< ပြကာၑိတံ 10 >
1 အနန္တရံ သွရ္ဂာဒ် အဝရောဟန် အပရ ဧကော မဟာဗလော ဒူတော မယာ ဒၖၐ္ဋး, သ ပရိဟိတမေဃသ္တသျ ၑိရၑ္စ မေဃဓနုၐာ ဘူၐိတံ မုခမဏ္ဍလဉ္စ သူရျျတုလျံ စရဏော် စ ဝဟ္နိသ္တမ္ဘသမော်၊
I saw a mighty angel coming down out of the sky, clothed with a cloud. A rainbow was on his head. His face was like the sun, and his feet like pillars of fire.
2 သ သွကရေဏ ဝိသ္တီရ္ဏမေကံ က္ၐူဒြဂြန္ထံ ဓာရယတိ, ဒက္ၐိဏစရဏေန သမုဒြေ ဝါမစရဏေန စ သ္ထလေ တိၐ္ဌတိ၊
He had in his hand a little open book. He set his right foot on the sea, and his left on the land.
3 သ သိံဟဂရ္ဇနဝဒ် ဥစ္စဲးသွရေဏ နျနဒတ် နိနာဒေ ကၖတေ သပ္တ သ္တနိတာနိ သွကီယာန် သွနာန် ပြာကာၑယန်၊
He cried with a loud voice, as a lion roars. When he cried, the seven thunders uttered their voices.
4 တဲး သပ္တ သ္တနိတဲ ရွာကျေ ကထိတေ 'ဟံ တတ် လေခိတုမ် ဥဒျတ အာသံ ကိန္တု သွရ္ဂာဒ် ဝါဂိယံ မယာ ၑြုတာ သပ္တ သ္တနိတဲ ရျဒ် ယဒ် ဥက္တံ တတ် မုဒြယာင်္ကယ မာ လိခ၊
When the seven thunders sounded, I was about to write; but I heard a voice from the sky saying, “Seal up the things which the seven thunders said, and don’t write them.”
5 အပရံ သမုဒြမေဒိနျောသ္တိၐ္ဌန် ယော ဒူတော မယာ ဒၖၐ္ဋး သ ဂဂနံ ပြတိ သွဒက္ၐိဏကရမုတ္ထာပျ
The angel whom I saw standing on the sea and on the land lifted up his right hand to the sky
6 အပရံ သွရ္ဂာဒ် ယသျ ရဝေါ မယာၑြာဝိ သ ပုန ရ္မာံ သမ္ဘာဝျာဝဒတ် တွံ ဂတွာ သမုဒြမေဒိနျောသ္တိၐ္ဌတော ဒူတသျ ကရာတ် တံ ဝိသ္တီရ္ဏ က္ၐုဒြဂြန္ထံ ဂၖဟာဏ, တေန မယာ ဒူတသမီပံ ဂတွာ ကထိတံ ဂြန္ထော 'သော် ဒီယတာံ၊ (aiōn )
and swore by him who lives forever and ever, who created heaven and the things that are in it, the earth and the things that are in it, and the sea and the things that are in it, that there will no longer be delay, (aiōn )
7 ကိန္တု တူရီံ ဝါဒိၐျတး သပ္တမဒူတသျ တူရီဝါဒနသမယ ဤၑွရသျ ဂုပ္တာ မန္တြဏာ တသျ ဒါသာန် ဘဝိၐျဒွါဒိနး ပြတိ တေန သုသံဝါဒေ ယထာ ပြကာၑိတာ တထဲဝ သိဒ္ဓါ ဘဝိၐျတိ၊
but in the days of the voice of the seventh angel, when he is about to sound, then the mystery of God is finished, as he declared to his servants the prophets.
8 အပရံ သွရ္ဂာဒ် ယသျ ရဝေါ မယာၑြာဝိ သ ပုန ရ္မာံ သမ္ဘာၐျာဝဒတ် တွံ ဂတွာ သမုဒြမေဒိနျောသ္တိၐ္ဌတော ဒူတသျ ကရာတ် တံ ဝိသ္တီရ္ဏံ က္ၐုဒြဂြန္ထံ ဂၖဟာဏ,
The voice which I heard from heaven, again speaking with me, said, “Go, take the book which is open in the hand of the angel who stands on the sea and on the land.”
9 တေန မယာ ဒူတသမီပံ ဂတွာ ကထိတံ ဂြန္ထော 'သော် ဒီယတာံ၊ သ မာမ် အဝဒတ် တံ ဂၖဟီတွာ ဂိလ, တဝေါဒရေ သ တိက္တရသော ဘဝိၐျတိ ကိန္တု မုခေ မဓုဝတ် သွာဒု ရ္ဘဝိၐျတိ၊
I went to the angel, telling him to give me the little book. He said to me, “Take it and eat it. It will make your stomach bitter, but in your mouth it will be as sweet as honey.”
10 တေန မယာ ဒူတသျ ကရာဒ် ဂြန္ထော ဂၖဟီတော ဂိလိတၑ္စ၊ သ တု မမ မုခေ မဓုဝတ် သွာဒုရာသီတ် ကိန္တွဒနာတ် ပရံ မမောဒရသ္တိက္တတာံ ဂတး၊
I took the little book out of the angel’s hand, and ate it. It was as sweet as honey in my mouth. When I had eaten it, my stomach was made bitter.
11 တတး သ မာမ် အဝဒတ် ဗဟူန် ဇာတိဝံၑဘာၐာဝဒိရာဇာန် အဓိ တွယာ ပုန ရ္ဘဝိၐျဒွါကျံ ဝက္တဝျံ၊
They told me, “You must prophesy again over many peoples, nations, languages, and kings.”