योहनः 1
1 आदौ वाद आसीत् स च वाद ईश्वरेण सार्धमासीत् स वादः स्वयमीश्वर एव।
ଗନଡେଲନ୍ ଆ ପୁର୍ବା ବର୍ନେନ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆରି ବର୍ନେନ୍ ଡ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆବୟନ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି ।
2 स आदावीश्वरेण सहासीत्।
ଗନଡେଲନ୍ ଆରୁଲନେନ୍ ଆଡିଡ୍ ତି ଆ ବର୍ନେ ମା ଇସ୍ୱରନ୍ ସରିନ୍ ଡକୋଲନ୍ ।
3 तेन सर्व्वं वस्तु ससृजे सर्व्वेषु सृष्टवस्तुषु किमपि वस्तु तेनासृष्टं नास्ति।
ଇସ୍ୱରନ୍ ତି ଆ ବର୍ନେ ବାତ୍ତେ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଗବ୍ଡେଲେନ୍, ଆନିନ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ଇନ୍ନିଙ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଗଡେଲେ ।
4 स जीवनस्याकारः, तच्च जीवनं मनुष्याणां ज्योतिः
ଆମଙନ୍ ଅନମେଙନ୍ ଡକୋଏନ୍ ଆରି ତି ଆନମେଙ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ସନାଆର୍ ।
5 तज्ज्योतिरन्धकारे प्रचकाशे किन्त्वन्धकारस्तन्न जग्राह।
ତି ସନାଆରନ୍ ଲୋଙଡ୍ଲୋଙନ୍ ତରାଡ୍ଲେ ଜିର୍ତାୟ୍ ଆରି ଲୋଙଡନ୍ ତିଆତେ ପମ୍ଞିଡ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ ।
6 योहन् नामक एको मनुज ईश्वरेण प्रेषयाञ्चक्रे।
ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ଆଡଙ୍ ଅନାପ୍ପାୟନ୍ ଡେଲୋ, ଆଞୁମନ୍ ଜନ ।
7 तद्वारा यथा सर्व्वे विश्वसन्ति तदर्थं स तज्ज्योतिषि प्रमाणं दातुं साक्षिस्वरूपो भूत्वागमत्,
ଆନିନ୍ ତି ସନାଆରନ୍ ଆସନ୍ ସାକିନ୍ ତିୟ୍ତେ, ଆରି ତି ଆ ସାକି ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଡର୍ନେଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।
8 स स्वयं तज्ज्योति र्न किन्तु तज्ज्योतिषि प्रमाणं दातुमागमत्।
ଆନିନ୍ଡମ୍ ତି ଆ ସନାଆର୍ ତଡ୍, ବନ୍ଡ ସନାଆରନ୍ ଆ ଆସନ୍ ସାକିନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।
9 जगत्यागत्य यः सर्व्वमनुजेभ्यो दीप्तिं ददाति तदेव सत्यज्योतिः।
ଅଙ୍ଗା ସନାଆର୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଇୟ୍ଲେ, ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ଅବ୍ସାଆରେଞ୍ଜି, ତିଆତେ ମା ଆଜାଡ଼ି ସନାଆରନ୍ ।
10 स यज्जगदसृजत् तन्मद्य एव स आसीत् किन्तु जगतो लोकास्तं नाजानन्।
ଆନିନ୍ ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆନିନ୍ ଅମ୍ମେଲେ ପୁର୍ତିନ୍ ଗଡେଲେନ୍, ଡେଲୋଜନଙ୍ଡେନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃନ୍ନମ୍ମଡ୍ଲୋ ।
11 निजाधिकारं स आगच्छत् किन्तु प्रजास्तं नागृह्लन्।
ଆନିନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍, ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆ ମନ୍ରାଡମଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃଜ୍ଜାଲଜି ।
12 तथापि ये ये तमगृह्लन् अर्थात् तस्य नाम्नि व्यश्वसन् तेभ्य ईश्वरस्य पुत्रा भवितुम् अधिकारम् अददात्।
ବନ୍ଡ ଡିଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲେ ଆଞୁମ୍ଲୋଙନ୍ ଡର୍ରଞ୍ଜି ତି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆଅନ୍ ଆଡନେ ଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବ୍ସୋଡ଼ାନେନ୍ ତିୟେଞ୍ଜି ।
13 तेषां जनिः शोणितान्न शारीरिकाभिलाषान्न मानवानामिच्छातो न किन्त्वीश्वरादभवत्।
ଆନିଞ୍ଜି ମିଞାମ୍ଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍, ଡଅଙନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍ ସିଲଡ୍ ଅଡ଼େ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମ୍ ସିଲଡ୍ ଆନିଞ୍ଜି କରୋକ୍କୋଡନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଲଜି, ଆର୍ପାୟ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆନିଞ୍ଜି କରୋକ୍କୋଡନ୍ ଡେଏଞ୍ଜି ।
14 स वादो मनुष्यरूपेणावतीर्य्य सत्यतानुग्रहाभ्यां परिपूर्णः सन् सार्धम् अस्माभि र्न्यवसत् ततः पितुरद्वितीयपुत्रस्य योग्यो यो महिमा तं महिमानं तस्यापश्याम।
ଆରି ତି ଆ ବର୍ନେ ଡଅଙନ୍ ଗଡେଲେନ୍, ସନାୟୁମନ୍ ଡ ଆଜାଡ଼ିଲୋଙନ୍ ବରିୟ୍ଡାଲେ ଅମଙ୍ଲେନ୍ ଡକୋଲନେ, ଆନିନ୍ ଆବୟଡମନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅଙ୍ଗା ଗନୁଗୁ ପନେମେଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଞାଙେନ୍ ତିଆତେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଗିୟ୍ଲବୋ ।
15 ततो योहनपि प्रचार्य्य साक्ष्यमिदं दत्तवान् यो मम पश्चाद् आगमिष्यति स मत्तो गुरुतरः; यतो मत्पूर्व्वं स विद्यमान आसीत्; यदर्थम् अहं साक्ष्यमिदम् अदां स एषः।
ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ସାକିନ୍ ତିୟ୍ଲେ ଜନନ୍ ସୋଡ଼ା ସର୍ରଙନ୍ ବାତ୍ତେ ବର୍ରନେ, “କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଞେନ୍ ବର୍ରନାୟ୍, ‘ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିର୍ରାୟ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ସୋଡ଼ା, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ କୋଡିଞଞ୍ଜି ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆନିନ୍ ଡକୋଏନ୍ ।’”
16 अपरञ्च तस्य पूर्णताया वयं सर्व्वे क्रमशः क्रमशोनुग्रहं प्राप्ताः।
ତିଆସନ୍ ଆ ସନାୟୁମନ୍ ଆ ବନରିୟ୍ ବାତ୍ତେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସନାୟୁମନ୍ ଞାଙ୍ଲବୋ, ଓଓ, ସନାୟୁମନ୍ ସିଲଡ୍ ସନାୟୁମନ୍ ଞାଙ୍ଲବୋ ।
17 मूसाद्वारा व्यवस्था दत्ता किन्त्वनुग्रहः सत्यत्वञ्च यीशुख्रीष्टद्वारा समुपातिष्ठतां।
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍, ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ମୋସାନ୍ ଆମଙ୍ଗଡ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଙ୍ଲନ୍, ବନ୍ଡ ସନାୟୁମନ୍ ଡ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମଙ୍ଗଡ୍ ଜିର୍ରାୟ୍ ।
18 कोपि मनुज ईश्वरं कदापि नापश्यत् किन्तु पितुः क्रोडस्थोऽद्वितीयः पुत्रस्तं प्रकाशयत्।
ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଗିଜେ, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ଆଡ୍ରକୋଲନ୍ ଆବୟଡମ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ଗିୟ୍ତାଏନ୍ ।
19 त्वं कः? इति वाक्यं प्रेष्टुं यदा यिहूदीयलोका याजकान् लेविलोकांश्च यिरूशालमो योहनः समीपे प्रेषयामासुः,
ଜିରୁସାଲମନ୍ ଆ ଜିଉଦିମର୍ଜି ଜନନ୍ଆଡଙ୍ “ଆମନ୍ ଆନା?” ଗାମ୍ଲେ ବନରନ୍ ଆସନ୍ ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ଲେବିଅମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆମଙନ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲାଜି । ତିଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ କେନ୍ ଆ ସାକି ତିୟେନ୍ ।
20 तदा स स्वीकृतवान् नापह्नूतवान् नाहम् अभिषिक्त इत्यङ्गीकृतवान्।
ଜନନ୍ ଅଃସସଲନ୍, ଆନିନ୍ ରେୟ୍ଲଙ୍ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ତଡ୍ ।”
21 तदा तेऽपृच्छन् तर्हि को भवान्? किं एलियः? सोवदत् न; ततस्तेऽपृच्छन् तर्हि भवान् स भविष्यद्वादी? सोवदत् नाहं सः।
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜନନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇନି? ଆମନ୍ ପଙ୍ ଏଲିଅ?” ଆନିନ୍ ଗାମେନ୍, “ଇଜ୍ଜା, ଞେନ୍ ତଡ୍ ।” ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ଆମନ୍ ଇନି ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍ ପଙ୍?” ଆନିନ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଇଜ୍ଜା ।”
22 तदा तेऽपृच्छन् तर्हि भवान् कः? वयं गत्वा प्रेरकान् त्वयि किं वक्ष्यामः? स्वस्मिन् किं वदसि?
ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜନନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମନ୍ ଆନା, ଆମନ୍ଡମ୍ ବର୍ନା ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆରାପ୍ପାୟ୍ଲଲେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ ବର୍ନେନମ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଇୟ୍ତେ ଏବର୍ନାୟ୍ ।”
23 तदा सोवदत्। परमेशस्य पन्थानं परिष्कुरुत सर्व्वतः। इतीदं प्रान्तरे वाक्यं वदतः कस्यचिद्रवः। कथामिमां यस्मिन् यिशयियो भविष्यद्वादी लिखितवान् सोहम्।
ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍ ଜିସାୟନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ବର୍ରନେ, ଜନନ୍ ଏତ୍ତେଲେ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ଆରିଙ୍ରିଙ୍ଲୋଙନ୍ ସୋଡ଼ା ସର୍ରଙନ୍ ବାତ୍ତେ ବରର୍ତନାଞନ୍ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ସର୍ରଙ୍, ଞେନ୍ ଗାମ୍ତାୟ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଆସନ୍ ତଙରନ୍ ବୁଙୟ୍ବା ।”
24 ये प्रेषितास्ते फिरूशिलोकाः।
ଆରି ପାରୁସିଞ୍ଜି ଆରାପ୍ପାୟ୍ଲାଞଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ଜନନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି,
25 तदा तेऽपृच्छन् यदि नाभिषिक्तोसि एलियोसि न स भविष्यद्वाद्यपि नासि च, तर्हि लोकान् मज्जयसि कुतः?
“ଆମନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ତଡ୍, ଏଲିଅନ୍ ତଡ୍, ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍ ତଡ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ ଇନିବା ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତିୟ୍ତେ?”
26 ततो योहन् प्रत्यवोचत्, तोयेऽहं मज्जयामीति सत्यं किन्तु यं यूयं न जानीथ तादृश एको जनो युष्माकं मध्य उपतिष्ठति।
ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଡାଆଲୋଙନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତିୟ୍ତବେନ୍, ଆନାଆଡଙ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଏଅମ୍ମଡେ ଆନିନ୍ ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ଆତନଙ୍ ।
27 स मत्पश्चाद् आगतोपि मत्पूर्व्वं वर्त्तमान आसीत् तस्य पादुकाबन्धनं मोचयितुमपि नाहं योग्योस्मि।
ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିର୍ତାୟ୍, ଆ ପାଣ୍ଡୋୟନ୍ ଆ ଜନିବାଡ୍ ଉଜୁଜନ୍ ଆସନ୍ ଞେନ୍ ଜିଞ୍ଜିନ୍ ତଡ୍ ।”
28 यर्द्दननद्याः पारस्थबैथबारायां यस्मिन्स्थाने योहनमज्जयत् तस्मिन स्थाने सर्व्वमेतद् अघटत।
ଜର୍ଦନ ଅଲନ୍ ଆ ଅଡିଗଡ୍ ବେତନିଆ ସାଇଲୋଙନ୍ ଜନନ୍ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତିୟେଞ୍ଜି ତେତ୍ତେ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଡେଏନ୍ ।
29 परेऽहनि योहन् स्वनिकटमागच्छन्तं यिशुं विलोक्य प्रावोचत् जगतः पापमोचकम् ईश्वरस्य मेषशावकं पश्यत।
ତି ଆବାର୍ତାନ୍ ଜନନ୍ ଆମଙ୍ ଜିସୁନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍, ତିଆତେ ଗିୟ୍ଲେ ଜନନ୍ ବର୍ରନେ, “କେରେ ଗିୟ୍ବା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆଅନ୍ ମେଣ୍ଡା, ଆନିନ୍ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ଇର୍ସେ ବୋୟ୍ଲେ ପାଙ୍ତେ ।
30 यो मम पश्चादागमिष्यति स मत्तो गुरुतरः, यतो हेतोर्मत्पूर्व्वं सोऽवर्त्तत यस्मिन्नहं कथामिमां कथितवान् स एवायं।
ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆ ବର୍ନେ ଞେନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ବର୍ରନାୟ୍ ତି ଆ ମନ୍ରା କେନ୍ଆନିନ୍, ‘ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିର୍ତାୟ୍, ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ସୋଡ଼ା ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଜନମ୍ମୁ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଡେଇଞନ୍ ଆ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆନିନ୍ ଡକୋଏନ୍ ।’
31 अपरं नाहमेनं प्रत्यभिज्ञातवान् किन्तु इस्रायेल्लोका एनं यथा परिचिन्वन्ति तदभिप्रायेणाहं जले मज्जयितुमागच्छम्।
ଞେନ୍ ନିୟ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ନମ୍ମଡ୍ । ବନ୍ଡ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅନବ୍ସେକୁଲନ୍ ଆସନ୍ ଞେନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ।”
32 पुनश्च योहनपरमेकं प्रमाणं दत्वा कथितवान् विहायसः कपोतवद् अवतरन्तमात्मानम् अस्योपर्य्यवतिष्ठन्तं च दृष्टवानहम्।
ଆରି, ତବ୍ବୁବ୍ଡାମର୍ ଜନନ୍ ସାକିନ୍ ତିୟ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ପୁରାଡ଼ାନ୍ କୁକ୍କୁରନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ପଡ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ତାର୍ଡୋୟ୍ନେନ୍ ଞେନ୍ ଗିୟ୍ଲାୟ୍ ।
33 नाहमेनं प्रत्यभिज्ञातवान् इति सत्यं किन्तु यो जले मज्जयितुं मां प्रैरयत् स एवेमां कथामकथयत् यस्योपर्य्यात्मानम् अवतरन्तम् अवतिष्ठन्तञ्च द्रक्षयसि सएव पवित्रे आत्मनि मज्जयिष्यति।
ଡେଲୋଜନଙ୍ଡେନ୍ ତି ଆ ମନ୍ରା କେନ୍ଆନିନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଞେନ୍ ଅଃଜ୍ଜନାଲାୟ୍, ବନ୍ଡ ଡାଆଲୋଙନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଅଙ୍ଗା ଇସ୍ୱର ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲିଁୟ୍, ଆନିନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ଜନାଲିଁୟ୍, ‘ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ପଡ୍ଲନ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ ତାର୍ଡୋୟ୍ନେନ୍ ଆମନ୍ ଗିୟ୍ତେ, ତିଆନିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାନ୍ ତିୟ୍ତଜି ।’
34 अवस्तन्निरीक्ष्यायम् ईश्वरस्य तनय इति प्रमाणं ददामि।
ଞେନ୍ ତିଆତେ ଗିୟ୍ଲାୟ୍ ଆରି ‘ଆନିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍’ ଗାମ୍ଲେ ସାକିନ୍ ତିୟ୍ଲାୟ୍ ।”
35 परेऽहनि योहन् द्वाभ्यां शिष्याभ्यां सार्द्धें तिष्ठन्
ତି ଆବାର୍ତାନ୍ ଜନନ୍, ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ବାଗୁ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ତନଙ୍ଲେ ଡକୋଲନ୍,
36 यिशुं गच्छन्तं विलोक्य गदितवान्, ईश्वरस्य मेषशावकं पश्यतं।
ତି ଆ ତଙର୍ଗଡ୍ ଜିସୁନ୍ ତଙିୟ୍ଲନ୍ ଆଜିର୍ରେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଜନନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ସେଡ୍ମଡ୍ନେନ୍ ଆଙାଙ୍ଡାଲେ ବର୍ରନେ, “କେରେ ଗିୟ୍ବା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆଅନ୍ ମେଣ୍ଡା ।”
37 इमां कथां श्रुत्वा द्वौ शिष्यौ यीशोः पश्चाद् ईयतुः।
ତି ବାଗୁ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜନନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙେଞ୍ଜି ।
38 ततो यीशुः परावृत्य तौ पश्चाद् आगच्छन्तौ दृष्ट्वा पृष्टवान् युवां किं गवेशयथः? तावपृच्छतां हे रब्बि अर्थात् हे गुरो भवान् कुत्र तिष्ठति?
ଜିସୁନ୍ ଆୟର୍ଗୁଡ଼ିଃଲନ୍ ଆଗ୍ରିଜେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙ୍ତଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନି ଏସାୟ୍ତେ?” ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ଆମନ୍ ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ଡକୋତନେ, ରାବ୍ବି?”
39 ततः सोवादित् एत्य पश्यतं। ततो दिवसस्य तृतीयप्रहरस्य गतत्वात् तौ तद्दिनं तस्य सङ्गेऽस्थातां।
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଗାମେନ୍, “ୟବା ଆୟ୍ ଗିୟ୍ବା ।” ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ଆ ବରସାସିଙନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଗିଜେଜି, ଆରି ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ଡକୋଲଞ୍ଜି, ତିଆଡିଡ୍ ଅୟମନ୍ ଡୋତାନ୍ ଦସଟା ଡେଏନ୍ ।
40 यौ द्वौ योहनो वाक्यं श्रुत्वा यिशोः पश्चाद् आगमतां तयोः शिमोन्पितरस्य भ्राता आन्द्रियः
ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରାଜି ବାଗୁନେ ଜନନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙେଞ୍ଜି, ଆମଙ୍ଲୋଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ସିମନ୍ ପିତ୍ରନ୍ ଆ ବୋଞାଙ୍ ଆନ୍ଦ୍ରିଅନ୍ ଡକୋଏନ୍ ।
41 स इत्वा प्रथमं निजसोदरं शिमोनं साक्षात्प्राप्य कथितवान् वयं ख्रीष्टम् अर्थात् अभिषिक्तपुरुषं साक्षात्कृतवन्तः।
ଆନିନ୍ ଆ ବୋଞାଙନ୍ ସିମନନ୍ଆଡଙ୍ ରବାଙ୍ଡାଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଇନ୍ଲେନ୍ ମସିଅନ୍ଆଡଙ୍ ଏରବାଙ୍ଲାୟ୍ ।”
42 पश्चात् स तं यिशोः समीपम् आनयत्। तदा यीशुस्तं दृष्ट्वावदत् त्वं यूनसः पुत्रः शिमोन् किन्तु त्वन्नामधेयं कैफाः वा पितरः अर्थात् प्रस्तरो भविष्यति।
ଆନିନ୍ ସିମନନ୍ଆଡଙ୍ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଓରୋଙ୍ଲାୟ୍ । ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ସେଡ୍ମଡ୍ନେନ୍ ଆଙାଙ୍ଡାଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଆମନ୍ ସିମନ୍, ଜନନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ । ଆମନ୍ ‘କେପା’ ଗାମ୍ଲେ ଓଡ୍ଡେତମ୍ଜି ।”
43 परेऽहनि यीशौ गालीलं गन्तुं निश्चितचेतसि सति फिलिपनामानं जनं साक्षात्प्राप्यावोचत् मम पश्चाद् आगच्छ।
ତି ଆବାର୍ତାନ୍ ଜିସୁନ୍ ଗାଲିଲି ଗଡ଼ାନ୍ ଜନିରନ୍ ଆସନ୍ ଡୁଙ୍ଲନେ, ଆରି ଆନିନ୍ ପିଲିପନ୍ଆଡଙ୍ ଆଗ୍ରିଜେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙିୟ୍ ।”
44 बैत्सैदानाम्नि यस्मिन् ग्रामे पितरान्द्रिययोर्वास आसीत् तस्मिन् ग्रामे तस्य फिलिपस्य वसतिरासीत्।
ପିଲିପନ୍ ବେତ୍ସାଇଦାବାୟ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆନ୍ଦ୍ରିଅନ୍ ଡ ପିତ୍ରନ୍ ନିୟ୍ ତେତ୍ତେବାୟ୍ଜି ।
45 पश्चात् फिलिपो निथनेलं साक्षात्प्राप्यावदत् मूसा व्यवस्था ग्रन्थे भविष्यद्वादिनां ग्रन्थेषु च यस्याख्यानं लिखितमास्ते तं यूषफः पुत्रं नासरतीयं यीशुं साक्षाद् अकार्ष्म वयं।
ପିଲିପନ୍ ନିତନ୍ଆଡଙ୍ ରବାଙ୍ଡାଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆ ବର୍ନେ ମୋସାନ୍ ବନାଁୟ୍ବର୍ଲୋଙନ୍ ଇଡେନ୍, ଆରି ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଇଡେଞ୍ଜି, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏରବାଙ୍ଲାୟ୍ । ଆନିନ୍ ଜୋସେପନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ନାଜରିତବାୟ୍ ଜିସୁ ।”
46 तदा निथनेल् कथितवान् नासरन्नगरात किं कश्चिदुत्तम उत्पन्तुं शक्नोति? ततः फिलिपो ऽवोचत् एत्य पश्य।
ନିତନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ନାଜରିତନ୍ ସିଲଡ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଡେନ୍ ମନଙନ୍ଆତେ ଅଲ୍ଡୁଙ୍ନାୟ୍ ପଙ୍?” ପିଲିପନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ଜିରାୟ୍ ଆୟ୍ ଗିଜା ।”
47 अपरञ्च यीशुः स्वस्य समीपं तम् आगच्छन्तं दृष्ट्वा व्याहृतवान्, पश्यायं निष्कपटः सत्य इस्रायेल्लोकः।
ନିତନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଆଜିର୍ରାଞନ୍ଆତେ ଗିୟ୍ଲେ, ଜିସୁନ୍ ନିତନ୍ ଆ ବର୍ନେ ବର୍ରନେ, “କେରେ ଗିୟ୍ବା, କେନ୍ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ଆଜାଡ଼ି ଇସ୍ରାଏଲ୍ମର୍, କେନ୍ ଆମଙନ୍ ପାତ୍ୟାନ୍ ଅବୟ୍ ତଡ୍ ।”
48 ततः सोवदद्, भवान् मां कथं प्रत्यभिजानाति? यीशुरवादीत् फिलिपस्य आह्वानात् पूर्व्वं यदा त्वमुडुम्बरस्य तरोर्मूलेऽस्थास्तदा त्वामदर्शम्।
ନିତନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଆମନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ମଡ୍ଲିଁୟ୍?” ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ପିଲିପ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଓଡ୍ଡେଅମନ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଆମନ୍ ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଲୁଆନୁବନ୍ ଆ ଜାୟ୍ତା ଡକୋଲମ୍, ତିଆଡିଡ୍ ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲମ୍ ।”
49 निथनेल् अचकथत्, हे गुरो भवान् नितान्तम् ईश्वरस्य पुत्रोसि, भवान् इस्रायेल्वंशस्य राजा।
ନିତନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଆମନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍, ଆମନ୍ ଇସ୍ରାଏଲନ୍ ଆ ରାଜା ।”
50 ततो यीशु र्व्याहरत्, त्वामुडुम्बरस्य पादपस्य मूले दृष्टवानाहं ममैतस्माद्वाक्यात् किं त्वं व्यश्वसीः? एतस्मादप्याश्चर्य्याणि कार्य्याणि द्रक्ष्यसि।
ଜିସୁନ୍ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଲୁଆନୁବନ୍ ଆ ଜାୟ୍ତା ଗିୟ୍ଲମ୍ ଗରାମ୍ଲାଞନ୍ ପଙ୍ ଆମନ୍ ଡର୍ତନେ? ଆମନ୍ କେନ୍ ସିଲଡ୍ ଆରି ସୋଡ଼ା ସୋଡ଼ା ବର୍ନେଞ୍ଜି ଗିୟ୍ତେ ।”
51 अन्यच्चावादीद् युष्मानहं यथार्थं वदामि, इतः परं मोचिते मेघद्वारे तस्मान्मनुजसूनुना ईश्वरस्य दूतगणम् अवरोहन्तमारोहन्तञ्च द्रक्ष्यथ।
ଆରି, ଆନିନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ରୁଆଙନ୍ ରୋତନେ ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମର୍ଜି ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଆ ତୋଣ୍ଡୋଲୋଙ୍ ଆଡ୍ରାୟ୍ତେଞ୍ଜି ଡ ଆପ୍ରଡ୍ତନାଞଞ୍ଜି ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଗିୟ୍ତଜି ।”
