પ્રેરિતાઃ 22
1 હે પિતૃગણા હે ભ્રાતૃગણાઃ, ઇદાનીં મમ નિવેદને સમવધત્ત|
“Brothers and fathers, listen now to my defense before you.”
2 તદા સ ઇબ્રીયભાષયા કથાં કથયતીતિ શ્રુત્વા સર્વ્વે લોકા અતીવ નિઃશબ્દા સન્તોઽતિષ્ઠન્|
When they heard him speak to them in Hebrew, they became even more silent. Then Paul declared,
3 પશ્ચાત્ સોઽકથયદ્ અહં યિહૂદીય ઇતિ નિશ્ચયઃ કિલિકિયાદેશસ્ય તાર્ષનગરં મમ જન્મભૂમિઃ, એતન્નગરીયસ્ય ગમિલીયેલનામ્નોઽધ્યાપકસ્ય શિષ્યો ભૂત્વા પૂર્વ્વપુરુષાણાં વિધિવ્યવસ્થાનુસારેણ સમ્પૂર્ણરૂપેણ શિક્ષિતોઽભવમ્ ઇદાનીન્તના યૂયં યાદૃશા ભવથ તાદૃશોઽહમપીશ્વરસેવાયામ્ ઉદ્યોગી જાતઃ|
“I am a Jew, born in Tarsus of Cilicia, but raised in this city. I was educated at the feet of Gamaliel in strict conformity to the law of our fathers. I am just as zealous for God as any of you here today.
4 મતમેતદ્ દ્વિષ્ટ્વા તદ્ગ્રાહિનારીપુરુષાન્ કારાયાં બદ્ધ્વા તેષાં પ્રાણનાશપર્ય્યન્તાં વિપક્ષતામ્ અકરવમ્|
I persecuted this Way even to the death, detaining both men and women and throwing them into prison,
5 મહાયાજકઃ સભાસદઃ પ્રાચીનલોકાશ્ચ મમૈતસ્યાઃ કથાયાઃ પ્રમાણં દાતું શક્નુવન્તિ, યસ્માત્ તેષાં સમીપાદ્ દમ્મેષકનગરનિવાસિભ્રાતૃગણાર્થમ્ આજ્ઞાપત્રાણિ ગૃહીત્વા યે તત્ર સ્થિતાસ્તાન્ દણ્ડયિતું યિરૂશાલમમ્ આનયનાર્થં દમ્મેષકનગરં ગતોસ્મિ|
as the high priest and the whole Council can testify about me. I even obtained letters from them to their brothers in Damascus, and I was on my way to apprehend these people and bring them to Jerusalem to be punished.
6 કિન્તુ ગચ્છન્ તન્નગરસ્ય સમીપં પ્રાપ્તવાન્ તદા દ્વિતીયપ્રહરવેલાયાં સત્યામ્ અકસ્માદ્ ગગણાન્નિર્ગત્ય મહતી દીપ્તિ ર્મમ ચતુર્દિશિ પ્રકાશિતવતી|
About noon as I was approaching Damascus, suddenly a bright light from heaven flashed around me.
7 તતો મયિ ભૂમૌ પતિતે સતિ, હે શૌલ હે શૌલ કુતો માં તાડયસિ? મામ્પ્રતિ ભાષિત એતાદૃશ એકો રવોપિ મયા શ્રુતઃ|
I fell to the ground and heard a voice say to me, ‘Saul, Saul, why do you persecute Me?’
8 તદાહં પ્રત્યવદં, હે પ્રભે કો ભવાન્? તતઃ સોઽવાદીત્ યં ત્વં તાડયસિ સ નાસરતીયો યીશુરહં|
‘Who are You, Lord?’ I asked. ‘I am Jesus of Nazareth, whom you are persecuting,’ He replied.
9 મમ સઙ્ગિનો લોકાસ્તાં દીપ્તિં દૃષ્ટ્વા ભિયં પ્રાપ્તાઃ, કિન્તુ મામ્પ્રત્યુદિતં તદ્વાક્યં તે નાબુધ્યન્ત|
My companions saw the light, but they could not understand the voice of the One speaking to me.
10 તતઃ પરં પૃષ્ટવાનહં, હે પ્રભો મયા કિં કર્ત્તવ્યં? તતઃ પ્રભુરકથયત્, ઉત્થાય દમ્મેષકનગરં યાહિ ત્વયા યદ્યત્ કર્ત્તવ્યં નિરૂપિતમાસ્તે તત્ તત્ર ત્વં જ્ઞાપયિષ્યસે|
Then I asked, ‘What should I do, Lord?’ ‘Get up and go into Damascus,’ He told me. ‘There you will be told all that you have been appointed to do.’
11 અનન્તરં તસ્યાઃ ખરતરદીપ્તેઃ કારણાત્ કિમપિ ન દૃષ્ટ્વા સઙ્ગિગણેન ધૃતહસ્તઃ સન્ દમ્મેષકનગરં વ્રજિતવાન્|
Because the brilliance of the light had blinded me, my companions led me by the hand into Damascus.
12 તન્નગરનિવાસિનાં સર્વ્વેષાં યિહૂદીયાનાં માન્યો વ્યવસ્થાનુસારેણ ભક્તશ્ચ હનાનીયનામા માનવ એકો
There a man named Ananias, a devout observer of the law who was highly regarded by all the Jews living there,
13 મમ સન્નિધિમ્ એત્ય તિષ્ઠન્ અકથયત્, હે ભ્રાતઃ શૌલ સુદૃષ્ટિ ર્ભવ તસ્મિન્ દણ્ડેઽહં સમ્યક્ તં દૃષ્ટવાન્|
came and stood beside me. ‘Brother Saul,’ he said, ‘receive your sight.’ And at that moment I could see him.
14 તતઃ સ મહ્યં કથિતવાન્ યથા ત્વમ્ ઈશ્વરસ્યાભિપ્રાયં વેત્સિ તસ્ય શુદ્ધસત્ત્વજનસ્ય દર્શનં પ્રાપ્ય તસ્ય શ્રીમુખસ્ય વાક્યં શૃણોષિ તન્નિમિત્તમ્ અસ્માકં પૂર્વ્વપુરુષાણામ્ ઈશ્વરસ્ત્વાં મનોનીતં કૃતવાનં|
Then he said, ‘The God of our fathers has appointed you to know His will, and to see the Righteous One, and to hear His voice.
15 યતો યદ્યદ્ અદ્રાક્ષીરશ્રૌષીશ્ચ સર્વ્વેષાં માનવાનાં સમીપે ત્વં તેષાં સાક્ષી ભવિષ્યસિ|
You will be His witness to everyone of what you have seen and heard.
16 અતએવ કુતો વિલમ્બસે? પ્રભો ર્નામ્ના પ્રાર્થ્ય નિજપાપપ્રક્ષાલનાર્થં મજ્જનાય સમુત્તિષ્ઠ|
And now what are you waiting for? Get up, be baptized, and wash your sins away, calling on His name.’
17 તતઃ પરં યિરૂશાલમ્નગરં પ્રત્યાગત્ય મન્દિરેઽહમ્ એકદા પ્રાર્થયે, તસ્મિન્ સમયેઽહમ્ અભિભૂતઃ સન્ પ્રભૂં સાક્ષાત્ પશ્યન્,
Later, when I had returned to Jerusalem and was praying at the temple, I fell into a trance
18 ત્વં ત્વરયા યિરૂશાલમઃ પ્રતિષ્ઠસ્વ યતો લોકામયિ તવ સાક્ષ્યં ન ગ્રહીષ્યન્તિ, મામ્પ્રત્યુદિતં તસ્યેદં વાક્યમ્ અશ્રૌષમ્|
and saw the Lord saying to me, ‘Hurry! Leave Jerusalem quickly, because the people here will not accept your testimony about Me.’
19 તતોહં પ્રત્યવાદિષમ્ હે પ્રભો પ્રતિભજનભવનં ત્વયિ વિશ્વાસિનો લોકાન્ બદ્ધ્વા પ્રહૃતવાન્,
‘Lord,’ I answered, ‘they know very well that in one synagogue after another I imprisoned and beat those who believed in You.
20 તથા તવ સાક્ષિણઃ સ્તિફાનસ્ય રક્તપાતનસમયે તસ્ય વિનાશં સમ્મન્ય સન્નિધૌ તિષ્ઠન્ હન્તૃલોકાનાં વાસાંસિ રક્ષિતવાન્, એતત્ તે વિદુઃ|
And when the blood of Your witness Stephen was shed, I stood there giving my approval and watching over the garments of those who killed him.’
21 તતઃ સોઽકથયત્ પ્રતિષ્ઠસ્વ ત્વાં દૂરસ્થભિન્નદેશીયાનાં સમીપં પ્રેષયિષ્યે|
Then He said to me, ‘Go! I will send you far away to the Gentiles.’”
22 તદા લોકા એતાવત્પર્ય્યન્તાં તદીયાં કથાં શ્રુત્વા પ્રોચ્ચૈરકથયન્, એનં ભૂમણ્ડલાદ્ દૂરીકુરુત, એતાદૃશજનસ્ય જીવનં નોચિતમ્|
The crowd listened to Paul until he made this statement. Then they lifted up their voices and shouted, “Rid the earth of him! He is not fit to live!”
23 ઇત્યુચ્ચૈઃ કથયિત્વા વસનાનિ પરિત્યજ્ય ગગણં પ્રતિ ધૂલીરક્ષિપન્
As they were shouting and throwing off their cloaks and tossing dust into the air,
24 તતઃ સહસ્રસેનાપતિઃ પૌલં દુર્ગાભ્યન્તર નેતું સમાદિશત્| એતસ્ય પ્રતિકૂલાઃ સન્તો લોકાઃ કિન્નિમિત્તમ્ એતાવદુચ્ચૈઃસ્વરમ્ અકુર્વ્વન્, એતદ્ વેત્તું તં કશયા પ્રહૃત્ય તસ્ય પરીક્ષાં કર્ત્તુમાદિશત્|
the commander ordered that Paul be brought into the barracks. He directed that Paul be flogged and interrogated to determine the reason for this outcry against him.
25 પદાતયશ્ચર્મ્મનિર્મ્મિતરજ્જુભિસ્તસ્ય બન્ધનં કર્ત્તુમુદ્યતાસ્તાસ્તદાનીં પૌલઃ સમ્મુખસ્થિતં શતસેનાપતિમ્ ઉક્તવાન્ દણ્ડાજ્ઞાયામ્ અપ્રાપ્તાયાં કિં રોમિલોકં પ્રહર્ત્તું યુષ્માકમ્ અધિકારોસ્તિ?
But as they stretched him out to strap him down, Paul said to the centurion standing there, “Is it lawful for you to flog a Roman citizen without a trial?”
26 એનાં કથાં શ્રુત્વા સ સહસ્રસેનાપતેઃ સન્નિધિં ગત્વા તાં વાર્ત્તામવદત્ સ રોમિલોક એતસ્માત્ સાવધાનઃ સન્ કર્મ્મ કુરુ|
On hearing this, the centurion went and reported it to the commander. “What are you going to do?” he said. “This man is a Roman citizen.”
27 તસ્માત્ સહસ્રસેનાપતિ ર્ગત્વા તમપ્રાક્ષીત્ ત્વં કિં રોમિલોકઃ? ઇતિ માં બ્રૂહિ| સોઽકથયત્ સત્યમ્|
The commander went to Paul and asked, “Tell me, are you a Roman citizen?” “Yes,” he answered.
28 તતઃ સહસ્રસેનાપતિઃ કથિતવાન્ બહુદ્રવિણં દત્ત્વાહં તત્ પૌરસખ્યં પ્રાપ્તવાન્; કિન્તુ પૌલઃ કથિતવાન્ અહં જનુના તત્ પ્રાપ્તોઽસ્મિ|
“I paid a high price for my citizenship,” said the commander. “But I was born a citizen,” Paul replied.
29 ઇત્થં સતિ યે પ્રહારેણ તં પરીક્ષિતું સમુદ્યતા આસન્ તે તસ્ય સમીપાત્ પ્રાતિષ્ઠન્ત; સહસ્રસેનાપતિસ્તં રોમિલોકં વિજ્ઞાય સ્વયં યત્ તસ્ય બન્ધનમ્ અકાર્ષીત્ તત્કારણાદ્ અબિભેત્|
Then those who were about to interrogate Paul stepped back, and the commander himself was alarmed when he realized that he had put a Roman citizen in chains.
30 યિહૂદીયલોકાઃ પૌલં કુતોઽપવદન્તે તસ્ય વૃત્તાન્તં જ્ઞાતું વાઞ્છન્ સહસ્રસેનાપતિઃ પરેઽહનિ પૌલં બન્ધનાત્ મોચયિત્વા પ્રધાનયાજકાન્ મહાસભાયાઃ સર્વ્વલોકાશ્ચ સમુપસ્થાતુમ્ આદિશ્ય તેષાં સન્નિધૌ પૌલમ્ અવરોહ્ય સ્થાપિતવાન્|
The next day the commander, wanting to learn the real reason Paul was accused by the Jews, released him and ordered the chief priests and the whole Sanhedrin to assemble. Then he brought Paul down and had him stand before them.
