پس چون از راه ایمان در نظر خدا عادل محسوب شدهایم، به واسطۀ عیسی مسیح از رابطهٔ مسالمتآمیزی با خدا بهرهمند هستیم. |
به سبب همین ایمان است که او ما را در جایگاه عالی و ممتازی قرار داده که سزاوارش نبودیم، جایگاهی که اکنون نیز در آن قرار داریم. ما با اطمینان و شادی فراوان، منتظریم تا در جلال خدا سهیم شویم. |
اما نه تنها از این بابت شادیم، بلکه وقتی با مشکلات زندگی و سختیهای روزگار نیز روبرو میشویم، باز خوشحال هستیم زیرا میدانیم این سختیها به خیر و صلاح ما هستند چون به ما میآموزند که صبر و تحمل داشته باشیم. |
صبر و تحمل نیز باعث رشد و استحکام شخصیت ما میشود و ما را یاری میکند تا ایمانمان به خدا روزبهروز قویتر گردد. چنین ایمانی سرانجام امید ما را نیز نیرومند و پایدار میسازد. |
و این امید ما را مایوس نمیکند، زیرا او روحالقدس را به ما بخشیده تا دلهای ما را از محبتش لبریز سازد. |
پس ملاحظه میکنید که در آن هنگام که ما عاجز و درمانده بودیم، درست در زمان مناسب، مسیح آمد و جان خود را در راه ما، گناهکاران، فدا کرد! |
حتی اگر ما انسانهایی خوب و پرهیزگار میبودیم، کمتر کسی ممکن بود حاضر شود جانش را در راه ما فدا کند، هر چند ممکن است کسی پیدا شود که بخواهد در راه یک انسان خوب و نجیب جانش را فدا کند. |
اما ببینید خدا چقدر ما را دوست داشت که با وجود اینکه گناهکار بودیم، مسیح را فرستاد تا در راه ما فدا شود. |
اگر آن زمان که گناهکار بودیم، مسیح با ریختن خون خود این فداکاری را در حق ما کرد، حالا که خدا ما را بیگناه به حساب آورده، چه کارهای بزرگتری برای ما انجام خواهد داد و ما را از خشم و غضب آیندهٔ خدا رهایی خواهد بخشید. |
هنگامی که دشمنان خدا بودیم، او بهوسیلۀ مرگ پسرش ما را با خود آشتی داد؛ پس اکنون که دوستان خدا شدهایم بهوسیلۀ حیات پسرش نجات خواهیم یافت. |
حال، چقدر از رابطهٔ عالی و جدیدی که با خدا داریم، شادیم! اینها همه از برکت وجود خداوند ما عیسی مسیح است که در راه گناهکاران، جان خود را فدا کرد تا ما را دوستان خدا سازد. |
وقتی آدم نافرمانی کرد، گناه وارد دنیا شد. گناهِ آدم مرگ را بههمراه آورد، و بدینسان مرگ گریبانگیر همگان گردید، چرا که همه گناه کردند. |
بله، حتی پیش از آنکه شریعت عطا شود، انسان گناه میکرد، اما گناه به حساب نمیآمد، زیرا هنوز شریعت و حکمی نبود که زیر پا گذاشته شود. |
با وجود این، مردمان از روزگار آدم تا زمان موسی نیز همگی مردند، حتی آنان که مانند آدم، از حکم مشخصی نافرمانی نکرده بودند. اما آدم نماد یا نمایندۀ مسیح بود، همان مسیح که قرار بود بیاید. |
اما میان گناه آدم و هدیۀ فیضآمیز خدا فرق بزرگی هست! زیرا گناهی که فقط یک انسان انجام داد، یعنی آدم، مرگ را برای بسیاری بههمراه آورد. اما چقدر عظیمتر است فیض شگفتانگیز خدا و هدیۀ او که همانا بخشایش است، که از طریق یک انسان دیگر، یعنی عیسی مسیح، شامل حال بسیاری از مردمان میگردد. |
همچنین نتیجۀ هدیۀ فیضآمیز خدا تفاوت بسیاری دارد با پیامد گناه آن انسان. زیرا مکافات بهدنبال یک گناه آمد و محکومیت را بههمراه آورد، اما هدیۀ رایگان خدا منتهی میگردد به عادل شمرده شدن و تبرئۀ ما از گناه، گرچه همگی مرتکب گناهان بسیار شدهایم. |
زیرا گناه یک انسان، یعنی آدم، سبب شد مرگ بر بسیاری فرمانروایی کند. اما چقدر عظیمتر است فیض شگفتانگیز خدا و هدیۀ او، یعنی عادلشمردگی، زیرا همۀ آنانی که این فیض و هدیه را دریافت میکنند، در پیروزی بر گناه و بر مرگ خواهند زیست، که این از طریق آن انسان دیگر، یعنی عیسی مسیح فراهم شده است. |
بله، گناه آدم برای همه محکومیت بههمراه آورد، اما عمل شایسته و عادلانۀ مسیح رابطۀ درست با خدا و نیز حیات را به ارمغان میآوَرَد. |
زیرا همانطور که نافرمانی یک انسان، یعنی آدم، باعث شد بسیاری گناهکار شوند، اطاعت یک انسان دیگر، یعنی مسیح نیز سبب خواهد گردید که خدا بسیاری را عادل به شمار آورد. |
پس شریعت موسی عطا شد تا همه بتوانند ببینند که تا چه حد گناهکارند. اما هر چقدر انسانها بیشتر مرتکب گناه شدند، فیض حیرتانگیز خدا نیز افزونتر گردید. |
به این طریق، همانطور که گناه بر مردمان فرمانروایی میکرد و ایشان را به سوی مرگ سوق میداد، اکنون نیز فیض شگفتانگیز خدا به جای آن حکومت میکند، و ما را وارد رابطهای درست با خدا میسازد، که منتهی به حیات جاویدان در خداوند ما عیسی مسیح میشود. (aiōnios g166) |