વરગુણાન્ સંકીર્ત્ય પરિવેષયિતુમ્ આદિષ્ટવાન્|
Ils avaient encore quelques petits poissons, et Jésus, ayant prononcé la bénédiction, les fit aussi distribuer.
8 તતો લોકા ભુક્ત્વા તૃપ્તિં ગતા અવશિષ્ટખાદ્યૈઃ પૂર્ણાઃ સપ્તડલ્લકા ગૃહીતાશ્ચ|
Ils mangèrent et furent rassasiés, et l’on emporta sept corbeilles pleines des morceaux qui restaient.
9 એતે ભોક્તારઃ પ્રાયશ્ચતુઃ સહસ્રપુરુષા આસન્ તતઃ સ તાન્ વિસસર્જ|
Il y avait environ quatre mille personnes. Ensuite Jésus les renvoya.
10 અથ સ શિષ્યઃ સહ નાવમારુહ્ય દલ્માનૂથાસીમામાગતઃ|
Aussitôt après, il entra dans la barque avec ses disciples, et s'en alla dans le territoire de Dalmanutha.
11 તતઃ પરં ફિરૂશિન આગત્ય તેન સહ વિવદમાનાસ્તસ્ય પરીક્ષાર્થમ્ આકાશીયચિહ્નં દ્રષ્ટું યાચિતવન્તઃ|
Les pharisiens vinrent et se mirent à discuter avec Jésus, lui demandant, pour le mettre à l'épreuve, un signe qui vînt du ciel.
12 તદા સોઽન્તર્દીર્ઘં નિશ્વસ્યાકથયત્, એતે વિદ્યમાનનરાઃ કુતશ્ચિન્હં મૃગયન્તે? યુષ્માનહં યથાર્થં બ્રવીમિ લોકાનેતાન્ કિમપિ ચિહ્નં ન દર્શયિષ્યતે|
Et Jésus, ayant poussé un profond soupir en son coeur, dit: «Pourquoi cette génération réclame-t-elle un signe? En vérité, je vous le dis, non, il ne sera point accordé de signe à cette génération.»
13 અથ તાન્ હિત્વા પુન ર્નાવમ્ આરુહ્ય પારમગાત્|
Là-dessus, il les quitta et se rembarqua pour passer à l'autre bord.
14 એતર્હિ શિષ્યૈઃ પૂપેષુ વિસ્મૃતેષુ નાવિ તેષાં સન્નિધૌ પૂપ એકએવ સ્થિતઃ|
Les disciples avaient oublié de prendre des pains; ils n'en avaient qu'un seul avec eux dans la barque.
15 તદાનીં યીશુસ્તાન્ આદિષ્ટવાન્ ફિરૂશિનાં હેરોદશ્ચ કિણ્વં પ્રતિ સતર્કાઃ સાવધાનાશ્ચ ભવત|
Et comme Jésus leur faisait des recommandations, disant: «Faites attention, gardez-vous du levain des pharisiens, ainsi que du levain d'Hérode, »
16 તતસ્તેઽન્યોન્યં વિવેચનં કર્તુમ્ આરેભિરે, અસ્માકં સન્નિધૌ પૂપો નાસ્તીતિ હેતોરિદં કથયતિ|
ils raisonnaient ainsi entre eux: «C'est que nous n'avons pas de pains.»
17 તદ્ બુદ્વ્વા યીશુસ્તેભ્યોઽકથયત્ યુષ્માકં સ્થાને પૂપાભાવાત્ કુત ઇત્થં વિતર્કયથ? યૂયં કિમદ્યાપિ કિમપિ ન જાનીથ? બોદ્ધુઞ્ચ ન શક્નુથ? યાવદદ્ય કિં યુષ્માકં મનાંસિ કઠિનાનિ સન્તિ?
Jésus s'en étant aperçu, leur dit: «Quelle idée avez-vous? C'est que vous n'avez pas de pains! Vous ne saisissez pas encore, vous ne comprenez pas? Avez-vous l'intelligence obtuse?
18 સત્સુ નેત્રેષુ કિં ન પશ્યથ? સત્સુ કર્ણેષુ કિં ન શૃણુથ? ન સ્મરથ ચ?
Puisque vous avez des yeux, ne voyez- vous pas, et, puisque vous avez des oreilles, n'entendez-vous pas? N'avez-vous point de mémoire?
19 યદાહં પઞ્ચપૂપાન્ પઞ્ચસહસ્રાણાં પુરુષાણાં મધ્યે ભંક્ત્વા દત્તવાન્ તદાનીં યૂયમ્ અવશિષ્ટપૂપૈઃ પૂર્ણાન્ કતિ ડલ્લકાન્ ગૃહીતવન્તઃ? તેઽકથયન્ દ્વાદશડલ્લકાન્|
Quand j'ai rompu les cinq pains pour les cinq mille hommes, combien avez-vous emporté de corbeilles pleines de morceaux?» — «Douze, » lui dirent-ils.
20 અપરઞ્ચ યદા ચતુઃસહસ્રાણાં પુરુષાણાં મધ્યે પૂપાન્ ભંક્ત્વાદદાં તદા યૂયમ્ અતિરિક્તપૂપાનાં કતિ ડલ્લકાન્ ગૃહીતવન્તઃ? તે કથયામાસુઃ સપ્તડલ્લકાન્|
«Et quand j’ai rompu les sept pains pour les quatre mille hommes, combien avez-vous emporté de corbeilles pleines de morceaux?» - «Sept, » lui répondirent-ils. —
21 તદા સ કથિતવાન્ તર્હિ યૂયમ્ અધુનાપિ કુતો બોદ્વ્વું ન શક્નુથ?
«Eh bien! leur dit-il, vous ne comprenez pas encore?»
22 અનન્તરં તસ્મિન્ બૈત્સૈદાનગરે પ્રાપ્તે લોકા અન્ધમેકં નરં તત્સમીપમાનીય તં સ્પ્રષ્ટું તં પ્રાર્થયાઞ્ચક્રિરે|
Et ils arrivèrent à Bethsaïde. On lui amena un aveugle, et on le pria de le toucher.
23 તદા તસ્યાન્ધસ્ય કરૌ ગૃહીત્વા નગરાદ્ બહિર્દેશં તં નીતવાન્; તન્નેત્રે નિષ્ઠીવં દત્ત્વા તદ્ગાત્રે હસ્તાવર્પયિત્વા તં પપ્રચ્છ, કિમપિ પશ્યસિ?
Jésus, prenant l'aveugle par la main, l'emmena hors du village; et, après lui avoir mis de la salive sur les yeux, il lui imposa les mains, et lui demanda s'il voyait quelque chose.
24 સ નેત્રે ઉન્મીલ્ય જગાદ, વૃક્ષવત્ મનુજાન્ ગચ્છતો નિરીક્ષે|
L'aveugle, ayant ouvert les yeux, dit: «Je vois des hommes, car je les aperçois marcher comme si c'étaient des arbres.»
25 તતો યીશુઃ પુનસ્તસ્ય નયનયો ર્હસ્તાવર્પયિત્વા તસ્ય નેત્રે ઉન્મીલયામાસ; તસ્માત્ સ સ્વસ્થો ભૂત્વા સ્પષ્ટરૂપં સર્વ્વલોકાન્ દદર્શ|
Jésus lui mit une seconde fois les mains sur les yeux, et l'aveugle, ayant regardé fixement, fut complètement guéri: il voyait tous les objets avec netteté.
26 તતઃ પરં ત્વં ગ્રામં મા ગચ્છ ગ્રામસ્થં કમપિ ચ કિમપ્યનુક્ત્વા નિજગૃહં યાહીત્યાદિશ્ય યીશુસ્તં નિજગૃહં પ્રહિતવાન્|
Jésus le renvoya dans sa maison, en lui disant: «Ne rentre pas dans le village, et n'y parle à personne de ce qui est arrivé.»
27 અનન્તરં શિષ્યૈઃ સહિતો યીશુઃ કૈસરીયાફિલિપિપુરં જગામ, પથિ ગચ્છન્ તાનપૃચ્છત્ કોઽહમ્ અત્ર લોકાઃ કિં વદન્તિ?
Jésus s'en alla avec ses disciples dans les villages de Césarée de Philippe, et, chemin faisant, il leur adressa cette question: «Qui dit-on que je suis?»
28 તે પ્રત્યૂચુઃ ત્વાં યોહનં મજ્જકં વદન્તિ કિન્તુ કેપિ કેપિ એલિયં વદન્તિ; અપરે કેપિ કેપિ ભવિષ્યદ્વાદિનામ્ એકો જન ઇતિ વદન્તિ|
Ils lui répondirent: «On dit que tu es Jean-Baptiste; d'autres disent que tu es Elie, mais d'autres prétendent que tu es quelqu'un des prophètes.» —
29 અથ સ તાનપૃચ્છત્ કિન્તુ કોહમ્? ઇત્યત્ર યૂયં કિં વદથ? તદા પિતરઃ પ્રત્યવદત્ ભવાન્ અભિષિક્તસ્ત્રાતા|
«Et vous, leur demanda-t-il, qui dites-vous que je suis?» Pierre lui répondit: «Tu es le Messie.»
30 તતઃ સ તાન્ ગાઢમાદિશદ્ યૂયં મમ કથા કસ્મૈચિદપિ મા કથયત|
Jésus leur recommanda sévèrement de ne parler de lui à personne,
31 મનુષ્યપુત્રેણાવશ્યં બહવો યાતના ભોક્તવ્યાઃ પ્રાચીનલોકૈઃ પ્રધાનયાજકૈરધ્યાપકૈશ્ચ સ નિન્દિતઃ સન્ ઘાતયિષ્યતે તૃતીયદિને ઉત્થાસ્યતિ ચ, યીશુઃ શિષ્યાનુપદેષ્ટુમારભ્ય કથામિમાં સ્પષ્ટમાચષ્ટ|
et il commença à leur apprendre qu'il fallait que le Fils de l'homme souffrît beaucoup, qu'il fût rejeté par les anciens, par les principaux sacrificateurs et par les scribes, qu'il fût mis à mort, et qu'il ressuscitât trois jours après:
32 તસ્માત્ પિતરસ્તસ્ય હસ્તૌ ધૃત્વા તં તર્જ્જિતવાન્|
il s'exprimait ouvertement. Pierre, le prenant à part, se mit à le reprendre.
33 કિન્તુ સ મુખં પરાવર્ત્ય શિષ્યગણં નિરીક્ષ્ય પિતરં તર્જયિત્વાવાદીદ્ દૂરીભવ વિઘ્નકારિન્ ઈશ્વરીયકાર્ય્યાદપિ મનુષ્યકાર્ય્યં તુભ્યં રોચતતરાં|
Mais Jésus, s'étant retourné, et ayant regardé ses disciples, réprimanda Pierre, et lui dit: «Arrière de moi, Satan, car tes sentiments ne sont pas ceux de Dieu, mais ceux des hommes.»
34 અથ સ લોકાન્ શિષ્યાંશ્ચાહૂય જગાદ યઃ કશ્ચિન્ મામનુગન્તુમ્ ઇચ્છતિ સ આત્માનં દામ્યતુ, સ્વક્રુશં ગૃહીત્વા મત્પશ્ચાદ્ આયાતુ|
Puis, ayant appelé la foule, ainsi que ses disciples, il leur dit: «Si quelqu'un veut venir après moi, qu'il renonce à lui-même, qu'il se charge de sa croix, et qu'il me suive.
35 યતો યઃ કશ્ચિત્ સ્વપ્રાણં રક્ષિતુમિચ્છતિ સ તં હારયિષ્યતિ, કિન્તુ યઃ કશ્ચિન્ મદર્થં સુસંવાદાર્થઞ્ચ પ્રાણં હારયતિ સ તં રક્ષિષ્યતિ|
Car celui qui veut sauver sa vie, la perdra; mais celui qui perdra sa vie à cause de moi et de l'évangile, la sauvera.
36 અપરઞ્ચ મનુજઃ સર્વ્વં જગત્ પ્રાપ્ય યદિ સ્વપ્રાણં હારયતિ તર્હિ તસ્ય કો લાભઃ?
Que servira-t-il à l'homme de gagner le monde entier, s'il perd son âme?
37 નરઃ સ્વપ્રાણવિનિમયેન કિં દાતું શક્નોતિ?
Car que donnera un homme pour recouvrer son âme?
38 એતેષાં વ્યભિચારિણાં પાપિનાઞ્ચ લોકાનાં સાક્ષાદ્ યદિ કોપિ માં મત્કથાઞ્ચ લજ્જાસ્પદં જાનાતિ તર્હિ મનુજપુત્રો યદા ધર્મ્મદૂતૈઃ સહ પિતુઃ પ્રભાવેણાગમિષ્યતિ તદા સોપિ તં લજ્જાસ્પદં જ્ઞાસ્યતિ|
En effet, si quelqu'un a honte de moi et de mes paroles au milieu de cette génération adultère et pécheresse, le Fils de l'homme aura aussi honte de lui, quand il viendra dans la gloire de son Père avec les saints anges.
