પ્રેરિતાઃ 5
1 તદા અનાનિયનામક એકો જનો યસ્ય ભાર્ય્યાયા નામ સફીરા સ સ્વાધિકારં વિક્રીય
There was, however, a man named Ananias, who, with his wife Sapphira, sold some property,
2 સ્વભાર્ય્યાં જ્ઞાપયિત્વા તન્મૂલ્યસ્યૈકાંશં સઙ્ગોપ્ય સ્થાપયિત્વા તદન્યાંશમાત્રમાનીય પ્રેરિતાનાં ચરણેષુ સમર્પિતવાન્|
and, with her connivance, kept back some of the proceeds. He brought only a part and laid it at the Apostles’ feet.
3 તસ્માત્ પિતરોકથયત્ હે અનાનિય ભૂમે ર્મૂલ્યં કિઞ્ચિત્ સઙ્ગોપ્ય સ્થાપયિતું પવિત્રસ્યાત્મનઃ સન્નિધૌ મૃષાવાક્યં કથયિતુઞ્ચ શૈતાન્ કુતસ્તવાન્તઃકરણે પ્રવૃત્તિમજનયત્?
“Ananias,” Peter exclaimed, “how is it that Satan has so taken possession of your heart that you have lied to the Holy Spirit, and kept back a part of the money paid for the land?
4 સા ભૂમિ ર્યદા તવ હસ્તગતા તદા કિં તવ સ્વીયા નાસીત્? તર્હિ સ્વાન્તઃકરણે કુત એતાદૃશી કુકલ્પના ત્વયા કૃતા? ત્વં કેવલમનુષ્યસ્ય નિકટે મૃષાવાક્યં નાવાદીઃ કિન્ત્વીશ્વરસ્ય નિકટેઽપિ|
While it was unsold, was not it your own? and after it was sold, was not the money at your own disposal? How did you come to think of such a thing? You have lied, not to men, but to God!”
5 એતાં કથાં શ્રુત્વૈવ સોઽનાનિયો ભૂમૌ પતન્ પ્રાણાન્ અત્યજત્, તદ્વૃત્તાન્તં યાવન્તો લોકા અશૃણ્વન્ તેષાં સર્વ્વેષાં મહાભયમ્ અજાયત્|
As Ananias heard these words, he fell down and expired; and every one who heard of it was appalled.
6 તદા યુવલોકાસ્તં વસ્ત્રેણાચ્છાદ્ય બહિ ર્નીત્વા શ્મશાનેઽસ્થાપયન્|
The young men got up, and, winding the body in a sheet, carried it out and buried it.
7 તતઃ પ્રહરૈકાનન્તરં કિં વૃત્તં તન્નાવગત્ય તસ્ય ભાર્ય્યાપિ તત્ર સમુપસ્થિતા|
After an interval of about three hours his wife came in, not knowing what had happened.
8 તતઃ પિતરસ્તામ્ અપૃચ્છત્, યુવાભ્યામ્ એતાવન્મુદ્રાભ્યો ભૂમિ ર્વિક્રીતા ન વા? એતત્વં વદ; તદા સા પ્રત્યવાદીત્ સત્યમ્ એતાવદ્ભ્યો મુદ્રાભ્ય એવ|
“Is it true,” Peter asked, addressing her, “that you sold your land for such a sum?” “Yes,” she answered, “we did.”
9 તતઃ પિતરોકથયત્ યુવાં કથં પરમેશ્વરસ્યાત્માનં પરીક્ષિતુમ્ એકમન્ત્રણાવભવતાં? પશ્ય યે તવ પતિં શ્મશાને સ્થાપિતવન્તસ્તે દ્વારસ્ય સમીપે સમુપતિષ્ઠન્તિ ત્વામપિ બહિર્નેષ્યન્તિ|
Then Peter said: “How did you come to agree to provoke the Spirit of the Lord? Listen! The foot-steps of those who have buried your husband are at the door; and they will carry you out too.”
10 તતઃ સાપિ તસ્ય ચરણસન્નિધૌ પતિત્વા પ્રાણાન્ અત્યાક્ષીત્| પશ્ચાત્ તે યુવાનોઽભ્યન્તરમ્ આગત્ય તામપિ મૃતાં દૃષ્ટ્વા બહિ ર્નીત્વા તસ્યાઃ પત્યુઃ પાર્શ્વે શ્મશાને સ્થાપિતવન્તઃ|
Instantly Sapphira fell down at Peter’s feet and expired. On coming in, the young men found her dead; so they carried her out and buried her by her husband’s side.
11 તસ્માત્ મણ્ડલ્યાઃ સર્વ્વે લોકા અન્યલોકાશ્ચ તાં વાર્ત્તાં શ્રુત્વા સાધ્વસં ગતાઃ|
The whole Church and all who heard of these events were appalled.
12 તતઃ પરં પ્રેરિતાનાં હસ્તૈ ર્લોકાનાં મધ્યે બહ્વાશ્ચર્ય્યાણ્યદ્ભુતાનિ કર્મ્માણ્યક્રિયન્ત; તદા શિષ્યાઃ સર્વ્વ એકચિત્તીભૂય સુલેમાનો ઽલિન્દે સમ્ભૂયાસન્|
Many signs and wonders continued to occur among the people, through the instrumentality of the Apostles, whose custom it was to meet all together in the Colonnade of Solomon;
13 તેષાં સઙ્ઘાન્તર્ગો ભવિતું કોપિ પ્રગલ્ભતાં નાગમત્ કિન્તુ લોકાસ્તાન્ સમાદ્રિયન્ત|
but of the rest no one ventured to join them. On the other hand, the people were full of their praise,
14 સ્ત્રિયઃ પુરુષાશ્ચ બહવો લોકા વિશ્વાસ્ય પ્રભું શરણમાપન્નાઃ|
and still larger numbers, both of men and women, as they became believers in the Lord, were added to their number.
15 પિતરસ્ય ગમનાગમનાભ્યાં કેનાપિ પ્રકારેણ તસ્ય છાયા કસ્મિંશ્ચિજ્જને લગિષ્યતીત્યાશયા લોકા રોગિણઃ શિવિકયા ખટ્વયા ચાનીય પથિ પથિ સ્થાપિતવન્તઃ|
The consequence was that people would bring out their sick even into the streets, and lay them on mattresses and mats, in the hope that, as Peter came by, at least his shadow might fall on some one of them.
16 ચતુર્દિક્સ્થનગરેભ્યો બહવો લોકાઃ સમ્ભૂય રોગિણોઽપવિત્રભુતગ્રસ્તાંશ્ચ યિરૂશાલમમ્ આનયન્ તતઃ સર્વ્વે સ્વસ્થા અક્રિયન્ત|
Besides this, the inhabitants of the towns round Jerusalem flocked into the city, bringing with them their sick and those who were troubled by foul spirits; and they were cured every one.
17 અનન્તરં મહાયાજકઃ સિદૂકિનાં મતગ્રાહિણસ્તેષાં સહચરાશ્ચ
At this the High Priest was roused to action, and he and all his supporters (who formed the party of the Sadducees), moved by jealousy,
18 મહાક્રોધાન્ત્વિતાઃ સન્તઃ પ્રેરિતાન્ ધૃત્વા નીચલોકાનાં કારાયાં બદ્ધ્વા સ્થાપિતવન્તઃ|
arrested the Apostles, and had them placed in custody.
19 કિન્તુ રાત્રૌ પરમેશ્વરસ્ય દૂતઃ કારાયા દ્વારં મોચયિત્વા તાન્ બહિરાનીયાકથયત્,
An angel of the Lord, however, opened the prison doors at night and led them out.
20 યૂયં ગત્વા મન્દિરે દણ્ડાયમાનાઃ સન્તો લોકાન્ પ્રતીમાં જીવનદાયિકાં સર્વ્વાં કથાં પ્રચારયત|
“Go,” he said, “and stand in the Temple Courts, and tell the people the whole Message of this new Life.”
21 ઇતિ શ્રુત્વા તે પ્રત્યૂષે મન્દિર ઉપસ્થાય ઉપદિષ્ટવન્તઃ| તદા સહચરગણેન સહિતો મહાયાજક આગત્ય મન્ત્રિગણમ્ ઇસ્રાયેલ્વંશસ્ય સર્વ્વાન્ રાજસભાસદઃ સભાસ્થાન્ કૃત્વા કારાયાસ્તાન્ આપયિતું પદાતિગણં પ્રેરિતવાન્|
When they heard this, they went at daybreak into the Temple Courts, and began to teach. The High Priest and his party, on their arrival, summoned the High Council, including all the leading men among the Israelites, and sent to the jail to fetch the Apostles.
22 તતસ્તે ગત્વા કારાયાં તાન્ અપ્રાપ્ય પ્રત્યાગત્ય ઇતિ વાર્ત્તામ્ અવાદિષુઃ,
But, when the officers got there, they did not find them in the prison; so they returned and reported that,
23 વયં તત્ર ગત્વા નિર્વ્વિઘ્નં કારાયા દ્વારં રુદ્ધં રક્ષકાંશ્ચ દ્વારસ્ય બહિર્દણ્ડાયમાનાન્ અદર્શામ એવ કિન્તુ દ્વારં મોચયિત્વા તન્મધ્યે કમપિ દ્રષ્ટું ન પ્રાપ્તાઃ|
while they had found the goal barred securely and the guards posted at the doors, yet, on opening them, they had not found any one inside.
24 એતાં કથાં શ્રુત્વા મહાયાજકો મન્દિરસ્ય સેનાપતિઃ પ્રધાનયાજકાશ્ચ, ઇત પરં કિમપરં ભવિષ્યતીતિ ચિન્તયિત્વા સન્દિગ્ધચિત્તા અભવન્|
When the Officer in charge at the Temple and the Chief Priests heard their story, they were perplexed about the Apostles and as to what all this would lead to.
25 એતસ્મિન્નેવ સમયે કશ્ચિત્ જન આગત્ય વાર્ત્તામેતામ્ અવદત્ પશ્યત યૂયં યાન્ માનવાન્ કારાયામ્ અસ્થાપયત તે મન્દિરે તિષ્ઠન્તો લોકાન્ ઉપદિશન્તિ|
Presently, however, some one came and told them, that the men whom they had put in prison were actually standing in the Temple Courts, teaching the people.
26 તદા મન્દિરસ્ય સેનાપતિઃ પદાતયશ્ચ તત્ર ગત્વા ચેલ્લોકાઃ પાષાણાન્ નિક્ષિપ્યાસ્માન્ મારયન્તીતિ ભિયા વિનત્યાચારં તાન્ આનયન્|
On this, the Officer went with his men and fetched the Apostles — without using violence, for they were afraid of being stoned by the people —
27 તે મહાસભાયા મધ્યે તાન્ અસ્થાપયન્ તતઃ પરં મહાયાજકસ્તાન્ અપૃચ્છત્,
And then brought them before the Council. The High Priest demanded an explanation from them.
28 અનેન નામ્ના સમુપદેષ્ટું વયં કિં દૃઢં ન ન્યષેધામ? તથાપિ પશ્યત યૂયં સ્વેષાં તેનોપદેશેને યિરૂશાલમં પરિપૂર્ણં કૃત્વા તસ્ય જનસ્ય રક્તપાતજનિતાપરાધમ્ અસ્માન્ પ્રત્યાનેતું ચેષ્ટધ્વે|
“We gave you strict orders,” he said, “not to teach in this Name. Yet you have actually flooded Jerusalem with your teaching, and you want to make us responsible for the death of this man.”
29 તતઃ પિતરોન્યપ્રેરિતાશ્ચ પ્રત્યવદન્ માનુષસ્યાજ્ઞાગ્રહણાદ્ ઈશ્વરસ્યાજ્ઞાગ્રહણમ્ અસ્માકમુચિતમ્|
To this Peter and the Apostles replied: “We must obey God rather than men.
30 યં યીશું યૂયં ક્રુશે વેધિત્વાહત તમ્ અસ્માકં પૈતૃક ઈશ્વર ઉત્થાપ્ય
The God of our ancestors raised Jesus, whom you put to death by hanging him on a cross.
31 ઇસ્રાયેલ્વંશાનાં મનઃપરિવર્ત્તનં પાપક્ષમાઞ્ચ કર્ત્તું રાજાનં પરિત્રાતારઞ્ચ કૃત્વા સ્વદક્ષિણપાર્શ્વે તસ્યાન્નતિમ્ અકરોત્|
It is this Jesus whom God has exalted to his right hand, to be a Guide and a Saviour, to give Israel repentance and forgiveness of sins.
32 એતસ્મિન્ વયમપિ સાક્ષિણ આસ્મહે, તત્ કેવલં નહિ, ઈશ્વર આજ્ઞાગ્રાહિભ્યો યં પવિત્રમ્ આત્મનં દત્તવાન્ સોપિ સાક્ષ્યસ્તિ|
And we are witness to the truth of this, and so is the Holy Spirit — the gift of God to those who obey him.”
33 એતદ્વાક્યે શ્રુતે તેષાં હૃદયાનિ વિદ્ધાન્યભવન્ તતસ્તે તાન્ હન્તું મન્ત્રિતવન્તઃ|
The members of the Council became frantic with rage on hearing this, and were for putting the Apostles to death.
34 એતસ્મિન્નેવ સમયે તત્સભાસ્થાનાં સર્વ્વલોકાનાં મધ્યે સુખ્યાતો ગમિલીયેલ્નામક એકો જનો વ્યવસ્થાપકઃ ફિરૂશિલોક ઉત્થાય પ્રેરિતાન્ ક્ષણાર્થં સ્થાનાન્તરં ગન્તુમ્ આદિશ્ય કથિતવાન્,
But Gamaliel, a Pharisee, who was a Doctor of the Law and who was held in universal respect, rose in the Council, and directed that the men should be taken out of court for a little while.
35 હે ઇસ્રાયેલ્વંશીયાઃ સર્વ્વે યૂયમ્ એતાન્ માનુષાન્ પ્રતિ યત્ કર્ત્તુમ્ ઉદ્યતાસ્તસ્મિન્ સાવધાના ભવત|
He then said: “Men of Israel, take care as to what you intend to do with these men.
36 ઇતઃ પૂર્વ્વં થૂદાનામૈકો જન ઉપસ્થાય સ્વં કમપિ મહાપુરુષમ્ અવદત્, તતઃ પ્રાયેણ ચતુઃશતલોકાસ્તસ્ય મતગ્રાહિણોભવન્ પશ્ચાત્ સ હતોભવત્ તસ્યાજ્ઞાગ્રાહિણો યાવન્તો લોકાસ્તે સર્વ્વે વિર્કીર્ણાઃ સન્તો ઽકૃતકાર્ય્યા અભવન્|
For not long ago Theudas appeared, professing to be somebody, and was joined by a body of some four hundred men. But he was killed; and all his followers scattered and dwindled away.
37 તસ્માજ્જનાત્ પરં નામલેખનસમયે ગાલીલીયયિહૂદાનામૈકો જન ઉપસ્થાય બહૂલ્લોકાન્ સ્વમતં ગ્રાહીતવાન્ તતઃ સોપિ વ્યનશ્યત્ તસ્યાજ્ઞાગ્રાહિણો યાવન્તો લોકા આસન્ તે સર્વ્વે વિકીર્ણા અભવન્|
After him, Judas the Galilean appeared at the time of the census, and induced people to follow him; Yet he, too, perished and all his followers were dispersed.
38 અધુના વદામિ, યૂયમ્ એતાન્ મનુષ્યાન્ પ્રતિ કિમપિ ન કૃત્વા ક્ષાન્તા ભવત, યત એષ સઙ્કલ્પ એતત્ કર્મ્મ ચ યદિ મનુષ્યાદભવત્ તર્હિ વિફલં ભવિષ્યતિ|
And, in this present case, my advice to you is not to interfere with these men, but to let them alone, for, if their designs and their work are merely of human origin, they will come to an end;
39 યદીશ્વરાદભવત્ તર્હિ યૂયં તસ્યાન્યથા કર્ત્તું ન શક્ષ્યથ, વરમ્ ઈશ્વરરોધકા ભવિષ્યથ|
but, if they are of divine origin, you will be powerless to put an end to them — or else you may find yourselves fighting against God!”
40 તદા તસ્ય મન્ત્રણાં સ્વીકૃત્ય તે પ્રેરિતાન્ આહૂય પ્રહૃત્ય યીશો ર્નામ્ના કામપિ કથાં કથયિતું નિષિધ્ય વ્યસર્જન્|
The Council followed his advice, and, calling the Apostles in, had them flogged, and then, after cautioning them not to speak in the Name of Jesus, set them free.
41 કિન્તુ તસ્ય નામાર્થં વયં લજ્જાભોગસ્ય યોગ્યત્વેન ગણિતા ઇત્યત્ર તે સાનન્દાઃ સન્તઃ સભાસ્થાનાં સાક્ષાદ્ અગચ્છન્|
But the Apostles left the Council, rejoicing that they had been thought worthy to suffer disgrace for that Name;
42 તતઃ પરં પ્રતિદિનં મન્દિરે ગૃહે ગૃહે ચાવિશ્રામમ્ ઉપદિશ્ય યીશુખ્રીષ્ટસ્ય સુસંવાદં પ્રચારિતવન્તઃ|
and never for a single day, either in the Temple Courts or in private houses, did they cease to teach, or to tell the Good News of Jesus, the Christ.
