မထိး 20
1 သွရ္ဂရာဇျမ် ဧတာဒၖၑာ ကေနစိဒ် ဂၖဟသျေန သမံ, ယော'တိပြဘာတေ နိဇဒြာက္ၐာက္ၐေတြေ ကၖၐကာန် နိယောက္တုံ ဂတဝါန်၊
For the kingdom of heaven is like an employer who went out in the early morning to hire labourers for his vineyards.
2 ပၑ္စာတ် တဲး သာကံ ဒိနဲကဘၖတိံ မုဒြာစတုရ္ထာံၑံ နိရူပျ တာန် ဒြာက္ၐာက္ၐေတြံ ပြေရယာမာသ၊
He agreed with the labourers to pay them the standard daily rate of two silver coins, and sent them into his vineyard.
3 အနန္တရံ ပြဟရဲကဝေလာယာံ ဂတွာ ဟဋ္ဋေ ကတိပယာန် နိၐ္ကရ္မ္မကာန် ဝိလောကျ တာနဝဒတ်,
On going out again, about nine o’clock, he saw some others standing in the marketplace, doing nothing.
4 ယူယမပိ မမ ဒြာက္ၐာက္ၐေတြံ ယာတ, ယုၐ္မဘျမဟံ ယောဂျဘၖတိံ ဒါသျာမိ, တတသ္တေ ဝဝြဇုး၊
“You also may go into my vineyard,” he said, “and I will pay you what is fair.”
5 ပုနၑ္စ သ ဒွိတီယတၖတီယယေား ပြဟရယော ရ္ဗဟိ ရ္ဂတွာ တထဲဝ ကၖတဝါန်၊
So they went. Going out again about midday and about three o’clock, he did as before.
6 တတော ဒဏ္ဍဒွယာဝၑိၐ္ဋာယာံ ဝေလာယာံ ဗဟိ ရ္ဂတွာပရာန် ကတိပယဇနာန် နိၐ္ကရ္မ္မကာန် ဝိလောကျ ပၖၐ္ဋဝါန်, ယူယံ ကိမရ္ထမ် အတြ သရွွံ ဒိနံ နိၐ္ကရ္မ္မာဏသ္တိၐ္ဌထ?
When he went out about five, he found some others standing there, and said to them “Why have you been standing here all day long, doing nothing?”
7 တေ ပြတျဝဒန်, အသ္မာန် န ကောပိ ကရ္မမဏိ နိယုံက္တေ၊ တဒါနီံ သ ကထိတဝါန်, ယူယမပိ မမ ဒြာက္ၐာက္ၐေတြံ ယာတ, တေန ယောဂျာံ ဘၖတိံ လပ္သျထ၊
“Because no one has hired us,” they answered. “You also may go into my vineyard,” he said.
8 တဒနန္တရံ သန္ဓျာယာံ သတျာံ သဧဝ ဒြာက္ၐာက္ၐေတြပတိရဓျက္ၐံ ဂဒိဝါန်, ကၖၐကာန် အာဟူယ ၑေၐဇနမာရဘျ ပြထမံ ယာဝတ် တေဘျော ဘၖတိံ ဒေဟိ၊
In the evening the owner of the vineyard said to his steward “Call the labourers, and pay them their wages, beginning with the last, and ending with the first.”
9 တေန ယေ ဒဏ္ဍဒွယာဝသ္ထိတေ သမာယာတာသ္တေၐာမ် ဧကဲကော ဇနော မုဒြာစတုရ္ထာံၑံ ပြာပ္နောတ်၊
Now when those who had been hired about five o’clock went up, they received two silver coins each.
10 တဒါနီံ ပြထမနိယုက္တာ ဇနာ အာဂတျာနုမိတဝန္တော ဝယမဓိကံ ပြပ္သျာမး, ကိန္တု တဲရပိ မုဒြာစတုရ္ထာံၑော'လာဘိ၊
So, when the first went up, they thought that they would receive more, but they also received two silver coins each;
11 တတသ္တေ တံ ဂၖဟီတွာ တေန က္ၐေတြပတိနာ သာကံ ဝါဂျုဒ္ဓံ ကုရွွန္တး ကထယာမာသုး,
at which they began to grumble at their employer.
12 ဝယံ ကၖတ္သ္နံ ဒိနံ တာပက္လေၑော် သောဎဝန္တး, ကိန္တု ပၑ္စာတာယာ သေ ဇနာ ဒဏ္ဍဒွယမာတြံ ပရိၑြာန္တဝန္တသ္တေ'သ္မာဘိး သမာနာံၑား ကၖတား၊
“These last,” they said, “have done only one hour’s work, and yet you have put them on the same footing with us, who have borne the brunt of the day’s work, and the heat.”
13 တတး သ တေၐာမေကံ ပြတျုဝါစ, ဟေ ဝတ္သ, မယာ တွာံ ပြတိ ကောပျနျာယော န ကၖတး ကိံ တွယာ မတ္သမက္ၐံ မုဒြာစတုရ္ထာံၑော နာင်္ဂီကၖတး?
“My friend,” was his reply to one of them, “I am not treating you unfairly. Didn’t you agree with me for two silver coins?
14 တသ္မာတ် တဝ ယတ် ပြာပျံ တဒါဒါယ ယာဟိ, တုဘျံ ယတိ, ပၑ္စာတီယနိယုက္တလောကာယာပိ တတိ ဒါတုမိစ္ဆာမိ၊
Take what belongs to you, and go. I choose to give to this last man the same as to you.
15 သွေစ္ဆယာ နိဇဒြဝျဝျဝဟရဏံ ကိံ မယာ န ကရ္တ္တဝျံ? မမ ဒါတၖတွာတ် တွယာ ကိမ် ဤရ္ၐျာဒၖၐ္ဋိး ကြိယတေ?
Don’t I have the right to do as I choose with what is mine? Are you envious because I am generous?”
16 ဣတ္ထမ် အဂြီယလောကား ပၑ္စတီယာ ဘဝိၐျန္တိ, ပၑ္စာတီယဇနာၑ္စဂြီယာ ဘဝိၐျန္တိ, အဟူတာ ဗဟဝး ကိန္တွလ္ပေ မနောဘိလၐိတား၊
So those who are last will be first, and the first last.’
17 တဒနန္တရံ ယီၑု ရျိရူၑာလမ္နဂရံ ဂစ္ဆန် မာရ္ဂမဓျေ ၑိၐျာန် ဧကာန္တေ ဝဘာၐေ,
When Jesus was on the point of going up to Jerusalem, he gathered the twelve disciples round him by themselves, and said to them as they were on their way,
18 ပၑျ ဝယံ ယိရူၑာလမ္နဂရံ ယာမး, တတြ ပြဓာနယာဇကာဓျာပကာနာံ ကရေၐု မနုၐျပုတြး သမရ္ပိၐျတေ;
‘Listen! We are going up to Jerusalem; and there the Son of Man will be betrayed to the chief priests and teachers of the Law, and they will condemn him to death,
19 တေ စ တံ ဟန္တုမာဇ္ဉာပျ တိရသ္ကၖတျ ဝေတြေဏ ပြဟရ္တ္တုံ ကြုၑေ ဓာတယိတုဉ္စာနျဒေၑီယာနာံ ကရေၐု သမရ္ပယိၐျန္တိ, ကိန္တု သ တၖတီယဒိဝသေ ၑ္မၑာနာဒ် ဥတ္ထာပိၐျတေ၊
and give him up to the Gentiles for them to mock, and to scourge, and to crucify; and on the third day he will rise.’
20 တဒါနီံ သိဝဒီယသျ နာရီ သွပုတြာဝါဒါယ ယီၑေား သမီပမ် ဧတျ ပြဏမျ ကဉ္စနာနုဂြဟံ တံ ယယာစေ၊
Then the mother of Zebedee’s sons came to him with her sons, bowing to the ground, and begging a favour.
21 တဒါ ယီၑုသ္တာံ ပြောက္တဝါန်, တွံ ကိံ ယာစသေ? တတး သာ ဗဘာၐေ, ဘဝတော ရာဇတွေ မမာနယေား သုတယောရေကံ ဘဝဒ္ဒက္ၐိဏပါရ္ၑွေ ဒွိတီယံ ဝါမပါရ္ၑွ ဥပဝေၐ္ဋုမ် အာဇ္ဉာပယတု၊
‘What is it that you want?’ he asked. ‘I want you to say,’ she replied, ‘that in your kingdom these two sons of mine may sit, one on your right, and the other on your left.’
22 ယီၑုး ပြတျုဝါစ, ယုဝါဘျာံ ယဒ် ယာစျတေ, တန္န ဗုဓျတေ, အဟံ ယေန ကံသေန ပါသျာမိ ယုဝါဘျာံ ကိံ တေန ပါတုံ ၑကျတေ? အဟဉ္စ ယေန မဇ္ဇေနေန မဇ္ဇိၐျေ, ယုဝါဘျာံ ကိံ တေန မဇ္ဇယိတုံ ၑကျတေ? တေ ဇဂဒုး ၑကျတေ၊
‘You do not know what you are asking,’ was Jesus’ answer. ‘Can you drink the cup that I am to drink?’ ‘Yes,’ they exclaimed, ‘we can.’
23 တဒါ သ ဥက္တဝါန်, ယုဝါံ မမ ကံသေနာဝၑျံ ပါသျထး, မမ မဇ္ဇနေန စ ယုဝါမပိ မဇ္ဇိၐျေထေ, ကိန္တု ယေၐာံ ကၖတေ မတ္တာတေန နိရူပိတမ် ဣဒံ တာန် ဝိဟာယာနျံ ကမပိ မဒ္ဒက္ၐိဏပါရ္ၑွေ ဝါမပါရ္ၑွေ စ သမုပဝေၑယိတုံ မမာဓိကာရော နာသ္တိ၊
‘You will indeed drink my cup,’ he said, ‘but as to a seat at my right and at my left – that is not mine to give, but it is for those for whom it has been prepared by my Father.’
24 ဧတာံ ကထာံ ၑြုတွာနျေ ဒၑၑိၐျာသ္တော် ဘြာတရော် ပြတိ စုကုပုး၊
On hearing of this, the ten others were very indignant about the two brothers.
25 ကိန္တု ယီၑုး သွသမီပံ တာနာဟူယ ဇဂါဒ, အနျဒေၑီယလောကာနာံ နရပတယသ္တာန် အဓိကုရွွန္တိ, ယေ တု မဟာန္တသ္တေ တာန် ၑာသတိ, ဣတိ ယူယံ ဇာနီထ၊
Jesus, however, called the ten to him, and said, ‘The rulers of the Gentiles lord it over them as you know, and their high officials oppress them.
26 ကိန္တု ယုၐ္မာကံ မဓျေ န တထာ ဘဝေတ်, ယုၐ္မာကံ ယး ကၑ္စိတ် မဟာန် ဗုဘူၐတိ, သ ယုၐ္မာန် သေဝေတ;
Among you it is not so.
27 ယၑ္စ ယုၐ္မာကံ မဓျေ မုချော ဗုဘူၐတိ, သ ယုၐ္မာကံ ဒါသော ဘဝေတ်၊
No, whoever wants to become great among you must be your servant, and whoever wants to take the first place among you, must be your slave;
28 ဣတ္ထံ မနုဇပုတြး သေဝျော ဘဝိတုံ နဟိ, ကိန္တု သေဝိတုံ ဗဟူနာံ ပရိတြာဏမူလျာရ္ထံ သွပြာဏာန် ဒါတုဉ္စာဂတး၊
just as the Son of Man came, not to be served, but to serve, and to give his life as a ransom for many.’
29 အနန္တရံ ယိရီဟောနဂရာတ် တေၐာံ ဗဟိရ္ဂမနသမယေ တသျ ပၑ္စာဒ် ဗဟဝေါ လောကာ ဝဝြဇုး၊
As they were going out of Jericho, a great crowd followed him.
30 အပရံ ဝရ္တ္မပါရ္ၑွ ဥပဝိၑန္တော် ဒွါဝန္ဓော် တေန မာရ္ဂေဏ ယီၑော ရ္ဂမနံ နိၑမျ ပြောစ္စဲး ကထယာမာသတုး, ဟေ ပြဘော ဒါယူဒး သန္တာန, အာဝယော ရ္ဒယာံ ဝိဓေဟိ၊
Two blind men who were sitting by the roadside, hearing that Jesus was passing, called out, ‘Take pity on us, Master, Son of David!’
31 တတော လောကား သရွွေ တုၐ္ဏီမ္ဘဝတမိတျုက္တွာ တော် တရ္ဇယာမာသုး; တထာပိ တော် ပုနရုစ္စဲး ကထယာမာသတုး ဟေ ပြဘော ဒါယူဒး သန္တာန, အာဝါံ ဒယသွ၊
The crowd told them to be quiet; but the men only called out the louder, ‘Take pity on us, Master, Son of David!’
32 တဒါနီံ ယီၑုး သ္ထဂိတး သန် တာဝါဟူယ ဘာၐိတဝါန်, ယုဝယေား ကၖတေ မယာ ကိံ ကရ္တ္တရွျံ? ယုဝါံ ကိံ ကာမယေထေ?
Then Jesus stopped and called them. ‘What do you want me to do for you?’ he said.
33 တဒါ တာဝုက္တဝန္တော်, ပြဘော နေတြာဏိ နော် ပြသန္နာနိ ဘဝေယုး၊
‘Master,’ they replied, ‘we want our eyes to be opened.’
34 တဒါနီံ ယီၑုသ္တော် ပြတိ ပြမန္နး သန် တယော ရ္နေတြာဏိ ပသ္ပရ္ၑ, တေနဲဝ တော် သုဝီက္ၐာဉ္စကြာတေ တတ္ပၑ္စာတ် ဇဂ္မုတုၑ္စ၊
So Jesus, moved with compassion, touched their eyes, and immediately they recovered their sight, and followed him.
