< prakAzitaM 17 >
1 tadanantaraM tESAM saptakaMsadhAriNAM saptadUtAnAm Eka Agatya mAM sambhASyAvadat, atrAgaccha, mEdinyA narapatayO yayA vEzyayA sArddhaM vyabhicArakarmma kRtavantaH,
ज़ैन सत स्वर्गदूतन कां तैना सत कटोरे थिये, तैन मरां एइतां एक्के मीं सेइं ज़ोवं, “इरां एई, अवं तीं तैस बड़े वेश्यारी सज़ा हिराताईं, ज़ै बड़े पैन्न पुड़ बिशोरीए।
2 yasyA vyabhicAramadEna ca pRthivInivAsinO mattA abhavan tasyA bahutOyESUpaviSTAyA mahAvEzyAyA daNPam ahaM tvAM darzayAmi|
ज़ैस सेइं धेरतलरे राज़ेईं बदमाशी की, ते धेरतली पुड़ रानेबाले तैसेरे बदमैशरे शराबी सेइं मसत भोरे थिये।”
3 tatO 'ham AtmanAviSTastEna dUtEna prAntaraM nItastatra nindAnAmabhiH paripUrNaM saptazirObhi rdazazRggaizca viziSTaM sindUravarNaM pazumupaviSTA yOSidEkA mayA dRSTA|
तैखन आत्मा अवं अपने कैबू मां कियो ते स्वर्गदूते अवं सुनसान ठैरी मांजो नेव। तैड़ी मीं अक कुआन्श हैवाने पुड़ सुवार लाई, ज़ेसेरी सत क्रोड़ी ते दश शिंगाँ थियां, तैसेरे जान परमेशरेरी तुहीन केरनेरे नंव्वन सेइं ढकोरी थी।
4 sA nArI kRSNalOhitavarNaM sindUravarNanjca paricchadaM dhArayati svarNamaNimuktAbhizca vibhUSitAsti tasyAH karE ghRNArhadravyaiH svavyabhicArajAtamalaizca paripUrNa EkaH suvarNamayaH kaMsO vidyatE|
तैस कुआन्शां बैंगनी ते लाल लिगड़ां लोरो थियां, ते सोन्नेरे ते कीमती मेनी ते मोतन सेइं सज़ोरी थी, ते तैसेरे हथ्थे मां अक सोन्नेरो कटोरो शराबी सेइं भेरतां थियो, ज़ै भिट्टे कम्मन ते बदमैशरे कम्मन हिराते।
5 tasyA bhAlE nigUPhavAkyamidaM pRthivIsthavEzyAnAM ghRNyakriyANAnjca mAtA mahAbAbiliti nAma likhitam AstE|
ते तैसेरे कुपाए पुड़ इन नवं लिखोरू थियूं, “भेद-बड़ो बाबेल धेरतलरी वेश्यां ते भिट्टी चीज़ां केरि अम्मा।”
6 mama dRSTigOcarasthA sA nArI pavitralOkAnAM rudhirENa yIzOH sAkSiNAM rudhirENa ca mattAsIt tasyA darzanAt mamAtizayam AzcaryyajnjAnaM jAtaM|
ते मीं तै कुआन्श परमेशरेरे लोकां केरो खून ते यीशुएरे गुवाहां केरो खून पीने सेइं मसत भोती लाई, ते अवं तैन लेइतां हैरान भोव।
7 tataH sa dUtO mAm avadat kutastavAzcaryyajnjAnaM jAyatE? asyA yOSitastadvAhanasya saptazirObhi rdazazRggaizca yuktasya pazOzca nigUPhabhAvam ahaM tvAM jnjApayAmi|
तैने स्वर्गदूते मीं सेइं ज़ोवं; “तू किजो हैरान भोव? अवं तीं सेइं इस कुआन्शरो, ते तैस हैवानेरो भेद ज़ोताईं, ज़ैस पुड़ तै सुवारे, ते ज़ेसेरी सत क्रोड़ी ते दश शिनगन।
8 tvayA dRSTO 'sau pazurAsIt nEdAnIM varttatE kintu rasAtalAt tEnOdEtavyaM vinAzazca gantavyaH| tatO yESAM nAmAni jagataH sRSTikAlam Arabhya jIvanapustakE likhitAni na vidyantE tE pRthivInivAsinO bhUtam avarttamAnamupasthAsyantanjca taM pazuM dRSTvAzcaryyaM maMsyantE| (Abyssos )
ज़ै हैवान तीं लाव, ई पेइलो थियो, पन हुनी नईं रानो, ते अथाह कुण्डेरां निसेलो ते परमेशर तैस पूरे तरीके सेइं नाश केरेलो, ते ज़ैना लोक इस दुनियाई मां ज़ींने लोरेन ज़ैन केरां नंव्वां परमेशरे दुनिया बनाने करां पेइले ज़िन्दगरे किताबी मां नईं लिखोरां, तैना इस हैवान हेरतां हैरान भोले, ई हैवान पेइलो ज़ींतो थियो ते हुनी ज़ींतो नईं पन फिरी एज्जेलो। (Abyssos )
9 atra jnjAnayuktayA buddhyA prakAzitavyaM| tAni saptazirAMsi tasyA yOSita upavEzanasthAnasvarUpAH saptagirayaH sapta rAjAnazca santi|
इन समझ़नेरे लेइ ज्ञानी मन ज़रूरीए, तैना सत पहाड़न, ज़ैन पुड़ तै कुआन्श राज़ केरतीए।
10 tESAM panjca patitA Ekazca varttamAnaH zESazcAdyApyanupasthitaH sa yadOpasthAsyati tadApi tEnAlpakAlaM sthAtavyaM|
ते तैना सत राज़े भी आन, पंच़ त मेरि जोरेन, ते अक हेजू ए; ते अक आखरी हेजू नईं ओरो, पन ज़ैखन तै एज्जेलो त थोड़े च़िरेरे लेइ राज़ केरेलो।
11 yaH pazurAsIt kintvidAnIM na varttatE sa EvASTamaH, sa saptAnAm EkO 'sti vinAzaM gamiSyati ca|
ते ज़ै हैवान पेइलो थियो, ते हुना नईं, तै एप्पू अठोवं राज़ोए; ते तैन सत्तन मरां पैदा भोव, ते आखरी मां तैस राज़े हमेशारी सज़ा मैलेली।
12 tvayA dRSTAni dazazRggANyapi daza rAjAnaH santiH, adyApi tai rAjyaM na prAptaM kintu muhUrttamEkaM yAvat pazunA sArddhaM tE rAjAna iva prabhutvaM prApsyanti|
ते ज़ैना दश शिन्गाँ तीं पेइलां लां, तैना दश राज़ेन, ज़ैनेईं हेजू तगर राज़ शुरू नईं कियोरू। तैन दश राज़न हैवाने सेइं साथी राज़ केरनेरो अधिकार दित्तो जेव, पन तैन राज़ केरनेरे लेइ थोड़ो वक्त दित्तो।
13 ta EkamantraNA bhaviSyanti svakIyazaktiprabhAvau pazavE dAsyanti ca|
इना सब अक मन भोले, ते तैना अपनि-अपनि शक्ति ते अधिकार तैस हैवान देले।
14 tE mESazAvakEna sArddhaM yOtsyanti, kintu mESazAvakastAn jESyati yataH sa prabhUnAM prabhU rAjnjAM rAjA cAsti tasya sagginO 'pyAhUtA abhirucitA vizvAsyAzca|
इना गबड़े सेइं लड़ेले, ते गबड़ू तैन पुड़ ज़ींत हासिल केरेलू; किजोकि तै राज़ां केरो राज़ो ते प्रभुं केरो प्रभु आए। तैस पत्ती च़लने बाले तैना आन ज़ैना परमेशरे कुजोरेन ते च़ुनोरेन, ते ज़ैना तैस सेइं साथी ईमानदार आन।”
15 aparaM sa mAm avadat sA vEzyA yatrOpavizati tAni tOyAni lOkA janatA jAtayO nAnAbhASAvAdinazca santi|
फिरी तैने स्वर्गदूते मीं सेइं ज़ोवं, “कि ज़ैन पानी तीं पेइलू लोरो थियूं, ज़ैस पुड़ तै वेश्या बिशोरी थी, ए दुनियारे सारे कौमन हिराती, ज़ैना बड़े मुलखन मरां ते भाषान मरां आन।
16 tvayA dRSTAni daza zRggANi pazuzcEmE tAM vEzyAm RtIyiSyantE dInAM nagnAnjca kariSyanti tasyA mAMsAni bhOkSyantE vahninA tAM dAhayiSyanti ca|
तै वक्त एज्जेलो ज़ेइस हैवान दश राज़न सेइं ज़ैना तैस सेइं साथी आन, तैस वेश्याई सेइं बैर रखेले, तैना तैस पुड़ हमलो केरेले ते तैस नग्गी केरेले तैसेरू किछ मास खाले, ते बाकी फुकेले।
17 yata Izvarasya vAkyAni yAvat siddhiM na gamiSyanti tAvad Izvarasya manOgataM sAdhayitum EkAM mantraNAM kRtvA tasmai pazavE svESAM rAjyaM dAtunjca tESAM manAMsIzvarENa pravarttitAni|
किजोकि परमेशर तैन केरे मन्न मां इन छ़डेलो, कि तैना तैसेरी मर्ज़ी पूरी केरेले; ते ज़ांतगर परमेशरेरू वचन पूरू न भोए, तांतगर अक मन भोइतां अपनू राज़ हैवाने देन।
18 aparaM tvayA dRSTA yOSit sA mahAnagarI yA pRthivyA rAjnjAm upari rAjatvaM kurutE|
ते तै कुआन्श, ज़ै तीं लोरीए तैन बड्डू नगरे, ज़ैन धेरतलरे राज़न पुड़ राज़ केरते।”