પ્રેરિતાઃ 12
1 તસ્મિન્ સમયે હેરોદ્રાજો મણ્ડલ્યાઃ કિયજ્જનેભ્યો દુઃખં દાતું પ્રારભત્|
At that time Herod the king undertook to afflict some of the church.
2 વિશેષતો યોહનઃ સોદરં યાકૂબં કરવાલાઘાતેન્ હતવાન્|
And he slew with the sword James the brother of John.
3 તસ્માદ્ યિહૂદીયાઃ સન્તુષ્ટા અભવન્ ઇતિ વિજ્ઞાય સ પિતરમપિ ધર્ત્તું ગતવાન્|
And when he saw that it pleased the Jews, he apprehended Peter also. Those were the days of unleavened bread.
4 તદા કિણ્વશૂન્યપૂપોત્સવસમય ઉપાતિષ્ટત્; અત ઉત્સવે ગતે સતિ લોકાનાં સમક્ષં તં બહિરાનેય્યામીતિ મનસિ સ્થિરીકૃત્ય સ તં ધારયિત્વા રક્ષ્ણાર્થમ્ યેષામ્ એકૈકસંઘે ચત્વારો જનાઃ સન્તિ તેષાં ચતુર્ણાં રક્ષકસંઘાનાં સમીપે તં સમર્પ્ય કારાયાં સ્થાપિતવાન્|
And when he had apprehended him, he put him in prison, and delivered him to four tetrads of soldiers to guard him, intending to bring him out to the people after the passover.
5 કિન્તું પિતરસ્ય કારાસ્થિતિકારણાત્ મણ્ડલ્યા લોકા અવિશ્રામમ્ ઈશ્વરસ્ય સમીપે પ્રાર્થયન્ત|
Therefore, Peter was kept in prison; but fervent prayer to God was made for him by the church.
6 અનન્તરં હેરોદિ તં બહિરાનાયિતું ઉદ્યતે સતિ તસ્યાં રાત્રૌ પિતરો રક્ષકદ્વયમધ્યસ્થાને શૃઙ્ખલદ્વયેન બદ્ધ્વઃ સન્ નિદ્રિત આસીત્, દૌવારિકાશ્ચ કારાયાઃ સમ્મુખે તિષ્ઠનતો દ્વારમ્ અરક્ષિષુઃ|
When Herod was about to bring him out, on that night, Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains; and the keepers before the doors were guarding the prison.
7 એતસ્મિન્ સમયે પરમેશ્વરસ્ય દૂતે સમુપસ્થિતે કારા દીપ્તિમતી જાતા; તતઃ સ દૂતઃ પિતરસ્ય કુક્ષાવાવાતં કૃત્વા તં જાગરયિત્વા ભાષિતવાન્ તૂર્ણમુત્તિષ્ઠ; તતસ્તસ્ય હસ્તસ્થશૃઙ્ખલદ્વયં ગલત્ પતિતં|
And behold, an angel of the Lord stood by him, and a light shone in the prison. And he gently struck Peter on the side, and awoke him, saying: Arise quickly; and his chains fell from his hands.
8 સ દૂતસ્તમવદત્, બદ્ધકટિઃ સન્ પાદયોઃ પાદુકે અર્પય; તેન તથા કૃતે સતિ દૂતસ્તમ્ ઉક્તવાન્ ગાત્રીયવસ્ત્રં ગાત્રે નિધાય મમ પશ્ચાદ્ એહિ|
And the angel said to him: Gird yourself, and bind on your sandals; and he did so. And he said to him: Throw your mantle around you, and follow me.
9 તતઃ પિતરસ્તસ્ય પશ્ચાદ્ વ્રજન બહિરગચ્છત્, કિન્તુ દૂતેન કર્મ્મૈતત્ કૃતમિતિ સત્યમજ્ઞાત્વા સ્વપ્નદર્શનં જ્ઞાતવાન્|
And he went out, and followed him; and he knew not that what was done by the angel was real, but thought that he saw a vision.
10 ઇત્થં તૌ પ્રથમાં દ્વિતીયાઞ્ચ કારાં લઙ્ઘિત્વા યેન લૌહનિર્મ્મિતદ્વારેણ નગરં ગમ્યતે તત્સમીપં પ્રાપ્નુતાં; તતસ્તસ્ય કવાટં સ્વયં મુક્તમભવત્ તતસ્તૌ તત્સ્થાનાદ્ બહિ ર્ભૂત્વા માર્ગૈકસ્ય સીમાં યાવદ્ ગતૌ; તતોઽકસ્માત્ સ દૂતઃ પિતરં ત્યક્તવાન્|
And when they had passed through the first and the second guard, they came to the iron gate that leads to the city, which opened to them of its own accord. And they went out, and passed on through one street; and the angel immediately departed from him.
11 તદા સ ચેતનાં પ્રાપ્ય કથિતવાન્ નિજદૂતં પ્રહિત્ય પરમેશ્વરો હેરોદો હસ્તાદ્ યિહૂદીયલોકાનાં સર્વ્વાશાયાશ્ચ માં સમુદ્ધૃતવાન્ ઇત્યહં નિશ્ચયં જ્ઞાતવાન્|
And when Peter came to himself, he said: Now I know, in truth, that the Lord has sent his angel, and has delivered me from the hand of Herod, and from all that was expected by the Jewish people.
12 સ વિવિચ્ય માર્કનામ્રા વિખ્યાતસ્ય યોહનો માતુ ર્મરિયમો યસ્મિન્ ગૃહે બહવઃ સમ્ભૂય પ્રાર્થયન્ત તન્નિવેશનં ગતઃ|
And being aware of his condition, he came to the house of Mary the mother of John, who is surnamed Mark, where many had met together, and were praying.
13 પિતરેણ બહિર્દ્વાર આહતે સતિ રોદાનામા બાલિકા દ્રષ્ટું ગતા|
And when he knocked at the door of the entrance, a maid-servant, named Rhoda, came to listen.
14 તતઃ પિતરસ્ય સ્વરં શ્રુવા સા હર્ષયુક્તા સતી દ્વારં ન મોચયિત્વા પિતરો દ્વારે તિષ્ઠતીતિ વાર્ત્તાં વક્તુમ્ અભ્યન્તરં ધાવિત્વા ગતવતી|
And recognizing Peter’s voice, she did not open the entrance for joy, but ran in and told that Peter was standing before the entrance.
15 તે પ્રાવોચન્ ત્વમુન્મત્તા જાતાસિ કિન્તુ સા મુહુર્મુહુરુક્તવતી સત્યમેવૈતત્|
And they said to her: You are mad. But she confidently affirmed that it was even so. Then said hey: It is his angel.
16 તદા તે કથિતવન્તસ્તર્હિ તસ્ય દૂતો ભવેત્|
But Peter continued to knock; and when they had opened the door, they saw him, and were astonished.
17 પિતરો દ્વારમાહતવાન્ એતસ્મિન્નન્તરે દ્વારં મોચયિત્વા પિતરં દૃષ્ટ્વા વિસ્મયં પ્રાપ્તાઃ|
But, having made a sign to them with his hand, that they should keep silence, he made known to them how the Lord had brought him out of the prison, and he said: Tell this to James, and to the brethren. And he went out, and departed to another place.
18 તતઃ પિતરો નિઃશબ્દં સ્થાતું તાન્ પ્રતિ હસ્તેન સઙ્કેતં કૃત્વા પરમેશ્વરો યેન પ્રકારેણ તં કારાયા ઉદ્ધૃત્યાનીતવાન્ તસ્ય વૃત્તાન્તં તાનજ્ઞાપયત્, યૂયં ગત્વા યાકુબં ભ્રાતૃગણઞ્ચ વાર્ત્તામેતાં વદતેત્યુક્તા સ્થાનાન્તરં પ્રસ્થિતવાન્|
And when it was day, there was no little confusion among the soldiers as to what had become of Peter.
19 પ્રભાતે સતિ પિતરઃ ક્વ ગત ઇત્યત્ર રક્ષકાણાં મધ્યે મહાન્ કલહો જાતઃ|
But Herod, when he had sought for him, and found him not, examined the keepers, and commanded them to be put to death. And he went down from Judea to Cesarean, and there he remained.
20 હેરોદ્ બહુ મૃગયિત્વા તસ્યોદ્દેશે ન પ્રાપ્તે સતિ રક્ષકાન્ સંપૃચ્છ્ય તેષાં પ્રાણાન્ હન્તુમ્ આદિષ્ટવાન્|
And he was intending to make war upon the Tyrians and Sidonians; but they came with one consent to him; and having made Blastus, who had charge of the king’s bed-chamber, their friend, they asked for peace, because their country was supported by that of the king.
21 પશ્ચાત્ સ યિહૂદીયપ્રદેશાત્ કૈસરિયાનગરં ગત્વા તત્રાવાતિષ્ઠત્|
And on an appointed day, Herod, having arrayed himself in royal apparel, and seated himself on his throne, delivered an oration to them.
22 સોરસીદોનદેશયો ર્લોકેભ્યો હેરોદિ યુયુત્સૌ સતિ તે સર્વ્વ એકમન્ત્રણાઃ સન્તસ્તસ્ય સમીપ ઉપસ્થાય લ્વાસ્તનામાનં તસ્ય વસ્ત્રગૃહાધીશં સહાયં કૃત્વા હેરોદા સાર્દ્ધં સન્ધિં પ્રાર્થયન્ત યતસ્તસ્ય રાજ્ઞો દેશેન તેષાં દેશીયાનાં ભરણમ્ અભવત્ં
And the people shouted: It is the voice of God, and not of man.
23 અતઃ કુત્રચિન્ નિરુપિતદિને હેરોદ્ રાજકીયં પરિચ્છદં પરિધાય સિંહાસને સમુપવિશ્ય તાન્ પ્રતિ કથામ્ ઉક્તવાન્|
And immediately an angel of the Lord smote him, because he did not give God the glory. And having been eaten by worms, he expired.
24 તતો લોકા ઉચ્ચૈઃકારં પ્રત્યવદન્, એષ મનુજરવો ન હિ, ઈશ્વરીયરવઃ|
But the word of the Lord increased and multiplied.
25 તદા હેરોદ્ ઈશ્વરસ્ય સમ્માનં નાકરોત્; તસ્માદ્ધેતોઃ પરમેશ્વરસ્ય દૂતો હઠાત્ તં પ્રાહરત્ તેનૈવ સ કીટૈઃ ક્ષીણઃ સન્ પ્રાણાન્ અજહાત્| કિન્ત્વીશ્વરસ્ય કથા દેશં વ્યાપ્ય પ્રબલાભવત્| તતઃ પરં બર્ણબ્બાશૌલૌ યસ્ય કર્મ્મણો ભારં પ્રાપ્નુતાં તાભ્યાં તસ્મિન્ સમ્પાદિતે સતિ માર્કનામ્ના વિખ્યાતો યો યોહન્ તં સઙ્ગિનં કૃત્વા યિરૂશાલમ્નગરાત્ પ્રત્યાગતૌ|
And Barnabas and Saul, after they had fulfilled their ministry, returned from Jerusalem, taking with them John, whose surname was Mark.
