लूकः 22
1 अपरञ्च किण्वशून्यपूपोत्सवस्य काल उपस्थिते
ଖମୀର ଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପାଣ୍ଡୁଏ ଆଜା କି ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏ ଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ମ୍ୟାଃକେ ଆତେନ୍ ବେଲା ଡାଗ୍ରା ପିଙ୍ଗ୍ଚାଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
2 प्रधानयाजका अध्यायकाश्च यथा तं हन्तुं शक्नुवन्ति तथोपायाम् अचेष्टन्त किन्तु लोकेभ्यो बिभ्युः।
ମ୍ନା ପୁଜାରି ଆରି ଦରମ୍ ସାସ୍ତ୍ରିଇଂ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବୁଟ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଗେ । ମାତର୍ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ତାଡ଼୍ତେ ବାଗୁଏଃ ନ୍ସା ଉପାୟ୍ ତୁର୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଗେ ।
3 एतस्तिन् समये द्वादशशिष्येषु गणित ईष्करियोतीयरूढिमान् यो यिहूदास्तस्यान्तःकरणं शैतानाश्रितत्वात्
ଜିସୁନେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ଇଂବାନ୍ ମୁଇଂଜାନେ ମ୍ନି ଲେଃଗେ ଇଷ୍କରିୟଥ୍ ଜିଉଦାନ୍ନିଆ ସଏତାନ୍ ଗାକେ ।
4 स गत्वा यथा यीशुं तेषां करेषु समर्पयितुं शक्नोति तथा मन्त्रणां प्रधानयाजकैः सेनापतिभिश्च सह चकार।
ଆରି ଜିଉଦା ୱେଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ଆରି ମନ୍ଦିର୍ନେ ସେନାପତିଇଂ ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବିନ୍ସା ଜିଉଦା ମେଇଂ ଏତେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଉପାୟ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
5 तेन ते तुष्टास्तस्मै मुद्रां दातुं पणं चक्रुः।
ଆତ୍ବା ପୁଜାରିଇଂ ସାର୍ଦାଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନିଆ ବିଃ ବିଃକେ ମେଇଂ ଜିଉଦାକେ ଡାବୁ ବିଃନ୍ସା ବାସଙ୍ଗ୍ ବଗେ ।
6 ततः सोङ्गीकृत्य यथा लोकानामगोचरे तं परकरेषु समर्पयितुं शक्नोति तथावकाशं चेष्टितुमारेभे।
ଜିଉଦା ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁ ଜିସୁକେ ପୁଜାରିଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବିଃନ୍ସା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଉପାୟ୍ରେ ଲେଃ ଆର୍ଗେ । ଜିଉଦା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗେ ଜେ ଉଡ଼ିବେଲା ମେଃଡିଗ୍ ରେମୁଆଁ ଆତ୍ଅରିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଆଲେ ମେଁ ଆତେନ୍ ବେଲା ଏନ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
7 अथ किण्वशून्यपूपोत्मवदिने, अर्थात् यस्मिन् दिने निस्तारोत्सवस्य मेषो हन्तव्यस्तस्मिन् दिने
କମିର ଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପାଣ୍ଡୁଏ ଦିନ୍ ପିଙ୍ଗ୍ଚାଗେ । ଆକେନ୍ ଦିନା ଜିଉଦିଇଙ୍ଗ୍ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନ୍ନିଆ ଡାଆଁ ମେଣ୍ଡାଇଂକେ ପୁଜା ବିଆର୍ଏ ।
8 यीशुः पितरं योहनञ्चाहूय जगाद, युवां गत्वास्माकं भोजनार्थं निस्तारोत्सवस्य द्रव्याण्यासादयतं।
ଜିସୁ ପିତର୍କେ ଆରି ଜହନ୍କେ ବାଲିର୍କେ “ପେଇଂ ୱେଚେ ନ୍ସା ଚଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
9 तदा तौ पप्रच्छतुः कुचासादयावो भवतः केच्छा?
ପିତର୍ ଆରି ଜହନ୍ ଜିସୁକେ ସାଲିଆକୁକେ “ଏନ୍ କାଦି ଆଣ୍ଡିନ୍ନିଆ ନେନେ ତିଆର୍ ନେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍ଚେ ନାନେ ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
10 तदा सोवादीत्, नगरे प्रविष्टे कश्चिज्जलकुम्भमादाय युवां साक्षात् करिष्यति स यन्निवेशनं प्रविशति युवामपि तन्निवेशनं तत्पश्चादित्वा निवेशनपतिम् इति वाक्यं वदतं,
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଅଁପା! ପେଇଂ ସହର୍ ବିତ୍ରେ ୱେକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଙ୍କୁଇନିଆ ଣ୍ଡିଆ ଡୁଂୱିଗ୍ନେ ପେକେଏ । ପେଇଂ ମେଁ ପ୍ଲା ପେୱେଏ । ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଗାଏ । ପେଇଂ ମେଁ ଏତେ ପେୱେଏ ।
11 यत्राहं निस्तारोत्सवस्य भोज्यं शिष्यैः सार्द्धं भोक्तुं शक्नोमि सातिथिशालाा कुत्र? कथामिमां प्रभुस्त्वां पृच्छति।
ପେଇଂ ଡୁଆନେ ସାକାର୍କେ ପେସାଲ୍ୟାକୁଏ ଗୁରୁ ସାଲ୍ୟାକୁଡିଂକେ ଜେ ମେଁ ଆରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଲେ ଆଣ୍ଡିଅରିଆ ଚଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ଆତେନ୍ ଆନେକେ ଆଃସୁଏ ବିଲା ।
12 ततः स जनो द्वितीयप्रकोष्ठीयम् एकं शस्तं कोष्ठं दर्शयिष्यति तत्र भोज्यमासादयतं।
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଡୁଆ ସାଉକାର୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମହଲାନେ ମ୍ନାନେ ବାକ୍ରା ଆସୁଏ ବିଏ । ଆତେନ୍ ବାକ୍ରା ନ୍ନିଆ ପେଇଂନ୍ସା ଆର୍ମେଚେ ବକେ । ଆତ୍ଅରିଆ ପେଇଂ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ପେରାରେଏ ।”
13 ततस्तौ गत्वा तद्वाक्यानुसारेण सर्व्वं दृष्द्वा तत्र निस्तारोत्सवीयं भोज्यमासादयामासतुः।
ପିତର୍ ଆରି ଜହନ୍ ୱେଆର୍କେ । ଜିସୁ ଡିରକମ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ବଗେ ସାପା ଗଟ୍ନା ଦେତ୍ରକମ୍ ଗଟେକେ । ମେଇଂ ଆତ୍ଅରିଆ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ଆଃରେ ଆର୍କେ ।
14 अथ काल उपस्थिते यीशु र्द्वादशभिः प्रेरितैः सह भोक्तुमुपविश्य कथितवान्
ମେଇଂ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଲେ ଚଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ । ଜିସୁ ଆରି ସିସ୍ଇଂ ଚଙ୍ଗ୍ନେ କଆର୍କେ ।
15 मम दुःखभोगात् पूर्व्वं युभाभिः सह निस्तारोत्सवस्यैतस्य भोज्यं भोक्तुं मयातिवाञ्छा कृता।
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଗୁଏନେ ସେନୁଗ୍ ପେଇଂ ଏତେ ଆକେନ୍ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଲେ ଚଙ୍ଗ୍ନେସା ନେଙ୍ଗ୍ ଜାବର୍ ଇକ୍ଚା ଣ୍ଡିଂକେ ।
16 युष्मान् वदामि, यावत्कालम् ईश्वरराज्ये भोजनं न करिष्ये तावत्कालम् इदं न भोक्ष्ये।
ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ପର୍ମେସର୍ନେ ରାଇଜ୍ ନ୍ନିଆ ଏନ୍ ଅର୍ତ ମାତ୍ନା ଜାକ ନେଙ୍ଗ୍ ଅଃନାଡିଗ୍ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ନାଚଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
17 तदा स पानपात्रमादाय ईश्वरस्य गुणान् कीर्त्तयित्वा तेभ्यो दत्वावदत्, इदं गृह्लीत यूयं विभज्य पिवत।
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗିନାନ୍ନିଆ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଡୁଂୱେକେ । ଆକେନ୍ସା ମେଁ ପର୍ମେସର୍କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିକେ । ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆକେନ୍ ଗିନା ଡୁଂୱେଲା ଆକ୍ଅରିଆ ଲେଃକ୍ନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ସାପାରେ ବାଟା ଉଗ୍ପା ।
18 युष्मान् वदामि यावत्कालम् ईश्वरराजत्वस्य संस्थापनं न भवति तावद् द्राक्षाफलरसं न पास्यामि।
ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ପର୍ମେସର୍ନେ ରାଇଜ୍ ଆପାଙ୍ଗ୍ ଜାକ ନେଙ୍ଗ୍ ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ନ୍ନାଉଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
19 ततः पूपं गृहीत्वा ईश्वरगुणान् कीर्त्तयित्वा भङ्क्ता तेभ्यो दत्वावदत्, युष्मदर्थं समर्पितं यन्मम वपुस्तदिदं, एतत् कर्म्म मम स्मरणार्थं कुरुध्वं।
ବାରି, ମେଁ ରୁଟି ସାଃଚେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିଃକେ ବାରି ଆତେନ୍ ପାକ୍ଚିଚେ ଆମେଇଂକେ ବିଃଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ପେ ଆତ୍ଲା ବିଃବକ୍ନେ ଆକେନ୍ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଇଏଁ, ଆନେଂ ମନେ ତ୍ଲାଗ୍ସାଃ ଆକେନ୍ ଡିଂପା ।
20 अथ भोजनान्ते तादृशं पात्रं गृहीत्वावदत्, युष्मत्कृते पातितं यन्मम रक्तं तेन निर्णीतनवनियमरूपं पानपात्रमिदं।
ଦେତ୍ରକମ୍ ମିଡିଗ୍ ବଜିନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ନେ ଗିନାକେ ସାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଆଦ୍ରିଗ୍କେ ଜେ ପର୍ମେସର୍ ମେଁନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଏତେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତ୍ମିକ୍ନେ ନିଅମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ । ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବିଃଣ୍ଡିଂକ୍ନେ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାନେ ଆକେନ୍ ତ୍ମି ନିଅମ୍ ଆରାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
21 पश्यत यो मां परकरेषु समर्पयिष्यति स मया सह भोजनासन उपविशति।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପେଇଂ ବିତ୍ରେ ମୁଇଂଜା ନେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବିସ୍ବାସ୍ ଗାତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ମେଁନେ ନ୍ତି ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ତି ଡାଗ୍ରା ଆକେନ୍ ଟିବୁଲ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲେଃକେ ।
22 यथा निरूपितमास्ते तदनुसारेणा मनुष्यपुुत्रस्य गति र्भविष्यति किन्तु यस्तं परकरेषु समर्पयिष्यति तस्य सन्तापो भविष्यति।
ପର୍ମେସର୍ ଡିରକମ୍ ଆଃରେ ବକେ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଦେତ୍ରକମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଗୁଏଃଏ । ମାତର୍ ରେମୁଆଁ ଉଂଡେକେ ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ କୁରୁସ୍ ନ୍ନିଆ ଗୁଏନ୍ସା ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ବିଃଏ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଜାବର୍ ଡଣ୍ଡ୍ ବାଏ ।”
23 तदा तेषां को जन एतत् कर्म्म करिष्यति तत् ते परस्परं प्रष्टुमारेभिरे।
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ସିସ୍ଇଂ ମେଇଂମେଇଂ ବିତ୍ରେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ “ନେ ବିତ୍ରେ ଜାଣ୍ଡେ ଜିସୁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଦେକ୍ରକମ୍ ବେବଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ?”
24 अपरं तेषां को जनः श्रेष्ठत्वेन गणयिष्यते, अत्रार्थे तेषां विवादोभवत्।
ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ବିତ୍ରେବାନ୍ ସାପାବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ମ୍ନା ସିସ୍ଇଂ ଆତେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ମେଇଂନେ ବିତ୍ରେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଲାଗେଆର୍କେ ।
25 अस्मात् कारणात् सोवदत्, अन्यदेशीयानां राजानः प्रजानामुपरि प्रभुत्वं कुर्व्वन्ति दारुणशासनं कृत्वापि ते भूपतित्वेन विख्याता भवन्ति च।
ଆତ୍ବାନ୍ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ଅବିସ୍ବାସି ରେମୁଆଁଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ଇଂ ନିଜେନେ ରେମୁଆଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ମେଇଂ ଦେସ୍ନେ କୁଟୁମ୍ ଡାଗ୍ଚେ ଦାବି ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।
26 किन्तु युष्माकं तथा न भविष्यति, यो युष्माकं श्रेष्ठो भविष्यति स कनिष्ठवद् भवतु, यश्च मुख्यो भविष्यति स सेवकवद्भवतु।
ମାତର୍ ପେଇଂ ଦେତ୍ରକମ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ମାତର୍ ପେଇଂ ବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ମ୍ନା ମେଁ ଡାଆଁ ସୁଗୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ । ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ନେତା ମେଁ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ସୁଗୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
27 भोजनोपविष्टपरिचारकयोः कः श्रेष्ठः? यो भोजनायोपविशति स किं श्रेष्ठो न भवति? किन्तु युष्माकं मध्येऽहं परिचारकइवास्मि।
ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା ରେମୁଆଁ ଜାଣ୍ଡେ? ଟିବୁଲ୍ ନ୍ନିଆ ଚଙ୍ଗ୍ନ୍ସା କଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ଆମେକେ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ରେମୁଆଁ ଚଙ୍ଗ୍ନେ କଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା । ମାତର୍ ପେଇଂବାନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ସୁଗୁଆ ନ୍ଲେକେ ।
28 अपरञ्च युयं मम परीक्षाकाले प्रथममारभ्य मया सह स्थिता
ମାତର୍ ପେଇଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ସାପା ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଲେଃଚେ ପାଙ୍ଗ୍ ପେଲେକେ ।
29 एतत्कारणात् पित्रा यथा मदर्थं राज्यमेकं निरूपितं तथाहमपि युष्मदर्थं राज्यं निरूपयामि।
ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଆବା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଡିରକମ୍ ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଅଦିକାର୍ ବିବକେ ଦେତ୍ସୁଗୁଆ ନେଙ୍ଗ୍ ଡିଗ୍ ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଆପେକେ ଅଦିକାର୍ ମ୍ବିଏ ।
30 तस्मान् मम राज्ये भोजनासने च भोजनपाने करिष्यध्वे सिंहासनेषूपविश्य चेस्रायेलीयानां द्वादशवंशानां विचारं करिष्यध्वे।
ଡିରକମ୍ ପେଇଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ରାଇଜ୍ ନ୍ନିଆ ନେଙ୍ଗ୍ ଟିବୁଲ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ପେଇଂ ପେଚଙ୍ଗ୍ ଉଗ୍ଏ । ପେଇଂ ସିଂଆସନ ଆଡ଼ାତ୍ରା କଚେ ଇଶ୍ରାୟେଲନେ ଗମ୍ୱାର୍ ଜାକ କୁଲ୍କେ ବିଚାର୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
31 अपरं प्रभुरुवाच, हे शिमोन् पश्य तितउना धान्यानीव युष्मान् शैतान् चालयितुम् ऐच्छत्,
“ଶିମୋନ୍! ଅ ଶିମୋନ୍ ସ୍ଲେରେଇଂ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଗହମ୍ବାନ୍ ଗୁଡ଼ିଇଂକେ ବିନେ ଆଡିଙ୍ଗ୍ସା ଗ୍ନେଞ୍ଜାନିଆ ଡିରକମ୍ ଗେଞ୍ଜାଏ ଦେତ୍ରକମ୍ ସୟତାନ୍ ଡିଗ୍ ଆପେକେ ତେରେପେତେ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ବାସା ମ୍ୟାଃଲେକେ!
32 किन्तु तव विश्वासस्य लोपो यथा न भवति एतत् त्वदर्थं प्रार्थितं मया, त्वन्मनसि परिवर्त्तिते च भ्रातृणां मनांसि स्थिरीकुरु।
ନେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଜେ ପେନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଜେନ୍ତିକି ଆଆନ୍ତାର୍ଗେପା ନାମଃ । ପେ ନେଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ପେନେ ବୟାଁଇଂକେ ବିସ୍ବାସ୍ରେ ଡାଟ୍ ଲେନ୍ସା ସାଇଜ୍ୟ ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
33 तदा सोवदत्, हे प्रभोहं त्वया सार्द्धं कारां मृतिञ्च यातुं मज्जितोस्मि।
ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମାପ୍ରୁ ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ଏତେ ଜେଲ୍କାନା ଗିଗାନ୍ସା ଆର୍ମେ ନ୍ଲେକେ । ଦେକ୍ରକମ୍କି ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ଏତେ ଗୁଏନ୍ସା ଡିଗ୍ ଆର୍ମେ ନ୍ଲେ କିକେ ।”
34 ततः स उवाच, हे पितर त्वां वदामि, अद्य कुक्कुटरवात् पूर्व्वं त्वं मत्परिचयं वारत्रयम् अपह्वोष्यसे।
ତେଲା ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପିତର୍ ଏ ମିଡିଗ୍ ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସନେ ସେନୁଗ୍ ନାନେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଡାଗ୍ଚେ ଞ୍ଜିତର୍ ନାବାଃଲିର୍ଏ ।”
35 अपरं स पप्रच्छ, यदा मुद्रासम्पुटं खाद्यपात्रं पादुकाञ्च विना युष्मान् प्राहिणवं तदा युष्माकं कस्यापि न्यूनतासीत्? ते प्रोचुः कस्यापि न।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ବାଲିର୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଡାବୁ, ମୁନା ଆରି ଜୁତା ମାବିଚେ ବେମ୍ଵଗେ । ପେଇଂନେ ମେଃଡିଗ୍ ଅବାବ୍ ଲେଃଗେ ଲେଃ?” ସିସ୍ଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଣ୍ଡୁ ।”
36 तदा सोवदत् किन्त्विदानीं मुद्रासम्पुटं खाद्यपात्रं वा यस्यास्ति तेन तद्ग्रहीतव्यं, यस्य च कृपाणोे नास्ति तेन स्ववस्त्रं विक्रीय स क्रेतव्यः।
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ମାତର୍ ଏବେ ଜଦି ପେଇଂନ୍ନିଆ ଡାବୁ କି ମୁନା ଲେଃଏ ତେଲା ଆତେନ୍ ପେଇଂ ଏତେ ଡୁଂୱେଲାପା । ଦେତ୍ରକମ୍ ଜଲି ଡିଗ୍ ଡୁଂୱେଲାପା ଜାନେ କାଣ୍ଡା ଣ୍ଡୁ ମେଁ ନିଜେନେ ସାଲ୍ ସଚେ କାଣ୍ଡା ବିଆର୍ଲେ ।
37 यतो युष्मानहं वदामि, अपराधिजनैः सार्द्धं गणितः स भविष्यति। इदं यच्छास्त्रीयं वचनं लिखितमस्ति तन्मयि फलिष्यति यतो मम सम्बन्धीयं सर्व्वं सेत्स्यति।
ଡାଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂକେ ସାସ୍ତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ” ଜେ “ମେଁ ଅପରାଦି ରେମୁଆଁଇଂ ଏତେ ଡଣ୍ଡ୍ ବଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଏନ୍ ସାସ୍ତର୍ନେ ବ୍ନାଲିର୍ ସତେଆ ଗଟେଏ ଆକେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ବିସୟ୍ରେ ଗୁଆର୍ ବଗେ ଆରି ଏନ୍ ଏବେ ଗଟେ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
38 तदा ते प्रोचुः प्रभो पश्य इमौ कृपाणौ। ततः सोवदद् एतौ यथेष्टौ।
ସିସ୍ଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ କେଲା ମାପ୍ରୁ ଆକ୍ଅରିଆ ମ୍ବାକ୍ଲିଗ୍ କାଣ୍ଡା ଲେଃକେ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମ୍ୱାକ୍ଲିଗ୍ କାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
39 अथ स तस्माद्वहि र्गत्वा स्वाचारानुसारेण जैतुननामाद्रिं जगाम शिष्याश्च तत्पश्चाद् ययुः।
ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲାମ୍ ମ୍ନାଇନି ବାନ୍ ତାର୍ଚେ ନିଜର୍ ନିଅମ୍ରେ ଜିତକଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେକେ । ଆରି ସିସ୍ଇଂ ଡିଗ୍ ମେଁନେ ପ୍ଲା ୱେ ଆର୍କେ ।
40 तत्रोपस्थाय स तानुवाच, यथा परीक्षायां न पतथ तदर्थं प्रार्थयध्वं।
ଆତ୍ଅରିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପେଇଂ ଜେନ୍ତିକି ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ପେଲଃ ଆତେନ୍ସା ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
41 पश्चात् स तस्माद् एकशरक्षेपाद् बहि र्गत्वा जानुनी पातयित्वा एतत् प्रार्थयाञ्चक्रे,
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମେଇଂନେବାନ୍ ଉଲୁପ୍ ସ୍ଲ ୱେଗେ । ମେଁ ଡେଙ୍ଗଚେ କଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍କେ
42 हे पित र्यदि भवान् सम्मन्यते तर्हि कंसमेनं ममान्तिकाद् दूरय किन्तु मदिच्छानुरूपं न त्वदिच्छानुरूपं भवतु।
ଏ ମ୍ନାଃ ଆବା ଜଦି ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ତେଲା ନାନେ ଇକ୍ଚା ତେଲା ଦୁକ୍ ସୁକ୍ ବେଲା ଏନ୍ ଉଗ୍ଡିଆଃ ମୁତା ନେଙ୍ଗ୍ବାନ୍ ସ୍ଲ ଆଡିଙ୍ଗ୍ । ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଇକ୍ଚା ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ନାନେ ଇକ୍ଚା ପୁରନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
43 तदा तस्मै शक्तिं दातुं स्वर्गीयदूतो दर्शनं ददौ।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ କିତଂବାନ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦୁତ୍ ଜାର୍ଚେ ଦର୍ସନ୍ ବିକେ । ଆତେନ୍ କିତଂ ଦୁତ୍ ଜିସୁକେ ସାଇଜ୍ୟ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ବେ ବଗେ ।
44 पश्चात् सोत्यन्तं यातनया व्याकुलो भूत्वा पुनर्दृढं प्रार्थयाञ्चक्रे, तस्माद् बृहच्छोणितबिन्दव इव तस्य स्वेदबिन्दवः पृथिव्यां पतितुमारेभिरे।
ଜିସୁ ଜାବର୍ ଦୁକ୍ରେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁବାନ୍ ମିଆଁ ଟୁପା ସୁଗୁଆ ସଲେ ତାର୍ଚେ ତୁବନ୍ନିଆ ଲଃକେ ।
45 अथ प्रार्थनात उत्थाय शिष्याणां समीपमेत्य तान् मनोदुःखिनो निद्रितान् दृष्ट्वावदत्
ଜିସୁ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଃଡାଚେ ସିସ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ଡେ ୱେକେ । ଆତେନ୍ ବେଲା ମେଇଂ ସାପାରେ ଡୁଲେଗ୍ ୱେଲେଃଆର୍ଗେ ମେଁନେ ଦୁକ୍ ସିସ୍ଇଂକେ ଜାବର୍ ଆଲିଆ ଆଡିଙ୍ଗ୍ବଗେ ।
46 कुतो निद्राथ? परीक्षायाम् अपतनार्थं प्रर्थयध्वं।
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେଇଂ ମେଁନ୍ସା ଡୁଲେଗ୍ ପେଲେକେ? ତଡ଼ିଆ ଆରି ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ଡିରକମ୍ କି ପେଲଃ ଆତେନ୍ସା ଉର୍ଲେଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
47 एतत्कथायाः कथनकाले द्वादशशिष्याणां मध्ये गणितो यिहूदानामा जनतासहितस्तेषाम् अग्रे चलित्वा यीशोश्चुम्बनार्थं तदन्तिकम् आययौ।
ମେଁ ସାମୁଆଁ ବାଲିର୍ନେ ବେଲା କେଲା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦା ରେମୁଆଁ ଆତ୍ନିୟା ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ । ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ଇଂବାନ୍ ଜିଉଦା ମ୍ନିନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ବୈନ୍ତା ନ୍ସା ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ୱେକେ ।
48 तदा यीशुरुवाच, हे यिहूदा किं चुम्बनेन मनुष्यपुत्रं परकरेषु समर्पयसि?
ତେସା ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏ ଜିଉଦା ବୈନ୍ତାଚେ ନାଁ କି ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
49 तदा यद्यद् घटिष्यते तदनुमाय सङ्गिभिरुक्तं, हे प्रभो वयं कि खङ्गेन घातयिष्यामः?
ଜିସୁନେ ସିସ୍ଇଂ ଆତ୍ଅରିଆ ତୁଆଁ ଲେଃଆର୍ଗେ । ମେଃନେ ଗଟେ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଇଂ ଆତେନ୍ ସାପା କିକେ ଲେଃଆର୍ଗେ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ବାଲିର୍କେ “ମାପ୍ରୁ ନେ ମେଃନେ କାଣ୍ଡା ନେରାତାର୍ଏ?”
50 तत एकः करवालेनाहत्य प्रधानयाजकस्य दासस्य दक्षिणं कर्णं चिच्छेद।
ତେସା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ କାଣ୍ଡା ଆଃତାର୍ଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରିନେ ଚାକର୍କେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକାନେ ନ୍ଲୁଗ୍କେ ସିତଗ୍ ବିକେ ।
51 अधूना निवर्त्तस्व इत्युक्त्वा यीशुस्तस्य श्रुतिं स्पृष्ट्वा स्वस्यं चकार।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜାବର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ!” ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆତେନ୍ ଗତିରେନେ ନ୍ଲୁଗ୍କେ ଲିଗ୍ଚେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବିକେ ।
52 पश्चाद् यीशुः समीपस्थान् प्रधानयाजकान् मन्दिरस्य सेनापतीन् प्राचीनांश्च जगाद, यूयं कृपाणान् यष्टींश्च गृहीत्वा मां किं चोरं धर्त्तुमायाताः?
ତେଲା ଜିସୁ ମେଁନେ ବିରଦ୍ରେ ପାଙ୍ଗ୍ ଲେଃକ୍ନେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ମନ୍ଦିର୍ନେ ସେନାପତି ଆରି ମ୍ନାଃ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଡଙ୍ଗାରେକେ ସାଃନେ ସୁଗୁଆ କାଣ୍ଡା ଆରି ଟେଙ୍ଗ୍ ସାଃଚେ ପେଇଂ ମେଃନ୍ସା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ସାଃନ୍ସା ପାଙ୍ଗ୍ ପେଲେକେ?
53 यदाहं युष्माभिः सह प्रतिदिनं मन्दिरेऽतिष्ठं तदा मां धर्त्तं न प्रवृत्ताः, किन्त्विदानीं युष्माकं समयोन्धकारस्य चाधिपत्यमस्ति।
ନେଙ୍ଗ୍ କାଲାଆଃ ପେଇଂ ଏତେ ମନ୍ଦିର୍ନ୍ନିଆ ନ୍ଲେଗେ ମାତର୍ ପେଇଂ ଅଃତେନ୍ ବେଲା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ପେସାକେ ଣ୍ଡୁ ଏକ୍ରେ ପେଇଂନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଲା ଏକ୍ରେ ତାଂକିଗ୍ନେ ବେଲା ।”
54 अथ ते तं धृत्वा महायाजकस्य निवेशनं निन्युः। ततः पितरो दूरे दूरे पश्चादित्वा
ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ବନ୍ଦି ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରିନେ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଡୁଂୱେ ଆର୍କେ । ପିତର୍ ଇକୁଡ଼ା ସ୍ଲଲେଚେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ୱେଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
55 बृहत्कोष्ठस्य मध्ये यत्राग्निं ज्वालयित्वा लोकाः समेत्योपविष्टास्तत्र तैः सार्द्धम् उपविवेश।
ମେଇଂ ବାଜାର୍ନ୍ନିଆ ମଜେ ସୁଆ ଆଃଡୁଆଚେ ମୁଇଂତୁଗ୍ କ ଆର୍କେ । ପିତର୍ ଡିଗ୍ ମେଁ ଏତେ କକେ ।
56 अथ वह्निसन्निधौ समुपवेशकाले काचिद्दासी मनो निविश्य तं निरीक्ष्यावदत् पुमानयं तस्य सङ्गेऽस्थात्।
ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚାକର୍ବଏଃ ପିତର୍କେ ଆତ୍ଅରିଆ କଲେଃକ୍ନେ କେକେ । ଚାକର୍ବଏଃ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମନ୍ ଦିଆନ୍ ବିଚେ ପିତର୍ନେ ସାର୍ମୁଆଁନ୍ନିଆ କେକେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଡିଗ୍ ମେଇଂ ଏତେ ଲେଃଗେ ।”
57 किन्तु स तद् अपह्नुत्यावादीत् हे नारि तमहं न परिचिनोमि।
ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।”
58 क्षणान्तरेऽन्यजनस्तं दृष्ट्वाब्रवीत् त्वमपि तेषां निकरस्यैकजनोसि। पितरः प्रत्युवाच हे नर नाहमस्मि।
ଇତୁଡ଼ା ବେଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆରି ମୁଇଂଜା ପିତର୍କେ କେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜିସୁନେ ପ୍ଲା ୱେଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂବାନ୍ ନାଡିଗ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ।” ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
59 ततः सार्द्धदण्डद्वयात् परं पुनरन्यो जनो निश्चित्य बभाषे, एष तस्य सङ्गीति सत्यं यतोयं गालीलीयो लोकः।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗଣ୍ଟା ଇଡ଼ିଂ ଆର୍ଏ ମୁଇଂଜା ରେମୁଆଁ ଡାଟାମ୍ ବାବ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ସତ୍ । ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ସତେଆ ମେଇଂ ଏତେ ଲେଃଗେ । ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ତ ଗାଲିଲୀୟ ।”
60 तदा पितर उवाच हे नर त्वं यद् वदमि तदहं बोद्धुं न शक्नोमि, इति वाक्ये कथितमात्रे कुक्कुटो रुराव।
ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃଡିଗ୍ ବୁଜେ ନାୟା ଣ୍ଡୁ ।” ସମାନ୍ ଆତେନ୍ ବେଲା ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସକେ ।
61 तदा प्रभुणा व्याधुट्य पितरे निरीक्षिते कृकवाकुरवात् पूर्व्वं मां त्रिरपह्नोष्यसे इति पूर्व्वोक्तं तस्य वाक्यं पितरः स्मृत्वा
ମାପ୍ରୁ ପ୍ଲେଗ୍ଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଲୟରେ କେକେ ବାରି ପିତରକେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ବକେ, ଆତାନ୍ ପିତ୍ରକେ ମେଁନେ ପଡ଼େକେ । “ଏ ମିଡିଗ୍ ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସନେ ସେନୁଗ୍ ନା ଆନେଙ୍ଗ୍ ଞ୍ଜି ତର୍ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଡାଗ୍ଚେ ନାବାସଙ୍ଗ୍ଏ ।”
62 बहिर्गत्वा महाखेदेन चक्रन्द।
ପିତର ବାଏରେ ୱେଚେ କାକୁର୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଅଃକେ ।
63 तदा यै र्यीशुर्धृतस्ते तमुपहस्य प्रहर्त्तुमारेभिरे।
ଉଡ଼ିରୁଆ ଜିସୁକେ ଉର୍ ଲେଃଆର୍ଗେ । ମେଇଂ ଜିସୁକେ ବଗ୍ ବଗ୍ଚେ ପରିହାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
64 वस्त्रेण तस्य दृशौ बद्ध्वा कपोले चपेटाघातं कृत्वा पप्रच्छुः, कस्ते कपोले चपेटाघातं कृतवान? गणयित्वा तद् वद।
ବାରି ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁନ୍ନିଆ ଡାଚେ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁ ଆର୍କେ । ନା ଡିଏଃ ବାବବାଦି ବକ୍ତା ବାସଙ୍ଗ୍ କେଲା ଜାଣ୍ତେ ଆନାକେ ବଗ୍କେ?
65 तदन्यत् तद्विरुद्धं बहुनिन्दावाक्यं वक्तुमारेभिरे।
ଆରି ମେଇଂ ଗୁଲୁଏ ସାମୁଆଁ ମେଁନେ ବିରଦ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଁନେ ନିନ୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଲାଗେକେ ।
66 अथ प्रभाते सति लोकप्राञ्चः प्रधानयाजका अध्यापकाश्च सभां कृत्वा मध्येसभं यीशुमानीय पप्रच्छुः, त्वम् अभिषिकतोसि न वास्मान् वद।
ଆର୍ଏ ମୁଇଂଦିନା ଞ୍ଜିର୍ ଦର୍ମ ନେତା ଜିଉଦି ନେତାଇଂ ମ୍ନା ପୁଜାରିଇଂ ଆରି ଦରମ୍ ଗୁରୁଇଂ ମୁଇଂତୁଗ୍ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା ସବା ଅରିଆ ଡୁଂୱେ ଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ “ନାନେ ଜଦି କିସ୍ଟ ତେଲା ଆନେ ସାପାରେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ।”
67 स प्रत्युवाच, मया तस्मिन्नुक्तेऽपि यूयं न विश्वसिष्यथ।
ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ “ଆନେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଁ ମେଃନେ କିସ୍ଟ?” ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ପେଇଂ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ବିସ୍ବାସ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।
68 कस्मिंश्चिद्वाक्ये युष्मान् पृष्टेऽपि मां न तदुत्तरं वक्ष्यथ न मां त्यक्ष्यथ च।
ଆରି ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ଆପେକେ ପ୍ରସ୍ନ ନ୍ସାଲ୍ୟାକୁଏ ତେଲା ପେଇଂ ମେଁନେ ଉତର୍ ପେବି ଣ୍ଡୁ ।
69 किन्त्वितः परं मनुजसुतः सर्व्वशक्तिमत ईश्वरस्य दक्षिणे पार्श्वे समुपवेक्ष्यति।
ଏଃକେବାନ୍ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ପର୍ମେସର୍ନେ ସିଂଆସନନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକା କଏ ।”
70 ततस्ते पप्रच्छुः, र्तिह त्वमीश्वरस्य पुत्रः? स कथयामास, यूयं यथार्थं वदथ स एवाहं।
ମେଇଂ ସାପାରେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତେଲା ମେଁନେ ପେ ପର୍ମେସର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ?” ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ଆ ।”
71 तदा ते सर्व्वे कथयामासुः, र्तिह साक्ष्येऽन्सस्मिन् अस्माकं किं प्रयोजनं? अस्य स्वमुखादेव साक्ष्यं प्राप्तम्।
ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ “ତେଲା ନେଁନେ ଏବେ ସାକି ମେଁନେ ଦର୍କାର୍? ନେନେ ତ ନିଜେ ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଃବାନ୍ ଆକେନ୍ ନେଅଁକେ ।”
