< ပြကာၑိတံ 10 >

1 အနန္တရံ သွရ္ဂာဒ် အဝရောဟန် အပရ ဧကော မဟာဗလော ဒူတော မယာ ဒၖၐ္ဋး, သ ပရိဟိတမေဃသ္တသျ ၑိရၑ္စ မေဃဓနုၐာ ဘူၐိတံ မုခမဏ္ဍလဉ္စ သူရျျတုလျံ စရဏော် စ ဝဟ္နိသ္တမ္ဘသမော်၊
Vidi poi un altro angelo, possente, discendere dal cielo, avvolto in una nube, la fronte cinta di un arcobaleno; aveva la faccia come il sole e le gambe come colonne di fuoco.
2 သ သွကရေဏ ဝိသ္တီရ္ဏမေကံ က္ၐူဒြဂြန္ထံ ဓာရယတိ, ဒက္ၐိဏစရဏေန သမုဒြေ ဝါမစရဏေန စ သ္ထလေ တိၐ္ဌတိ၊
Nella mano teneva un piccolo libro aperto. Avendo posto il piede destro sul mare e il sinistro sulla terra,
3 သ သိံဟဂရ္ဇနဝဒ် ဥစ္စဲးသွရေဏ နျနဒတ် နိနာဒေ ကၖတေ သပ္တ သ္တနိတာနိ သွကီယာန် သွနာန် ပြာကာၑယန်၊
gridò a gran voce come leone che ruggisce. E quando ebbe gridato, i sette tuoni fecero udire la loro voce.
4 တဲး သပ္တ သ္တနိတဲ ရွာကျေ ကထိတေ 'ဟံ တတ် လေခိတုမ် ဥဒျတ အာသံ ကိန္တု သွရ္ဂာဒ် ဝါဂိယံ မယာ ၑြုတာ သပ္တ သ္တနိတဲ ရျဒ် ယဒ် ဥက္တံ တတ် မုဒြယာင်္ကယ မာ လိခ၊
Dopochè i sette tuoni ebbero fatto udire la loro voce, io ero pronto a scrivere quando udii una voce dal cielo che mi disse: «Metti sotto sigillo quello che hanno detto i sette tuoni e non scriverlo».
5 အပရံ သမုဒြမေဒိနျောသ္တိၐ္ဌန် ယော ဒူတော မယာ ဒၖၐ္ဋး သ ဂဂနံ ပြတိ သွဒက္ၐိဏကရမုတ္ထာပျ
Allora l'angelo che avevo visto con un piede sul mare e un piede sulla terra, alzò la destra verso il cielo
6 အပရံ သွရ္ဂာဒ် ယသျ ရဝေါ မယာၑြာဝိ သ ပုန ရ္မာံ သမ္ဘာဝျာဝဒတ် တွံ ဂတွာ သမုဒြမေဒိနျောသ္တိၐ္ဌတော ဒူတသျ ကရာတ် တံ ဝိသ္တီရ္ဏ က္ၐုဒြဂြန္ထံ ဂၖဟာဏ, တေန မယာ ဒူတသမီပံ ဂတွာ ကထိတံ ဂြန္ထော 'သော် ဒီယတာံ၊ (aiōn g165)
e giurò per Colui che vive nei secoli dei secoli; che ha creato cielo, terra, mare, e quanto è in essi: «Non vi sarà più indugio! (aiōn g165)
7 ကိန္တု တူရီံ ဝါဒိၐျတး သပ္တမဒူတသျ တူရီဝါဒနသမယ ဤၑွရသျ ဂုပ္တာ မန္တြဏာ တသျ ဒါသာန် ဘဝိၐျဒွါဒိနး ပြတိ တေန သုသံဝါဒေ ယထာ ပြကာၑိတာ တထဲဝ သိဒ္ဓါ ဘဝိၐျတိ၊
Nei giorni in cui il settimo angelo farà udire la sua voce e suonerà la tromba, allora si compirà il mistero di Dio come egli ha annunziato ai suoi servi, i profeti».
8 အပရံ သွရ္ဂာဒ် ယသျ ရဝေါ မယာၑြာဝိ သ ပုန ရ္မာံ သမ္ဘာၐျာဝဒတ် တွံ ဂတွာ သမုဒြမေဒိနျောသ္တိၐ္ဌတော ဒူတသျ ကရာတ် တံ ဝိသ္တီရ္ဏံ က္ၐုဒြဂြန္ထံ ဂၖဟာဏ,
Poi la voce che avevo udito dal cielo mi parlò di nuovo: «Và, prendi il libro aperto dalla mano dell'angelo che sta ritto sul mare e sulla terra».
9 တေန မယာ ဒူတသမီပံ ဂတွာ ကထိတံ ဂြန္ထော 'သော် ဒီယတာံ၊ သ မာမ် အဝဒတ် တံ ဂၖဟီတွာ ဂိလ, တဝေါဒရေ သ တိက္တရသော ဘဝိၐျတိ ကိန္တု မုခေ မဓုဝတ် သွာဒု ရ္ဘဝိၐျတိ၊
Allora mi avvicinai all'angelo e lo pregai di darmi il piccolo libro. Ed egli mi disse: «Prendilo e divoralo; ti riempirà di amarezza le viscere, ma in bocca ti sarà dolce come il miele».
10 တေန မယာ ဒူတသျ ကရာဒ် ဂြန္ထော ဂၖဟီတော ဂိလိတၑ္စ၊ သ တု မမ မုခေ မဓုဝတ် သွာဒုရာသီတ် ကိန္တွဒနာတ် ပရံ မမောဒရသ္တိက္တတာံ ဂတး၊
Presi quel piccolo libro dalla mano dell'angelo e lo divorai; in bocca lo sentii dolce come il miele, ma come l'ebbi inghiottito ne sentii nelle viscere tutta l'amarezza.
11 တတး သ မာမ် အဝဒတ် ဗဟူန် ဇာတိဝံၑဘာၐာဝဒိရာဇာန် အဓိ တွယာ ပုန ရ္ဘဝိၐျဒွါကျံ ဝက္တဝျံ၊
Allora mi fu detto: «Devi profetizzare ancora su molti popoli, nazioni e re».

< ပြကာၑိတံ 10 >