कलसिनः 3
1 यदि यूयं ख्रीष्टेन सार्द्धम् उत्थापिता अभवत तर्हि यस्मिन् स्थाने ख्रीष्ट ईश्वरस्य दक्षिणपार्श्वे उपविष्ट आस्ते तस्योर्द्ध्वस्थानस्य विषयान् चेष्टध्वं।
ಯದಿ ಯೂಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉತ್ಥಾಪಿತಾ ಅಭವತ ತರ್ಹಿ ಯಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ಉಪವಿಷ್ಟ ಆಸ್ತೇ ತಸ್ಯೋರ್ದ್ಧ್ವಸ್ಥಾನಸ್ಯ ವಿಷಯಾನ್ ಚೇಷ್ಟಧ್ವಂ|
2 पार्थिवविषयेषु न यतमाना ऊर्द्ध्वस्थविषयेषु यतध्वं।
ಪಾರ್ಥಿವವಿಷಯೇಷು ನ ಯತಮಾನಾ ಊರ್ದ್ಧ್ವಸ್ಥವಿಷಯೇಷು ಯತಧ್ವಂ|
3 यतो यूयं मृतवन्तो युष्माकं जीवितञ्च ख्रीष्टेन सार्द्धम् ईश्वरे गुप्तम् अस्ति।
ಯತೋ ಯೂಯಂ ಮೃತವನ್ತೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಜೀವಿತಞ್ಚ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಈಶ್ವರೇ ಗುಪ್ತಮ್ ಅಸ್ತಿ|
4 अस्माकं जीवनस्वरूपः ख्रीष्टो यदा प्रकाशिष्यते तदा तेन सार्द्धं यूयमपि विभवेन प्रकाशिष्यध्वे।
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಜೀವನಸ್ವರೂಪಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಯದಾ ಪ್ರಕಾಶಿಷ್ಯತೇ ತದಾ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯೂಯಮಪಿ ವಿಭವೇನ ಪ್ರಕಾಶಿಷ್ಯಧ್ವೇ|
5 अतो वेश्यागमनम् अशुचिक्रिया रागः कुत्सिताभिलाषो देवपूजातुल्यो लोभश्चैतानि र्पािथवपुरुषस्याङ्गानि युष्माभि र्निहन्यन्तां।
ಅತೋ ವೇಶ್ಯಾಗಮನಮ್ ಅಶುಚಿಕ್ರಿಯಾ ರಾಗಃ ಕುತ್ಸಿತಾಭಿಲಾಷೋ ದೇವಪೂಜಾತುಲ್ಯೋ ಲೋಭಶ್ಚೈತಾನಿ ರ್ಪಾಥವಪುರುಷಸ್ಯಾಙ್ಗಾನಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನಿಹನ್ಯನ್ತಾಂ|
6 यत एतेभ्यः कर्म्मभ्य आज्ञालङ्घिनो लोकान् प्रतीश्वरस्य क्रोधो वर्त्तते।
ಯತ ಏತೇಭ್ಯಃ ಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯ ಆಜ್ಞಾಲಙ್ಘಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತೀಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧೋ ವರ್ತ್ತತೇ|
7 पूर्व्वं यदा यूयं तान्युपाजीवत तदा यूयमपि तान्येवाचरत;
ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯದಾ ಯೂಯಂ ತಾನ್ಯುಪಾಜೀವತ ತದಾ ಯೂಯಮಪಿ ತಾನ್ಯೇವಾಚರತ;
8 किन्त्विदानीं क्रोधो रोषो जिहिंसिषा दुर्मुखता वदननिर्गतकदालपश्चैतानि सर्व्वाणि दूरीकुरुध्वं।
ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಂ ಕ್ರೋಧೋ ರೋಷೋ ಜಿಹಿಂಸಿಷಾ ದುರ್ಮುಖತಾ ವದನನಿರ್ಗತಕದಾಲಪಶ್ಚೈತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ದೂರೀಕುರುಧ್ವಂ|
9 यूयं परस्परं मृषाकथां न वदत यतो यूयं स्वकर्म्मसहितं पुरातनपुरुषं त्यक्तवन्तः
ಯೂಯಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಮೃಷಾಕಥಾಂ ನ ವದತ ಯತೋ ಯೂಯಂ ಸ್ವಕರ್ಮ್ಮಸಹಿತಂ ಪುರಾತನಪುರುಷಂ ತ್ಯಕ್ತವನ್ತಃ
10 स्वस्रष्टुः प्रतिमूर्त्या तत्त्वज्ञानाय नूतनीकृतं नवीनपुरुषं परिहितवन्तश्च।
ಸ್ವಸ್ರಷ್ಟುಃ ಪ್ರತಿಮೂರ್ತ್ಯಾ ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನಾಯ ನೂತನೀಕೃತಂ ನವೀನಪುರುಷಂ ಪರಿಹಿತವನ್ತಶ್ಚ|
11 तेन च यिहूदिभिन्नजातीययोश्छिन्नत्वगच्छिन्नत्वचो र्म्लेच्छस्कुथीययो र्दासमुक्तयोश्च कोऽपि विशेषो नास्ति किन्तु सर्व्वेषु सर्व्वः ख्रीष्ट एवास्ते।
ತೇನ ಚ ಯಿಹೂದಿಭಿನ್ನಜಾತೀಯಯೋಶ್ಛಿನ್ನತ್ವಗಚ್ಛಿನ್ನತ್ವಚೋ ರ್ಮ್ಲೇಚ್ಛಸ್ಕುಥೀಯಯೋ ರ್ದಾಸಮುಕ್ತಯೋಶ್ಚ ಕೋಽಪಿ ವಿಶೇಷೋ ನಾಸ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಸರ್ವ್ವಃ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಏವಾಸ್ತೇ|
12 अतएव यूयम् ईश्वरस्य मनोभिलषिताः पवित्राः प्रियाश्च लोका इव स्नेहयुक्ताम् अनुकम्पां हितैषितां नम्रतां तितिक्षां सहिष्णुताञ्च परिधद्ध्वं।
ಅತಏವ ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮನೋಭಿಲಷಿತಾಃ ಪವಿತ್ರಾಃ ಪ್ರಿಯಾಶ್ಚ ಲೋಕಾ ಇವ ಸ್ನೇಹಯುಕ್ತಾಮ್ ಅನುಕಮ್ಪಾಂ ಹಿತೈಷಿತಾಂ ನಮ್ರತಾಂ ತಿತಿಕ್ಷಾಂ ಸಹಿಷ್ಣುತಾಞ್ಚ ಪರಿಧದ್ಧ್ವಂ|
13 यूयम् एकैकस्याचरणं सहध्वं येन च यस्य किमप्यपराध्यते तस्य तं दोषं स क्षमतां, ख्रीष्टो युष्माकं दोषान् यद्वद् क्षमितवान् यूयमपि तद्वत् कुरुध्वं।
ಯೂಯಮ್ ಏಕೈಕಸ್ಯಾಚರಣಂ ಸಹಧ್ವಂ ಯೇನ ಚ ಯಸ್ಯ ಕಿಮಪ್ಯಪರಾಧ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ತಂ ದೋಷಂ ಸ ಕ್ಷಮತಾಂ, ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ದೋಷಾನ್ ಯದ್ವದ್ ಕ್ಷಮಿತವಾನ್ ಯೂಯಮಪಿ ತದ್ವತ್ ಕುರುಧ್ವಂ|
14 विशेषतः सिद्धिजनकेन प्रेमबन्धनेन बद्धा भवत।
ವಿಶೇಷತಃ ಸಿದ್ಧಿಜನಕೇನ ಪ್ರೇಮಬನ್ಧನೇನ ಬದ್ಧಾ ಭವತ|
15 यस्याः प्राप्तये यूयम् एकस्मिन् शरीरे समाहूता अभवत सेश्वरीया शान्ति र्युष्माकं मनांस्यधितिष्ठतु यूयञ्च कृतज्ञा भवत।
ಯಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಯೂಯಮ್ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಶರೀರೇ ಸಮಾಹೂತಾ ಅಭವತ ಸೇಶ್ವರೀಯಾ ಶಾನ್ತಿ ರ್ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಾಂಸ್ಯಧಿತಿಷ್ಠತು ಯೂಯಞ್ಚ ಕೃತಜ್ಞಾ ಭವತ|
16 ख्रीष्टस्य वाक्यं सर्व्वविधज्ञानाय सम्पूर्णरूपेण युष्मदन्तरे निवमतु, यूयञ्च गीतै र्गानैः पारमार्थिकसङ्कीर्त्तनैश्च परस्परम् आदिशत प्रबोधयत च, अनुगृहीतत्वात् प्रभुम् उद्दिश्य स्वमनोभि र्गायत च।
ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಂ ಸರ್ವ್ವವಿಧಜ್ಞಾನಾಯ ಸಮ್ಪೂರ್ಣರೂಪೇಣ ಯುಷ್ಮದನ್ತರೇ ನಿವಮತು, ಯೂಯಞ್ಚ ಗೀತೈ ರ್ಗಾನೈಃ ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕಸಙ್ಕೀರ್ತ್ತನೈಶ್ಚ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಆದಿಶತ ಪ್ರಬೋಧಯತ ಚ, ಅನುಗೃಹೀತತ್ವಾತ್ ಪ್ರಭುಮ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಸ್ವಮನೋಭಿ ರ್ಗಾಯತ ಚ|
17 वाचा कर्म्मणा वा यद् यत् कुरुत तत् सर्व्वं प्रभो र्यीशो र्नाम्ना कुरुत तेन पितरम् ईश्वरं धन्यं वदत च।
ವಾಚಾ ಕರ್ಮ್ಮಣಾ ವಾ ಯದ್ ಯತ್ ಕುರುತ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಕುರುತ ತೇನ ಪಿತರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದತ ಚ|
18 हे योषितः, यूयं स्वामिनां वश्या भवत यतस्तदेव प्रभवे रोचते।
ಹೇ ಯೋಷಿತಃ, ಯೂಯಂ ಸ್ವಾಮಿನಾಂ ವಶ್ಯಾ ಭವತ ಯತಸ್ತದೇವ ಪ್ರಭವೇ ರೋಚತೇ|
19 हे स्वामिनः, यूयं भार्य्यासु प्रीयध्वं ताः प्रति परुषालापं मा कुरुध्वं।
ಹೇ ಸ್ವಾಮಿನಃ, ಯೂಯಂ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಸು ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ ತಾಃ ಪ್ರತಿ ಪರುಷಾಲಾಪಂ ಮಾ ಕುರುಧ್ವಂ|
20 हे बालाः, यूयं सर्व्वविषये पित्रोराज्ञाग्राहिणो भवत यतस्तदेव प्रभोः सन्तोषजनकं।
ಹೇ ಬಾಲಾಃ, ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ಪಿತ್ರೋರಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೋ ಭವತ ಯತಸ್ತದೇವ ಪ್ರಭೋಃ ಸನ್ತೋಷಜನಕಂ|
21 हे पितरः, युष्माकं सन्ताना यत् कातरा न भवेयुस्तदर्थं तान् प्रति मा रोषयत।
ಹೇ ಪಿತರಃ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ತಾನಾ ಯತ್ ಕಾತರಾ ನ ಭವೇಯುಸ್ತದರ್ಥಂ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಮಾ ರೋಷಯತ|
22 हे दासाः, यूयं सर्व्वविषय ऐहिकप्रभूनाम् आज्ञाग्राहिणो भवत दृष्टिगोचरीयसेवया मानवेभ्यो रोचितुं मा यतध्वं किन्तु सरलान्तःकरणैः प्रभो र्भाीत्या कार्य्यं कुरुध्वं।
ಹೇ ದಾಸಾಃ, ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವವಿಷಯ ಐಹಿಕಪ್ರಭೂನಾಮ್ ಆಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೋ ಭವತ ದೃಷ್ಟಿಗೋಚರೀಯಸೇವಯಾ ಮಾನವೇಭ್ಯೋ ರೋಚಿತುಂ ಮಾ ಯತಧ್ವಂ ಕಿನ್ತು ಸರಲಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಪ್ರಭೋ ರ್ಭಾತ್ಯಾ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ಕುರುಧ್ವಂ|
23 यच्च कुरुध्वे तत् मानुषमनुद्दिश्य प्रभुम् उद्दिश्य प्रफुल्लमनसा कुरुध्वं,
ಯಚ್ಚ ಕುರುಧ್ವೇ ತತ್ ಮಾನುಷಮನುದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರಭುಮ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರಫುಲ್ಲಮನಸಾ ಕುರುಧ್ವಂ,
24 यतो वयं प्रभुतः स्वर्गाधिकाररूपं फलं लप्स्यामह इति यूयं जानीथ यस्माद् यूयं प्रभोः ख्रीष्टस्य दासा भवथ।
ಯತೋ ವಯಂ ಪ್ರಭುತಃ ಸ್ವರ್ಗಾಧಿಕಾರರೂಪಂ ಫಲಂ ಲಪ್ಸ್ಯಾಮಹ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ ಯಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಪ್ರಭೋಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ದಾಸಾ ಭವಥ|
25 किन्तु यः कश्चिद् अनुचितं कर्म्म करोति स तस्यानुचितकर्म्मणः फलं लप्स्यते तत्र कोऽपि पक्षपातो न भविष्यति।
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅನುಚಿತಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸ ತಸ್ಯಾನುಚಿತಕರ್ಮ್ಮಣಃ ಫಲಂ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ ತತ್ರ ಕೋಽಪಿ ಪಕ್ಷಪಾತೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
