प्रेरिताः 16
1 पौलो दर्ब्बीलुस्त्रानगरयोरुपस्थितोभवत् तत्र तीमथियनामा शिष्य एक आसीत्; स विश्वासिन्या यिहूदीयाया योषितो गर्ब्भजातः किन्तु तस्य पितान्यदेशीयलोकः।
ਪੌਲੋ ਦਰ੍ੱਬੀਲੁਸ੍ਤ੍ਰਾਨਗਰਯੋਰੁਪਸ੍ਥਿਤੋਭਵਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਤੀਮਥਿਯਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਏਕ ਆਸੀਤ੍; ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨ੍ਯਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਗਰ੍ੱਭਜਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਃ|
2 स जनो लुस्त्रा-इकनियनगरस्थानां भ्रातृणां समीपेपि सुख्यातिमान् आसीत्।
ਸ ਜਨੋ ਲੁਸ੍ਤ੍ਰਾ-ਇਕਨਿਯਨਗਰਸ੍ਥਾਨਾਂ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਮੀਪੇਪਿ ਸੁਖ੍ਯਾਤਿਮਾਨ੍ ਆਸੀਤ੍|
3 पौलस्तं स्वसङ्गिनं कर्त्तुं मतिं कृत्वा तं गृहीत्वा तद्देशनिवासिनां यिहूदीयानाम् अनुरोधात् तस्य त्वक्छेदं कृतवान् यतस्तस्य पिता भिन्नदेशीयलोक इति सर्व्वैरज्ञायत।
ਪੌਲਸ੍ਤੰ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੱਦੇਸ਼ਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਨੁਰੋਧਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੈਰਜ੍ਞਾਯਤ|
4 ततः परं ते नगरे नगरे भ्रमित्वा यिरूशालमस्थैः प्रेरितै र्लोकप्राचीनैश्च निरूपितं यद् व्यवस्थापत्रं तदनुसारेणाचरितुं लोकेभ्यस्तद् दत्तवन्तः।
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਸ੍ਥੈਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੈ ਰ੍ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਸ਼੍ਚ ਨਿਰੂਪਿਤੰ ਯਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਤ੍ਰੰ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਚਰਿਤੁੰ ਲੋਕੇਭ੍ਯਸ੍ਤਦ੍ ਦੱਤਵਨ੍ਤਃ|
5 तेनैव सर्व्वे धर्म्मसमाजाः ख्रीष्टधर्म्मे सुस्थिराः सन्तः प्रतिदिनं वर्द्धिता अभवन्।
ਤੇਨੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਧਰ੍ੰਮਸਮਾਜਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮੇ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਵਰ੍ੱਧਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
6 तेषु फ्रुगियागालातियादेशमध्येन गतेषु सत्सु पवित्र आत्मा तान् आशियादेशे कथां प्रकाशयितुं प्रतिषिद्धवान्।
ਤੇਸ਼਼ੁ ਫ੍ਰੁਗਿਯਾਗਾਲਾਤਿਯਾਦੇਸ਼ਮਧ੍ਯੇਨ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤਾਨ੍ ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ਿੱਧਵਾਨ੍|
7 तथा मुसियादेश उपस्थाय बिथुनियां गन्तुं तैरुद्योगे कृते आत्मा तान् नान्वमन्यत।
ਤਥਾ ਮੁਸਿਯਾਦੇਸ਼ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਬਿਥੁਨਿਯਾਂ ਗਨ੍ਤੁੰ ਤੈਰੁਦ੍ਯੋਗੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਆਤ੍ਮਾ ਤਾਨ੍ ਨਾਨ੍ਵਮਨ੍ਯਤ|
8 तस्मात् ते मुसियादेशं परित्यज्य त्रोयानगरं गत्वा समुपस्थिताः।
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਮੁਸਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤ੍ਰੋਯਾਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤਾਃ|
9 रात्रौ पौलः स्वप्ने दृष्टवान् एको माकिदनियलोकस्तिष्ठन् विनयं कृत्वा तस्मै कथयति, माकिदनियादेशम् आगत्यास्मान् उपकुर्व्विति।
ਰਾਤ੍ਰੌ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਕੋ ਮਾਕਿਦਨਿਯਲੋਕਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਤਿ, ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਮ੍ ਆਗਤ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਕੁਰ੍ੱਵਿਤਿ|
10 तस्येत्थं स्वप्नदर्शनात् प्रभुस्तद्देशीयलोकान् प्रति सुसंवादं प्रचारयितुम् अस्मान् आहूयतीति निश्चितं बुद्ध्वा वयं तूर्णं माकिदनियादेशं गन्तुम् उद्योगम् अकुर्म्म।
ਤਸ੍ਯੇੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨਦਰ੍ਸ਼ਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੱਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਹੂਯਤੀਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਵਯੰ ਤੂਰ੍ਣੰ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯੋਗਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੰਮ|
11 ततः परं वयं त्रोयानगराद् प्रस्थाय ऋजुमार्गेण सामथ्राकियोपद्वीपेन गत्वा परेऽहनि नियापलिनगर उपस्थिताः।
ਤਤਃ ਪਰੰ ਵਯੰ ਤ੍ਰੋਯਾਨਗਰਾਦ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਰੁʼਜੁਮਾਰ੍ਗੇਣ ਸਾਮਥ੍ਰਾਕਿਯੋਪਦ੍ਵੀਪੇਨ ਗਤ੍ਵਾ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਨਿਯਾਪਲਿਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ|
12 तस्माद् गत्वा माकिदनियान्तर्व्वर्त्ति रोमीयवसतिस्थानं यत् फिलिपीनामप्रधाननगरं तत्रोपस्थाय कतिपयदिनानि तत्र स्थितवन्तः।
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਨ੍ਤਰ੍ੱਵਰ੍ੱਤਿ ਰੋਮੀਯਵਸਤਿਸ੍ਥਾਨੰ ਯਤ੍ ਫਿਲਿਪੀਨਾਮਪ੍ਰਧਾਨਨਗਰੰ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
13 विश्रामवारे नगराद् बहि र्गत्वा नदीतटे यत्र प्रार्थनाचार आसीत् तत्रोपविश्य समागता नारीः प्रति कथां प्राचारयाम।
ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨਗਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਨਦੀਤਟੇ ਯਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਚਾਰ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮਾਗਤਾ ਨਾਰੀਃ ਪ੍ਰਤਿ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਾਮ|
14 ततः थुयातीरानगरीया धूषराम्बरविक्रायिणी लुदियानामिका या ईश्वरसेविका योषित् श्रोत्रीणां मध्य आसीत् तया पौलोक्तवाक्यानि यद् गृह्यन्ते तदर्थं प्रभुस्तस्या मनोद्वारं मुक्तवान्।
ਤਤਃ ਥੁਯਾਤੀਰਾਨਗਰੀਯਾ ਧੂਸ਼਼ਰਾਮ੍ਬਰਵਿਕ੍ਰਾਯਿਣੀ ਲੁਦਿਯਾਨਾਮਿਕਾ ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਿਕਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੀਣਾਂ ਮਧ੍ਯ ਆਸੀਤ੍ ਤਯਾ ਪੌਲੋਕ੍ਤਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਸ੍ਯਾ ਮਨੋਦ੍ਵਾਰੰ ਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
15 अतः सा योषित् सपरिवारा मज्जिता सती विनयं कृत्वा कथितवती, युष्माकं विचाराद् यदि प्रभौ विश्वासिनी जाताहं तर्हि मम गृहम् आगत्य तिष्ठत। इत्थं सा यत्नेनास्मान् अस्थापयत्।
ਅਤਃ ਸਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸਪਰਿਵਾਰਾ ਮੱਜਿਤਾ ਸਤੀ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਤੀ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਚਾਰਾਦ੍ ਯਦਿ ਪ੍ਰਭੌ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੀ ਜਾਤਾਹੰ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ| ਇੱਥੰ ਸਾ ਯਤ੍ਨੇਨਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਤ੍|
16 यस्या गणनया तदधिपतीनां बहुधनोपार्जनं जातं तादृशी गणकभूतग्रस्ता काचन दासी प्रार्थनास्थानगमनकाल आगत्यास्मान् साक्षात् कृतवती।
ਯਸ੍ਯਾ ਗਣਨਯਾ ਤਦਧਿਪਤੀਨਾਂ ਬਹੁਧਨੋਪਾਰ੍ਜਨੰ ਜਾਤੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਗਣਕਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾ ਕਾਚਨ ਦਾਸੀ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸ੍ਥਾਨਗਮਨਕਾਲ ਆਗਤ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
17 सास्माकं पौलस्य च पश्चाद् एत्य प्रोच्चैः कथामिमां कथितवती, मनुष्या एते सर्व्वोपरिस्थस्येश्वरस्य सेवकाः सन्तोऽस्मान् प्रति परित्राणस्य मार्गं प्रकाशयन्ति।
ਸਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਚ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਤ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਤੀ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਏਤੇ ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਕਾਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਨ੍ਤਿ|
18 सा कन्या बहुदिनानि तादृशम् अकरोत् तस्मात् पौलो दुःखितः सन् मुखं परावर्त्य तं भूतमवदद्, अहं यीशुख्रीष्टस्य नाम्ना त्वामाज्ञापयामि त्वमस्या बहिर्गच्छ; तेनैव तत्क्षणात् स भूतस्तस्या बहिर्गतः।
ਸਾ ਕਨ੍ਯਾ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲੋ ਦੁਃਖਿਤਃ ਸਨ੍ ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਤੰ ਭੂਤਮਵਦਦ੍, ਅਹੰ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤ੍ਵਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ ਤ੍ਵਮਸ੍ਯਾ ਬਹਿਰ੍ਗੱਛ; ਤੇਨੈਵ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਭੂਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾ ਬਹਿਰ੍ਗਤਃ|
19 ततः स्वेषां लाभस्य प्रत्याशा विफला जातेति विलोक्य तस्याः प्रभवः पौलं सीलञ्च धृत्वाकृष्य विचारस्थानेऽधिपतीनां समीपम् आनयन्।
ਤਤਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲਾਭਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਵਿਫਲਾ ਜਾਤੇਤਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਭਵਃ ਪੌਲੰ ਸੀਲਞ੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੇ(ਅ)ਧਿਪਤੀਨਾਂ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਯਨ੍|
20 ततः शासकानां निकटं नीत्वा रोमिलोका वयम् अस्माकं यद् व्यवहरणं ग्रहीतुम् आचरितुञ्च निषिद्धं,
ਤਤਃ ਸ਼ਾਸਕਾਨਾਂ ਨਿਕਟੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਰੋਮਿਲੋਕਾ ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯਦ੍ ਵ੍ਯਵਹਰਣੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਆਚਰਿਤੁਞ੍ਚ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧੰ,
21 इमे यिहूदीयलोकाः सन्तोपि तदेव शिक्षयित्वा नगरेऽस्माकम् अतीव कलहं कुर्व्वन्ति,
ਇਮੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤੋਪਿ ਤਦੇਵ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਨਗਰੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਤੀਵ ਕਲਹੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ,
22 इति कथिते सति लोकनिवहस्तयोः प्रातिकूल्येनोदतिष्ठत् तथा शासकास्तयो र्वस्त्राणि छित्वा वेत्राघातं कर्त्तुम् आज्ञापयन्।
ਇਤਿ ਕਥਿਤੇ ਸਤਿ ਲੋਕਨਿਵਹਸ੍ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨੋਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਥਾ ਸ਼ਾਸਕਾਸ੍ਤਯੋ ਰ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਛਿਤ੍ਵਾ ਵੇਤ੍ਰਾਘਾਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਨ੍|
23 अपरं ते तौ बहु प्रहार्य्य त्वमेतौ कारां नीत्वा सावधानं रक्षयेति कारारक्षकम् आदिशन्।
ਅਪਰੰ ਤੇ ਤੌ ਬਹੁ ਪ੍ਰਹਾਰ੍ੱਯ ਤ੍ਵਮੇਤੌ ਕਾਰਾਂ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸਾਵਧਾਨੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਯੇਤਿ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਨ੍|
24 इत्थम् आज्ञां प्राप्य स तावभ्यन्तरस्थकारां नीत्वा पादेषु पादपाशीभि र्बद्ध्वा स्थापितावान्।
ਇੱਥਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ ਤਾਵਭ੍ਯਨ੍ਤਰਸ੍ਥਕਾਰਾਂ ਨੀਤ੍ਵਾ ਪਾਦੇਸ਼਼ੁ ਪਾਦਪਾਸ਼ੀਭਿ ਰ੍ਬੱਧ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪਿਤਾਵਾਨ੍|
25 अथ निशीथसमये पौलसीलावीश्वरमुद्दिश्य प्राथनां गानञ्च कृतवन्तौ, कारास्थिता लोकाश्च तदशृण्वन्
ਅਥ ਨਿਸ਼ੀਥਸਮਯੇ ਪੌਲਸੀਲਾਵੀਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਾਥਨਾਂ ਗਾਨਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ, ਕਾਰਾਸ੍ਥਿਤਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਦਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍
26 तदाकस्मात् महान् भूमिकम्पोऽभवत् तेन भित्तिमूलेन सह कारा कम्पिताभूत् तत्क्षणात् सर्व्वाणि द्वाराणि मुक्तानि जातानि सर्व्वेषां बन्धनानि च मुक्तानि।
ਤਦਾਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਹਾਨ੍ ਭੂਮਿਕਮ੍ਪੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੇਨ ਭਿੱਤਿਮੂਲੇਨ ਸਹ ਕਾਰਾ ਕਮ੍ਪਿਤਾਭੂਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ ਜਾਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਬਨ੍ਧਨਾਨਿ ਚ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ|
27 अतएव कारारक्षको निद्रातो जागरित्वा काराया द्वाराणि मुक्तानि दृष्ट्वा बन्दिलोकाः पलायिता इत्यनुमाय कोषात् खङ्गं बहिः कृत्वात्मघातं कर्त्तुम् उद्यतः।
ਅਤਏਵ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕੋ ਨਿਦ੍ਰਾਤੋ ਜਾਗਰਿਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਨ੍ਦਿਲੋਕਾਃ ਪਲਾਯਿਤਾ ਇਤ੍ਯਨੁਮਾਯ ਕੋਸ਼਼ਾਤ੍ ਖਙ੍ਗੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਤ੍ਮਘਾਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਃ|
28 किन्तु पौलः प्रोच्चैस्तमाहूय कथितवान् पश्य वयं सर्व्वेऽत्रास्महे, त्वं निजप्राणहिंसां माकार्षीः।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਃ ਪ੍ਰੋੱਚੈਸ੍ਤਮਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਯ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਹੇ, ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਹਿੰਸਾਂ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ|
29 तदा प्रदीपम् आनेतुम् उक्त्वा स कम्पमानः सन् उल्लम्प्याभ्यन्तरम् आगत्य पौलसीलयोः पादेषु पतितवान्।
ਤਦਾ ਪ੍ਰਦੀਪਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਉਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਕਮ੍ਪਮਾਨਃ ਸਨ੍ ਉੱਲਮ੍ਪ੍ਯਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਪੌਲਸੀਲਯੋਃ ਪਾਦੇਸ਼਼ੁ ਪਤਿਤਵਾਨ੍|
30 पश्चात् स तौ बहिरानीय पृष्टवान् हे महेच्छौ परित्राणं प्राप्तुं मया किं कर्त्तव्यं?
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤੌ ਬਹਿਰਾਨੀਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛੌ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ?
31 पश्चात् तौ स्वगृहमानीय तयोः सम्मुखे खाद्यद्रव्याणि स्थापितवान् तथा स स्वयं तदीयाः सर्व्वे परिवाराश्चेश्वरे विश्वसन्तः सानन्दिता अभवन्।
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਮਾਨੀਯ ਤਯੋਃ ਸੰਮੁਖੇ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਃ ਸਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
32 तस्मै तस्य गृहस्थितसर्व्वलोकेभ्यश्च प्रभोः कथां कथितवन्तौ।
ਤਸ੍ਮੈ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਿਤਸਰ੍ੱਵਲੋਕੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੌ|
33 तथा रात्रेस्तस्मिन्नेव दण्डे स तौ गृहीत्वा तयोः प्रहाराणां क्षतानि प्रक्षालितवान् ततः स स्वयं तस्य सर्व्वे परिजनाश्च मज्जिता अभवन्।
ਤਥਾ ਰਾਤ੍ਰੇਸ੍ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਦਣ੍ਡੇ ਸ ਤੌ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਹਾਰਾਣਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ਤਾਨਿ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਵਾਨ੍ ਤਤਃ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਜਨਾਸ਼੍ਚ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
34 पश्चात् तौ स्वगृहमानीय तयोः सम्मुखे खाद्यद्रव्याणि स्थापितवान् तथा स स्वयं तदीयाः सर्व्वे परिवाराश्चेश्वरे विश्वसन्तः सानन्दिता अभवन्।
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਮਾਨੀਯ ਤਯੋਃ ਸੰਮੁਖੇ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਃ ਸਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
35 दिन उपस्थिते तौ लोकौ मोचयेति कथां कथयितुं शासकाः पदातिगणं प्रेषितवन्तः।
ਦਿਨ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਤੌ ਲੋਕੌ ਮੋਚਯੇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਸ਼ਾਸਕਾਃ ਪਦਾਤਿਗਣੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
36 ततः कारारक्षकः पौलाय तां वार्त्तां कथितवान् युवां त्याजयितुं शासका लोकान प्रेषितवन्त इदानीं युवां बहि र्भूत्वा कुशलेन प्रतिष्ठेतां।
ਤਤਃ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕਃ ਪੌਲਾਯ ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਸ਼ਾਸਕਾ ਲੋਕਾਨ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਯੁਵਾਂ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਕੁਸ਼ਲੇਨ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤਾਂ|
37 किन्तु पौलस्तान् अवदत् रोमिलोकयोरावयोः कमपि दोषम् न निश्चित्य सर्व्वेषां समक्षम् आवां कशया ताडयित्वा कारायां बद्धवन्त इदानीं किमावां गुप्तं विस्त्रक्ष्यन्ति? तन्न भविष्यति, स्वयमागत्यावां बहिः कृत्वा नयन्तु।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍ ਰੋਮਿਲੋਕਯੋਰਾਵਯੋਃ ਕਮਪਿ ਦੋਸ਼਼ਮ੍ ਨ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਆਵਾਂ ਕਸ਼ਯਾ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧਵਨ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਕਿਮਾਵਾਂ ਗੁਪ੍ਤੰ ਵਿਸ੍ਤ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਤੰਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ੍ਵਯਮਾਗਤ੍ਯਾਵਾਂ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਯਨ੍ਤੁ|
38 तदा पदातिभिः शासकेभ्य एतद्वार्त्तायां कथितायां तौ रोमिलोकाविति कथां श्रुत्वा ते भीताः
ਤਦਾ ਪਦਾਤਿਭਿਃ ਸ਼ਾਸਕੇਭ੍ਯ ਏਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਤੌ ਰੋਮਿਲੋਕਾਵਿਤਿ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਭੀਤਾਃ
39 सन्तस्तयोः सन्निधिमागत्य विनयम् अकुर्व्वन् अपरं बहिः कृत्वा नगरात् प्रस्थातुं प्रार्थितवन्तः।
ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਯੋਃ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤ੍ਯ ਵਿਨਯਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਪਰੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
40 ततस्तौ काराया निर्गत्य लुदियाया गृहं गतवन्तौ तत्र भ्रातृगणं साक्षात्कृत्य तान् सान्त्वयित्वा तस्मात् स्थानात् प्रस्थितौ।
ਤਤਸ੍ਤੌ ਕਾਰਾਯਾ ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਲੁਦਿਯਾਯਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤਵਨ੍ਤੌ ਤਤ੍ਰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤੌ|
