ပြေရိတား 7
1 တတး ပရံ မဟာယာဇကး ပၖၐ္ဋဝါန်, ဧၐာ ကထာံ ကိံ သတျာ?
Then the high priest asked, “Is this true?”
2 တတး သ ပြတျဝဒတ်, ဟေ ပိတရော ဟေ ဘြာတရး သရွွေ လာကာ မနာံသိ နိဓဒ္ဓွံ၊ အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐ ဣဗြာဟီမ် ဟာရဏ္နဂရေ ဝါသကရဏာတ် ပူရွွံ ယဒါ အရာမ်-နဟရယိမဒေၑေ အာသီတ် တဒါ တေဇောမယ ဤၑွရော ဒရ္ၑနံ ဒတွာ
Stephen replied, “Brothers and fathers, hear what I have to say. God, who manifests himself in the glory, appeared to our ancestor Abraham when he was in Mesopotamia, and before he settled in Haran, and said to him –
3 တမဝဒတ် တွံ သွဒေၑဇ္ဉာတိမိတြာဏိ ပရိတျဇျ ယံ ဒေၑမဟံ ဒရ္ၑယိၐျာမိ တံ ဒေၑံ ဝြဇ၊
‘Leave your country and your people, and come into the country that I will show you.’
4 အတး သ ကသ္ဒီယဒေၑံ ဝိဟာယ ဟာရဏ္နဂရေ နျဝသတ်, တဒနန္တရံ တသျ ပိတရိ မၖတေ ယတြ ဒေၑေ ယူယံ နိဝသထ သ ဧနံ ဒေၑမာဂစ္ဆတ်၊
And so Abraham left the country of the Chaldaeans and settled in Haran; and from there, after his father’s death, God caused him to migrate into this country, in which you are now living.
5 ကိန္တွီၑွရသ္တသ္မဲ ကမပျဓိကာရမ် အရ္ထာဒ် ဧကပဒပရိမိတာံ ဘူမိမပိ နာဒဒါတ်; တဒါ တသျ ကောပိ သန္တာနော နာသီတ် တထာပိ သန္တာနဲး သာရ္ဒ္ဓမ် ဧတသျ ဒေၑသျာဓိကာရီ တွံ ဘဝိၐျသီတိ တမ္ပြတျင်္ဂီကၖတဝါန်၊
God did not at that time give him any part of it, not even a foot of ground. But he promised to give him possession of it and his descendants after him, though at that time he had no child.
6 ဤၑွရ ဣတ္ထမ် အပရမပိ ကထိတဝါန် တဝ သန္တာနား ပရဒေၑေ နိဝတ္သျန္တိ တတသ္တဒ္ဒေၑီယလောကာၑ္စတုးၑတဝတ္သရာန် ယာဝတ် တာန် ဒါသတွေ သ္ထာပယိတွာ တာန် ပြတိ ကုဝျဝဟာရံ ကရိၐျန္တိ၊
God’s words were these – ‘Abraham’s descendants will live in a foreign country, where they will be enslaved and ill-treated for four hundred years.
7 အပရမ် ဤၑွရ ဧနာံ ကထာမပိ ကထိတဝါန်, ယေ လောကာသ္တာန် ဒါသတွေ သ္ထာပယိၐျန္တိ တာလ္လောကာန် အဟံ ဒဏ္ဍယိၐျာမိ, တတး ပရံ တေ ဗဟိရ္ဂတား သန္တော မာမ် အတြ သ္ထာနေ သေဝိၐျန္တေ၊
But I myself will judge the nation, to which they will be enslaved,’ God said, ‘and after that they will leave the country and worship me in this place.’
8 ပၑ္စာတ် သ တသ္မဲ တွက္ဆေဒသျ နိယမံ ဒတ္တဝါန်, အတ ဣသှာကနာမ္နိ ဣဗြာဟီမ ဧကပုတြေ ဇာတေ, အၐ္ဋမဒိနေ တသျ တွက္ဆေဒမ် အကရောတ်၊ တသျ ဣသှာကး ပုတြော ယာကူဗ်, တတသ္တသျ ယာကူဗော'သ္မာကံ ဒွါဒၑ ပူရွွပုရုၐာ အဇာယန္တ၊
Then God made with Abraham the covenant of circumcision; and under it Abraham became the father of Isaac, and circumcised him when he was eight days old; and Isaac became the father of Jacob; and Jacob of the Twelve Patriarchs.
9 တေ ပူရွွပုရုၐာ ဤရ္ၐျယာ ပရိပူရ္ဏာ မိသရဒေၑံ ပြေၐယိတုံ ယူၐဖံ ဝျကြီဏန်၊
The Patriarchs, out of jealousy, sold Joseph into slavery in Egypt; but God was with him,
10 ကိန္တွီၑွရသ္တသျ သဟာယော ဘူတွာ သရွွသျာ ဒုရ္ဂတေ ရက္ၐိတွာ တသ္မဲ ဗုဒ္ဓိံ ဒတ္တွာ မိသရဒေၑသျ ရာဇ္ဉး ဖိရော်ဏး ပြိယပါတြံ ကၖတဝါန် တတော ရာဇာ မိသရဒေၑသျ သွီယသရွွပရိဝါရသျ စ ၑာသနပဒံ တသ္မဲ ဒတ္တဝါန်၊
and delivered him out of all his troubles, and enabled him to win favor and show wisdom before Pharaoh, king of Egypt, who appointed him Governor of Egypt and of his whole household.
11 တသ္မိန် သမယေ မိသရ-ကိနာနဒေၑယော ရ္ဒုရ္ဘိက္ၐဟေတောရတိက္လိၐ္ဋတွာတ် နး ပူရွွပုရုၐာ ဘက္ၐျဒြဝျံ နာလဘန္တ၊
Then a famine spread over the whole of Egypt and Canaan, causing great distress, and our ancestors could find no food.
12 ကိန္တု မိသရဒေၑေ ၑသျာနိ သန္တိ, ယာကူဗ် ဣမာံ ဝါရ္တ္တာံ ၑြုတွာ ပြထမမ် အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာန် မိသရံ ပြေၐိတဝါန်၊
Hearing, however, that there was corn in Egypt, Jacob sent our ancestors there on their first visit.
13 တတော ဒွိတီယဝါရဂမနေ ယူၐဖ် သွဘြာတၖဘိး ပရိစိတော'ဘဝတ်; ယူၐဖော ဘြာတရး ဖိရော်ဏ် ရာဇေန ပရိစိတာ အဘဝန်၊
In the course of their second visit, Joseph revealed himself to his brothers, and his family became known to Pharaoh.
14 အနန္တရံ ယူၐဖ် ဘြာတၖဂဏံ ပြေၐျ နိဇပိတရံ ယာကူဗံ နိဇာန် ပဉ္စာဓိကသပ္တတိသံချကာန် ဇ္ဉာတိဇနာံၑ္စ သမာဟူတဝါန်၊
Then Joseph sent an urgent invitation to his father Jacob and to his relatives, seventy-five persons in all;
15 တသ္မာဒ် ယာကူဗ် မိသရဒေၑံ ဂတွာ သွယမ် အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာၑ္စ တသ္မိန် သ္ထာနေ'မြိယန္တ၊
and so Jacob went down into Egypt. There he died, and our ancestors also,
16 တတသ္တေ ၑိခိမံ နီတာ ယတ် ၑ္မၑာနမ် ဣဗြာဟီမ် မုဒြာဒတွာ ၑိခိမး ပိတု ရှမောရး ပုတြေဘျး ကြီတဝါန် တတ္ၑ္မၑာနေ သ္ထာပယာဉ္စကြိရေ၊
and their bodies were removed to Shechem, and laid in the tomb which Abraham had bought for a sum of money from the sons of Hamor in Shechem.
17 တတး ပရမ် ဤၑွရ ဣဗြာဟီမး သန္နိဓော် ၑပထံ ကၖတွာ ယာံ ပြတိဇ္ဉာံ ကၖတဝါန် တသျား ပြတိဇ္ဉာယား ဖလနသမယေ နိကဋေ သတိ ဣသြာယေလ္လောကာ သိမရဒေၑေ ဝရ္ဒ္ဓမာနာ ဗဟုသံချာ အဘဝန်၊
As the time drew near for the fulfillment of the promise which God had made to Abraham, the people increased largely in numbers in Egypt,
18 ၑေၐေ ယူၐဖံ ယော န ပရိစိနောတိ တာဒၖၑ ဧကော နရပတိရုပသ္ထာယ
until a new king, who knew nothing of Joseph, came to the throne.
19 အသ္မာကံ ဇ္ဉာတိဘိး သာရ္ဒ္ဓံ ဓူရ္တ္တတာံ ဝိဓာယ ပူရွွပုရုၐာန် ပြတိ ကုဝျဝဟရဏပူရွွကံ တေၐာံ ဝံၑနာၑနာယ တေၐာံ နဝဇာတာန် ၑိၑူန် ဗဟိ ရ္နိရက္ၐေပယတ်၊
This king acted deceitfully towards our people and ill-treated our ancestors, making them abandon their own infants, so that they should not be reared.
20 ဧတသ္မိန် သမယေ မူသာ ဇဇ္ဉေ, သ တု ပရမသုန္ဒရော'ဘဝတ် တထာ ပိတၖဂၖဟေ မာသတြယပရျျန္တံ ပါလိတော'ဘဝတ်၊
It was just at this time that Moses was born. He was an exceedingly beautiful child, and for three months was brought up in his own father’s house;
21 ကိန္တု တသ္မိန် ဗဟိရ္နိက္ၐိပ္တေ သတိ ဖိရော်ဏရာဇသျ ကနျာ တမ် ဥတ္တောလျ နီတွာ ဒတ္တကပုတြံ ကၖတွာ ပါလိတဝတီ၊
and, when he was abandoned, the daughter of Pharaoh found him and brought him up as her own son.
22 တသ္မာတ် သ မူသာ မိသရဒေၑီယာယား သရွွဝိဒျာယား ပါရဒၖၐွာ သန် ဝါကျေ ကြိယာယာဉ္စ ၑက္တိမာန် အဘဝတ်၊
So Moses was educated in all the learning of the Egyptians, and proved his ability both by his words and actions.
23 သ သမ္ပူရ္ဏစတွာရိံၑဒွတ္သရဝယသ္ကော ဘူတွာ ဣသြာယေလီယဝံၑနိဇဘြာတၖန် သာက္ၐာတ် ကရ္တုံ မတိံ စကြေ၊
When he was in his fortieth year, he resolved to visit his fellow Israelites;
24 တေၐာံ ဇနမေကံ ဟိံသိတံ ဒၖၐ္ဋွာ တသျ သပက္ၐး သန် ဟိံသိတဇနမ် ဥပကၖတျ မိသရီယဇနံ ဇဃာန၊
and, seeing an Israelite ill-treated, he defended him, and avenged the man, who was being wronged, by striking down the Egyptian.
25 တသျ ဟသ္တေနေၑွရသ္တာန် ဥဒ္ဓရိၐျတိ တသျ ဘြာတၖဂဏ ဣတိ ဇ္ဉာသျတိ သ ဣတျနုမာနံ စကာရ, ကိန္တု တေ န ဗုဗုဓိရေ၊
He thought his own people would understand that God was using him to save them; but they failed to do so.
26 တတ္ပရေ 'ဟနိ တေၐာမ် ဥဘယော ရ္ဇနယော ရွာက္ကလဟ ဥပသ္ထိတေ သတိ မူသား သမီပံ ဂတွာ တယော ရ္မေလနံ ကရ္တ္တုံ မတိံ ကၖတွာ ကထယာမာသ, ဟေ မဟာၑယော် ယုဝါံ ဘြာတရော် ပရသ္ပရမ် အနျာယံ ကုတး ကုရုထး?
The next day he again appeared on the scene, when some of them were fighting, and tried to make peace between them. ‘Men,’ he said, ‘you are brothers; how is it that you are ill-treating one another?’
27 တတး သမီပဝါသိနံ ပြတိ ယော ဇနော'နျာယံ စကာရ သ တံ ဒူရီကၖတျ ကထယာမာသ, အသ္မာကမုပရိ ၑာသ္တၖတွဝိစာရယိတၖတွပဒယေား ကသ္တွာံ နိယုက္တဝါန်?
But the man who was ill-treating his fellow workman pushed Moses aside saying – ‘Who made you a ruler and judge over us?
28 ဟျော ယထာ မိသရီယံ ဟတဝါန် တထာ ကိံ မာမပိ ဟနိၐျသိ?
Do you mean to make away with me as you did yesterday with that Egyptian?’
29 တဒါ မူသာ ဧတာဒၖၑီံ ကထာံ ၑြုတွာ ပလာယနံ စကြေ, တတော မိဒိယနဒေၑံ ဂတွာ ပြဝါသီ သန် တသ္ထော်, တတသ္တတြ ဒွေါ် ပုတြော် ဇဇ္ဉာတေ၊
At these words Moses took to flight, and became an exile in Midian; and there he had two sons born to him.
30 အနန္တရံ စတွာရိံၑဒွတ္သရေၐု ဂတေၐု သီနယပရွွတသျ ပြာန္တရေ ပြဇွလိတသ္တမ္ဗသျ ဝဟ္နိၑိခါယာံ ပရမေၑွရဒူတသ္တသ္မဲ ဒရ္ၑနံ ဒဒေါ်၊
Forty years had passed when there appeared to him, in the desert of Mount Sinai, an angel in a flame of fire in a bush.
31 မူသာသ္တသ္မိန် ဒရ္ၑနေ ဝိသ္မယံ မတွာ ဝိၑေၐံ ဇ္ဉာတုံ နိကဋံ ဂစ္ဆတိ,
When Moses saw it, he was astonished at the vision; but on his going nearer to look at it more closely, the voice of the Lord was heard to say –
32 ဧတသ္မိန် သမယေ, အဟံ တဝ ပူရွွပုရုၐာဏာမ် ဤၑွရော'ရ္ထာဒ် ဣဗြာဟီမ ဤၑွရ ဣသှာက ဤၑွရော ယာကူဗ ဤၑွရၑ္စ, မူသာမုဒ္ဒိၑျ ပရမေၑွရသျဲတာဒၖၑီ ဝိဟာယသီယာ ဝါဏီ ဗဘူဝ, တတး သ ကမ္ပာနွိတး သန် ပုန ရ္နိရီက္ၐိတုံ ပြဂလ္ဘော န ဗဘူဝ၊
‘I am the God of your ancestors, the God of Abraham, Isaac, and Jacob.’ Moses trembled, and did not dare to look.
33 ပရမေၑွရသ္တံ ဇဂါဒ, တဝ ပါဒယေား ပါဒုကေ မောစယ ယတြ တိၐ္ဌသိ သာ ပဝိတြဘူမိး၊
Then the Lord said to him – ‘Take your sandals off your feet, for the spot where you are standing is holy ground.
34 အဟံ မိသရဒေၑသ္ထာနာံ နိဇလောကာနာံ ဒုရ္ဒ္ဒၑာံ နိတာန္တမ် အပၑျံ, တေၐာံ ကာတရျျောက္တိဉ္စ ၑြုတဝါန် တသ္မာတ် တာန် ဥဒ္ဓရ္တ္တုမ် အဝရုဟျာဂမမ်; ဣဒါနီမ် အာဂစ္ဆ မိသရဒေၑံ တွာံ ပြေၐယာမိ၊
I have seen the oppression of my people who are in Egypt, and heard their groans, and I have come down to deliver them. Come now and I will send you into Egypt.’
35 ကသ္တွာံ ၑာသ္တၖတွဝိစာရယိတၖတွပဒယော ရ္နိယုက္တဝါန်, ဣတိ ဝါကျမုက္တွာ တဲ ရျော မူသာ အဝဇ္ဉာတသ္တမေဝ ဤၑွရး သ္တမ္ဗမဓျေ ဒရ္ၑနဒါတြာ တေန ဒူတေန ၑာသ္တာရံ မုက္တိဒါတာရဉ္စ ကၖတွာ ပြေၐယာမာသ၊
This same Moses, whom they had disowned with the words – ‘Who made you a ruler and a judge?’ was the man whom God sent to be both a ruler and a deliverer, under the guidance of the angel that had appeared to him in the bush.
36 သ စ မိသရဒေၑေ သူဖ္နာမ္နိ သမုဒြေ စ ပၑ္စာတ် စတွာရိံၑဒွတ္သရာန် ယာဝတ် မဟာပြာန္တရေ နာနာပြကာရာဏျဒ္ဘုတာနိ ကရ္မ္မာဏိ လက္ၐဏာနိ စ ဒရ္ၑယိတွာ တာန် ဗဟိး ကၖတွာ သမာနိနာယ၊
He it was who led them out, after he had shown wonders and signs in Egypt, in the Red Sea, and in the desert during forty years.
37 ပြဘုး ပရမေၑွရော ယုၐ္မာကံ ဘြာတၖဂဏသျ မဓျေ မာဒၖၑမ် ဧကံ ဘဝိၐျဒွက္တာရမ် ဥတ္ပာဒယိၐျတိ တသျ ကထာယာံ ယူယံ မနော နိဓာသျထ, ယော ဇန ဣသြာယေလး သန္တာနေဘျ ဧနာံ ကထာံ ကထယာမာသ သ ဧၐ မူသား၊
This was the Moses who said to the people of Israel – ‘God will raise up for you, from among yourselves, a prophet, as he raised up me.’
38 မဟာပြာန္တရသ္ထမဏ္ဍလီမဓျေ'ပိ သ ဧဝ သီနယပရွွတောပရိ တေန သာရ္ဒ္ဓံ သံလာပိနော ဒူတသျ စာသ္မတ္ပိတၖဂဏသျ မဓျသ္ထး သန် အသ္မဘျံ ဒါတဝျနိ ဇီဝနဒါယကာနိ ဝါကျာနိ လေဘေ၊
He, too, it was who was present at the assembly in the desert, with the angel who talked to him on Mount Sinai, and with our ancestors, and who received living truths to impart to you.
39 အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာသ္တမ် အမာနျံ ကတွာ သွေဘျော ဒူရီကၖတျ မိသရဒေၑံ ပရာဝၖတျ ဂန္တုံ မနောဘိရဘိလၐျ ဟာရောဏံ ဇဂဒုး,
Yet our ancestors refused him obedience; more than that, they rejected him, and in their hearts turned back to Egypt,
40 အသ္မာကမ် အဂြေ'ဂြေ ဂန္တုမ် အသ္မဒရ္ထံ ဒေဝဂဏံ နိရ္မ္မာဟိ ယတော ယော မူသာ အသ္မာန် မိသရဒေၑာဒ် ဗဟိး ကၖတွာနီတဝါန် တသျ ကိံ ဇာတံ တဒသ္မာဘိ ရ္န ဇ္ဉာယတေ၊
while they said to Aaron – ‘Make us Gods who will lead the way for us, since, as for this Moses who has brought us out of Egypt, we do not know what has become of him.’
41 တသ္မိန် သမယေ တေ ဂေါဝတ္သာကၖတိံ ပြတိမာံ နိရ္မ္မာယ တာမုဒ္ဒိၑျ နဲဝေဒျမုတ္မၖဇျ သွဟသ္တကၖတဝသ္တုနာ အာနန္ဒိတဝန္တး၊
That was the time when they made the calf and offered sacrifice to their idol, and held festivities in honor of their own handiwork!
42 တသ္မာဒ် ဤၑွရသ္တေၐာံ ပြတိ ဝိမုခး သန် အာကာၑသ္ထံ ဇျောတိရ္ဂဏံ ပူဇယိတုံ တေဘျော'နုမတိံ ဒဒေါ်, ယာဒၖၑံ ဘဝိၐျဒွါဒိနာံ ဂြန္ထေၐု လိခိတမာသ္တေ, ယထာ, ဣသြာယေလီယဝံၑာ ရေ စတွာရိံၑတ္သမာန် ပုရာ၊ မဟတိ ပြာန္တရေ သံသ္ထာ ယူယန္တု ယာနိ စ၊ ဗလိဟောမာဒိကရ္မ္မာဏိ ကၖတဝန္တသ္တု တာနိ ကိံ၊ မာံ သမုဒ္ဒိၑျ ယုၐ္မာဘိး ပြကၖတာနီတိ နဲဝ စ၊
So God turned from them and left them to the worship of the Starry Host, as is written in the book of the prophets – ‘Did you offer victims and sacrifices to me, house of Israel, all those forty years in the desert?
43 ကိန္တု ဝေါ မောလကာချသျ ဒေဝသျ ဒူၐျမေဝ စ၊ ယုၐ္မာကံ ရိမ္ဖနာချာယာ ဒေဝတာယာၑ္စ တာရကာ၊ ဧတယောရုဘယော ရ္မူရ္တီ ယုၐ္မာဘိး ပရိပူဇိတေ၊ အတော ယုၐ္မာံသ္တု ဗာဗေလး ပါရံ နေၐျာမိ နိၑ္စိတံ၊
You took with you the tent where Moloch is worshiped and the star of the god Rephan – the images which you had made to worship. Therefore I will exile you beyond Babylon.’
44 အပရဉ္စ ယန္နိဒရ္ၑနမ် အပၑျသ္တဒနုသာရေဏ ဒူၐျံ နိရ္မ္မာဟိ ယသ္မိန် ဤၑွရော မူသာမ် ဧတဒွါကျံ ဗဘာၐေ တတ် တသျ နိရူပိတံ သာက္ၐျသွရူပံ ဒူၐျမ် အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐဲး သဟ ပြာန္တရေ တသ္ထော်၊
Our ancestors had the tent where they worshiped God in the desert, constructed, just as he who spoke to Moses had directed him to make it, after the model which he had seen.
45 ပၑ္စာတ် ယိဟောၑူယေန သဟိတဲသ္တေၐာံ ဝံၑဇာတဲရသ္မတ္ပူရွွပုရုၐဲး သွေၐာံ သမ္မုခါဒ် ဤၑွရေဏ ဒူရီကၖတာနာမ် အနျဒေၑီယာနာံ ဒေၑာဓိကၖတိကာလေ သမာနီတံ တဒ် ဒူၐျံ ဒါယူဒေါဓိကာရံ ယာဝတ် တတြ သ္ထာန အာသီတ်၊
This tent, which was handed down to them, was brought into this country by our ancestors who accompanied Joshua (at the conquest of the nations that God drove out before their advance), and remained here until the time of David.
46 သ ဒါယူဒ် ပရမေၑွရသျာနုဂြဟံ ပြာပျ ယာကူဗ် ဤၑွရာရ္ထမ် ဧကံ ဒူၐျံ နိရ္မ္မာတုံ ဝဝါဉ္ဆ;
David found favor with God, and prayed that he might provide the God of Jacob with a place to reside.
47 ကိန္တု သုလေမာန် တဒရ္ထံ မန္ဒိရမ် ဧကံ နိရ္မ္မိတဝါန်၊
But it was Solomon who built a house for God.
48 တထာပိ ယး သရွွောပရိသ္ထး သ ကသ္မိံၑ္စိဒ် ဟသ္တကၖတေ မန္ဒိရေ နိဝသတီတိ နဟိ, ဘဝိၐျဒွါဒီ ကထာမေတာံ ကထယတိ, ယထာ,
Yet it is not in buildings made by hands that the Most High dwells. As the prophet says –
49 ပရေၑော ဝဒတိ သွရ္ဂော ရာဇသိံဟာသနံ မမ၊ မဒီယံ ပါဒပီဌဉ္စ ပၖထိဝီ ဘဝတိ ဓြုဝံ၊ တရှိ ယူယံ ကၖတေ မေ ကိံ ပြနိရ္မ္မာသျထ မန္ဒိရံ၊ ဝိၑြာမာယ မဒီယံ ဝါ သ္ထာနံ ကိံ ဝိဒျတေ တွိဟ၊
‘The heavens are a throne for me, and the earth a stool for my feet. What manner of house will you build me, asks the Lord, or what place is there where I may rest?
50 သရွွာဏျေတာနိ ဝသ္တူနိ ကိံ မေ ဟသ္တကၖတာနိ န။
Was it not my hand that made all these things?’
51 ဟေ အနာဇ္ဉာဂြာဟကာ အန္တးကရဏေ ၑြဝဏေ စာပဝိတြလောကား ယူယမ် အနဝရတံ ပဝိတြသျာတ္မနး ပြာတိကူလျမ် အာစရထ, ယုၐ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာ ယာဒၖၑာ ယူယမပိ တာဒၖၑား၊
Stubborn people, heathen in heart and ears, you are for ever resisting the Holy Spirit; your ancestors did it, and you are doing it still.
52 ယုၐ္မာကံ ပူရွွပုရုၐား ကံ ဘဝိၐျဒွါဒိနံ နာတာဍယန်? ယေ တသျ ဓာရ္မ္မိကသျ ဇနသျာဂမနကထာံ ကထိတဝန္တသ္တာန် အဃ္နန် ယူယမ် အဓူနာ ဝိၑွာသဃာတိနော ဘူတွာ တံ ဓာရ္မ္မိကံ ဇနမ် အဟတ၊
Which of the prophets escaped persecution at their hands? They killed those who foretold the coming of the righteous one; of whom you, in your turn, have now become the betrayers and murderers –
53 ယူယံ သွရ္ဂီယဒူတဂဏေန ဝျဝသ္ထာံ ပြာပျာပိ တာံ နာစရထ၊
you who received the Law as transmitted by angels and yet failed to keep it.”
54 ဣမာံ ကထာံ ၑြုတွာ တေ မနးသု ဗိဒ္ဓါး သန္တသ္တံ ပြတိ ဒန္တဃရ္ၐဏမ် အကုရွွန်၊
As they listened to this, the Council grew frantic with rage, and gnashed their teeth at Stephen.
55 ကိန္တု သ္တိဖာနး ပဝိတြေဏာတ္မနာ ပူရ္ဏော ဘူတွာ ဂဂဏံ ပြတိ သ္ထိရဒၖၐ္ဋိံ ကၖတွာ ဤၑွရသျ ဒက္ၐိဏေ ဒဏ္ဍာယမာနံ ယီၑုဉ္စ ဝိလောကျ ကထိတဝါန်;
He, filled as he was with the Holy Spirit, fixed his eyes intently on the heavens, and saw the glory of God and Jesus standing at God’s right hand.
56 ပၑျ, မေဃဒွါရံ မုက္တမ် ဤၑွရသျ ဒက္ၐိဏေ သ္ထိတံ မာနဝသုတဉ္စ ပၑျာမိ၊
“Look,” he exclaimed, “I see heaven open and the Son of Man standing at God’s right hand!”
57 တဒါ တေ ပြောစ္စဲး ၑဗ္ဒံ ကၖတွာ ကရ္ဏေၐွင်္ဂုလီ ရ္နိဓာယ ဧကစိတ္တီဘူယ တမ် အာကြမန်၊
At this, with a loud shout, they stopped their ears and all rushed on him, forced him outside the city,
58 ပၑ္စာတ် တံ နဂရာဒ် ဗဟိး ကၖတွာ ပြသ္တရဲရာဃ္နန် သာက္ၐိဏော လာကား ၑော်လနာမ္နော ယူနၑ္စရဏသန္နိဓော် နိဇဝသ္တြာဏိ သ္ထာပိတဝန္တး၊
and began to stone him, the witnesses laying their clothes at the feet of a young man named Saul.
59 အနန္တရံ ဟေ ပြဘော ယီၑေ မဒီယမာတ္မာနံ ဂၖဟာဏ သ္တိဖာနသျေတိ ပြာရ္ထနဝါကျဝဒနသမယေ တေ တံ ပြသ္တရဲရာဃ္နန်၊
And they stoned Stephen, while he cried to the Lord, “Lord Jesus! Receive my spirit!”
60 တသ္မာတ် သ ဇာနုနီ ပါတယိတွာ ပြောစ္စဲး ၑဗ္ဒံ ကၖတွာ, ဟေ ပြဘေ ပါပမေတဒ် ဧတေၐု မာ သ္ထာပယ, ဣတျုက္တွာ မဟာနိဒြာံ ပြာပ္နောတ်၊
Falling on his knees, he called out loudly, “Lord! Do not charge them with this sin;” and with these words he fell asleep.
