«مراقب باشید که اعمال نیک خود را پیش مردم به جا نیاورید، به این قصد که شما را ببینند و تحسین کنند، زیرا در این صورت نزد پدر آسمانیتان پاداشی نخواهید داشت. |
هرگاه به فقیری کمک میکنی، مانند ریاکاران عمل نکن، مانند آنان که در کنیسهها و در کوچه و بازار جار میزنند تا مردم تحسینشان کنند. براستی به شما میگویم که ایشان پاداش خود را به تمامی از مردم دریافت کردهاند. |
اما وقتی به کسی صدقهای میدهی، نگذار حتی دست چپت از کاری که دست راستت میکند، آگاه شود، |
تا نیکویی تو در نهان باشد. آنگاه پدر آسمانیات که امور نهان را میبیند، تو را پاداش خواهد داد. |
«و اما دربارهٔ دعا. هرگاه دعا میکنی، مانند ریاکاران نباش که دوست دارند در ملأ عام، در گوشه و کنار خیابانها و در کنیسهها دعا کنند، تا همه ایشان را ببینند. براستی به شما میگویم، ایشان پاداش خود را تماماً از مردم دریافت کردهاند. |
اما تو هرگاه که دعا میکنی، به اتاقت برو و در را پشت سرت ببند، و در خلوت دل، به درگاه پدر دعا کن. آنگاه پدر آسمانیات که امور نهان را میبیند، به تو پاداش خواهد داد. |
«وقتی دعا میکنید، مانند کسانی که خدای حقیقی را نمیشناسند، وِردهای بیمعنی تکرار نکنید. ایشان گمان میکنند که با تکرار زیاد، دعایشان مستجاب میشود. |
شما مانند ایشان نباشید، زیرا پدر آسمانی شما بهخوبی آگاه است به چه نیاز دارید، حتی پیش از آنکه از او درخواست کنید. |
«پس شما این گونه دعا کنید: «”ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدّس باد. |
ملکوت تو بیاید. خواست تو آنچنان که در آسمان انجام میشود، بر زمین نیز به انجام رسد. |
نان روزانۀ ما را امروز به ما عطا فرما. |
گناهان ما را ببخش، چنانکه ما نیز آنانی را که در حق ما گناه میکنند، میبخشیم. |
و نگذار که تسلیم وسوسه شویم، بلکه ما را از آن شریر رهایی ده. زیرا ملکوت و قدرت و جلال تا ابد از آن توست. آمین!“ |
«اگر آنانی را که در حق شما گناه میکنند ببخشید، پدر آسمانیتان نیز شما را خواهد بخشید. |
اما اگر گناهان دیگران را نبخشید، پدرتان نیز گناهان شما را نخواهد بخشید. |
«وقتی روزه میگیرید، مانند ریاکاران تظاهر نکنید، زیرا میکوشند صورت و قیافۀ خود را پریشان و نامرتب نشان دهند تا مردم آنها را به خاطر روزهداریشان تحسین کنند. براستی به شما میگویم که ایشان پاداش خود را به تمامی دریافت کردهاند. |
اما تو وقتی روزه میگیری، سر و صورت خود را تمیز و مرتب کن، |
تا کسی از روزۀ تو باخبر نشود جز پدرت که نادیدنی است؛ و او از آنچه در خلوت خود میکنی آگاه است، و تو را پاداش خواهد داد. |
«گنج خود را بر روی این زمین ذخیره نکنید، جایی که بید و زنگ به آن آسیب میرسانند، و دزدان نقب میزنند و آن را میدزدند. |
گنج خود را در آسمان ذخیره کنید، جایی که بید و زنگ نمیتوانند به آن آسیب رسانند، و دزدان نیز نقب نمیزنند و آن را نمیدزدند. |
گنج تو هر جا باشد، دلت نیز همان جا خواهد بود. |
«چشم تو چراغی است که روشنایی بدنت را تأمین میکند. اگر چشمت سالم باشد، تمام وجودت نیز سرشار از روشنایی خواهد بود. |
اما اگر چشمت بیمار باشد، تمام وجودت در تاریکی غوطهور خواهد بود. پس اگر آن روشنایی که گمان میبری در توست، در واقع تاریکی باشد، چه تاریکی عمیقی خواهد بود! |
«هیچکس نمیتواند به دو ارباب خدمت کند، زیرا یا از یکی نفرت خواهد داشت و به دیگری مِهر خواهد ورزید، و یا سرسپردۀ یکی خواهد بود و دیگری را خوار خواهد شمرد. همچنین نمیتوانید هم بندهٔ خدا باشید و هم بندهٔ پول. |
«پس نصیحت من این است که نگران زندگی روزمره خود نباشید، که آیا به اندازۀ کافی خوراک و نوشیدنی و پوشاک دارید یا نه. آیا زندگی از خوراک و بدن از پوشاک با ارزشتر نیست؟ |
به پرندگان نگاه کنید؛ نه میکارند، نه درو میکنند، و نه در انبارها ذخیره میکنند، زیرا پدر آسمانی شما روزی آنها را میرساند. آیا شما با ارزشتر از آنها نیستید؟ |
آیا همۀ نگرانیهایتان میتواند یک لحظه به عمرتان بیفزاید؟ |
«چرا نگران لباس و پوشاک خود هستید؟ به گلهای صحرایی نگاه کنید که چگونه رشد و نموّ میکنند. آنها نه کار میکنند و نه برای خود لباس میدوزند. |
با این حال به شما میگویم که سلیمان نیز با تمام فرّ و شکوه خود، هرگز لباسی به زیبایی آنها بر تن نکرد. |
پس اگر خدا به فکر گلهای صحراست که امروز هستند و فردا در تنور انداخته میشوند، چقدر بیشتر، ای کمایمانان، به فکر شماست. |
«پس نگران این چیزها نباشید و نگویید چه بخوریم یا چه بنوشیم یا چه بپوشیم. |
زیرا بیایمانان برای این چیزها غصه میخورند، اما پدر آسمانی شما از قبل میداند به اینها نیاز دارید. |
پس شما اول از همه بهدنبال ملکوت و عدالت خدا باشید، و او همهٔ نیازهای شما را برآورده خواهد ساخت. |
«پس نگران فردا نباشید، زیرا فردا نگرانیهای خود را بههمراه دارد. مشکلات امروز برای امروز کافی است. |