લૂકઃ 14
1 અનન્તરં વિશ્રામવારે યીશૌ પ્રધાનસ્ય ફિરૂશિનો ગૃહે ભોક્તું ગતવતિ તે તં વીક્ષિતુમ્ આરેભિરે|
When he went into the house of one of the rulers of the Pharisees on a Sabbath to eat bread, they were watching him.
2 તદા જલોદરી તસ્ય સમ્મુખે સ્થિતઃ|
Behold, a certain man who had dropsy was in front of him.
3 તતઃ સ વ્યવસ્થાપકાન્ ફિરૂશિનશ્ચ પપ્રચ્છ, વિશ્રામવારે સ્વાસ્થ્યં કર્ત્તવ્યં ન વા? તતસ્તે કિમપિ ન પ્રત્યૂચુઃ|
Jesus, answering, spoke to the lawyers and Pharisees, saying, “Is it lawful to heal on the Sabbath?”
4 તદા સ તં રોગિણં સ્વસ્થં કૃત્વા વિસસર્જ;
But they were silent. He took him, and healed him, and let him go.
5 તાનુવાચ ચ યુષ્માકં કસ્યચિદ્ ગર્દ્દભો વૃષભો વા ચેદ્ ગર્ત્તે પતતિ તર્હિ વિશ્રામવારે તત્ક્ષણં સ કિં તં નોત્થાપયિષ્યતિ?
He answered them, “Which of you, if your son or an ox fell into a well, wouldn’t immediately pull him out on a Sabbath day?”
6 તતસ્તે કથાયા એતસ્યાઃ કિમપિ પ્રતિવક્તું ન શેકુઃ|
They couldn’t answer him regarding these things.
7 અપરઞ્ચ પ્રધાનસ્થાનમનોનીતત્વકરણં વિલોક્ય સ નિમન્ત્રિતાન્ એતદુપદેશકથાં જગાદ,
He spoke a parable to those who were invited, when he noticed how they chose the best seats, and said to them,
8 ત્વં વિવાહાદિભોજ્યેષુ નિમન્ત્રિતઃ સન્ પ્રધાનસ્થાને મોપાવેક્ષીઃ| ત્વત્તો ગૌરવાન્વિતનિમન્ત્રિતજન આયાતે
“When you are invited by anyone to a wedding feast, don’t sit in the best seat, since perhaps someone more honourable than you might be invited by him,
9 નિમન્ત્રયિતાગત્ય મનુષ્યાયૈતસ્મૈ સ્થાનં દેહીતિ વાક્યં ચેદ્ વક્ષ્યતિ તર્હિ ત્વં સઙ્કુચિતો ભૂત્વા સ્થાન ઇતરસ્મિન્ ઉપવેષ્ટુમ્ ઉદ્યંસ્યસિ|
and he who invited both of you would come and tell you, ‘Make room for this person.’ Then you would begin, with shame, to take the lowest place.
10 અસ્માત્ કારણાદેવ ત્વં નિમન્ત્રિતો ગત્વાઽપ્રધાનસ્થાન ઉપવિશ, તતો નિમન્ત્રયિતાગત્ય વદિષ્યતિ, હે બન્ધો પ્રોચ્ચસ્થાનં ગત્વોપવિશ, તથા સતિ ભોજનોપવિષ્ટાનાં સકલાનાં સાક્ષાત્ ત્વં માન્યો ભવિષ્યસિ|
But when you are invited, go and sit in the lowest place, so that when he who invited you comes, he may tell you, ‘Friend, move up higher.’ Then you will be honoured in the presence of all who sit at the table with you.
11 યઃ કશ્ચિત્ સ્વમુન્નમયતિ સ નમયિષ્યતે, કિન્તુ યઃ કશ્ચિત્ સ્વં નમયતિ સ ઉન્નમયિષ્યતે|
For everyone who exalts himself will be humbled, and whoever humbles himself will be exalted.”
12 તદા સ નિમન્ત્રયિતારં જનમપિ જગાદ, મધ્યાહ્ને રાત્રૌ વા ભોજ્યે કૃતે નિજબન્ધુગણો વા ભ્રાતૃગણો વા જ્ઞાતિગણો વા ધનિગણો વા સમીપવાસિગણો વા એતાન્ ન નિમન્ત્રય, તથા કૃતે ચેત્ તે ત્વાં નિમન્ત્રયિષ્યન્તિ, તર્હિ પરિશોધો ભવિષ્યતિ|
He also said to the one who had invited him, “When you make a dinner or a supper, don’t call your friends, nor your brothers, nor your kinsmen, nor rich neighbours, or perhaps they might also return the favour, and pay you back.
13 કિન્તુ યદા ભેજ્યં કરોષિ તદા દરિદ્રશુષ્કકરખઞ્જાન્ધાન્ નિમન્ત્રય,
But when you make a feast, ask the poor, the maimed, the lame, or the blind;
14 તત આશિષં લપ્સ્યસે, તેષુ પરિશોધં કર્ત્તુમશક્નુવત્સુ શ્મશાનાદ્ધાર્મ્મિકાનામુત્થાનકાલે ત્વં ફલાં લપ્સ્યસે|
and you will be blessed, because they don’t have the resources to repay you. For you will be repaid in the resurrection of the righteous.”
15 અનન્તરં તાં કથાં નિશમ્ય ભોજનોપવિષ્ટઃ કશ્ચિત્ કથયામાસ, યો જન ઈશ્વરસ્ય રાજ્યે ભોક્તું લપ્સ્યતે સએવ ધન્યઃ|
When one of those who sat at the table with him heard these things, he said to him, “Blessed is he who will feast in God’s Kingdom!”
16 તતઃ સ ઉવાચ, કશ્ચિત્ જનો રાત્રૌ ભેજ્યં કૃત્વા બહૂન્ નિમન્ત્રયામાસ|
But he said to him, “A certain man made a great supper, and he invited many people.
17 તતો ભોજનસમયે નિમન્ત્રિતલોકાન્ આહ્વાતું દાસદ્વારા કથયામાસ, ખદ્યદ્રવ્યાણિ સર્વ્વાણિ સમાસાદિતાનિ સન્તિ, યૂયમાગચ્છત|
He sent out his servant at supper time to tell those who were invited, ‘Come, for everything is ready now.’
18 કિન્તુ તે સર્વ્વ એકૈકં છલં કૃત્વા ક્ષમાં પ્રાર્થયાઞ્ચક્રિરે| પ્રથમો જનઃ કથયામાસ, ક્ષેત્રમેકં ક્રીતવાનહં તદેવ દ્રષ્ટું મયા ગન્તવ્યમ્, અતએવ માં ક્ષન્તું તં નિવેદય|
They all as one began to make excuses. “The first said to him, ‘I have bought a field, and I must go and see it. Please have me excused.’
19 અન્યો જનઃ કથયામાસ, દશવૃષાનહં ક્રીતવાન્ તાન્ પરીક્ષિતું યામિ તસ્માદેવ માં ક્ષન્તું તં નિવેદય|
“Another said, ‘I have bought five yoke of oxen, and I must go try them out. Please have me excused.’
20 અપરઃ કથયામાસ, વ્યૂઢવાનહં તસ્માત્ કારણાદ્ યાતું ન શક્નોમિ|
“Another said, ‘I have married a wife, and therefore I can’t come.’
21 પશ્ચાત્ સ દાસો ગત્વા નિજપ્રભોઃ સાક્ષાત્ સર્વ્વવૃત્તાન્તં નિવેદયામાસ, તતોસૌ ગૃહપતિઃ કુપિત્વા સ્વદાસં વ્યાજહાર, ત્વં સત્વરં નગરસ્ય સન્નિવેશાન્ માર્ગાંશ્ચ ગત્વા દરિદ્રશુષ્કકરખઞ્જાન્ધાન્ અત્રાનય|
“That servant came, and told his lord these things. Then the master of the house, being angry, said to his servant, ‘Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in the poor, maimed, blind, and lame.’
22 તતો દાસોઽવદત્, હે પ્રભો ભવત આજ્ઞાનુસારેણાક્રિયત તથાપિ સ્થાનમસ્તિ|
“The servant said, ‘Lord, it is done as you commanded, and there is still room.’
23 તદા પ્રભુઃ પુન ર્દાસાયાકથયત્, રાજપથાન્ વૃક્ષમૂલાનિ ચ યાત્વા મદીયગૃહપૂરણાર્થં લોકાનાગન્તું પ્રવર્ત્તય|
“The lord said to the servant, ‘Go out into the highways and hedges, and compel them to come in, that my house may be filled.
24 અહં યુષ્મભ્યં કથયામિ, પૂર્વ્વનિમન્ત્રિતાનમેકોપિ મમાસ્ય રાત્રિભોજ્યસ્યાસ્વાદં ન પ્રાપ્સ્યતિ|
For I tell you that none of those men who were invited will taste of my supper. For many are called, but few are chosen.’”
25 અનન્તરં બહુષુ લોકેષુ યીશોઃ પશ્ચાદ્ વ્રજિતેષુ સત્સુ સ વ્યાઘુટ્ય તેભ્યઃ કથયામાસ,
Now great multitudes were going with him. He turned and said to them,
26 યઃ કશ્ચિન્ મમ સમીપમ્ આગત્ય સ્વસ્ય માતા પિતા પત્ની સન્તાના ભ્રાતરો ભગિમ્યો નિજપ્રાણાશ્ચ, એતેભ્યઃ સર્વ્વેભ્યો મય્યધિકં પ્રેમ ન કરોતિ, સ મમ શિષ્યો ભવિતું ન શક્ષ્યતિ|
“If anyone comes to me, and doesn’t disregard his own father, mother, wife, children, brothers, and sisters, yes, and his own life also, he can’t be my disciple.
27 યઃ કશ્ચિત્ સ્વીયં ક્રુશં વહન્ મમ પશ્ચાન્ન ગચ્છતિ, સોપિ મમ શિષ્યો ભવિતું ન શક્ષ્યતિ|
Whoever doesn’t bear his own cross and come after me, can’t be my disciple.
28 દુર્ગનિર્મ્માણે કતિવ્યયો ભવિષ્યતિ, તથા તસ્ય સમાપ્તિકરણાર્થં સમ્પત્તિરસ્તિ ન વા, પ્રથમમુપવિશ્ય એતન્ન ગણયતિ, યુષ્માકં મધ્ય એતાદૃશઃ કોસ્તિ?
For which of you, desiring to build a tower, doesn’t first sit down and count the cost, to see if he has enough to complete it?
29 નોચેદ્ ભિત્તિં કૃત્વા શેષે યદિ સમાપયિતું ન શક્ષ્યતિ,
Or perhaps, when he has laid a foundation and isn’t able to finish, everyone who sees begins to mock him,
30 તર્હિ માનુષોયં નિચેતુમ્ આરભત સમાપયિતું નાશક્નોત્, ઇતિ વ્યાહૃત્ય સર્વ્વે તમુપહસિષ્યન્તિ|
saying, ‘This man began to build and wasn’t able to finish.’
31 અપરઞ્ચ ભિન્નભૂપતિના સહ યુદ્ધં કર્ત્તુમ્ ઉદ્યમ્ય દશસહસ્રાણિ સૈન્યાનિ ગૃહીત્વા વિંશતિસહસ્રેઃ સૈન્યૈઃ સહિતસ્ય સમીપવાસિનઃ સમ્મુખં યાતું શક્ષ્યામિ ન વેતિ પ્રથમં ઉપવિશ્ય ન વિચારયતિ એતાદૃશો ભૂમિપતિઃ કઃ?
Or what king, as he goes to encounter another king in war, will not sit down first and consider whether he is able with ten thousand to meet him who comes against him with twenty thousand?
32 યદિ ન શક્નોતિ તર્હિ રિપાવતિદૂરે તિષ્ઠતિ સતિ નિજદૂતં પ્રેષ્ય સન્ધિં કર્ત્તું પ્રાર્થયેત|
Or else, while the other is yet a great way off, he sends an envoy and asks for conditions of peace.
33 તદ્વદ્ યુષ્માકં મધ્યે યઃ કશ્ચિન્ મદર્થં સર્વ્વસ્વં હાતું ન શક્નોતિ સ મમ શિષ્યો ભવિતું ન શક્ષ્યતિ|
So therefore, whoever of you who doesn’t renounce all that he has, he can’t be my disciple.
34 લવણમ્ ઉત્તમમ્ ઇતિ સત્યં, કિન્તુ યદિ લવણસ્ય લવણત્વમ્ અપગચ્છતિ તર્હિ તત્ કથં સ્વાદુયુક્તં ભવિષ્યતિ?
“Salt is good, but if the salt becomes flat and tasteless, with what do you season it?
35 તદ ભૂમ્યર્થમ્ આલવાલરાશ્યર્થમપિ ભદ્રં ન ભવતિ; લોકાસ્તદ્ બહિઃ ક્ષિપન્તિ| યસ્ય શ્રોતું શ્રોત્રે સ્તઃ સ શૃણોતુ|
It is fit neither for the soil nor for the manure pile. It is thrown out. He who has ears to hear, let him hear.”
