< लूकः 17 >

1 इतः परं यीशुः शिष्यान् उवाच, विघ्नैरवश्यम् आगन्तव्यं किन्तु विघ्ना येन घटिष्यन्ते तस्य दुर्गति र्भविष्यति।
ଜିସୁନ୍‌ ଆ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଅଙ୍ଗାଆତେଜି ଆସନ୍‌ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଇର୍ସେଲୋଙନ୍‌ ଗଲୋତେ, ତି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଅଡ଼ୋତାୟ୍‌ ମା, ବନ୍‌ଡ ଅଙ୍ଗା ମନ୍‌ରା ଆ ଲତ୍ତେଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ତି ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଅଡ଼ୋତାୟ୍‌, ୟୋଙ୍‌, ତି ଆ ମନ୍‌ରା ପନବ୍‌ରଡନ୍‌ ଞାଙ୍‌ତେ ।
2 एतेषां क्षुद्रप्राणिनाम् एकस्यापि विघ्नजननात् कण्ठबद्धपेषणीकस्य तस्य सागरागाधजले मज्जनं भद्रं।
ତି ମନ୍‌ରା, କେନ୍‌ ସନ୍ନାମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଇର୍ସେଲୋଙନ୍‌ ଆଗ୍ରବ୍‌ଲୋତେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌, ଆର୍ପାୟ୍‌ ଆ ସଙ୍କାଲୋଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଗୋର୍ନାଅରନ୍‌ ୟୋଡ୍‌ଲେ ସମେଁୟ୍‌ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍‌ ଆସେଃସେଡ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଆସନ୍‌ ମନଙ୍‌ ବନ୍‌ ଡେତେ ।
3 यूयं स्वेषु सावधानास्तिष्ठत; तव भ्राता यदि तव किञ्चिद् अपराध्यति तर्हि तं तर्जय, तेन यदि मनः परिवर्त्तयति तर्हि तं क्षमस्व।
ତିଆସନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତର୍ଡମ୍‌ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍‌ ଗିୟ୍‌ଡମ୍‌ନାବା ।” “ବୋଞାଙ୍‌ବେନ୍‌ ଇର୍ସେନ୍‌ ଲୁମେନ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କଁୟ୍‌ବା, ଆରି ଆନିନ୍‌ ଆବ୍‌ୟର୍‌ବୁଡ୍ଡିଲନ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କେମାନ୍‌ ତିୟ୍‌ବା ।
4 पुनरेकदिनमध्ये यदि स तव सप्तकृत्वोऽपराध्यति किन्तु सप्तकृत्व आगत्य मनः परिवर्त्य मयापराद्धम् इति वदति तर्हि तं क्षमस्व।
ଆରି, ଆନିନ୍‌ ବ ଡିନ୍ନାଲୋଙ୍‌ ସାତତର ବିରୁଦଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ ଇର୍ସେନ୍‌ ଲୁମ୍‌ତେ, ଆରି ସାତତର ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ୟର୍ରନ୍‌ ‘ଞେନ୍‌ ଆବ୍‌ୟର୍‌ବୁଡ୍ଡିତନାୟ୍‌’ ଗାମ୍‌ଲେ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ବର୍ବେନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ କେମାନ୍‌ ତିୟ୍‌ବା ।”
5 तदा प्रेरिताः प्रभुम् अवदन् अस्माकं विश्वासं वर्द्धय।
ସିଲତ୍ତେ ଅନାପ୍ପାୟ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ପ୍ରବୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଡର୍ନେଲେଞ୍ଜି ଅବ୍‌ଗୋଗୋୟ୍‌ଲେ ତିୟ୍‌ଲେନ୍‌ ।”
6 प्रभुरुवाच, यदि युष्माकं सर्षपैकप्रमाणो विश्वासोस्ति तर्हि त्वं समूलमुत्पाटितो भूत्वा समुद्रे रोपितो भव कथायाम् एतस्याम् एतदुडुम्बराय कथितायां स युष्माकमाज्ञावहो भविष्यति।
ପ୍ରବୁନ୍‌ ଗାମେନ୍‌, “ଡର୍ନେବେନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ସୋର୍ସୋବାୟ୍‌ଗୋ ଡକୋଏନ୍‌ ଡେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ କେନ୍‌ ମାଲବେରିନୁବନ୍‌ ‘ଅମ୍ପରା ଆଜଡନ୍‌ ବାତ୍ତେ ପୁୟ୍‌ଲନ୍‌ ସମେଁୟ୍‌ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍‌ ଇୟ୍‌ଗୁନା’ ଏଗାମେନ୍‌ ଡେନ୍‌ ତିଆତେ ବର୍ନେବେନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ତେ ।”
7 अपरं स्वदासे हलं वाहयित्वा वा पशून् चारयित्वा क्षेत्राद् आगते सति तं वदति, एहि भोक्तुमुपविश, युष्माकम् एतादृशः कोस्ति?
“ବନ୍‌ଡ ଅମଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ କେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଆ ମନ୍‌ରା ଆନା ଡକୋ, ଆ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ ବସେଙନ୍‌ ଅର୍ରଡାଲନ୍‌, ଇଜ୍ଜାନ୍‌ଡେନ୍‌ ତୁର୍‌ତାଙନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ୟର୍ରନାୟ୍‌ ଡେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ସିଲତ୍ତେମା କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ‘ଆୟ୍‌ ଗାଗାନା’ ଗାମ୍‌ଲେ ବର୍ତେ?
8 वरञ्च पूर्व्वं मम खाद्यमासाद्य यावद् भुञ्जे पिवामि च तावद् बद्धकटिः परिचर पश्चात् त्वमपि भोक्ष्यसे पास्यसि च कथामीदृशीं किं न वक्ष्यति?
ଆର୍ପାୟ୍‌ ଆନିନ୍‌, ‘ଞେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଗାଗାନେନ୍‌ ଅବ୍‌ଜାଡାଆ, ଆରି ଞେନ୍‌ ଗାଗାନେନ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ସାଡାଞନ୍‌ ଜାୟ୍‌ ରେଡ୍ଡୁବ୍‌ଲନ୍‌ ଗର୍ଗରିଁୟ୍‌ ରୁରୁଇଂ, ତିକ୍କି ଆମନ୍‌ ଗାଗାନା,’ ଗାମ୍‌ଲେ ଆ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଅଃବ୍ବରେ ପଙ୍‌?
9 तेन दासेन प्रभोराज्ञानुरूपे कर्म्मणि कृते प्रभुः किं तस्मिन् बाधितो जातः? नेत्थं बुध्यते मया।
କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ ବର୍ନେନ୍‌ ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଡାଲେ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍‌ ଆର୍‌ଲୁମେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ କମ୍ୱାରିମରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ସେଙ୍କେତେ ପଙ୍‌?
10 इत्थं निरूपितेषु सर्व्वकर्म्मसु कृतेषु सत्मु यूयमपीदं वाक्यं वदथ, वयम् अनुपकारिणो दासा अस्माभिर्यद्यत्कर्त्तव्यं तन्मात्रमेव कृतं।
ତିଅନ୍ତମ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନିୟ୍‌ ବର୍ନେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଏସାଡେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌, ‘ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଅକାମି କମ୍ୱାରି, ଆଙ୍ଗାଆତେ କାବ୍ବାଡ଼ାଲେନ୍‌, ତିଆତେ ତୁମ୍‌ ଏଲୁମ୍‌ଲାୟ୍‌’ ଗାମ୍‌ଲେ ବର୍ନାବା ।”
11 स यिरूशालमि यात्रां कुर्व्वन् शोमिरोण्गालील्प्रदेशमध्येन गच्छति,
ଜିସୁନ୍‌ ଜିରୁସାଲମନ୍‌ ଆଜିର୍ରେନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌ ସମିରୋଣନ୍‌ ଡ ଗାଲିଲିନ୍‌ ଆ ସଣ୍ଡିଗଡ୍‌ ଜିରେନ୍‌ ।
12 एतर्हि कुत्रचिद् ग्रामे प्रवेशमात्रे दशकुष्ठिनस्तं साक्षात् कृत्वा
ଆରି, ଆନିନ୍‌ ଅନ୍ନିଙ୍‌ ଅବୟ୍‌ ଆ ସାଇ ଆଗ୍ରନେନ୍‌ ଆଡିଡ୍‌, ଦସଜଣ ମୋଡ୍ଡୋମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍‌ ସରିନ୍‌ ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ମାୟ୍‌ନେଜି;
13 दूरे तिष्ठनत उच्चै र्वक्तुमारेभिरे, हे प्रभो यीशो दयस्वास्मान्।
ଆନିଞ୍ଜି ସଙାୟ୍‌ଲୋଙ୍‌ ତନଙ୍‌ଡାଲେ, “ଏ ଜିସୁ, ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌, ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ସାୟୁମ୍‌ଲେନ୍‌” ଗାମ୍‌ଲେ ବାବ୍ବାବ୍‌ଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି ।
14 ततः स तान् दृष्ट्वा जगाद, यूयं याजकानां समीपे स्वान् दर्शयत, ततस्ते गच्छन्तो रोगात् परिष्कृताः।
ଆରି, ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମଙ୍‌ ରମ୍ମଙ୍‌ ରମ୍ମଙ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଇୟ୍‌ ଅବ୍‌ତୁୟ୍‌ନାବା ।” ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଜିରା ଜିରା ମନଙେଞ୍ଜି ।
15 तदा तेषामेकः स्वं स्वस्थं दृष्ट्वा प्रोच्चैरीश्वरं धन्यं वदन् व्याघुट्यायातो यीशो र्गुणाननुवदन् तच्चरणाधोभूमौ पपात;
ବନ୍‌ଡ ଆନିଞ୍ଜି ଲୋଙ୍‌ସିଲଡ୍‌ ଅବୟ୍‌ନେ ଆଗ୍ରିୟ୍‌ଡମ୍‌ଲନେନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ମନଙେନ୍‌, ସିଲଡ୍‌ଲ୍ଲନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ସେନ୍‌ଲେ ସେନ୍‌ଲେ ଆମଙ୍‌ବାଞ୍ଜି ୟର୍ରନ୍‌,
16 स चासीत् शोमिरोणी।
ଜିସୁନ୍‌ ଆଜଙ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଲୋମ୍‌ଲେ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ସେନେନ୍‌; ଆନିନ୍‌ ଅବୟ୍‌ ସମିରୋଣମର୍‌ ।
17 तदा यीशुरवदत्, दशजनाः किं न परिष्कृताः? तह्यन्ये नवजनाः कुत्र?
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍‌ ବର୍ରନେ, “ଇନି ଦସଜଣଞ୍ଜି ଅଃମ୍ମନଙ୍‌ଲଜି ପଙ୍‌?
18 ईश्वरं धन्यं वदन्तम् एनं विदेशिनं विना कोप्यन्यो न प्राप्यत।
ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ଆରି ନଜଣ ଅଡ଼େଙ୍ଗା? ଇସ୍ୱରନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ କେନ୍‌ଆନିନ୍‌ ତୁମ୍‌ ପଙ୍‌ ବଡେସାବାୟ୍‌ ୟର୍ରନାୟ୍‌, ଆନ୍ନିଙ୍‌ ଆରି ଅଃୟର୍ରନାଜି ପଙ୍‌?”
19 तदा स तमुवाच, त्वमुत्थाय याहि विश्वासस्ते त्वां स्वस्थं कृतवान्।
ଆରି, ଜିସୁନ୍‌ ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେନ୍‌, “ଡୋନା, ଜିରା, ଡର୍ନେନମ୍‌ ଆମନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ମବ୍‌ନଙ୍‌ଲମ୍‌ ।”
20 अथ कदेश्वरस्य राजत्वं भविष्यतीति फिरूशिभिः पृष्टे स प्रत्युवाच, ईश्वरस्य राजत्वम् ऐश्वर्य्यदर्शनेन न भविष्यति।
ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ରାଜ୍ୟ ଆଙ୍ଗା ଜିର୍ତାୟ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ, ପାରୁସିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଆରପ୍ପୁଙେଞ୍ଜି, ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ରାଜ୍ୟ ଅବ୍‌ଗିୟ୍‌ତାଲନ୍‌ ଅଃଜ୍ଜିରାୟ୍‌;
21 अत एतस्मिन् पश्य तस्मिन् वा पश्य, इति वाक्यं लोका वक्तुं न शक्ष्यन्ति, ईश्वरस्य राजत्वं युष्माकम् अन्तरेवास्ते।
ଇଜ୍ଜାନ୍‌ଡେନ୍‌ ‘ଗିୟ୍‌ବା, ତେନ୍ନେ ଅଡ଼େ ତେତ୍ତେ’ ଗାମ୍‌ଲେ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଅଃବ୍ବର୍ନେଜି; ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଗିୟ୍‌ବା ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ରାଜ୍ୟ ଅମ୍ମଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ ଡକୋ ।”
22 ततः स शिष्यान् जगाद, यदा युष्माभि र्मनुजसुतस्य दिनमेकं द्रष्टुम् वाञ्छिष्यते किन्तु न दर्शिष्यते, ईदृक्काल आयाति।
ବନ୍‌ଡ ଜିସୁନ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ମନ୍‌ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଆ ଡିନ୍ନାଜି ଲୋଙ୍‌ସିଲଡ୍‌ ବଡିନ୍ନା ଓୟ୍‌ଲେ ଏଗିୟ୍‌ତାୟ୍‌ ଗାମ୍‌ଲେ ଏବର୍ତନେ, ବନ୍‌ଡ ଗିୟ୍‌ଲେ ଏଃର୍ରପ୍ତିଏ, ଏନ୍ନେଗୋ ଆ ବନେଡ଼ା ଅଡ଼ୋତାୟ୍‌ ।
23 तदात्र पश्य वा तत्र पश्येति वाक्यं लोका वक्ष्यन्ति, किन्तु तेषां पश्चात् मा यात, मानुगच्छत च।
‘ତେତ୍ତେ ଗିୟ୍‌ବା, ତେନ୍ନେ ଗିୟ୍‌ବା,’ ଗାମ୍‌ଲେ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେଞ୍ଜି; ବନ୍‌ଡ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଇୟ୍‌ଡଙ୍‌, କି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଏସଣ୍ଡୋଙ୍‌ଡଙ୍‌ଜି ।
24 यतस्तडिद् यथाकाशैकदिश्युदिय तदन्यामपि दिशं व्याप्य प्रकाशते तद्वत् निजदिने मनुजसूनुः प्रकाशिष्यते।
ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ତାବ୍‌ରେଡନ୍‌ ତିଡେନ୍‌ ଡେନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲେ କେନ୍‌ ଆ ରୁଆଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ତି ଆ ରୁଆଙ୍‌ ଜାୟ୍‌ ସାଆର୍‌ତେ ତିଅନ୍ତମ୍‌ ମନ୍‌ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଆଜିର୍ତାଞନ୍‌ ଆ ଡିନ୍ନା ଏତ୍ତେଲେ ଗିୟ୍‌ତାତେ ।
25 किन्तु तत्पूर्व्वं तेनानेकानि दुःखानि भोक्तव्यान्येतद्वर्त्तमानलोकैश्च सोऽवज्ञातव्यः।
ବନ୍‌ଡ ଆମ୍ମୁଙ୍‌ ଆନିନ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ସତିଡ୍‌ଲେ ସବୟ୍‌ଲେ ପରାନ୍‌ଡଣ୍ଡନ୍‌ ଡେତେ ଆରି କେନ୍‌ ନମି ଆ ମନ୍‌ରାଜି ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବାସ୍ସେତଜି ।
26 नोहस्य विद्यमानकाले यथाभवत् मनुष्यसूनोः कालेपि तथा भविष्यति।
ଆରି, ନୋଅନ୍‌ ଆ ବନେଡ଼ାଇଂ ଏଙ୍ଗାଗୋ ଡେଏନ୍‌, ମନ୍‌ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଆ ବନେଡ଼ାଇଂ ନିୟ୍‌ ଏତ୍ତେଗୋ ମା ଡେତେ;
27 यावत्कालं नोहो महापोतं नारोहद् आप्लाविवार्य्येत्य सर्व्वं नानाशयच्च तावत्कालं यथा लोका अभुञ्जतापिवन् व्यवहन् व्यवाहयंश्च;
ନୋଅନ୍‌ ଡାଆ ଜାଜଲୋଙନ୍‌ ଆଗ୍ରନେନ୍‌ ଆ ଡିନ୍ନା ଜାୟ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ବିବାନେନ୍‌, ଅନବ୍‌ବିବାନ୍‌ ଆରି ଗାଲେ ଜୋମ୍‌ଲେ ମଗାଡେଞ୍ଜି, ଆରି ରିଙ୍ଗେତିରନ୍‌ ଜିର୍ରେ ଅଡ଼୍‌କୋଞ୍ଜି ଇୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଅମ୍ମାୟାଆଜେ ।
28 इत्थं लोटो वर्त्तमानकालेपि यथा लोका भोजनपानक्रयविक्रयरोपणगृहनिर्म्माणकर्म्मसु प्रावर्त्तन्त,
ଲୋଟନ୍‌ ଆ ବନେଡ଼ାଇଂ ଜାକିଁୟ୍‌ ଏତ୍ତେଗୋମା ଡେଏନ୍‌, ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଗାଗାନେନ୍‌, ଞିଞିନେନ୍‌ ତନ୍‌ଣ୍ଡ୍ରମନ୍‌, ଗୁଗୁନୁବନ୍‌ ଡ ଗୁସିଂଲୋଙନ୍‌ ମଗାଡେଞ୍ଜି,
29 किन्तु यदा लोट् सिदोमो निर्जगाम तदा नभसः सगन्धकाग्निवृष्टि र्भूत्वा सर्व्वं व्यनाशयत्
ବନ୍‌ଡ ଲୋଟନ୍‌ ସଦୋମନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଡୁଙ୍‌ଲନ୍‌ ଆଜିର୍ରେନ୍‌ ଆ ଡିନ୍ନା ରୁଆଙନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ତଗୋନ୍‌ ଡ ଡାରୁନ୍‌ ତରୁବ୍‌ଡାଗୋ ଅଡ଼ୋଡାଲେ ଅଡ଼୍‌କୋଞ୍ଜି ଜୋମ୍‌ତୋଡାଜେଞ୍ଜି ।
30 तद्वन् मानवपुत्रप्रकाशदिनेपि भविष्यति।
ମନ୍‌ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍‌ ଆଗ୍ରିୟ୍‌ତାତେନ୍‌ ଆ ଡିନ୍ନା ଜାକିଁୟ୍‌ ତିଅନ୍ତମ୍‌ ଡେତେ ।”
31 तदा यदि कश्चिद् गृहोपरि तिष्ठति तर्हि स गृहमध्यात् किमपि द्रव्यमानेतुम् अवरुह्य नैतु; यश्च क्षेत्रे तिष्ठति सोपि व्याघुट्य नायातु।
“ତିଆଡିନ୍ନା ଆନା ତୋଣ୍ଡୋ ବିଲେଙ୍‌ଲୋଙନ୍‌ ଡକୋତେ, ଆନିନ୍‌ ଅମ୍ମସିଙନ୍‌ ଆ ଜନବ୍‌ଜି ପାଙ୍‌ପାଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ପଡ୍‌ଲନ୍‌ ଜିର୍‌ଡଙାୟ୍‌ ତଡ୍‌; ତିଅନ୍ତମ୍‌ ଆନା କୋତ୍ତାଲୋଙନ୍‌ ଡକୋତେ ଆନିନ୍‌ ୟର୍‌ଡଙ୍‌ନାୟ୍‌ ତଡ୍‌ ।
32 लोटः पत्नीं स्मरत।
ଲୋଟନ୍‌ ଆ ଡୁକ୍ରି ଆ ବର୍ନେ ଇୟମ୍‌ବା ।
33 यः प्राणान् रक्षितुं चेष्टिष्यते स प्राणान् हारयिष्यति यस्तु प्राणान् हारयिष्यति सएव प्राणान् रक्षिष्यति।
ଆନା ଆ ପରାନ୍ନାନ୍‌ ଅନବ୍‌ମେଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଏର୍‌ତେ ଗୋୟ୍‌ତେ, ଆନିନ୍‌ ତିଆତେ ଅବ୍ବଡ଼ୟ୍‌ତେ, ଆରି ଆନା ଆ ପରାନ୍ନାନ୍‌ ଅବ୍ବଡ଼ୟ୍‌ତେ ଆନିନ୍‌ ତିଆତେ ଅବ୍‌ମେଙ୍‌ତେ ।
34 युष्मानहं वच्मि तस्यां रात्रौ शय्यैकगतयो र्लोकयोरेको धारिष्यते परस्त्यक्ष्यते।
ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ତି ଆ ତଗଲ୍‌ ବାଗୁନେ ଆବୟନ୍‌ ଆ କଟଲୋଙ୍‌ ଲୁଡ୍‌ତଜି, ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଅନୋରୋଙନ୍‌ ଡେତେ, ଆରି ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଅନମ୍‌ରେଙନ୍‌ ଡେତେ ।
35 स्त्रियौ युगपत् पेषणीं व्यावर्त्तयिष्यतस्तयोरेका धारिष्यते परात्यक्ष्यते।
ବାଗୁ ଆଇମରନ୍‌ ଏକ୍କାନ୍‌ ରିଡ୍ଡିଁୟ୍‌ତଞ୍ଜି, ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଅନୋରୋଙନ୍‌ ଡେତେ ଆରି ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଅନମ୍‌ରେଙନ୍‌ ଡେତେ ।
36 पुरुषौ क्षेत्रे स्थास्यतस्तयोरेको धारिष्यते परस्त्यक्ष्यते।
ବାଗୁ ମନ୍‌ରାନ୍‌ କୋତ୍ତାଲୋଙନ୍‌ ଡକୋତଜି, ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଅନୋରୋଙନ୍‌ ଡେତେ ଆରି ଅବୟ୍‌ନେଆଡଙ୍‌ ଅନମ୍‌ରେଙନ୍‌ ଡେତେ ।”
37 तदा ते पप्रच्छुः, हे प्रभो कुत्रेत्थं भविष्यति? ततः स उवाच, यत्र शवस्तिष्ठति तत्र गृध्रा मिलन्ति।
ସିଲତ୍ତେ ଞଙ୍‌ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ବରେଞ୍ଜି, “ଏ ପ୍ରବୁ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌?” ଜିସୁନ୍‌ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍‌ ମରାନ୍‌ ଡକୋତେ, ତେତ୍ତେ ମରାଜୋମ୍‌ତିଡଞ୍ଜି ନିୟ୍‌ ରୁକ୍କୁତଞ୍ଜି ।”

< लूकः 17 >