< lUkaH 7 >
1 tataH paraM sa lOkAnAM karNagOcarE tAn sarvvAn upadEzAn samApya yadA kapharnAhUmpuraM pravizati
जेबे यीशु लोका खे इना सबी गल्ला बताई चुके, तेबे सेयो कफरनहूम नगरो रे आए।
2 tadA zatasEnApatEH priyadAsa EkO mRtakalpaH pIPita AsIt|
तेबे केसी सूबेदारो रा दास, जो तेसखे बऊत प्यारा था, बमारिया ते मरने वाल़ा था।
3 ataH sEnApati ryIzO rvArttAM nizamya dAsasyArOgyakaraNAya tasyAgamanArthaM vinayakaraNAya yihUdIyAn kiyataH prAcaH prESayAmAsa|
तिने यीशुए रे बारे रे सुणी की कई यहूदिया रे बुजुर्ग तिना गे ये बिनती करने पेजे कि आयी की मेरे दासो खे बचा।
4 tE yIzOrantikaM gatvA vinayAtizayaM vaktumArEbhirE, sa sEnApati rbhavatOnugrahaM prAptum arhati|
सेयो यीशुए गे आयी की तिना ते बड़ी बिनती करी की बोलणे लगे, “से एते जोगा आए कि तुसे तेसखे ठीक करी सको।
5 yataH sOsmajjAtIyESu lOkESu prIyatE tathAsmatkRtE bhajanagEhaM nirmmitavAn|
कऊँकि से म्हारी जातिया खे प्यार करोआ और तिने ई आसा रा प्रार्थना रा कअर बणाई राखेया।”
6 tasmAd yIzustaiH saha gatvA nivEzanasya samIpaM prApa, tadA sa zatasEnApati rvakSyamANavAkyaM taM vaktuM bandhUn prAhiNOt| hE prabhO svayaM zramO na karttavyO yad bhavatA madgEhamadhyE pAdArpaNaM kriyEta tadapyahaM nArhAmi,
यीशु तिना साथे चलणे लगे, जेबे सेयो कअरो रे नेड़े पऊँछणे वाल़े थे, तेबे तिने सूबेदारे तिना खे आपणे कई दोस्ता रे जरिए सन्देशा पेजेया, “ओ प्रभु कष्ट नि कर कऊँकि आऊँ एते जोगा निए कि तुसे मेरे कअरे आयी सको।
7 kinjcAhaM bhavatsamIpaM yAtumapi nAtmAnaM yOgyaM buddhavAn, tatO bhavAn vAkyamAtraM vadatu tEnaiva mama dAsaH svasthO bhaviSyati|
इजी बजअ ते आऊँ आपू खे एते जोगा पनि समजदा कि तुसा गे आऊँ, पर तुसे आपणे मुंओ तेई बोली देओ, तो से मेरा दास ठीक ऊई जाणा।
8 yasmAd ahaM parAdhInOpi mamAdhInA yAH sEnAH santi tAsAm EkajanaM prati yAhIti mayA prOktE sa yAti; tadanyaM prati AyAhIti prOktE sa AyAti; tathA nijadAsaM prati Etat kurvviti prOktE sa tadEva karOti|
आऊँ बी पराधीन मांणू ए और सिपाई मेरे आथो रे ए। जेबे एकी खे बोलूँआ, ‘जा,’ तो से जाओआ और दूजे खे बोलूँ, ‘आओ,’ तो से आओआ। आपणे दासा खे बोलूँ, ‘ये कर,’ तो से करोआ।”
9 yIzuridaM vAkyaM zrutvA vismayaM yayau, mukhaM parAvartya pazcAdvarttinO lOkAn babhASE ca, yuSmAnahaM vadAmi isrAyElO vaMzamadhyEpi vizvAsamIdRzaM na prApnavaM|
ये सुणी की यीशु हैरान ऊईगे, तेबे तिने मूँ फेरी की तेसा पीड़ा खे जो तिना पीछे आऊणे लगी री थी बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि मैं इस्राएलो रे बी एड़ा विश्वास नि देखेया।”
10 tatastE prESitA gRhaM gatvA taM pIPitaM dAsaM svasthaM dadRzuH|
तेबे जो दोस्त सूबेदारे पेजी राखे थे तिने कअरे जाई की से दास ठीक देखेया।
11 parE'hani sa nAyInAkhyaM nagaraM jagAma tasyAnEkE ziSyA anyE ca lOkAstEna sArddhaM yayuH|
थोड़े दिन बाद सेयो नाईन नाओं रे एक नगरो रे गये और तिना रे चेले और बऊत बड़ी पीड़ तिना साथे चली री थी।
12 tESu tannagarasya dvArasannidhiM prAptESu kiyantO lOkA EkaM mRtamanujaM vahantO nagarasya bahiryAnti, sa tanmAturEkaputrastanmAtA ca vidhavA; tayA sArddhaM tannagarIyA bahavO lOkA Asan|
जेबे सेयो नगरो रे फाटको गे पऊँछे, तेबे लोक एक मुड़दे खे बारे निणे लगी रे थे। जो जवान मरी रा था से आपणी बिदुआ माया रा इकलौता पाऊ था। नगरो रे बऊत सारे लोक तेसा साथे थे।
13 prabhustAM vilOkya sAnukampaH kathayAmAsa, mA rOdIH| sa samIpamitvA khaTvAM pasparza tasmAd vAhakAH sthagitAstamyuH;
तेसा बिदुआ माया खे देखी की यीशुए खे तरस आया और तेसा खे बोलेया, “रोओ नि।”
14 tadA sa uvAca hE yuvamanuSya tvamuttiSTha, tvAmaham AjnjApayAmi|
तेबे तिने नेड़े जाई की सीढ़ छुँईं और सीढ़ चकणे वाल़े रूकी गे, तेबे तिने बोलेया, “ओ जवान आऊँ ताखे बोलूँए कि उठ।”
15 tasmAt sa mRtO janastatkSaNamutthAya kathAM prakathitaH; tatO yIzustasya mAtari taM samarpayAmAsa|
तेबे से मुड़दा उठी गा और बोलणे लगेया, तेबे यीशुए से तेसरी माया गे सम्बाल़ी ता।
16 tasmAt sarvvE lOkAH zazagkirE; EkO mahAbhaviSyadvAdI madhyE'smAkam samudait, Izvarazca svalOkAnanvagRhlAt kathAmimAM kathayitvA IzvaraM dhanyaM jagaduH|
तेबे सब डरी गे और सेयो परमेशरो री तारीफ करदे ऊए बोलणे लगे, “आसा बीचे एक बऊत बड़ा भविष्यबक्ता आईगा रा और परमेशरे आसा लोका पाँदे कृपा दृष्टि करी राखी।”
17 tataH paraM samastaM yihUdAdEzaM tasya caturdiksthadEzanjca tasyaitatkIrtti rvyAnazE|
और तिना रे बारे रे ये गल्ल सारे रे यहूदिया प्रदेशो और नेड़े-तेड़े सारे देशो रे फैली गी।
18 tataH paraM yOhanaH ziSyESu taM tadvRttAntaM jnjApitavatsu
यूहन्ने खे तेसरे चेलेया इना सबी गल्ला रा समाचार सुणाया।
19 sa svaziSyANAM dvau janAvAhUya yIzuM prati vakSyamANaM vAkyaM vaktuM prESayAmAsa, yasyAgamanam apEkSya tiSThAmO vayaM kiM sa Eva janastvaM? kiM vayamanyamapEkSya sthAsyAmaH?
तेबे यूहन्ने आपणे चेलेया बीचा ते दो जणे बुलाई की यीशुए गे ये पूछणे पेजे, “क्या आऊणे वाल़े तुसे ईए या आसे केसी ओरी री बाट देखिये?”
20 pazcAttau mAnavau gatvA kathayAmAsatuH, yasyAgamanam apEkSya tiSThAmO vayaM, kiM saEva janastvaM? kiM vayamanyamapEkSya sthAsyAmaH? kathAmimAM tubhyaM kathayituM yOhan majjaka AvAM prESitavAn|
तिने यीशुए गे आयी की बोलेया, “यूहन्ने बपतिस्मे देणे वाल़े आसे ये पूछणे पेजी राखे कि क्या आऊणे वाल़ा तूँ ई ये या आसे केसी ओरी री बाट देखिये?”
21 tasmin daNPE yIzUrOgiNO mahAvyAdhimatO duSTabhUtagrastAMzca bahUn svasthAn kRtvA, anEkAndhEbhyazcakSuMSi dattvA pratyuvAca,
तेसी बखते तिने बऊत जणे बमार और पीड़ा ते ठीक कित्ते और दुष्टात्मा ते छुड़ाए और बऊत जणेया अन्देया खे आखी दित्तिया।
22 yuvAM vrajatam andhA nEtrANi khanjjAzcaraNAni ca prApnuvanti, kuSThinaH pariSkriyantE, badhirAH zravaNAni mRtAzca jIvanAni prApnuvanti, daridrANAM samIpESu susaMvAdaH pracAryyatE, yaM prati vighnasvarUpOhaM na bhavAmi sa dhanyaH,
यीशुए तिना खे बोलेया, “जो कुछ तुसे देखेया और सुणेया, जाई की यूहन्ने खे बताओ कि अन्दे देखोए, लंगड़े चलोए, कोढ़ी शुद्ध ऊई जाओए, टऊणे सुणोए और मुड़दे जिऊँदे ऊई जाओए और कंगाल़ा खे सुसमाचार सुणाया जाओआ।
23 EtAni yAni pazyathaH zRNuthazca tAni yOhanaM jnjApayatam|
धन्य ए सेयो, जो मेरी बजअ ते आपणा विश्वास नि छाडदे।”
24 tayO rdUtayO rgatayOH satO ryOhani sa lOkAn vaktumupacakramE, yUyaM madhyEprAntaraM kiM draSTuM niragamata? kiM vAyunA kampitaM naPaM?
जेबे यूहन्ने रे पेजे रे चेले चली गे, तेबे यीशु यूहन्ने रे बारे रे लोका खे बोलणे लगे, “तुसे जंगल़ो रे क्या देखणे गये थे? क्या अवा साथे ईलदे ऊए काओ जेड़े नगल़ो खे?
25 yUyaM kiM draSTuM niragamata? kiM sUkSmavastraparidhAyinaM kamapi naraM? kintu yE sUkSmamRduvastrANi paridadhati sUttamAni dravyANi bhunjjatE ca tE rAjadhAnISu tiSThanti|
तो तुसे तेबे क्या देखणे गये थे? क्या नरम टाले पईने रे मांणूए खे? देखो जो भड़किले टाले पईनोए और सुख-विलासो रे रओए, सेयो राजभवनो रे रओए।
26 tarhi yUyaM kiM draSTuM niragamata? kimEkaM bhaviSyadvAdinaM? tadEva satyaM kintu sa pumAn bhaviSyadvAdinOpi zrESTha ityahaM yuSmAn vadAmi;
तो तेबे क्या देखणे गए थे? क्या केसी भविष्यबक्ते खे? आ, आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि भविष्यबक्ते ते बी बड़े खे।
27 pazya svakIyadUtantu tavAgra prESayAmyahaM| gatvA tvadIyamArgantu sa hi pariSkariSyati| yadarthE lipiriyam AstE sa Eva yOhan|
से येई, जेसरे बारे रे लिखी राखेया कि, “देख, आऊँ आपणे दूतो खे तांते आगे-आगे पेजुँआ, जेस तांते आगे जाई की बाट ठीक करनी।
28 atO yuSmAnahaM vadAmi striyA garbbhajAtAnAM bhaviSyadvAdinAM madhyE yOhanO majjakAt zrESThaH kOpi nAsti, tatrApi Izvarasya rAjyE yaH sarvvasmAt kSudraH sa yOhanOpi zrESThaH|
“आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि जो जवाणसा ते जम्मी रे तिना बीचा ते यूहन्ने ते बड़ा कोई निए पर जो परमेशरो रे राज्य रे छोटे ते बी छोटा ए, से तेसते बी बड़ा ए।”
29 aparanjca sarvvE lOkAH karamanjcAyinazca tasya vAkyAni zrutvA yOhanA majjanEna majjitAH paramEzvaraM nirdOSaM mEnirE|
तेबे सबी आम मांणूए सुणी की और कर लणे वाल़ेया बी यूहन्ने रा बपतिस्मा लयी की परमेशरो खे सच्चा मानी ला।
30 kintu phirUzinO vyavasthApakAzca tEna na majjitAH svAn pratIzvarasyOpadEzaM niSphalam akurvvan|
पर फरीसिये और धर्मशास्त्री तेसते बपतिस्मा ना लयी की परमेशरो री इच्छा आपणे बारे रे टाल़ी ती।
31 atha prabhuH kathayAmAsa, idAnIntanajanAn kEnOpamAmi? tE kasya sadRzAH?
यीशुए फेर बोलेया, “आऊँ आजकाल के लोका री उपमा किजी साथे करुँ?
32 yE bAlakA vipaNyAm upavizya parasparam AhUya vAkyamidaM vadanti, vayaM yuSmAkaM nikaTE vaMzIravAdiSma, kintu yUyaM nAnarttiSTa, vayaM yuSmAkaM nikaTa arOdiSma, kintu yuyaM na vyalapiSTa, bAlakairEtAdRzaistESAm upamA bhavati|
सेयो तिना बच्चेया जेड़े ए, जो बजारो रे बैठी की एकी-दूजे खे आक्का पाई की बोलोए, ‘आसे तुसा खे बांसल़ी बजाई, पर तुसे नि नाचे; आसे शोग कित्तेया, पर तुसे छाती नि बजाई।’
33 yatO yOhan majjaka Agatya pUpaM nAkhAdat drAkSArasanjca nApivat tasmAd yUyaM vadatha, bhUtagrastOyam|
कऊँकि यूहन्ना बपतिस्मा देणे वाल़ा न तो रोटी खांदा आया और ना अँगूरा रा रस पींदा आया और तुसे बोलोए कि तेसरे दुष्टात्मा ए?
34 tataH paraM mAnavasuta AgatyAkhAdadapivanjca tasmAd yUyaM vadatha, khAdakaH surApazcANPAlapApinAM bandhurEkO janO dRzyatAm|
पर आँऊ माणूं रा पुत्र खांदा-पींदा ऊआ आया और तुसे बोलोए कि, ‘देखो, पेटू और पियक्कड़ मांणू कर लणे वाल़ेया रा और पापिया रा दोस्त ए।’
35 kintu jnjAninO jnjAnaM nirdOSaM viduH|
पर ज्ञान आपणी ल्वादा ते सच्चा ठराई राखेया।”
36 pazcAdEkaH phirUzI yIzuM bhOjanAya nyamantrayat tataH sa tasya gRhaM gatvA bhOktumupaviSTaH|
तेबे किने फरीसिये तिना ते बिनती कित्ती कि मां साथे रोटी खाओ; तेबे सेयो तेसरे कअरे जाई की रोटी खाणे लगे।
37 Etarhi tatphirUzinO gRhE yIzu rbhEktum upAvEkSIt tacchrutvA tannagaravAsinI kApi duSTA nArI pANParaprastarasya sampuTakE sugandhitailam AnIya
तेस नगरो री एक पापी जवाणस ये जाणी की कि यीशु एक फरीसियो रे कअरे रोटी खाणे बैठी रा, संगमरमरो रे पांडे (सुराई) रे इत्र ल्याई
38 tasya pazcAt pAdayOH sannidhau tasyau rudatI ca nEtrAmbubhistasya caraNau prakSAlya nijakacairamArkSIt, tatastasya caraNau cumbitvA tEna sugandhitailEna mamarda|
और तेबे तिना रे पैरा गे पीछे खड़ी ऊई की रोणे लगी और आपणे आसूआ साथे तिना रे पैर तोए और आपणे सिरो रे बाल़ो साथे साफ कित्ते और तिना रे पैर बार-बार चूम्मी की तिना पाँदे इत्र मल़ेया।
39 tasmAt sa nimantrayitA phirUzI manasA cintayAmAsa, yadyayaM bhaviSyadvAdI bhavEt tarhi EnaM spRzati yA strI sA kA kIdRzI cEti jnjAtuM zaknuyAt yataH sA duSTA|
ये देखी की से फरीसी, जिने यीशु बुलाए थे, आपणे मनो रे सोचणे लगेया, “जे ये भविष्यबक्ता ऊँदा तो जाणी लंदा कि ये जो जवाणस एसखे छूणे लगी री, ये कूणे और केड़ी जवाणस ए? कऊँकि से तो पापी ए?”
40 tadA yAzustaM jagAda, hE zimOn tvAM prati mama kinjcid vaktavyamasti; tasmAt sa babhASE, hE gurO tad vadatu|
ये जाणी की यीशुए बोलेया, “ओ शमौन मां ताखे कुछ बोलणा,” शमौने बोलेया, “ओ गुरू बोलो।”
41 EkOttamarNasya dvAvadhamarNAvAstAM, tayOrEkaH panjcazatAni mudrApAdAn aparazca panjcAzat mudrApAdAn dhArayAmAsa|
तेबे यीशुए बोलेया, “केसी साऊकारो रे दो देणदार थे, एक पाँज सौ चाँदिए रे सिक्के और दूजा पंजा चाँदिए रे सिक्केया रा देणदार था।
42 tadanantaraM tayOH zOdhyAbhAvAt sa uttamarNastayO rRNE cakSamE; tasmAt tayOrdvayOH kastasmin prESyatE bahu? tad brUhi|
जेबे तिना गे वापस करने खे कुछ नि था, तो तेबे तिने दूँईं जणेया रा कर्ज माफ करी ता, तो बता तिना बीचा ते केस तेसखे जादा प्यार करना।”
43 zimOn pratyuvAca, mayA budhyatE yasyAdhikam RNaM cakSamE sa iti; tatO yIzustaM vyAjahAra, tvaM yathArthaM vyacArayaH|
शमौने जवाब दित्तेया, “मेरी समजा ते तेस, जेसरा तिने जादा कर्ज माफ कित्तेया।” यीशुए तेसखे बोलेया, “तैं ठीक उतर देई राखेया।”
44 atha tAM nArIM prati vyAghuThya zimOnamavOcat, strImimAM pazyasi? tava gRhE mayyAgatE tvaM pAdaprakSAlanArthaM jalaM nAdAH kintu yOSidESA nayanajalai rmama pAdau prakSAlya kEzairamArkSIt|
तेबे तेसा जवाणसा कनारे फिरी की तिने शमौनो खे बोलेया, “क्या तूँ एसा जवाणसा खे देखणे लगी रा? आऊँ तेरे कअरे आया, पर तैं माखे पैर तोणे खे पाणी नि दित्तेया पर एसे मेरे पैर आपणे आसूआ साथे तोए और आपणे बाल़ा साथे साफ कित्ते।
45 tvaM mAM nAcumbIH kintu yOSidESA svIyAgamanAdArabhya madIyapAdau cumbituM na vyaraMsta|
तैं मेरे गल़े लगी की मेरा स्वागत नि कित्तेया, पर जदुओ ते आऊँ आयी रा, तदुओ ते एसे मेरे पैर चूमणे नि छाडी राखे।
46 tvanjca madIyOttamAggE kinjcidapi tailaM nAmardIH kintu yOSidESA mama caraNau sugandhitailEnAmarddIt|
तैं मेरे सिरो रे तेल नि मल़ेया, पर एसे मेरे पैरो रे इत्र मल़ेया।
47 atastvAM vyAharAmi, EtasyA bahu pApamakSamyata tatO bahu prIyatE kintu yasyAlpapApaM kSamyatE sOlpaM prIyatE|
तेबेई तो आऊँ ताखे बोलूँआ कि एसा रे जो बी पाप थे, सेयो माफ ऊईगे कऊँकि एसे बऊत प्यार कित्तेया, पर जेसरा थोड़ा माफ ऊआ, से थोड़ा ई प्यार करोआ।”
48 tataH paraM sa tAM babhASE, tvadIyaM pApamakSamyata|
तेबे यीशुए तेसा जवाणसा खे बोलेया, “तेरे पाप माफ ऊईगे।”
49 tadA tEna sArddhaM yE bhOktum upavivizustE parasparaM vaktumArEbhirE, ayaM pApaM kSamatE ka ESaH?
तेबे जो लोक तिना साथे रोटी खाणे बैठी रे थे, सेयो आपणे-आपणे मनो रे सोचणे लगे, “ये कूणे जो पाप बी माफ करी देओआ? जेते खे सिर्फ परमेशर ई माफ करी सकोआ।”
50 kintu sa tAM nArIM jagAda, tava vizvAsastvAM paryyatrAsta tvaM kSEmENa vraja|
पर तिने तेसा जवाणसा खे बोलेया, “तेरे विश्वासे तूँ बचाई ली, बेफिकर ऊई की चली जा।”