मार्कः 14
1 तदा निस्तारोत्सवकिण्वहीनपूपोत्सवयोरारम्भस्य दिनद्वये ऽवशिष्टे प्रधानयाजका अध्यापकाश्च केनापि छलेन यीशुं धर्त्तां हन्तुञ्च मृगयाञ्चक्रिरे;
තදා නිස්තාරෝත්සවකිණ්වහීනපූපෝත්සවයෝරාරම්භස්ය දිනද්වයේ (අ)වශිෂ්ටේ ප්රධානයාජකා අධ්යාපකාශ්ච කේනාපි ඡලේන යීශුං ධර්ත්තාං හන්තුඤ්ච මෘගයාඤ්චක්රිරේ;
2 किन्तु लोकानां कलहभयादूचिरे, नचोत्सवकाल उचितमेतदिति।
කින්තු ලෝකානාං කලහභයාදූචිරේ, නචෝත්සවකාල උචිතමේතදිති|
3 अनन्तरं बैथनियापुुरे शिमोनकुष्ठिनो गृहे योशौ भोत्कुमुपविष्टे सति काचिद् योषित् पाण्डरपाषाणस्य सम्पुटकेन महार्घ्योत्तमतैलम् आनीय सम्पुटकं भंक्त्वा तस्योत्तमाङ्गे तैलधारां पातयाञ्चक्रे।
අනන්තරං බෛථනියාපුරේ ශිමෝනකුෂ්ඨිනෝ ගෘහේ යෝශෞ භෝත්කුමුපවිෂ්ටේ සති කාචිද් යෝෂිත් පාණ්ඩරපාෂාණස්ය සම්පුටකේන මහාර්ඝ්යෝත්තමතෛලම් ආනීය සම්පුටකං භංක්ත්වා තස්යෝත්තමාඞ්ගේ තෛලධාරාං පාතයාඤ්චක්රේ|
4 तस्मात् केचित् स्वान्ते कुप्यन्तः कथितवंन्तः कुतोयं तैलापव्ययः?
තස්මාත් කේචිත් ස්වාන්තේ කුප්යන්තඃ කථිතවංන්තඃ කුතෝයං තෛලාපව්යයඃ?
5 यद्येतत् तैल व्यक्रेष्यत तर्हि मुद्रापादशतत्रयादप्यधिकं तस्य प्राप्तमूल्यं दरिद्रलोकेभ्यो दातुमशक्ष्यत, कथामेतां कथयित्वा तया योषिता साकं वाचायुह्यन्।
යද්යේතත් තෛල ව්යක්රේෂ්යත තර්හි මුද්රාපාදශතත්රයාදප්යධිකං තස්ය ප්රාප්තමූල්යං දරිද්රලෝකේභ්යෝ දාතුමශක්ෂ්යත, කථාමේතාං කථයිත්වා තයා යෝෂිතා සාකං වාචායුහ්යන්|
6 किन्तु यीशुरुवाच, कुत एतस्यै कृच्छ्रं ददासि? मह्यमियं कर्म्मोत्तमं कृतवती।
කින්තු යීශුරුවාච, කුත ඒතස්යෛ කෘච්ඡ්රං දදාසි? මහ්යමියං කර්ම්මෝත්තමං කෘතවතී|
7 दरिद्राः सर्व्वदा युष्माभिः सह तिष्ठन्ति, तस्माद् यूयं यदेच्छथ तदैव तानुपकर्त्तां शक्नुथ, किन्त्वहं युभाभिः सह निरन्तरं न तिष्ठामि।
දරිද්රාඃ සර්ව්වදා යුෂ්මාභිඃ සහ තිෂ්ඨන්ති, තස්මාද් යූයං යදේච්ඡථ තදෛව තානුපකර්ත්තාං ශක්නුථ, කින්ත්වහං යුභාභිඃ සහ නිරන්තරං න තිෂ්ඨාමි|
8 अस्या यथासाध्यं तथैवाकरोदियं, श्मशानयापनात् पूर्व्वं समेत्य मद्वपुषि तैलम् अमर्द्दयत्।
අස්යා යථාසාධ්යං තථෛවාකරෝදියං, ශ්මශානයාපනාත් පූර්ව්වං සමේත්ය මද්වපුෂි තෛලම් අමර්ද්දයත්|
9 अहं युष्मभ्यं यथार्थं कथयामि, जगतां मध्ये यत्र यत्र सुसंवादोयं प्रचारयिष्यते तत्र तत्र योषित एतस्याः स्मरणार्थं तत्कृतकर्म्मैतत् प्रचारयिष्यते।
අහං යුෂ්මභ්යං යථාර්ථං කථයාමි, ජගතාං මධ්යේ යත්ර යත්ර සුසංවාදෝයං ප්රචාරයිෂ්යතේ තත්ර තත්ර යෝෂිත ඒතස්යාඃ ස්මරණාර්ථං තත්කෘතකර්ම්මෛතත් ප්රචාරයිෂ්යතේ|
10 ततः परं द्वादशानां शिष्याणामेक ईष्करियोतीययिहूदाख्यो यीशुं परकरेषु समर्पयितुं प्रधानयाजकानां समीपमियाय।
තතඃ පරං ද්වාදශානාං ශිෂ්යාණාමේක ඊෂ්කරියෝතීයයිහූදාඛ්යෝ යීශුං පරකරේෂු සමර්පයිතුං ප්රධානයාජකානාං සමීපමියාය|
11 ते तस्य वाक्यं समाकर्ण्य सन्तुष्टाः सन्तस्तस्मै मुद्रा दातुं प्रत्यजानत; तस्मात् स तं तेषां करेषु समर्पणायोपायं मृगयामास।
තේ තස්ය වාක්යං සමාකර්ණ්ය සන්තුෂ්ටාඃ සන්තස්තස්මෛ මුද්රා දාතුං ප්රත්යජානත; තස්මාත් ස තං තේෂාං කරේෂු සමර්පණායෝපායං මෘගයාමාස|
12 अनन्तरं किण्वशून्यपूपोत्सवस्य प्रथमेऽहनि निस्तारोत्मवार्थं मेषमारणासमये शिष्यास्तं पप्रच्छः कुत्र गत्वा वयं निस्तारोत्सवस्य भोज्यमासादयिष्यामः? किमिच्छति भवान्?
අනන්තරං කිණ්වශූන්යපූපෝත්සවස්ය ප්රථමේ(අ)හනි නිස්තාරෝත්මවාර්ථං මේෂමාරණාසමයේ ශිෂ්යාස්තං පප්රච්ඡඃ කුත්ර ගත්වා වයං නිස්තාරෝත්සවස්ය භෝජ්යමාසාදයිෂ්යාමඃ? කිමිච්ඡති භවාන්?
13 तदानीं स तेषां द्वयं प्रेरयन् बभाषे युवयोः पुरमध्यं गतयोः सतो र्यो जनः सजलकुम्भं वहन् युवां साक्षात् करिष्यति तस्यैव पश्चाद् यातं;
තදානීං ස තේෂාං ද්වයං ප්රේරයන් බභාෂේ යුවයෝඃ පුරමධ්යං ගතයෝඃ සතෝ ර්යෝ ජනඃ සජලකුම්භං වහන් යුවාං සාක්ෂාත් කරිෂ්යති තස්යෛව පශ්චාද් යාතං;
14 स यत् सदनं प्रवेक्ष्यति तद्भवनपतिं वदतं, गुरुराह यत्र सशिष्योहं निस्तारोत्सवीयं भोजनं करिष्यामि, सा भोजनशाला कुत्रास्ति?
ස යත් සදනං ප්රවේක්ෂ්යති තද්භවනපතිං වදතං, ගුරුරාහ යත්ර සශිෂ්යෝහං නිස්තාරෝත්සවීයං භෝජනං කරිෂ්යාමි, සා භෝජනශාලා කුත්රාස්ති?
15 ततः स परिष्कृतां सुसज्जितां बृहतीचञ्च यां शालां दर्शयिष्यति तस्यामस्मदर्थं भोज्यद्रव्याण्यासादयतं।
තතඃ ස පරිෂ්කෘතාං සුසජ්ජිතාං බෘහතීචඤ්ච යාං ශාලාං දර්ශයිෂ්යති තස්යාමස්මදර්ථං භෝජ්යද්රව්යාණ්යාසාදයතං|
16 ततः शिष्यौ प्रस्थाय पुरं प्रविश्य स यथोक्तवान् तथैव प्राप्य निस्तारोत्सवस्य भोज्यद्रव्याणि समासादयेताम्।
තතඃ ශිෂ්යෞ ප්රස්ථාය පුරං ප්රවිශ්ය ස යථෝක්තවාන් තථෛව ප්රාප්ය නිස්තාරෝත්සවස්ය භෝජ්යද්රව්යාණි සමාසාදයේතාම්|
17 अनन्तरं यीशुः सायंकाले द्वादशभिः शिष्यैः सार्द्धं जगाम;
අනන්තරං යීශුඃ සායංකාලේ ද්වාදශභිඃ ශිෂ්යෛඃ සාර්ද්ධං ජගාම;
18 सर्व्वेषु भोजनाय प्रोपविष्टेषु स तानुदितवान् युष्मानहं यथार्थं व्याहरामि, अत्र युष्माकमेको जनो यो मया सह भुंक्ते मां परकेरेषु समर्पयिष्यते।
සර්ව්වේෂු භෝජනාය ප්රෝපවිෂ්ටේෂු ස තානුදිතවාන් යුෂ්මානහං යථාර්ථං ව්යාහරාමි, අත්ර යුෂ්මාකමේකෝ ජනෝ යෝ මයා සහ භුංක්තේ මාං පරකේරේෂු සමර්පයිෂ්යතේ|
19 तदानीं ते दुःखिताः सन्त एकैकशस्तं प्रष्टुमारब्धवन्तः स किमहं? पश्चाद् अन्य एकोभिदधे स किमहं?
තදානීං තේ දුඃඛිතාඃ සන්ත ඒකෛකශස්තං ප්රෂ්ටුමාරබ්ධවන්තඃ ස කිමහං? පශ්චාද් අන්ය ඒකෝභිදධේ ස කිමහං?
20 ततः स प्रत्यवदद् एतेषां द्वादशानां यो जनो मया समं भोजनापात्रे पाणिं मज्जयिष्यति स एव।
තතඃ ස ප්රත්යවදද් ඒතේෂාං ද්වාදශානාං යෝ ජනෝ මයා සමං භෝජනාපාත්රේ පාණිං මජ්ජයිෂ්යති ස ඒව|
21 मनुजतनयमधि यादृशं लिखितमास्ते तदनुरूपा गतिस्तस्य भविष्यति, किन्तु यो जनो मानवसुतं समर्पयिष्यते हन्त तस्य जन्माभावे सति भद्रमभविष्यत्।
මනුජතනයමධි යාදෘශං ලිඛිතමාස්තේ තදනුරූපා ගතිස්තස්ය භවිෂ්යති, කින්තු යෝ ජනෝ මානවසුතං සමර්පයිෂ්යතේ හන්ත තස්ය ජන්මාභාවේ සති භද්රමභවිෂ්යත්|
22 अपरञ्च तेषां भोजनसमये यीशुः पूपं गृहीत्वेश्वरगुणान् अनुकीर्त्य भङ्क्त्वा तेभ्यो दत्त्वा बभाषे, एतद् गृहीत्वा भुञ्जीध्वम् एतन्मम विग्रहरूपं।
අපරඤ්ච තේෂාං භෝජනසමයේ යීශුඃ පූපං ගෘහීත්වේශ්වරගුණාන් අනුකීර්ත්ය භඞ්ක්ත්වා තේභ්යෝ දත්ත්වා බභාෂේ, ඒතද් ගෘහීත්වා භුඤ්ජීධ්වම් ඒතන්මම විග්රහරූපං|
23 अनन्तरं स कंसं गृहीत्वेश्वरस्य गुणान् कीर्त्तयित्वा तेभ्यो ददौ, ततस्ते सर्व्वे पपुः।
අනන්තරං ස කංසං ගෘහීත්වේශ්වරස්ය ගුණාන් කීර්ත්තයිත්වා තේභ්යෝ දදෞ, තතස්තේ සර්ව්වේ පපුඃ|
24 अपरं स तानवादीद् बहूनां निमित्तं पातितं मम नवीननियमरूपं शोणितमेतत्।
අපරං ස තානවාදීද් බහූනාං නිමිත්තං පාතිතං මම නවීනනියමරූපං ශෝණිතමේතත්|
25 युष्मानहं यथार्थं वदामि, ईश्वरस्य राज्ये यावत् सद्योजातं द्राक्षारसं न पास्यामि, तावदहं द्राक्षाफलरसं पुन र्न पास्यामि।
යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, ඊශ්වරස්ය රාජ්යේ යාවත් සද්යෝජාතං ද්රාක්ෂාරසං න පාස්යාමි, තාවදහං ද්රාක්ෂාඵලරසං පුන ර්න පාස්යාමි|
26 तदनन्तरं ते गीतमेकं संगीय बहि र्जैतुनं शिखरिणं ययुः
තදනන්තරං තේ ගීතමේකං සංගීය බහි ර්ජෛතුනං ශිඛරිණං යයුඃ
27 अथ यीशुस्तानुवाच निशायामस्यां मयि युष्माकं सर्व्वेषां प्रत्यूहो भविष्यति यतो लिखितमास्ते यथा, मेषाणां रक्षकञ्चाहं प्रहरिष्यामि वै ततः। मेषाणां निवहो नूनं प्रविकीर्णो भविष्यति।
අථ යීශුස්තානුවාච නිශායාමස්යාං මයි යුෂ්මාකං සර්ව්වේෂාං ප්රත්යූහෝ භවිෂ්යති යතෝ ලිඛිතමාස්තේ යථා, මේෂාණාං රක්ෂකඤ්චාහං ප්රහරිෂ්යාමි වෛ තතඃ| මේෂාණාං නිවහෝ නූනං ප්රවිකීර්ණෝ භවිෂ්යති|
28 कन्तु मदुत्थाने जाते युष्माकमग्रेऽहं गालीलं व्रजिष्यामि।
කන්තු මදුත්ථානේ ජාතේ යුෂ්මාකමග්රේ(අ)හං ගාලීලං ව්රජිෂ්යාමි|
29 तदा पितरः प्रतिबभाषे, यद्यपि सर्व्वेषां प्रत्यूहो भवति तथापि मम नैव भविष्यति।
තදා පිතරඃ ප්රතිබභාෂේ, යද්යපි සර්ව්වේෂාං ප්රත්යූහෝ භවති තථාපි මම නෛව භවිෂ්යති|
30 ततो यीशुरुक्तावान् अहं तुभ्यं तथ्यं कथयामि, क्षणादायामद्य कुक्कुटस्य द्वितीयवाररवणात् पूर्व्वं त्वं वारत्रयं मामपह्नोष्यसे।
තතෝ යීශුරුක්තාවාන් අහං තුභ්යං තථ්යං කථයාමි, ක්ෂණාදායාමද්ය කුක්කුටස්ය ද්විතීයවාරරවණාත් පූර්ව්වං ත්වං වාරත්රයං මාමපහ්නෝෂ්යසේ|
31 किन्तु स गाढं व्याहरद् यद्यपि त्वया सार्द्धं मम प्राणो याति तथापि कथमपि त्वां नापह्नोष्ये; सर्व्वेऽपीतरे तथैव बभाषिरे।
කින්තු ස ගාඪං ව්යාහරද් යද්යපි ත්වයා සාර්ද්ධං මම ප්රාණෝ යාති තථාපි කථමපි ත්වාං නාපහ්නෝෂ්යේ; සර්ව්වේ(අ)පීතරේ තථෛව බභාෂිරේ|
32 अपरञ्च तेषु गेत्शिमानीनामकं स्थान गतेषु स शिष्यान् जगाद, यावदहं प्रार्थये तावदत्र स्थाने यूयं समुपविशत।
අපරඤ්ච තේෂු ගේත්ශිමානීනාමකං ස්ථාන ගතේෂු ස ශිෂ්යාන් ජගාද, යාවදහං ප්රාර්ථයේ තාවදත්ර ස්ථානේ යූයං සමුපවිශත|
33 अथ स पितरं याकूबं योहनञ्च गृहीत्वा वव्राज; अत्यन्तं त्रासितो व्याकुलितश्च तेभ्यः कथयामास,
අථ ස පිතරං යාකූබං යෝහනඤ්ච ගෘහීත්වා වව්රාජ; අත්යන්තං ත්රාසිතෝ ව්යාකුලිතශ්ච තේභ්යඃ කථයාමාස,
34 निधनकालवत् प्राणो मेऽतीव दःखमेति, यूयं जाग्रतोत्र स्थाने तिष्ठत।
නිධනකාලවත් ප්රාණෝ මේ(අ)තීව දඃඛමේති, යූයං ජාග්රතෝත්ර ස්ථානේ තිෂ්ඨත|
35 ततः स किञ्चिद्दूरं गत्वा भूमावधोमुखः पतित्वा प्रार्थितवानेतत्, यदि भवितुं शक्यं तर्हि दुःखसमयोयं मत्तो दूरीभवतु।
තතඃ ස කිඤ්චිද්දූරං ගත්වා භූමාවධෝමුඛඃ පතිත්වා ප්රාර්ථිතවානේතත්, යදි භවිතුං ශක්යං තර්හි දුඃඛසමයෝයං මත්තෝ දූරීභවතු|
36 अपरमुदितवान् हे पित र्हे पितः सर्व्वें त्वया साध्यं, ततो हेतोरिमं कंसं मत्तो दूरीकुरु, किन्तु तन् ममेच्छातो न तवेच्छातो भवतु।
අපරමුදිතවාන් හේ පිත ර්හේ පිතඃ සර්ව්වේං ත්වයා සාධ්යං, තතෝ හේතෝරිමං කංසං මත්තෝ දූරීකුරු, කින්තු තන් මමේච්ඡාතෝ න තවේච්ඡාතෝ භවතු|
37 ततः परं स एत्य तान् निद्रितान् निरीक्ष्य पितरं प्रोवाच, शिमोन् त्वं किं निद्रासि? घटिकामेकाम् अपि जागरितुं न शक्नोषि?
තතඃ පරං ස ඒත්ය තාන් නිද්රිතාන් නිරීක්ෂ්ය පිතරං ප්රෝවාච, ශිමෝන් ත්වං කිං නිද්රාසි? ඝටිකාමේකාම් අපි ජාගරිතුං න ශක්නෝෂි?
38 परीक्षायां यथा न पतथ तदर्थं सचेतनाः सन्तः प्रार्थयध्वं; मन उद्युक्तमिति सत्यं किन्तु वपुरशक्तिकं।
පරීක්ෂායාං යථා න පතථ තදර්ථං සචේතනාඃ සන්තඃ ප්රාර්ථයධ්වං; මන උද්යුක්තමිති සත්යං කින්තු වපුරශක්තිකං|
39 अथ स पुनर्व्रजित्वा पूर्व्ववत् प्रार्थयाञ्चक्रे।
අථ ස පුනර්ව්රජිත්වා පූර්ව්වවත් ප්රාර්ථයාඤ්චක්රේ|
40 परावृत्यागत्य पुनरपि तान् निद्रितान् ददर्श तदा तेषां लोचनानि निद्रया पूर्णानि, तस्मात्तस्मै का कथा कथयितव्या त एतद् बोद्धुं न शेकुः।
පරාවෘත්යාගත්ය පුනරපි තාන් නිද්රිතාන් දදර්ශ තදා තේෂාං ලෝචනානි නිද්රයා පූර්ණානි, තස්මාත්තස්මෛ කා කථා කථයිතව්යා ත ඒතද් බෝද්ධුං න ශේකුඃ|
41 ततःपरं तृतीयवारं आगत्य तेभ्यो ऽकथयद् इदानीमपि शयित्वा विश्राम्यथ? यथेष्टं जातं, समयश्चोपस्थितः पश्यत मानवतनयः पापिलोकानां पाणिषु समर्प्यते।
තතඃපරං තෘතීයවාරං ආගත්ය තේභ්යෝ (අ)කථයද් ඉදානීමපි ශයිත්වා විශ්රාම්යථ? යථේෂ්ටං ජාතං, සමයශ්චෝපස්ථිතඃ පශ්යත මානවතනයඃ පාපිලෝකානාං පාණිෂු සමර්ප්යතේ|
42 उत्तिष्ठत, वयं व्रजामो यो जनो मां परपाणिषु समर्पयिष्यते पश्यत स समीपमायातः।
උත්තිෂ්ඨත, වයං ව්රජාමෝ යෝ ජනෝ මාං පරපාණිෂු සමර්පයිෂ්යතේ පශ්යත ස සමීපමායාතඃ|
43 इमां कथां कथयति स, एतर्हिद्वादशानामेको यिहूदा नामा शिष्यः प्रधानयाजकानाम् उपाध्यायानां प्राचीनलोकानाञ्च सन्निधेः खङ्गलगुडधारिणो बहुलोकान् गृहीत्वा तस्य समीप उपस्थितवान्।
ඉමාං කථාං කථයති ස, ඒතර්හිද්වාදශානාමේකෝ යිහූදා නාමා ශිෂ්යඃ ප්රධානයාජකානාම් උපාධ්යායානාං ප්රාචීනලෝකානාඤ්ච සන්නිධේඃ ඛඞ්ගලගුඩධාරිණෝ බහුලෝකාන් ගෘහීත්වා තස්ය සමීප උපස්ථිතවාන්|
44 अपरञ्चासौ परपाणिषु समर्पयिता पूर्व्वमिति सङ्केतं कृतवान् यमहं चुम्बिष्यामि स एवासौ तमेव धृत्वा सावधानं नयत।
අපරඤ්චාසෞ පරපාණිෂු සමර්පයිතා පූර්ව්වමිති සඞ්කේතං කෘතවාන් යමහං චුම්බිෂ්යාමි ස ඒවාසෞ තමේව ධෘත්වා සාවධානං නයත|
45 अतो हेतोः स आगत्यैव योशोः सविधं गत्वा हे गुरो हे गुरो, इत्युक्त्वा तं चुचुम्ब।
අතෝ හේතෝඃ ස ආගත්යෛව යෝශෝඃ සවිධං ගත්වා හේ ගුරෝ හේ ගුරෝ, ඉත්යුක්ත්වා තං චුචුම්බ|
46 तदा ते तदुपरि पाणीनर्पयित्वा तं दध्नुः।
තදා තේ තදුපරි පාණීනර්පයිත්වා තං දධ්නුඃ|
47 ततस्तस्य पार्श्वस्थानां लोकानामेकः खङ्गं निष्कोषयन् महायाजकस्य दासमेकं प्रहृत्य तस्य कर्णं चिच्छेद।
තතස්තස්ය පාර්ශ්වස්ථානාං ලෝකානාමේකඃ ඛඞ්ගං නිෂ්කෝෂයන් මහායාජකස්ය දාසමේකං ප්රහෘත්ය තස්ය කර්ණං චිච්ඡේද|
48 पश्चाद् यीशुस्तान् व्याजहार खङ्गान् लगुडांश्च गृहीत्वा मां किं चौरं धर्त्तां समायाताः?
පශ්චාද් යීශුස්තාන් ව්යාජහාර ඛඞ්ගාන් ලගුඩාංශ්ච ගෘහීත්වා මාං කිං චෞරං ධර්ත්තාං සමායාතාඃ?
49 मध्येमन्दिरं समुपदिशन् प्रत्यहं युष्माभिः सह स्थितवानतहं, तस्मिन् काले यूयं मां नादीधरत, किन्त्वनेन शास्त्रीयं वचनं सेधनीयं।
මධ්යේමන්දිරං සමුපදිශන් ප්රත්යහං යුෂ්මාභිඃ සහ ස්ථිතවානතහං, තස්මින් කාලේ යූයං මාං නාදීධරත, කින්ත්වනේන ශාස්ත්රීයං වචනං සේධනීයං|
50 तदा सर्व्वे शिष्यास्तं परित्यज्य पलायाञ्चक्रिरे।
තදා සර්ව්වේ ශිෂ්යාස්තං පරිත්යජ්ය පලායාඤ්චක්රිරේ|
51 अथैको युवा मानवो नग्नकाये वस्त्रमेकं निधाय तस्य पश्चाद् व्रजन् युवलोकै र्धृतो
අථෛකෝ යුවා මානවෝ නග්නකායේ වස්ත්රමේකං නිධාය තස්ය පශ්චාද් ව්රජන් යුවලෝකෛ ර්ධෘතෝ
52 वस्त्रं विहाय नग्नः पलायाञ्चक्रे।
වස්ත්රං විහාය නග්නඃ පලායාඤ්චක්රේ|
53 अपरञ्च यस्मिन् स्थाने प्रधानयाजका उपाध्यायाः प्राचीनलोकाश्च महायाजकेन सह सदसि स्थितास्तस्मिन् स्थाने महायाजकस्य समीपं यीशुं निन्युः।
අපරඤ්ච යස්මින් ස්ථානේ ප්රධානයාජකා උපාධ්යායාඃ ප්රාචීනලෝකාශ්ච මහායාජකේන සහ සදසි ස්ථිතාස්තස්මින් ස්ථානේ මහායාජකස්ය සමීපං යීශුං නින්යුඃ|
54 पितरो दूरे तत्पश्चाद् इत्वा महायाजकस्याट्टालिकां प्रविश्य किङ्करैः सहोपविश्य वह्नितापं जग्राह।
පිතරෝ දූරේ තත්පශ්චාද් ඉත්වා මහායාජකස්යාට්ටාලිකාං ප්රවිශ්ය කිඞ්කරෛඃ සහෝපවිශ්ය වහ්නිතාපං ජග්රාහ|
55 तदानीं प्रधानयाजका मन्त्रिणश्च यीशुं घातयितुं तत्प्रातिकूल्येन साक्षिणो मृगयाञ्चक्रिरे, किन्तु न प्राप्ताः।
තදානීං ප්රධානයාජකා මන්ත්රිණශ්ච යීශුං ඝාතයිතුං තත්ප්රාතිකූල්යේන සාක්ෂිණෝ මෘගයාඤ්චක්රිරේ, කින්තු න ප්රාප්තාඃ|
56 अनेकैस्तद्विरुद्धं मृषासाक्ष्ये दत्तेपि तेषां वाक्यानि न समगच्छन्त।
අනේකෛස්තද්විරුද්ධං මෘෂාසාක්ෂ්යේ දත්තේපි තේෂාං වාක්යානි න සමගච්ඡන්ත|
57 सर्व्वशेषे कियन्त उत्थाय तस्य प्रातिकूल्येन मृषासाक्ष्यं दत्त्वा कथयामासुः,
සර්ව්වශේෂේ කියන්ත උත්ථාය තස්ය ප්රාතිකූල්යේන මෘෂාසාක්ෂ්යං දත්ත්වා කථයාමාසුඃ,
58 इदं करकृतमन्दिरं विनाश्य दिनत्रयमध्ये पुनरपरम् अकरकृतं मन्दिरं निर्म्मास्यामि, इति वाक्यम् अस्य मुखात् श्रुतमस्माभिरिति।
ඉදං කරකෘතමන්දිරං විනාශ්ය දිනත්රයමධ්යේ පුනරපරම් අකරකෘතං මන්දිරං නිර්ම්මාස්යාමි, ඉති වාක්යම් අස්ය මුඛාත් ශ්රුතමස්මාභිරිති|
59 किन्तु तत्रापि तेषां साक्ष्यकथा न सङ्गाताः।
කින්තු තත්රාපි තේෂාං සාක්ෂ්යකථා න සඞ්ගාතාඃ|
60 अथ महायाजको मध्येसभम् उत्थाय यीशुं व्याजहार, एते जनास्त्वयि यत् साक्ष्यमदुः त्वमेतस्य किमप्युत्तरं किं न दास्यसि?
අථ මහායාජකෝ මධ්යේසභම් උත්ථාය යීශුං ව්යාජහාර, ඒතේ ජනාස්ත්වයි යත් සාක්ෂ්යමදුඃ ත්වමේතස්ය කිමප්යුත්තරං කිං න දාස්යසි?
61 किन्तु स किमप्युत्तरं न दत्वा मौनीभूय तस्यौ; ततो महायाजकः पुनरपि तं पृष्टावान् त्वं सच्चिदानन्दस्य तनयो ऽभिषिक्तस्त्रता?
කින්තු ස කිමප්යුත්තරං න දත්වා මෞනීභූය තස්යෞ; තතෝ මහායාජකඃ පුනරපි තං පෘෂ්ටාවාන් ත්වං සච්චිදානන්දස්ය තනයෝ (අ)භිෂික්තස්ත්රතා?
62 तदा यीशुस्तं प्रोवाच भवाम्यहम् यूयञ्च सर्व्वशक्तिमतो दक्षीणपार्श्वे समुपविशन्तं मेघ मारुह्य समायान्तञ्च मनुष्यपुत्रं सन्द्रक्ष्यथ।
තදා යීශුස්තං ප්රෝවාච භවාම්යහම් යූයඤ්ච සර්ව්වශක්තිමතෝ දක්ෂීණපාර්ශ්වේ සමුපවිශන්තං මේඝ මාරුහ්ය සමායාන්තඤ්ච මනුෂ්යපුත්රං සන්ද්රක්ෂ්යථ|
63 तदा महायाजकः स्वं वमनं छित्वा व्यावहरत्
තදා මහායාජකඃ ස්වං වමනං ඡිත්වා ව්යාවහරත්
64 किमस्माकं साक्षिभिः प्रयोजनम्? ईश्वरनिन्दावाक्यं युष्माभिरश्रावि किं विचारयथ? तदानीं सर्व्वे जगदुरयं निधनदण्डमर्हति।
කිමස්මාකං සාක්ෂිභිඃ ප්රයෝජනම්? ඊශ්වරනින්දාවාක්යං යුෂ්මාභිරශ්රාවි කිං විචාරයථ? තදානීං සර්ව්වේ ජගදුරයං නිධනදණ්ඩමර්හති|
65 ततः कश्चित् कश्चित् तद्वपुषि निष्ठीवं निचिक्षेप तथा तन्मुखमाच्छाद्य चपेटेन हत्वा गदितवान् गणयित्वा वद, अनुचराश्च चपेटैस्तमाजघ्नुः
තතඃ කශ්චිත් කශ්චිත් තද්වපුෂි නිෂ්ඨීවං නිචික්ෂේප තථා තන්මුඛමාච්ඡාද්ය චපේටේන හත්වා ගදිතවාන් ගණයිත්වා වද, අනුචරාශ්ච චපේටෛස්තමාජඝ්නුඃ
66 ततः परं पितरेऽट्टालिकाधःकोष्ठे तिष्ठति महायाजकस्यैका दासी समेत्य
තතඃ පරං පිතරේ(අ)ට්ටාලිකාධඃකෝෂ්ඨේ තිෂ්ඨති මහායාජකස්යෛකා දාසී සමේත්ය
67 तं विह्नितापं गृह्लन्तं विलोक्य तं सुनिरीक्ष्य बभाषे त्वमपि नासरतीययीशोः सङ्गिनाम् एको जन आसीः।
තං විහ්නිතාපං ගෘහ්ලන්තං විලෝක්ය තං සුනිරීක්ෂ්ය බභාෂේ ත්වමපි නාසරතීයයීශෝඃ සඞ්ගිනාම් ඒකෝ ජන ආසීඃ|
68 किन्तु सोपह्नुत्य जगाद तमहं न वद्मि त्वं यत् कथयमि तदप्यहं न बुद्ध्ये। तदानीं पितरे चत्वरं गतवति कुेक्कुटो रुराव।
කින්තු සෝපහ්නුත්ය ජගාද තමහං න වද්මි ත්වං යත් කථයමි තදප්යහං න බුද්ධ්යේ| තදානීං පිතරේ චත්වරං ගතවති කුක්කුටෝ රුරාව|
69 अथान्या दासी पितरं दृष्ट्वा समीपस्थान् जनान् जगाद अयं तेषामेको जनः।
අථාන්යා දාසී පිතරං දෘෂ්ට්වා සමීපස්ථාන් ජනාන් ජගාද අයං තේෂාමේකෝ ජනඃ|
70 ततः स द्वितीयवारम् अपह्नुतवान् पश्चात् तत्रस्था लोकाः पितरं प्रोचुस्त्वमवश्यं तेषामेको जनः यतस्त्वं गालीलीयो नर इति तवोच्चारणं प्रकाशयति।
තතඃ ස ද්විතීයවාරම් අපහ්නුතවාන් පශ්චාත් තත්රස්ථා ලෝකාඃ පිතරං ප්රෝචුස්ත්වමවශ්යං තේෂාමේකෝ ජනඃ යතස්ත්වං ගාලීලීයෝ නර ඉති තවෝච්චාරණං ප්රකාශයති|
71 तदा स शपथाभिशापौ कृत्वा प्रोवाच यूयं कथां कथयथ तं नरं न जानेऽहं।
තදා ස ශපථාභිශාපෞ කෘත්වා ප්රෝවාච යූයං කථාං කථයථ තං නරං න ජානේ(අ)හං|
72 तदानीं द्वितीयवारं कुक्कुटो ऽरावीत्। कुक्कुटस्य द्वितीयरवात् पूर्व्वं त्वं मां वारत्रयम् अपह्नोष्यसि, इति यद्वाक्यं यीशुना समुदितं तत् तदा संस्मृत्य पितरो रोदितुम् आरभत।
තදානීං ද්විතීයවාරං කුක්කුටෝ (අ)රාවීත්| කුක්කුටස්ය ද්විතීයරවාත් පූර්ව්වං ත්වං මාං වාරත්රයම් අපහ්නෝෂ්යසි, ඉති යද්වාක්යං යීශුනා සමුදිතං තත් තදා සංස්මෘත්ය පිතරෝ රෝදිතුම් ආරභත|
