प्रकाशितं 14
1 ततः परं निरीक्षमाणेन मया मेषशावको दृष्टः स सियोनपर्व्वतस्योपर्य्यतिष्ठत्, अपरं येषां भालेषु तस्य नाम तत्पितुश्च नाम लिखितमास्ते तादृशाश्चतुश्चत्वारिंशत्सहस्राधिका लक्षलोकास्तेन सार्द्धम् आसन्।
ତତଃ ପରଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣେନ ମଯା ମେଷଶାୱକୋ ଦୃଷ୍ଟଃ ସ ସିଯୋନପର୍ୱ୍ୱତସ୍ୟୋପର୍ୟ୍ୟତିଷ୍ଠତ୍, ଅପରଂ ଯେଷାଂ ଭାଲେଷୁ ତସ୍ୟ ନାମ ତତ୍ପିତୁଶ୍ଚ ନାମ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ତାଦୃଶାଶ୍ଚତୁଶ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ସହସ୍ରାଧିକା ଲକ୍ଷଲୋକାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆସନ୍|
2 अनन्तरं बहुतोयानां रव इव गुरुतरस्तनितस्य च रव इव एको रवः स्वर्गात् मयाश्रावि। मया श्रुतः स रवो वीणावादकानां वीणावादनस्य सदृशः।
ଅନନ୍ତରଂ ବହୁତୋଯାନାଂ ରୱ ଇୱ ଗୁରୁତରସ୍ତନିତସ୍ୟ ଚ ରୱ ଇୱ ଏକୋ ରୱଃ ସ୍ୱର୍ଗାତ୍ ମଯାଶ୍ରାୱି| ମଯା ଶ୍ରୁତଃ ସ ରୱୋ ୱୀଣାୱାଦକାନାଂ ୱୀଣାୱାଦନସ୍ୟ ସଦୃଶଃ|
3 सिंहसनस्यान्तिके प्राणिचतुष्टयस्य प्राचीनवर्गस्य चान्तिके ऽपि ते नवीनमेकं गीतम् अगायन् किन्तु धरणीतः परिक्रीतान् तान् चतुश्चत्वारिंशत्यहस्राधिकलक्षलोकान् विना नापरेण केनापि तद् गीतं शिक्षितुं शक्यते।
ସିଂହସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ପ୍ରାଣିଚତୁଷ୍ଟଯସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗସ୍ୟ ଚାନ୍ତିକେ ଽପି ତେ ନୱୀନମେକଂ ଗୀତମ୍ ଅଗାଯନ୍ କିନ୍ତୁ ଧରଣୀତଃ ପରିକ୍ରୀତାନ୍ ତାନ୍ ଚତୁଶ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ୟହସ୍ରାଧିକଲକ୍ଷଲୋକାନ୍ ୱିନା ନାପରେଣ କେନାପି ତଦ୍ ଗୀତଂ ଶିକ୍ଷିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ|
4 इमे योषितां सङ्गेन न कलङ्किता यतस्ते ऽमैथुना मेषशावको यत् किमपि स्थानं गच्छेत् तत्सर्व्वस्मिन् स्थाने तम् अनुगच्छन्ति यतस्ते मनुष्याणां मध्यतः प्रथमफलानीवेश्वरस्य मेषशावकस्य च कृते परिक्रीताः।
ଇମେ ଯୋଷିତାଂ ସଙ୍ଗେନ ନ କଲଙ୍କିତା ଯତସ୍ତେ ଽମୈଥୁନା ମେଷଶାୱକୋ ଯତ୍ କିମପି ସ୍ଥାନଂ ଗଚ୍ଛେତ୍ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ତମ୍ ଅନୁଗଚ୍ଛନ୍ତି ଯତସ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ମଧ୍ୟତଃ ପ୍ରଥମଫଲାନୀୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ ଚ କୃତେ ପରିକ୍ରୀତାଃ|
5 तेषां वदनेषु चानृतं किमपि न विद्यते यतस्ते निर्द्दोषा ईश्वरसिंहासनस्यान्तिके तिष्ठन्ति।
ତେଷାଂ ୱଦନେଷୁ ଚାନୃତଂ କିମପି ନ ୱିଦ୍ୟତେ ଯତସ୍ତେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷା ଈଶ୍ୱରସିଂହାସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
6 अनन्तरम् आकाशमध्येनोड्डीयमानो ऽपर एको दूतो मया दृष्टः सो ऽनन्तकालीयं सुसंवादं धारयति स च सुसंवादः सर्व्वजातीयान् सर्व्ववंशीयान् सर्व्वभाषावादिनः सर्व्वदेशीयांश्च पृथिवीनिवासिनः प्रति तेन घोषितव्यः। (aiōnios g166)
ଅନନ୍ତରମ୍ ଆକାଶମଧ୍ୟେନୋଡ୍ଡୀଯମାନୋ ଽପର ଏକୋ ଦୂତୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ ସୋ ଽନନ୍ତକାଲୀଯଂ ସୁସଂୱାଦଂ ଧାରଯତି ସ ଚ ସୁସଂୱାଦଃ ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱଂଶୀଯାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଭାଷାୱାଦିନଃ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯାଂଶ୍ଚ ପୃଥିୱୀନିୱାସିନଃ ପ୍ରତି ତେନ ଘୋଷିତୱ୍ୟଃ| (aiōnios g166)
7 स उच्चैःस्वरेणेदं गदति यूयमीश्वराद् बिभीत तस्य स्तवं कुरुत च यतस्तदीयविचारस्य दण्ड उपातिष्ठत् तस्माद् आकाशमण्डलस्य पृथिव्याः समुद्रस्य तोयप्रस्रवणानाञ्च स्रष्टा युष्माभिः प्रणम्यतां।
ସ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣେଦଂ ଗଦତି ଯୂଯମୀଶ୍ୱରାଦ୍ ବିଭୀତ ତସ୍ୟ ସ୍ତୱଂ କୁରୁତ ଚ ଯତସ୍ତଦୀଯୱିଚାରସ୍ୟ ଦଣ୍ଡ ଉପାତିଷ୍ଠତ୍ ତସ୍ମାଦ୍ ଆକାଶମଣ୍ଡଲସ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟାଃ ସମୁଦ୍ରସ୍ୟ ତୋଯପ୍ରସ୍ରୱଣାନାଞ୍ଚ ସ୍ରଷ୍ଟା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରଣମ୍ୟତାଂ|
8 तत्पश्चाद् द्वितीय एको दूत उपस्थायावदत् पतिता पतिता सा महाबाबिल् या सर्व्वजातीयान् स्वकीयं व्यभिचाररूपं क्रोधमदम् अपाययत्।
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଦ୍ୱିତୀଯ ଏକୋ ଦୂତ ଉପସ୍ଥାଯାୱଦତ୍ ପତିତା ପତିତା ସା ମହାବାବିଲ୍ ଯା ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ସ୍ୱକୀଯଂ ୱ୍ୟଭିଚାରରୂପଂ କ୍ରୋଧମଦମ୍ ଅପାଯଯତ୍|
9 तत्पश्चाद् तृतीयो दूत उपस्थायोच्चैरवदत्, यः कश्चित तं शशुं तस्य प्रतिमाञ्च प्रणमति स्वभाले स्वकरे वा कलङ्कं गृह्लाति च
ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ତୃତୀଯୋ ଦୂତ ଉପସ୍ଥାଯୋଚ୍ଚୈରୱଦତ୍, ଯଃ କଶ୍ଚିତ ତଂ ଶଶୁଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମାଞ୍ଚ ପ୍ରଣମତି ସ୍ୱଭାଲେ ସ୍ୱକରେ ୱା କଲଙ୍କଂ ଗୃହ୍ଲାତି ଚ
10 सो ऽपीश्वरस्य क्रोधपात्रे स्थितम् अमिश्रितं मदत् अर्थत ईश्वरस्य क्रोधमदं पास्यति पवित्रदूतानां मेषशावकस्य च साक्षाद् वह्निगन्धकयो र्यातनां लप्स्यते च।
ସୋ ଽପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧପାତ୍ରେ ସ୍ଥିତମ୍ ଅମିଶ୍ରିତଂ ମଦତ୍ ଅର୍ଥତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧମଦଂ ପାସ୍ୟତି ପୱିତ୍ରଦୂତାନାଂ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ ଚ ସାକ୍ଷାଦ୍ ୱହ୍ନିଗନ୍ଧକଯୋ ର୍ୟାତନାଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ ଚ|
11 तेषां यातनाया धूमो ऽनन्तकालं यावद् उद्गमिष्यति ये च पशुं तस्य प्रतिमाञ्च पूजयन्ति तस्य नाम्नो ऽङ्कं वा गृह्लन्ति ते दिवानिशं कञ्चन विरामं न प्राप्स्यन्ति। (aiōn g165)
ତେଷାଂ ଯାତନାଯା ଧୂମୋ ଽନନ୍ତକାଲଂ ଯାୱଦ୍ ଉଦ୍ଗମିଷ୍ୟତି ଯେ ଚ ପଶୁଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମାଞ୍ଚ ପୂଜଯନ୍ତି ତସ୍ୟ ନାମ୍ନୋ ଽଙ୍କଂ ୱା ଗୃହ୍ଲନ୍ତି ତେ ଦିୱାନିଶଂ କଞ୍ଚନ ୱିରାମଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟନ୍ତି| (aiōn g165)
12 ये मानवा ईश्वरस्याज्ञा यीशौ विश्वासञ्च पालयन्ति तेषां पवित्रलोकानां सहिष्णुतयात्र प्रकाशितव्यं।
ଯେ ମାନୱା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଜ୍ଞା ଯୀଶୌ ୱିଶ୍ୱାସଞ୍ଚ ପାଲଯନ୍ତି ତେଷାଂ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସହିଷ୍ଣୁତଯାତ୍ର ପ୍ରକାଶିତୱ୍ୟଂ|
13 अपरं स्वर्गात् मया सह सम्भाषमाण एको रवो मयाश्रावि तेनोक्तं त्वं लिख, इदानीमारभ्य ये प्रभौ म्रियन्ते ते मृता धन्या इति; आत्मा भाषते सत्यं स्वश्रमेभ्यस्तै र्विरामः प्राप्तव्यः तेषां कर्म्माणि च तान् अनुगच्छन्ति।
ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗାତ୍ ମଯା ସହ ସମ୍ଭାଷମାଣ ଏକୋ ରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି ତେନୋକ୍ତଂ ତ୍ୱଂ ଲିଖ, ଇଦାନୀମାରଭ୍ୟ ଯେ ପ୍ରଭୌ ମ୍ରିଯନ୍ତେ ତେ ମୃତା ଧନ୍ୟା ଇତି; ଆତ୍ମା ଭାଷତେ ସତ୍ୟଂ ସ୍ୱଶ୍ରମେଭ୍ୟସ୍ତୈ ର୍ୱିରାମଃ ପ୍ରାପ୍ତୱ୍ୟଃ ତେଷାଂ କର୍ମ୍ମାଣି ଚ ତାନ୍ ଅନୁଗଚ୍ଛନ୍ତି|
14 तदनन्तरं निरीक्षमाणेन मया श्वेतवर्ण एको मेघो दृष्टस्तन्मेघारूढो जनो मानवपुत्राकृतिरस्ति तस्य शिरसि सुवर्णकिरीटं करे च तीक्ष्णं दात्रं तिष्ठति।
ତଦନନ୍ତରଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣେନ ମଯା ଶ୍ୱେତୱର୍ଣ ଏକୋ ମେଘୋ ଦୃଷ୍ଟସ୍ତନ୍ମେଘାରୂଢୋ ଜନୋ ମାନୱପୁତ୍ରାକୃତିରସ୍ତି ତସ୍ୟ ଶିରସି ସୁୱର୍ଣକିରୀଟଂ କରେ ଚ ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ତିଷ୍ଠତି|
15 ततः परम् अन्य एको दूतो मन्दिरात् निर्गत्योच्चैःस्वरेण तं मेघारूढं सम्भाष्यावदत् त्वया दात्रं प्रसार्य्य शस्यच्छेदनं क्रियतां शस्यच्छेदनस्य समय उपस्थितो यतो मेदिन्याः शस्यानि परिपक्कानि।
ତତଃ ପରମ୍ ଅନ୍ୟ ଏକୋ ଦୂତୋ ମନ୍ଦିରାତ୍ ନିର୍ଗତ୍ୟୋଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ତଂ ମେଘାରୂଢଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନଂ କ୍ରିଯତାଂ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନସ୍ୟ ସମଯ ଉପସ୍ଥିତୋ ଯତୋ ମେଦିନ୍ୟାଃ ଶସ୍ୟାନି ପରିପକ୍କାନି|
16 ततस्तेन मेघारूढेन पृथिव्यां दात्रं प्रसार्य्य पृथिव्याः शस्यच्छेदनं कृतं।
ତତସ୍ତେନ ମେଘାରୂଢେନ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟାଃ ଶସ୍ୟଚ୍ଛେଦନଂ କୃତଂ|
17 अनन्तरम् अपर एको दूतः स्वर्गस्थमन्दिरात् निर्गतः सो ऽपि तीक्ष्णं दात्रं धारयति।
ଅନନ୍ତରମ୍ ଅପର ଏକୋ ଦୂତଃ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥମନ୍ଦିରାତ୍ ନିର୍ଗତଃ ସୋ ଽପି ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ଧାରଯତି|
18 अपरम् अन्य एको दूतो वेदितो निर्गतः स वह्नेरधिपतिः स उच्चैःस्वरेण तं तीक्ष्णदात्रधारिणं सम्भाष्यावदत् त्वया स्वं तीक्ष्णं दात्रं प्रसार्य्य मेदिन्या द्राक्षागुच्छच्छेदनं क्रियतां यतस्तत्फलानि परिणतानि।
ଅପରମ୍ ଅନ୍ୟ ଏକୋ ଦୂତୋ ୱେଦିତୋ ନିର୍ଗତଃ ସ ୱହ୍ନେରଧିପତିଃ ସ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ତଂ ତୀକ୍ଷ୍ଣଦାତ୍ରଧାରିଣଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ସ୍ୱଂ ତୀକ୍ଷ୍ଣଂ ଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ମେଦିନ୍ୟା ଦ୍ରାକ୍ଷାଗୁଚ୍ଛଚ୍ଛେଦନଂ କ୍ରିଯତାଂ ଯତସ୍ତତ୍ଫଲାନି ପରିଣତାନି|
19 ततः स दूतः पृथिव्यां स्वदात्रं प्रसार्य्य पृथिव्या द्राक्षाफलच्छेदनम् अकरोत् तत्फलानि चेश्वरस्य क्रोधस्वरूपस्य महाकुण्डस्य मध्यं निरक्षिपत्।
ତତଃ ସ ଦୂତଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ସ୍ୱଦାତ୍ରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ପୃଥିୱ୍ୟା ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲଚ୍ଛେଦନମ୍ ଅକରୋତ୍ ତତ୍ଫଲାନି ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ କ୍ରୋଧସ୍ୱରୂପସ୍ୟ ମହାକୁଣ୍ଡସ୍ୟ ମଧ୍ୟଂ ନିରକ୍ଷିପତ୍|
20 तत्कुण्डस्थफलानि च बहि र्मर्द्दितानि ततः कुण्डमध्यात् निर्गतं रक्तं क्रोशशतपर्य्यन्तम् अश्वानां खलीनान् यावद् व्याप्नोत्।
ତତ୍କୁଣ୍ଡସ୍ଥଫଲାନି ଚ ବହି ର୍ମର୍ଦ୍ଦିତାନି ତତଃ କୁଣ୍ଡମଧ୍ୟାତ୍ ନିର୍ଗତଂ ରକ୍ତଂ କ୍ରୋଶଶତପର୍ୟ୍ୟନ୍ତମ୍ ଅଶ୍ୱାନାଂ ଖଲୀନାନ୍ ଯାୱଦ୍ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
