< मथिः 20 >

1 स्वर्गराज्यम् एतादृशा केनचिद् गृहस्येन समं, योऽतिप्रभाते निजद्राक्षाक्षेत्रे कृषकान् नियोक्तुं गतवान्।
“କିତଂଇନି ଦେକ୍ ରକମ୍ ମେସୁଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଞ୍ଜିର୍‌ନୁଗ୍ ତଡ଼ିଆଚେ ମେଁନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ଲିଜନ୍ନିଆ ସ୍ଲେନ୍‍ସା ସ୍ଲେରେକେ ତୁର୍‍ନେ ତାର୍‍କେ ।
2 पश्चात् तैः साकं दिनैकभृतिं मुद्राचतुर्थांशं निरूप्य तान् द्राक्षाक्षेत्रं प्रेरयामास।
ଆଜାକେ ଅବାକେ ସାପାରେକେ ମେଃସୁଆ ନ୍‍ସା ମୁଇଂ ଲାଃକା ରୁପା ଡାବୁ ଆଜ୍‌ରି ମ୍ବିଏ ଡାଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆମେଇଂକେ ମେଁ ଲିଜନ୍ନିଆ ବେକେ ।”
3 अनन्तरं प्रहरैकवेलायां गत्वा हट्टे कतिपयान् निष्कर्म्मकान् विलोक्य तानवदत्,
ତେନ୍‌ ଇଡ଼ିଂ ସ୍ମି ନଟା ବେଲା ସାନ୍ତା ୱେଚେ କେକେ ମାନ୍ଦାରେ ମେଃଡିଗ୍ କାମ୍ ମାଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ତୁଆଁ ଲେଃଆର୍‌ଗେ ।
4 यूयमपि मम द्राक्षाक्षेत्रं यात, युष्मभ्यमहं योग्यभृतिं दास्यामि, ततस्ते वव्रजुः।
ଆମେଇଂକେ ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, ପେଡିଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ଲିଜନ୍ନିଆ ୱେଚେ ସ୍ଲେପା, ବାରି ମେଃନେ ନିମାଣ୍ଡାଃ, ଆତେନ୍‌ ଆପେକେ ମେଃନେ ଇକ୍‌ଚା ଆତେନ୍‌ ଆଜ୍‌ରି ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ବିଏ ।
5 पुनश्च स द्वितीयतृतीययोः प्रहरयो र्बहि र्गत्वा तथैव कृतवान्।
ମେଇଂ ୱେଚେ ସ୍ଲେ ଆର୍‌କେ । ବାରି ସ୍ମି ବାର୍‍ଟା ଆରି ତିନ୍‌ଟା ବେଲା ଟିକ୍ ଦେତ୍‌ରକମ୍ ଆଃ ଆରି ଉଡ଼ି ସ୍ଲେରେକେ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‍ଚେ ଆସ୍ଲେକେ ।
6 ततो दण्डद्वयावशिष्टायां वेलायां बहि र्गत्वापरान् कतिपयजनान् निष्कर्म्मकान् विलोक्य पृष्टवान्, यूयं किमर्थम् अत्र सर्व्वं दिनं निष्कर्म्माणस्तिष्ठथ?
ସ୍ମି ପାଞ୍ଚ୍‍ଟା ବେଲା ବାର୍‌ମୁଇଂତର୍‍ ସାନ୍ତା ୱେଚେ କେକେ ଆରି ଉଡ଼ିରୁଆ ତୁଆଁଲେ ଆର୍‌ଗେ । ଆମେଇଂକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ ସ୍ମିଜାକ ମାସ୍ଲେଚେ ମେଁନ୍‌ସା ଆକ୍‌ଅରିଆ ସରା ଗଣ୍ଟା ବେକାର୍‍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍?
7 ते प्रत्यवदन्, अस्मान् न कोपि कर्ममणि नियुंक्ते। तदानीं स कथितवान्, यूयमपि मम द्राक्षाक्षेत्रं यात, तेन योग्यां भृतिं लप्स्यथ।
ମେଇଂ ଉତର୍ ବିକେ, ଜା ଡିଗ୍ ଆନେକେ ସ୍ଲେନ୍ନିଆ ଆରାଃକୁଡ଼େ ଆର୍‌କେ ଣ୍ଡୁ । ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ତେଲା ପେ ସାପାରେ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ଲିଜନ୍ନିଆ ୱେଚେ ସ୍ଲେପା ।
8 तदनन्तरं सन्ध्यायां सत्यां सएव द्राक्षाक्षेत्रपतिरध्यक्षं गदिवान्, कृषकान् आहूय शेषजनमारभ्य प्रथमं यावत् तेभ्यो भृतिं देहि।
“ଆତେନ୍‌ ଦିନା ଲମ୍‌ଡିଗ୍‍ କେଲା ଲିଜ ସାଉକାର୍ ଗୁମୁସ୍ତାକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ସ୍ଲେରେକେ ୱା । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ସାପାରେ ବାନ୍‍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ସ୍ଲେ ମୁଲେବଆର୍‌କେ ସେନୁଗ୍‍ ମେଇଂନେ ଆଜ୍‌ରି ଡାବୁ ବିଃ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ସ୍ଲେନ୍ନିଆ ପର୍‍ତୁମ୍‍ ୱେଲେଆର୍‌ଗେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ଆଜ୍‌ରି ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ବାଟା ବିଃ ।
9 तेन ये दण्डद्वयावस्थिते समायातास्तेषाम् एकैको जनो मुद्राचतुर्थांशं प्राप्नोत्।
ସ୍ମି ପାଞ୍ଚ୍‍ଟା ବେଲା ଜାଣ୍ଡେଇଂ ସ୍ଲେନ୍ନିଆ ୱେଲେ ଆର୍‌ଗେ ମେଇଂ ସାପାରେ ମୁଇଂ ମୁଇଂ ରୁପା ଡାବୁ ବାଆର୍‌କେ ।
10 तदानीं प्रथमनियुक्ता जना आगत्यानुमितवन्तो वयमधिकं प्रप्स्यामः, किन्तु तैरपि मुद्राचतुर्थांशोऽलाभि।
ଜାଣ୍ଡେଇଂ ସେନୁଗ୍‍ ସ୍ଲେ ମୁଲେ ବଆର୍‌ଗେ ମେଇଂ ବାବେକେ ଜେ ଆମେଇଂକେ ଜବର୍ ଆଜ୍‌ରି ମିଲେଏ । ମାତର୍‌ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ ଡିଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମୁଇଂ ଆଃ ରୁପା ଡାବୁ ବାଆର୍‌କେ ।
11 ततस्ते तं गृहीत्वा तेन क्षेत्रपतिना साकं वाग्युद्धं कुर्व्वन्तः कथयामासुः,
ମେଇଂ ଆକେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଡୁଂୱେଚେ ସାଉକାର୍ ବିରଦ୍‌ରେ ଦାବି ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଆର୍‌କେ
12 वयं कृत्स्नं दिनं तापक्लेशौ सोढवन्तः, किन्तु पश्चाताया से जना दण्डद्वयमात्रं परिश्रान्तवन्तस्तेऽस्माभिः समानांशाः कृताः।
ଲମ୍‌ଡିଗ୍‌ ପାଞ୍ଚ୍‍ଟା ବେଲା ସ୍ଲେ ଆରାମ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍ ବକ୍ନେ ସ୍ଲେରେଇଂ ମାତର୍‌ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗଣ୍ଟା ଆଃ ସ୍ଲେ ବଆର୍‌ଗେ । ମାତର୍‌ ନେନେ ଅଃତେନ୍‍ ନାସେଙ୍ଗ୍‍ ଡାଗ୍ରା ଞ୍ଜିର୍‍ବାନ୍‍ ଲମ୍‍ଡିଗ୍‍ ଜାକ ନେସ୍ଲେକେ ତେଲାଡିଗ୍‍ ଆଜ୍‌ରି ବିଃ କେଲା ଆମେଇଂକେ ନେନେ ଏତେ ସମାନ୍ ଆଃଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବିଃକେ ।
13 ततः स तेषामेकं प्रत्युवाच, हे वत्स, मया त्वां प्रति कोप्यन्यायो न कृतः किं त्वया मत्समक्षं मुद्राचतुर्थांशो नाङ्गीकृतः?
ସାଉକାର୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ବିତ୍ରେବାନ୍ ମୁଇଂଜାକେ ଉତର୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ବୟାଁ! ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ନ୍ନାଜଟେକେ ଣ୍ଡୁ ମେସୁଆ ସ୍ଲେକ୍ନେ ଆଜ୍‌ରି ନ୍‌ସା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡାବୁ ଡୁଂୱେଚେ ସ୍ଲେନ୍‍ସା ପେ ସାପାରେ ତ ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍‍ପେଲେଗେ ।
14 तस्मात् तव यत् प्राप्यं तदादाय याहि, तुभ्यं यति, पश्चातीयनियुक्तलोकायापि तति दातुमिच्छामि।
ପେନେ ଆତେନ୍‌ ଆଜ୍‌ରି ସାଚେ ଡୁଆ ୱିଗ୍‌ଲାପା । ଆପେକେ ଉଡ଼ି ବିମ୍ୱକେ ମୁଇଂଗଣ୍ଟା ସ୍ଲେ ଡିଙ୍ଗ୍‍ବକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ଡିଗ୍ ଅଃତେନ୍‍ ଆଃ ବିଃନ୍‍ସା ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଇକ୍‌ଚା ।
15 स्वेच्छया निजद्रव्यव्यवहरणं किं मया न कर्त्तव्यं? मम दातृत्वात् त्वया किम् ईर्ष्यादृष्टिः क्रियते?
ନେଙ୍ଗ୍ ନିଜେନେ ଦନ୍ ଡିରକମ୍ ଇକ୍‌ଚା ଦେତ୍‌ରକମ୍ କର୍ଚ ଡିଙ୍ଗ୍‌ନେ ମେଃନେ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଅଦିକାର୍ ଣ୍ଡୁ? ଲେଃ ନେଙ୍ଗ୍ ସରା ଦାନ୍ ବିଣ୍ଡିଂକେ ଡାଗ୍‌ଚେ ନାଁ କୁଟ୍ କେନାଡିଙ୍ଗ୍‌କେ?”
16 इत्थम् अग्रीयलोकाः पश्चतीया भविष्यन्ति, पश्चातीयजनाश्चग्रीया भविष्यन्ति, अहूता बहवः किन्त्वल्पे मनोभिलषिताः।
ଆକେନ୍ ଉଃସ୍ରା ସାମୁଆଁ ଆଃଡାଚେ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଏବେ ପ୍ଲା ଲେଃଆର୍‌କେ ମେଇଂ ସେନୁଗ୍‍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌ଏ ଆରି ଜାଣ୍ଡେଇଂ ସେନୁଗ୍‍ ଲେଃଆର୍‌କେ ମେଇଂ ପ୍ଲା ଲେଃୱେଆର୍‌ଏ ।”
17 तदनन्तरं यीशु र्यिरूशालम्नगरं गच्छन् मार्गमध्ये शिष्यान् एकान्ते वभाषे,
ଜିସୁ ଯିରୂଶାଲମ୍‌ ଡାଗ୍ରା ୱେନେ ଗାଲିନିୟା ଗମ୍ବାର୍ ସିସ୍‍କେ ମୁଇଂତୁଗ୍ ୱା ଡୁଂୱେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ
18 पश्य वयं यिरूशालम्नगरं यामः, तत्र प्रधानयाजकाध्यापकानां करेषु मनुष्यपुत्रः समर्पिष्यते;
“ଅଁପା ନେନେ ଯିରୂଶାଲାମ୍‌ପାକା ୱେନେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । ଆତ୍‌ଅରିଆ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ଆରି ଦରମ୍ ଗୁରୁନେ ନ୍ତିନିଆ ଅପେଃ ବିଆର୍‌ଏ । ମେଇଂ ଆମେକେ ଗୁଏନେ ଡଣ୍ଡ୍‍ ବିଏ ।
19 ते च तं हन्तुमाज्ञाप्य तिरस्कृत्य वेत्रेण प्रहर्त्तुं क्रुशे धातयितुञ्चान्यदेशीयानां करेषु समर्पयिष्यन्ति, किन्तु स तृतीयदिवसे श्मशानाद् उत्थापिष्यते।
ତେନ୍‌ ଇଡ଼ିଂ ମେଇଂ ଅଣଜିଉଦି‍ଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଆନ୍ତାର୍‍ ବିଏ । ଅଣଜିଉଦିଇଂ ଆମେକେ ଆଃଗିଆସଃ ଆର୍‌ଏ ଆରି ଚାବୁକ୍‍ ଏତେ ଆଃବଗ୍‍ ଆର୍‌ଏ ଆରି କୁରୁସ୍‍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆଡେ ଆର୍‌ଏ ମାତର୍‌ ଜିର୍‌ସି ବିତ୍ରେ ମେଁ ମ୍ବ୍ରଚେ ତଡ଼ିଆଏ ।”
20 तदानीं सिवदीयस्य नारी स्वपुत्रावादाय यीशोः समीपम् एत्य प्रणम्य कञ्चनानुग्रहं तं ययाचे।
ଆତେନ୍‌‌ ବେଲା ଜେବଦୀ କୁନେଡ଼େନେ ମ୍ୱାୟା ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ଏତେ ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆମେକେ ସାର୍ଲଚେ ମେଁନେ ଦୟା ବିକ୍ୟା ସାଲ୍ୟାକେ ।
21 तदा यीशुस्तां प्रोक्तवान्, त्वं किं याचसे? ततः सा बभाषे, भवतो राजत्वे ममानयोः सुतयोरेकं भवद्दक्षिणपार्श्वे द्वितीयं वामपार्श्व उपवेष्टुम् आज्ञापयतु।
ଜିସୁ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ, “ମେଁନେ ଇକ୍‌ଚା ଡିଙ୍ଗ୍‌ପେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ?” ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ନାଁ ଅଃନା ବେଲା ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ନାଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ ଆତେନ୍‌‌ ବେଲା ଆକେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ମ୍ୱାକ୍ଲିଗ୍‍ ନେଉଂକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ଜା ନାଁନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍‌ତି ପାକା ଆରି ମୁଇଂଜା ବେସ୍ୟା ନ୍ତି ପାକା ନାରାକଏ ଡାଗ୍‌ଚେ ସାମୁଆଁ ବିଲା ।”
22 यीशुः प्रत्युवाच, युवाभ्यां यद् याच्यते, तन्न बुध्यते, अहं येन कंसेन पास्यामि युवाभ्यां किं तेन पातुं शक्यते? अहञ्च येन मज्जेनेन मज्जिष्ये, युवाभ्यां किं तेन मज्जयितुं शक्यते? ते जगदुः शक्यते।
ଜିସୁ ଜେବଦିନେ ମ୍ୱାୟା ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେଇଂକେ ଉତର୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନାଁ ମେଃନେ ସାଲ୍ୟାନାଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ନେଙ୍ଗ୍ ବୁଜେ ନାଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଣ୍ଡୁ । ନେଙ୍ଗ୍ ଆଣ୍ଡିନେ ଦୁକ୍ ବଗେନେ ଙ୍କୁଇବାନ୍‍ ଉଗ୍‍ନେ ୱେଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍‍କେ ପେ ମେଁନେ ଆତ୍‌ବାନ୍ ଉଗ୍ ପେୟାଏ? ମେଇଂ ଉତର୍ ବିଃଆର୍‌କେ, ଆଁ, ନେୟାଏ ।”
23 तदा स उक्तवान्, युवां मम कंसेनावश्यं पास्यथः, मम मज्जनेन च युवामपि मज्जिष्येथे, किन्तु येषां कृते मत्तातेन निरूपितम् इदं तान् विहायान्यं कमपि मद्दक्षिणपार्श्वे वामपार्श्वे च समुपवेशयितुं ममाधिकारो नास्ति।
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ସତେଆ ପେ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଆତେନ୍‌ ଉଗ୍‍ନେ ଙ୍କୁଇବାନ୍‍ ପେଉଗ୍‌ଏ । ମାତର୍‌ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍‌ତି ଆରି ବେସ୍ୟାତି କୁକ ନ୍‍ସା ଆଜାକେ ଡିଗ୍ ସ୍ରିନେ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଅଦିକାର୍ ଣ୍ଡୁ । ଜା ଆତ୍‍ଲା ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଆବା ଆତେନ୍‌ ଜାଗା ଆରେବକେ ଆତେନ୍‌ ମାତର୍‌ ମେଇଂନେଆ ।”
24 एतां कथां श्रुत्वान्ये दशशिष्यास्तौ भ्रातरौ प्रति चुकुपुः।
ବିନ୍ ଗୁଆ ରେମୁଆଁ ସିସ୍ ଆକେନ୍‌ ଅଁଚେ ଆତେନ୍‌‌ ବମୟାଁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ରିସା ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।
25 किन्तु यीशुः स्वसमीपं तानाहूय जगाद, अन्यदेशीयलोकानां नरपतयस्तान् अधिकुर्व्वन्ति, ये तु महान्तस्ते तान् शासति, इति यूयं जानीथ।
ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ମୁଇଂତୁଗ୍ ୱାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ପେ ମ୍ୟା ପେଲେକେ ଏନ୍‌ ମଞ୍ଚ୍‌ପୁର୍‌ନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ଇଂ ବିଜାତି ରେମୁଆଁଇଂନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମାପ୍ରୁ ରକମ୍ ବଡ଼୍‌ପନ୍ ଆଃସୁଏଃଏ ଆରି ମ୍ନା ମ୍ନା ନେତାଇଂ ଡିଗ୍‍ ବିନ୍ ରେମୁଆଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ସାସନ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍‌ଏ ।
26 किन्तु युष्माकं मध्ये न तथा भवेत्, युष्माकं यः कश्चित् महान् बुभूषति, स युष्मान् सेवेत;
ମାତର୍‌ ପେ ଏନ୍‌ ନିୟମ୍‌ ତୁର୍ ପେଅଲେଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ । ପେ ବିତ୍ରେବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ମ୍ନା ଡିଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ; ମେଁ ବିନ୍‍ରେନେ ସେବାକାମ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେ ।
27 यश्च युष्माकं मध्ये मुख्यो बुभूषति, स युष्माकं दासो भवेत्।
ପେ ବିତ୍ରେ ବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ସାପାବାନ୍‍ ମ୍ନା ଡିଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ଇକ୍‌ଚା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ, ମେଁ ପେନେ ଚାକର୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେ
28 इत्थं मनुजपुत्रः सेव्यो भवितुं नहि, किन्तु सेवितुं बहूनां परित्राणमूल्यार्थं स्वप्राणान् दातुञ्चागतः।
ଡିରକମ୍ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ସେବା ବାନ୍‌ସା ଆପାଙ୍ଗ୍‍କେ ଣ୍ଡୁ, ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବିନ୍‍ରେ ମୁକ୍ତି ବାନ୍‌ସା ନିଜର୍‌ ଜିବନ୍‍ ବିଃନ୍‍ସା ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେକେ ।”
29 अनन्तरं यिरीहोनगरात् तेषां बहिर्गमनसमये तस्य पश्चाद् बहवो लोका वव्रजुः।
ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦିନା ଜିସୁ ସିସ୍‍ଇଂ ଏତେ ଯିରୀହୋ ଇନି ଆନ୍‌ତାର୍‌ ୱେନେ ବେଲା ଗୁଲୁଏ ରେମୁଆଁ ମେଁନେ ପ୍ଲା ପ୍ଲା ୱେଆର୍‌କେ ।
30 अपरं वर्त्मपार्श्व उपविशन्तौ द्वावन्धौ तेन मार्गेण यीशो र्गमनं निशम्य प्रोच्चैः कथयामासतुः, हे प्रभो दायूदः सन्तान, आवयो र्दयां विधेहि।
ଗାଲି ଆଡ଼ା କଲେଃକ୍ନେ ମ୍ୱାୟା କାନା ଜିସୁ ଆତେନ୍‌ ଗାଲି ପାଙ୍ଗ୍‍ଡିଙ୍ଗ୍‍କ୍ନେ ଅଁଚେ ୱାସାର୍‌ଚେ ୱାକେ, “ଏ ମାପ୍‌ରୁ, ଦାଉଦ୍ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ, ଆନେକେ ଦୟା ଡିଙ୍ଗ୍ ।”
31 ततो लोकाः सर्व्वे तुष्णीम्भवतमित्युक्त्वा तौ तर्जयामासुः; तथापि तौ पुनरुच्चैः कथयामासतुः हे प्रभो दायूदः सन्तान, आवां दयस्व।
ରେମୁଆଁଗଣ୍ଡ୍ ଆମେଇଂକେ ଦମକ୍‍ ବିଚେ ବୁଙ୍ଗ୍‍ଲେଃ ନ୍‍ସା ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ । ମାତର୍‌ ମେଇଂ ଆରି ଅଃଗିଆଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ ଏ ମାପ୍‍ରୁ “ଦାଉଦ୍‍ନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ! ଆନେକେ ଦୟା ଡିଙ୍ଗ୍ ।”
32 तदानीं यीशुः स्थगितः सन् तावाहूय भाषितवान्, युवयोः कृते मया किं कर्त्तर्व्यं? युवां किं कामयेथे?
ଜିସୁ ଆତ୍‌ଅରିଆ ତୁଆଁଚେ ଆମେଇଂକେ ୱାଚେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ପେନ୍‌ସା ମେଁ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ଡାଗ୍‌ଚେ ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍‌ପେଡିଙ୍ଗ୍‌କେ?”
33 तदा तावुक्तवन्तौ, प्रभो नेत्राणि नौ प्रसन्नानि भवेयुः।
ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଏ ମାପ୍ରୁ ଆନେକେ ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିଲା ।”
34 तदानीं यीशुस्तौ प्रति प्रमन्नः सन् तयो र्नेत्राणि पस्पर्श, तेनैव तौ सुवीक्षाञ्चक्राते तत्पश्चात् जग्मुतुश्च।
ଜିସୁ ଦୟା ଆସୁଏଚେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ମୁଆଃକେ ଲିଗ୍‌କ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ଦାପ୍ରେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବାଆର୍‌କେ ବାରି ଜିସୁନେ ପ୍ଲା ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଆର୍‌କେ ।

< मथिः 20 >