પ્રેરિતાઃ 7
1 તતઃ પરં મહાયાજકઃ પૃષ્ટવાન્, એષા કથાં કિં સત્યા?
The high priest said, “Are these things so?”
2 તતઃ સ પ્રત્યવદત્, હે પિતરો હે ભ્રાતરઃ સર્વ્વે લાકા મનાંસિ નિધદ્ધ્વં| અસ્માકં પૂર્વ્વપુરુષ ઇબ્રાહીમ્ હારણ્નગરે વાસકરણાત્ પૂર્વ્વં યદા અરામ્-નહરયિમદેશે આસીત્ તદા તેજોમય ઈશ્વરો દર્શનં દત્વા
He said, “Brothers and fathers, listen. The God of glory appeared to our father Abraham when he was in Mesopotamia, before he lived in Haran,
3 તમવદત્ ત્વં સ્વદેશજ્ઞાતિમિત્રાણિ પરિત્યજ્ય યં દેશમહં દર્શયિષ્યામિ તં દેશં વ્રજ|
and said to him, ‘Get out of your land and away from your relatives, and come into a land which I will show you.’
4 અતઃ સ કસ્દીયદેશં વિહાય હારણ્નગરે ન્યવસત્, તદનન્તરં તસ્ય પિતરિ મૃતે યત્ર દેશે યૂયં નિવસથ સ એનં દેશમાગચ્છત્|
Then he came out of the land of the Chaldaeans and lived in Haran. From there, when his father was dead, God moved him into this land where you are now living.
5 કિન્ત્વીશ્વરસ્તસ્મૈ કમપ્યધિકારમ્ અર્થાદ્ એકપદપરિમિતાં ભૂમિમપિ નાદદાત્; તદા તસ્ય કોપિ સન્તાનો નાસીત્ તથાપિ સન્તાનૈઃ સાર્દ્ધમ્ એતસ્ય દેશસ્યાધિકારી ત્વં ભવિષ્યસીતિ તમ્પ્રત્યઙ્ગીકૃતવાન્|
He gave him no inheritance in it, no, not so much as to set his foot on. He promised that he would give it to him for a possession, and to his offspring after him, when he still had no child.
6 ઈશ્વર ઇત્થમ્ અપરમપિ કથિતવાન્ તવ સન્તાનાઃ પરદેશે નિવત્સ્યન્તિ તતસ્તદ્દેશીયલોકાશ્ચતુઃશતવત્સરાન્ યાવત્ તાન્ દાસત્વે સ્થાપયિત્વા તાન્ પ્રતિ કુવ્યવહારં કરિષ્યન્તિ|
God spoke in this way: that his offspring would live as aliens in a strange land, and that they would be enslaved and mistreated for four hundred years.
7 અપરમ્ ઈશ્વર એનાં કથામપિ કથિતવાન્, યે લોકાસ્તાન્ દાસત્વે સ્થાપયિષ્યન્તિ તાલ્લોકાન્ અહં દણ્ડયિષ્યામિ, તતઃ પરં તે બહિર્ગતાઃ સન્તો મામ્ અત્ર સ્થાને સેવિષ્યન્તે|
‘I will judge the nation to which they will be in bondage,’ said God, ‘and after that they will come out and serve me in this place.’
8 પશ્ચાત્ સ તસ્મૈ ત્વક્છેદસ્ય નિયમં દત્તવાન્, અત ઇસ્હાકનામ્નિ ઇબ્રાહીમ એકપુત્રે જાતે, અષ્ટમદિને તસ્ય ત્વક્છેદમ્ અકરોત્| તસ્ય ઇસ્હાકઃ પુત્રો યાકૂબ્, તતસ્તસ્ય યાકૂબોઽસ્માકં દ્વાદશ પૂર્વ્વપુરુષા અજાયન્ત|
He gave him the covenant of circumcision. So Abraham became the father of Isaac, and circumcised him the eighth day. Isaac became the father of Jacob, and Jacob became the father of the twelve patriarchs.
9 તે પૂર્વ્વપુરુષા ઈર્ષ્યયા પરિપૂર્ણા મિસરદેશં પ્રેષયિતું યૂષફં વ્યક્રીણન્|
“The patriarchs, moved with jealousy against Joseph, sold him into Egypt. God was with him
10 કિન્ત્વીશ્વરસ્તસ્ય સહાયો ભૂત્વા સર્વ્વસ્યા દુર્ગતે રક્ષિત્વા તસ્મૈ બુદ્ધિં દત્ત્વા મિસરદેશસ્ય રાજ્ઞઃ ફિરૌણઃ પ્રિયપાત્રં કૃતવાન્ તતો રાજા મિસરદેશસ્ય સ્વીયસર્વ્વપરિવારસ્ય ચ શાસનપદં તસ્મૈ દત્તવાન્|
and delivered him out of all his afflictions, and gave him favour and wisdom before Pharaoh, king of Egypt. He made him governor over Egypt and all his house.
11 તસ્મિન્ સમયે મિસર-કિનાનદેશયો ર્દુર્ભિક્ષહેતોરતિક્લિષ્ટત્વાત્ નઃ પૂર્વ્વપુરુષા ભક્ષ્યદ્રવ્યં નાલભન્ત|
Now a famine came over all the land of Egypt and Canaan, and great affliction. Our fathers found no food.
12 કિન્તુ મિસરદેશે શસ્યાનિ સન્તિ, યાકૂબ્ ઇમાં વાર્ત્તાં શ્રુત્વા પ્રથમમ્ અસ્માકં પૂર્વ્વપુરુષાન્ મિસરં પ્રેષિતવાન્|
But when Jacob heard that there was grain in Egypt, he sent out our fathers the first time.
13 તતો દ્વિતીયવારગમને યૂષફ્ સ્વભ્રાતૃભિઃ પરિચિતોઽભવત્; યૂષફો ભ્રાતરઃ ફિરૌણ્ રાજેન પરિચિતા અભવન્|
On the second time Joseph was made known to his brothers, and Joseph’s family was revealed to Pharaoh.
14 અનન્તરં યૂષફ્ ભ્રાતૃગણં પ્રેષ્ય નિજપિતરં યાકૂબં નિજાન્ પઞ્ચાધિકસપ્તતિસંખ્યકાન્ જ્ઞાતિજનાંશ્ચ સમાહૂતવાન્|
Joseph sent and summoned Jacob his father and all his relatives, seventy-five souls.
15 તસ્માદ્ યાકૂબ્ મિસરદેશં ગત્વા સ્વયમ્ અસ્માકં પૂર્વ્વપુરુષાશ્ચ તસ્મિન્ સ્થાનેઽમ્રિયન્ત|
Jacob went down into Egypt and he died, himself and our fathers;
16 તતસ્તે શિખિમં નીતા યત્ શ્મશાનમ્ ઇબ્રાહીમ્ મુદ્રાદત્વા શિખિમઃ પિતુ ર્હમોરઃ પુત્રેભ્યઃ ક્રીતવાન્ તત્શ્મશાને સ્થાપયાઞ્ચક્રિરે|
and they were brought back to Shechem and laid in the tomb that Abraham bought for a price in silver from the children of Hamor of Shechem.
17 તતઃ પરમ્ ઈશ્વર ઇબ્રાહીમઃ સન્નિધૌ શપથં કૃત્વા યાં પ્રતિજ્ઞાં કૃતવાન્ તસ્યાઃ પ્રતિજ્ઞાયાઃ ફલનસમયે નિકટે સતિ ઇસ્રાયેલ્લોકા સિમરદેશે વર્દ્ધમાના બહુસંખ્યા અભવન્|
“But as the time of the promise came close which God had sworn to Abraham, the people grew and multiplied in Egypt,
18 શેષે યૂષફં યો ન પરિચિનોતિ તાદૃશ એકો નરપતિરુપસ્થાય
until there arose a different king who didn’t know Joseph.
19 અસ્માકં જ્ઞાતિભિઃ સાર્દ્ધં ધૂર્ત્તતાં વિધાય પૂર્વ્વપુરુષાન્ પ્રતિ કુવ્યવહરણપૂર્વ્વકં તેષાં વંશનાશનાય તેષાં નવજાતાન્ શિશૂન્ બહિ ર્નિરક્ષેપયત્|
The same took advantage of our race and mistreated our fathers, and forced them to abandon their babies, so that they wouldn’t stay alive.
20 એતસ્મિન્ સમયે મૂસા જજ્ઞે, સ તુ પરમસુન્દરોઽભવત્ તથા પિતૃગૃહે માસત્રયપર્ય્યન્તં પાલિતોઽભવત્|
At that time Moses was born, and was exceedingly handsome to God. He was nourished three months in his father’s house.
21 કિન્તુ તસ્મિન્ બહિર્નિક્ષિપ્તે સતિ ફિરૌણરાજસ્ય કન્યા તમ્ ઉત્તોલ્ય નીત્વા દત્તકપુત્રં કૃત્વા પાલિતવતી|
When he was abandoned, Pharaoh’s daughter took him up and reared him as her own son.
22 તસ્માત્ સ મૂસા મિસરદેશીયાયાઃ સર્વ્વવિદ્યાયાઃ પારદૃષ્વા સન્ વાક્યે ક્રિયાયાઞ્ચ શક્તિમાન્ અભવત્|
Moses was instructed in all the wisdom of the Egyptians. He was mighty in his words and works.
23 સ સમ્પૂર્ણચત્વારિંશદ્વત્સરવયસ્કો ભૂત્વા ઇસ્રાયેલીયવંશનિજભ્રાતૃન્ સાક્ષાત્ કર્તું મતિં ચક્રે|
But when he was forty years old, it came into his heart to visit his brothers, the children of Israel.
24 તેષાં જનમેકં હિંસિતં દૃષ્ટ્વા તસ્ય સપક્ષઃ સન્ હિંસિતજનમ્ ઉપકૃત્ય મિસરીયજનં જઘાન|
Seeing one of them suffer wrong, he defended him and avenged him who was oppressed, striking the Egyptian.
25 તસ્ય હસ્તેનેશ્વરસ્તાન્ ઉદ્ધરિષ્યતિ તસ્ય ભ્રાતૃગણ ઇતિ જ્ઞાસ્યતિ સ ઇત્યનુમાનં ચકાર, કિન્તુ તે ન બુબુધિરે|
He supposed that his brothers understood that God, by his hand, was giving them deliverance; but they didn’t understand.
26 તત્પરે ઽહનિ તેષામ્ ઉભયો ર્જનયો ર્વાક્કલહ ઉપસ્થિતે સતિ મૂસાઃ સમીપં ગત્વા તયો ર્મેલનં કર્ત્તું મતિં કૃત્વા કથયામાસ, હે મહાશયૌ યુવાં ભ્રાતરૌ પરસ્પરમ્ અન્યાયં કુતઃ કુરુથઃ?
“The day following, he appeared to them as they fought, and urged them to be at peace again, saying, ‘Sirs, you are brothers. Why do you wrong one another?’
27 તતઃ સમીપવાસિનં પ્રતિ યો જનોઽન્યાયં ચકાર સ તં દૂરીકૃત્ય કથયામાસ, અસ્માકમુપરિ શાસ્તૃત્વવિચારયિતૃત્વપદયોઃ કસ્ત્વાં નિયુક્તવાન્?
But he who did his neighbour wrong pushed him away, saying, ‘Who made you a ruler and a judge over us?
28 હ્યો યથા મિસરીયં હતવાન્ તથા કિં મામપિ હનિષ્યસિ?
Do you want to kill me as you killed the Egyptian yesterday?’
29 તદા મૂસા એતાદૃશીં કથાં શ્રુત્વા પલાયનં ચક્રે, તતો મિદિયનદેશં ગત્વા પ્રવાસી સન્ તસ્થૌ, તતસ્તત્ર દ્વૌ પુત્રૌ જજ્ઞાતે|
Moses fled at this saying, and became a stranger in the land of Midian, where he became the father of two sons.
30 અનન્તરં ચત્વારિંશદ્વત્સરેષુ ગતેષુ સીનયપર્વ્વતસ્ય પ્રાન્તરે પ્રજ્વલિતસ્તમ્બસ્ય વહ્નિશિખાયાં પરમેશ્વરદૂતસ્તસ્મૈ દર્શનં દદૌ|
“When forty years were fulfilled, an angel of the Lord appeared to him in the wilderness of Mount Sinai, in a flame of fire in a bush.
31 મૂસાસ્તસ્મિન્ દર્શને વિસ્મયં મત્વા વિશેષં જ્ઞાતું નિકટં ગચ્છતિ,
When Moses saw it, he wondered at the sight. As he came close to see, the voice of the Lord came to him,
32 એતસ્મિન્ સમયે, અહં તવ પૂર્વ્વપુરુષાણામ્ ઈશ્વરોઽર્થાદ્ ઇબ્રાહીમ ઈશ્વર ઇસ્હાક ઈશ્વરો યાકૂબ ઈશ્વરશ્ચ, મૂસામુદ્દિશ્ય પરમેશ્વરસ્યૈતાદૃશી વિહાયસીયા વાણી બભૂવ, તતઃ સ કમ્પાન્વિતઃ સન્ પુન ર્નિરીક્ષિતું પ્રગલ્ભો ન બભૂવ|
‘I am the God of your fathers: the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’ Moses trembled and dared not look.
33 પરમેશ્વરસ્તં જગાદ, તવ પાદયોઃ પાદુકે મોચય યત્ર તિષ્ઠસિ સા પવિત્રભૂમિઃ|
The Lord said to him, ‘Take off your sandals, for the place where you stand is holy ground.
34 અહં મિસરદેશસ્થાનાં નિજલોકાનાં દુર્દ્દશાં નિતાન્તમ્ અપશ્યં, તેષાં કાતર્ય્યોક્તિઞ્ચ શ્રુતવાન્ તસ્માત્ તાન્ ઉદ્ધર્ત્તુમ્ અવરુહ્યાગમમ્; ઇદાનીમ્ આગચ્છ મિસરદેશં ત્વાં પ્રેષયામિ|
I have surely seen the affliction of my people who are in Egypt, and have heard their groaning. I have come down to deliver them. Now come, I will send you into Egypt.’
35 કસ્ત્વાં શાસ્તૃત્વવિચારયિતૃત્વપદયો ર્નિયુક્તવાન્, ઇતિ વાક્યમુક્ત્વા તૈ ર્યો મૂસા અવજ્ઞાતસ્તમેવ ઈશ્વરઃ સ્તમ્બમધ્યે દર્શનદાત્રા તેન દૂતેન શાસ્તારં મુક્તિદાતારઞ્ચ કૃત્વા પ્રેષયામાસ|
“This Moses whom they refused, saying, ‘Who made you a ruler and a judge?’—God has sent him as both a ruler and a deliverer by the hand of the angel who appeared to him in the bush.
36 સ ચ મિસરદેશે સૂફ્નામ્નિ સમુદ્રે ચ પશ્ચાત્ ચત્વારિંશદ્વત્સરાન્ યાવત્ મહાપ્રાન્તરે નાનાપ્રકારાણ્યદ્ભુતાનિ કર્મ્માણિ લક્ષણાનિ ચ દર્શયિત્વા તાન્ બહિઃ કૃત્વા સમાનિનાય|
This man led them out, having worked wonders and signs in Egypt, in the Red Sea, and in the wilderness for forty years.
37 પ્રભુઃ પરમેશ્વરો યુષ્માકં ભ્રાતૃગણસ્ય મધ્યે માદૃશમ્ એકં ભવિષ્યદ્વક્તારમ્ ઉત્પાદયિષ્યતિ તસ્ય કથાયાં યૂયં મનો નિધાસ્યથ, યો જન ઇસ્રાયેલઃ સન્તાનેભ્ય એનાં કથાં કથયામાસ સ એષ મૂસાઃ|
This is that Moses who said to the children of Israel, ‘The Lord our God will raise up a prophet for you from amongst your brothers, like me.’
38 મહાપ્રાન્તરસ્થમણ્ડલીમધ્યેઽપિ સ એવ સીનયપર્વ્વતોપરિ તેન સાર્દ્ધં સંલાપિનો દૂતસ્ય ચાસ્મત્પિતૃગણસ્ય મધ્યસ્થઃ સન્ અસ્મભ્યં દાતવ્યનિ જીવનદાયકાનિ વાક્યાનિ લેભે|
This is he who was in the assembly in the wilderness with the angel that spoke to him on Mount Sinai, and with our fathers, who received living revelations to give to us,
39 અસ્માકં પૂર્વ્વપુરુષાસ્તમ્ અમાન્યં કત્વા સ્વેભ્યો દૂરીકૃત્ય મિસરદેશં પરાવૃત્ય ગન્તું મનોભિરભિલષ્ય હારોણં જગદુઃ,
to whom our fathers wouldn’t be obedient, but rejected him and turned back in their hearts to Egypt,
40 અસ્માકમ્ અગ્રેઽગ્રે ગન્તુમ્ અસ્મદર્થં દેવગણં નિર્મ્માહિ યતો યો મૂસા અસ્માન્ મિસરદેશાદ્ બહિઃ કૃત્વાનીતવાન્ તસ્ય કિં જાતં તદસ્માભિ ર્ન જ્ઞાયતે|
saying to Aaron, ‘Make us gods that will go before us, for as for this Moses who led us out of the land of Egypt, we don’t know what has become of him.’
41 તસ્મિન્ સમયે તે ગોવત્સાકૃતિં પ્રતિમાં નિર્મ્માય તામુદ્દિશ્ય નૈવેદ્યમુત્મૃજ્ય સ્વહસ્તકૃતવસ્તુના આનન્દિતવન્તઃ|
They made a calf in those days, and brought a sacrifice to the idol, and rejoiced in the works of their hands.
42 તસ્માદ્ ઈશ્વરસ્તેષાં પ્રતિ વિમુખઃ સન્ આકાશસ્થં જ્યોતિર્ગણં પૂજયિતું તેભ્યોઽનુમતિં દદૌ, યાદૃશં ભવિષ્યદ્વાદિનાં ગ્રન્થેષુ લિખિતમાસ્તે, યથા, ઇસ્રાયેલીયવંશા રે ચત્વારિંશત્સમાન્ પુરા| મહતિ પ્રાન્તરે સંસ્થા યૂયન્તુ યાનિ ચ| બલિહોમાદિકર્મ્માણિ કૃતવન્તસ્તુ તાનિ કિં| માં સમુદ્દિશ્ય યુષ્માભિઃ પ્રકૃતાનીતિ નૈવ ચ|
But God turned away and gave them up to serve the army of the sky, as it is written in the book of the prophets, ‘Did you offer to me slain animals and sacrifices forty years in the wilderness, O house of Israel?
43 કિન્તુ વો મોલકાખ્યસ્ય દેવસ્ય દૂષ્યમેવ ચ| યુષ્માકં રિમ્ફનાખ્યાયા દેવતાયાશ્ચ તારકા| એતયોરુભયો ર્મૂર્તી યુષ્માભિઃ પરિપૂજિતે| અતો યુષ્માંસ્તુ બાબેલઃ પારં નેષ્યામિ નિશ્ચિતં|
You took up the tabernacle of Moloch, the star of your god Rephan, the figures which you made to worship, so I will carry you away beyond Babylon.’
44 અપરઞ્ચ યન્નિદર્શનમ્ અપશ્યસ્તદનુસારેણ દૂષ્યં નિર્મ્માહિ યસ્મિન્ ઈશ્વરો મૂસામ્ એતદ્વાક્યં બભાષે તત્ તસ્ય નિરૂપિતં સાક્ષ્યસ્વરૂપં દૂષ્યમ્ અસ્માકં પૂર્વ્વપુરુષૈઃ સહ પ્રાન્તરે તસ્થૌ|
“Our fathers had the tabernacle of the testimony in the wilderness, even as he who spoke to Moses commanded him to make it according to the pattern that he had seen;
45 પશ્ચાત્ યિહોશૂયેન સહિતૈસ્તેષાં વંશજાતૈરસ્મત્પૂર્વ્વપુરુષૈઃ સ્વેષાં સમ્મુખાદ્ ઈશ્વરેણ દૂરીકૃતાનામ્ અન્યદેશીયાનાં દેશાધિકૃતિકાલે સમાનીતં તદ્ દૂષ્યં દાયૂદોધિકારં યાવત્ તત્ર સ્થાન આસીત્|
which also our fathers, in their turn, brought in with Joshua when they entered into the possession of the nations whom God drove out before the face of our fathers to the days of David,
46 સ દાયૂદ્ પરમેશ્વરસ્યાનુગ્રહં પ્રાપ્ય યાકૂબ્ ઈશ્વરાર્થમ્ એકં દૂષ્યં નિર્મ્માતું વવાઞ્છ;
who found favour in the sight of God, and asked to find a habitation for the God of Jacob.
47 કિન્તુ સુલેમાન્ તદર્થં મન્દિરમ્ એકં નિર્મ્મિતવાન્|
But Solomon built him a house.
48 તથાપિ યઃ સર્વ્વોપરિસ્થઃ સ કસ્મિંશ્ચિદ્ હસ્તકૃતે મન્દિરે નિવસતીતિ નહિ, ભવિષ્યદ્વાદી કથામેતાં કથયતિ, યથા,
However, the Most High doesn’t dwell in temples made with hands, as the prophet says,
49 પરેશો વદતિ સ્વર્ગો રાજસિંહાસનં મમ| મદીયં પાદપીઠઞ્ચ પૃથિવી ભવતિ ધ્રુવં| તર્હિ યૂયં કૃતે મે કિં પ્રનિર્મ્માસ્યથ મન્દિરં| વિશ્રામાય મદીયં વા સ્થાનં કિં વિદ્યતે ત્વિહ|
‘heaven is my throne, and the earth a footstool for my feet. What kind of house will you build me?’ says the Lord. ‘Or what is the place of my rest?
50 સર્વ્વાણ્યેતાનિ વસ્તૂનિ કિં મે હસ્તકૃતાનિ ન||
Didn’t my hand make all these things?’
51 હે અનાજ્ઞાગ્રાહકા અન્તઃકરણે શ્રવણે ચાપવિત્રલોકાઃ યૂયમ્ અનવરતં પવિત્રસ્યાત્મનઃ પ્રાતિકૂલ્યમ્ આચરથ, યુષ્માકં પૂર્વ્વપુરુષા યાદૃશા યૂયમપિ તાદૃશાઃ|
“You stiff-necked and uncircumcised in heart and ears, you always resist the Holy Spirit! As your fathers did, so you do.
52 યુષ્માકં પૂર્વ્વપુરુષાઃ કં ભવિષ્યદ્વાદિનં નાતાડયન્? યે તસ્ય ધાર્મ્મિકસ્ય જનસ્યાગમનકથાં કથિતવન્તસ્તાન્ અઘ્નન્ યૂયમ્ અધૂના વિશ્વાસઘાતિનો ભૂત્વા તં ધાર્મ્મિકં જનમ્ અહત|
Which of the prophets didn’t your fathers persecute? They killed those who foretold the coming of the Righteous One, of whom you have now become betrayers and murderers.
53 યૂયં સ્વર્ગીયદૂતગણેન વ્યવસ્થાં પ્રાપ્યાપિ તાં નાચરથ|
You received the law as it was ordained by angels, and didn’t keep it!”
54 ઇમાં કથાં શ્રુત્વા તે મનઃસુ બિદ્ધાઃ સન્તસ્તં પ્રતિ દન્તઘર્ષણમ્ અકુર્વ્વન્|
Now when they heard these things, they were cut to the heart, and they gnashed at him with their teeth.
55 કિન્તુ સ્તિફાનઃ પવિત્રેણાત્મના પૂર્ણો ભૂત્વા ગગણં પ્રતિ સ્થિરદૃષ્ટિં કૃત્વા ઈશ્વરસ્ય દક્ષિણે દણ્ડાયમાનં યીશુઞ્ચ વિલોક્ય કથિતવાન્;
But he, being full of the Holy Spirit, looked up steadfastly into heaven and saw the glory of God, and Jesus standing on the right hand of God,
56 પશ્ય, મેઘદ્વારં મુક્તમ્ ઈશ્વરસ્ય દક્ષિણે સ્થિતં માનવસુતઞ્ચ પશ્યામિ|
and said, “Behold, I see the heavens opened and the Son of Man standing at the right hand of God!”
57 તદા તે પ્રોચ્ચૈઃ શબ્દં કૃત્વા કર્ણેષ્વઙ્ગુલી ર્નિધાય એકચિત્તીભૂય તમ્ આક્રમન્|
But they cried out with a loud voice and stopped their ears, then rushed at him with one accord.
58 પશ્ચાત્ તં નગરાદ્ બહિઃ કૃત્વા પ્રસ્તરૈરાઘ્નન્ સાક્ષિણો લાકાઃ શૌલનામ્નો યૂનશ્ચરણસન્નિધૌ નિજવસ્ત્રાણિ સ્થાપિતવન્તઃ|
They threw him out of the city and stoned him. The witnesses placed their garments at the feet of a young man named Saul.
59 અનન્તરં હે પ્રભો યીશે મદીયમાત્માનં ગૃહાણ સ્તિફાનસ્યેતિ પ્રાર્થનવાક્યવદનસમયે તે તં પ્રસ્તરૈરાઘ્નન્|
They stoned Stephen as he called out, saying, “Lord Jesus, receive my spirit!”
60 તસ્માત્ સ જાનુની પાતયિત્વા પ્રોચ્ચૈઃ શબ્દં કૃત્વા, હે પ્રભે પાપમેતદ્ એતેષુ મા સ્થાપય, ઇત્યુક્ત્વા મહાનિદ્રાં પ્રાપ્નોત્|
He knelt down and cried with a loud voice, “Lord, don’t hold this sin against them!” When he had said this, he fell asleep.
