ပြေရိတား 7
1 တတး ပရံ မဟာယာဇကး ပၖၐ္ဋဝါန်, ဧၐာ ကထာံ ကိံ သတျာ?
Then the high priest asked Stephen, “Are these charges true?”
2 တတး သ ပြတျဝဒတ်, ဟေ ပိတရော ဟေ ဘြာတရး သရွွေ လာကာ မနာံသိ နိဓဒ္ဓွံ၊ အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐ ဣဗြာဟီမ် ဟာရဏ္နဂရေ ဝါသကရဏာတ် ပူရွွံ ယဒါ အရာမ်-နဟရယိမဒေၑေ အာသီတ် တဒါ တေဇောမယ ဤၑွရော ဒရ္ၑနံ ဒတွာ
And Stephen declared: “Brothers and fathers, listen to me! The God of glory appeared to our father Abraham while he was still in Mesopotamia, before he lived in Haran,
3 တမဝဒတ် တွံ သွဒေၑဇ္ဉာတိမိတြာဏိ ပရိတျဇျ ယံ ဒေၑမဟံ ဒရ္ၑယိၐျာမိ တံ ဒေၑံ ဝြဇ၊
and told him, ‘Leave your country and your kindred and go to the land I will show you.’
4 အတး သ ကသ္ဒီယဒေၑံ ဝိဟာယ ဟာရဏ္နဂရေ နျဝသတ်, တဒနန္တရံ တသျ ပိတရိ မၖတေ ယတြ ဒေၑေ ယူယံ နိဝသထ သ ဧနံ ဒေၑမာဂစ္ဆတ်၊
So Abraham left the land of the Chaldeans and settled in Haran. After his father died, God brought him out of that place and into this land where you are now living.
5 ကိန္တွီၑွရသ္တသ္မဲ ကမပျဓိကာရမ် အရ္ထာဒ် ဧကပဒပရိမိတာံ ဘူမိမပိ နာဒဒါတ်; တဒါ တသျ ကောပိ သန္တာနော နာသီတ် တထာပိ သန္တာနဲး သာရ္ဒ္ဓမ် ဧတသျ ဒေၑသျာဓိကာရီ တွံ ဘဝိၐျသီတိ တမ္ပြတျင်္ဂီကၖတဝါန်၊
He gave him no inheritance here, not even a foot of ground. But God promised to give possession of the land to Abraham and his descendants, even though he did not yet have a child.
6 ဤၑွရ ဣတ္ထမ် အပရမပိ ကထိတဝါန် တဝ သန္တာနား ပရဒေၑေ နိဝတ္သျန္တိ တတသ္တဒ္ဒေၑီယလောကာၑ္စတုးၑတဝတ္သရာန် ယာဝတ် တာန် ဒါသတွေ သ္ထာပယိတွာ တာန် ပြတိ ကုဝျဝဟာရံ ကရိၐျန္တိ၊
God told him that his descendants would be foreigners in a strange land, and that they would be enslaved and mistreated four hundred years.
7 အပရမ် ဤၑွရ ဧနာံ ကထာမပိ ကထိတဝါန်, ယေ လောကာသ္တာန် ဒါသတွေ သ္ထာပယိၐျန္တိ တာလ္လောကာန် အဟံ ဒဏ္ဍယိၐျာမိ, တတး ပရံ တေ ဗဟိရ္ဂတား သန္တော မာမ် အတြ သ္ထာနေ သေဝိၐျန္တေ၊
‘But I will punish the nation that enslaves them,’ God said, ‘and afterward they will come forth and worship Me in this place.’
8 ပၑ္စာတ် သ တသ္မဲ တွက္ဆေဒသျ နိယမံ ဒတ္တဝါန်, အတ ဣသှာကနာမ္နိ ဣဗြာဟီမ ဧကပုတြေ ဇာတေ, အၐ္ဋမဒိနေ တသျ တွက္ဆေဒမ် အကရောတ်၊ တသျ ဣသှာကး ပုတြော ယာကူဗ်, တတသ္တသျ ယာကူဗော'သ္မာကံ ဒွါဒၑ ပူရွွပုရုၐာ အဇာယန္တ၊
Then God gave Abraham the covenant of circumcision, and Abraham became the father of Isaac and circumcised him on the eighth day. And Isaac became the father of Jacob, and Jacob of the twelve patriarchs.
9 တေ ပူရွွပုရုၐာ ဤရ္ၐျယာ ပရိပူရ္ဏာ မိသရဒေၑံ ပြေၐယိတုံ ယူၐဖံ ဝျကြီဏန်၊
Because the patriarchs were jealous of Joseph, they sold him as a slave into Egypt. But God was with him
10 ကိန္တွီၑွရသ္တသျ သဟာယော ဘူတွာ သရွွသျာ ဒုရ္ဂတေ ရက္ၐိတွာ တသ္မဲ ဗုဒ္ဓိံ ဒတ္တွာ မိသရဒေၑသျ ရာဇ္ဉး ဖိရော်ဏး ပြိယပါတြံ ကၖတဝါန် တတော ရာဇာ မိသရဒေၑသျ သွီယသရွွပရိဝါရသျ စ ၑာသနပဒံ တသ္မဲ ဒတ္တဝါန်၊
and rescued him from all his troubles. He granted Joseph favor and wisdom in the sight of Pharaoh king of Egypt, who appointed him ruler over Egypt and all his household.
11 တသ္မိန် သမယေ မိသရ-ကိနာနဒေၑယော ရ္ဒုရ္ဘိက္ၐဟေတောရတိက္လိၐ္ဋတွာတ် နး ပူရွွပုရုၐာ ဘက္ၐျဒြဝျံ နာလဘန္တ၊
Then famine and great suffering swept across Egypt and Canaan, and our fathers could not find food.
12 ကိန္တု မိသရဒေၑေ ၑသျာနိ သန္တိ, ယာကူဗ် ဣမာံ ဝါရ္တ္တာံ ၑြုတွာ ပြထမမ် အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာန် မိသရံ ပြေၐိတဝါန်၊
When Jacob heard that there was grain in Egypt, he sent our fathers on their first visit.
13 တတော ဒွိတီယဝါရဂမနေ ယူၐဖ် သွဘြာတၖဘိး ပရိစိတော'ဘဝတ်; ယူၐဖော ဘြာတရး ဖိရော်ဏ် ရာဇေန ပရိစိတာ အဘဝန်၊
On their second visit, Joseph revealed his identity to his brothers, and his family became known to Pharaoh.
14 အနန္တရံ ယူၐဖ် ဘြာတၖဂဏံ ပြေၐျ နိဇပိတရံ ယာကူဗံ နိဇာန် ပဉ္စာဓိကသပ္တတိသံချကာန် ဇ္ဉာတိဇနာံၑ္စ သမာဟူတဝါန်၊
Then Joseph sent for his father Jacob and all his relatives, seventy-five in all.
15 တသ္မာဒ် ယာကူဗ် မိသရဒေၑံ ဂတွာ သွယမ် အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာၑ္စ တသ္မိန် သ္ထာနေ'မြိယန္တ၊
So Jacob went down to Egypt, where he and our fathers died.
16 တတသ္တေ ၑိခိမံ နီတာ ယတ် ၑ္မၑာနမ် ဣဗြာဟီမ် မုဒြာဒတွာ ၑိခိမး ပိတု ရှမောရး ပုတြေဘျး ကြီတဝါန် တတ္ၑ္မၑာနေ သ္ထာပယာဉ္စကြိရေ၊
Their bones were carried back to Shechem and placed in the tomb that Abraham had bought from the sons of Hamor at Shechem for a price he paid in silver.
17 တတး ပရမ် ဤၑွရ ဣဗြာဟီမး သန္နိဓော် ၑပထံ ကၖတွာ ယာံ ပြတိဇ္ဉာံ ကၖတဝါန် တသျား ပြတိဇ္ဉာယား ဖလနသမယေ နိကဋေ သတိ ဣသြာယေလ္လောကာ သိမရဒေၑေ ဝရ္ဒ္ဓမာနာ ဗဟုသံချာ အဘဝန်၊
As the time drew near for God to fulfill His promise to Abraham, our people in Egypt increased greatly in number.
18 ၑေၐေ ယူၐဖံ ယော န ပရိစိနောတိ တာဒၖၑ ဧကော နရပတိရုပသ္ထာယ
Then another king, who knew nothing of Joseph, arose over Egypt.
19 အသ္မာကံ ဇ္ဉာတိဘိး သာရ္ဒ္ဓံ ဓူရ္တ္တတာံ ဝိဓာယ ပူရွွပုရုၐာန် ပြတိ ကုဝျဝဟရဏပူရွွကံ တေၐာံ ဝံၑနာၑနာယ တေၐာံ နဝဇာတာန် ၑိၑူန် ဗဟိ ရ္နိရက္ၐေပယတ်၊
He exploited our people and oppressed our fathers, forcing them to abandon their infants so they would die.
20 ဧတသ္မိန် သမယေ မူသာ ဇဇ္ဉေ, သ တု ပရမသုန္ဒရော'ဘဝတ် တထာ ပိတၖဂၖဟေ မာသတြယပရျျန္တံ ပါလိတော'ဘဝတ်၊
At that time Moses was born, and he was beautiful in the sight of God. For three months he was nurtured in his father’s house.
21 ကိန္တု တသ္မိန် ဗဟိရ္နိက္ၐိပ္တေ သတိ ဖိရော်ဏရာဇသျ ကနျာ တမ် ဥတ္တောလျ နီတွာ ဒတ္တကပုတြံ ကၖတွာ ပါလိတဝတီ၊
When he was set outside, Pharaoh’s daughter took him and brought him up as her own son.
22 တသ္မာတ် သ မူသာ မိသရဒေၑီယာယား သရွွဝိဒျာယား ပါရဒၖၐွာ သန် ဝါကျေ ကြိယာယာဉ္စ ၑက္တိမာန် အဘဝတ်၊
So Moses was educated in all the wisdom of the Egyptians and was powerful in speech and action.
23 သ သမ္ပူရ္ဏစတွာရိံၑဒွတ္သရဝယသ္ကော ဘူတွာ ဣသြာယေလီယဝံၑနိဇဘြာတၖန် သာက္ၐာတ် ကရ္တုံ မတိံ စကြေ၊
When Moses was forty years old, he decided to visit his brothers, the children of Israel.
24 တေၐာံ ဇနမေကံ ဟိံသိတံ ဒၖၐ္ဋွာ တသျ သပက္ၐး သန် ဟိံသိတဇနမ် ဥပကၖတျ မိသရီယဇနံ ဇဃာန၊
And when he saw one of them being mistreated, Moses went to his defense and avenged him by striking down the Egyptian who was oppressing him.
25 တသျ ဟသ္တေနေၑွရသ္တာန် ဥဒ္ဓရိၐျတိ တသျ ဘြာတၖဂဏ ဣတိ ဇ္ဉာသျတိ သ ဣတျနုမာနံ စကာရ, ကိန္တု တေ န ဗုဗုဓိရေ၊
He assumed his brothers would understand that God was using him to deliver them, but they did not.
26 တတ္ပရေ 'ဟနိ တေၐာမ် ဥဘယော ရ္ဇနယော ရွာက္ကလဟ ဥပသ္ထိတေ သတိ မူသား သမီပံ ဂတွာ တယော ရ္မေလနံ ကရ္တ္တုံ မတိံ ကၖတွာ ကထယာမာသ, ဟေ မဟာၑယော် ယုဝါံ ဘြာတရော် ပရသ္ပရမ် အနျာယံ ကုတး ကုရုထး?
The next day he came upon two Israelites who were fighting, and he tried to reconcile them, saying, ‘Men, you are brothers. Why are you mistreating each other?’
27 တတး သမီပဝါသိနံ ပြတိ ယော ဇနော'နျာယံ စကာရ သ တံ ဒူရီကၖတျ ကထယာမာသ, အသ္မာကမုပရိ ၑာသ္တၖတွဝိစာရယိတၖတွပဒယေား ကသ္တွာံ နိယုက္တဝါန်?
But the man who was abusing his neighbor pushed Moses aside and said, ‘Who made you ruler and judge over us?
28 ဟျော ယထာ မိသရီယံ ဟတဝါန် တထာ ကိံ မာမပိ ဟနိၐျသိ?
Do you want to kill me as you killed the Egyptian yesterday?’
29 တဒါ မူသာ ဧတာဒၖၑီံ ကထာံ ၑြုတွာ ပလာယနံ စကြေ, တတော မိဒိယနဒေၑံ ဂတွာ ပြဝါသီ သန် တသ္ထော်, တတသ္တတြ ဒွေါ် ပုတြော် ဇဇ္ဉာတေ၊
At this remark, Moses fled to the land of Midian, where he lived as a foreigner and had two sons.
30 အနန္တရံ စတွာရိံၑဒွတ္သရေၐု ဂတေၐု သီနယပရွွတသျ ပြာန္တရေ ပြဇွလိတသ္တမ္ဗသျ ဝဟ္နိၑိခါယာံ ပရမေၑွရဒူတသ္တသ္မဲ ဒရ္ၑနံ ဒဒေါ်၊
After forty years had passed, an angel appeared to Moses in the flames of a burning bush in the desert near Mount Sinai.
31 မူသာသ္တသ္မိန် ဒရ္ၑနေ ဝိသ္မယံ မတွာ ဝိၑေၐံ ဇ္ဉာတုံ နိကဋံ ဂစ္ဆတိ,
When Moses saw it, he marveled at the sight. As he approached to look more closely, the voice of the Lord came to him:
32 ဧတသ္မိန် သမယေ, အဟံ တဝ ပူရွွပုရုၐာဏာမ် ဤၑွရော'ရ္ထာဒ် ဣဗြာဟီမ ဤၑွရ ဣသှာက ဤၑွရော ယာကူဗ ဤၑွရၑ္စ, မူသာမုဒ္ဒိၑျ ပရမေၑွရသျဲတာဒၖၑီ ဝိဟာယသီယာ ဝါဏီ ဗဘူဝ, တတး သ ကမ္ပာနွိတး သန် ပုန ရ္နိရီက္ၐိတုံ ပြဂလ္ဘော န ဗဘူဝ၊
‘I am the God of your fathers, the God of Abraham, Isaac, and Jacob.’ Moses trembled with fear and did not dare to look.
33 ပရမေၑွရသ္တံ ဇဂါဒ, တဝ ပါဒယေား ပါဒုကေ မောစယ ယတြ တိၐ္ဌသိ သာ ပဝိတြဘူမိး၊
Then the Lord said to him, ‘Take off your sandals, for the place where you are standing is holy ground.
34 အဟံ မိသရဒေၑသ္ထာနာံ နိဇလောကာနာံ ဒုရ္ဒ္ဒၑာံ နိတာန္တမ် အပၑျံ, တေၐာံ ကာတရျျောက္တိဉ္စ ၑြုတဝါန် တသ္မာတ် တာန် ဥဒ္ဓရ္တ္တုမ် အဝရုဟျာဂမမ်; ဣဒါနီမ် အာဂစ္ဆ မိသရဒေၑံ တွာံ ပြေၐယာမိ၊
I have indeed seen the oppression of My people in Egypt. I have heard their groaning and have come down to deliver them. Now come, I will send you back to Egypt.’
35 ကသ္တွာံ ၑာသ္တၖတွဝိစာရယိတၖတွပဒယော ရ္နိယုက္တဝါန်, ဣတိ ဝါကျမုက္တွာ တဲ ရျော မူသာ အဝဇ္ဉာတသ္တမေဝ ဤၑွရး သ္တမ္ဗမဓျေ ဒရ္ၑနဒါတြာ တေန ဒူတေန ၑာသ္တာရံ မုက္တိဒါတာရဉ္စ ကၖတွာ ပြေၐယာမာသ၊
This Moses, whom they had rejected with the words, ‘Who made you ruler and judge?’ is the one whom God sent to be their ruler and redeemer through the angel who appeared to him in the bush.
36 သ စ မိသရဒေၑေ သူဖ္နာမ္နိ သမုဒြေ စ ပၑ္စာတ် စတွာရိံၑဒွတ္သရာန် ယာဝတ် မဟာပြာန္တရေ နာနာပြကာရာဏျဒ္ဘုတာနိ ကရ္မ္မာဏိ လက္ၐဏာနိ စ ဒရ္ၑယိတွာ တာန် ဗဟိး ကၖတွာ သမာနိနာယ၊
He led them out and performed wonders and signs in the land of Egypt, at the Red Sea, and for forty years in the wilderness.
37 ပြဘုး ပရမေၑွရော ယုၐ္မာကံ ဘြာတၖဂဏသျ မဓျေ မာဒၖၑမ် ဧကံ ဘဝိၐျဒွက္တာရမ် ဥတ္ပာဒယိၐျတိ တသျ ကထာယာံ ယူယံ မနော နိဓာသျထ, ယော ဇန ဣသြာယေလး သန္တာနေဘျ ဧနာံ ကထာံ ကထယာမာသ သ ဧၐ မူသား၊
This is the same Moses who told the Israelites, ‘God will raise up for you a prophet like me from among your brothers.’
38 မဟာပြာန္တရသ္ထမဏ္ဍလီမဓျေ'ပိ သ ဧဝ သီနယပရွွတောပရိ တေန သာရ္ဒ္ဓံ သံလာပိနော ဒူတသျ စာသ္မတ္ပိတၖဂဏသျ မဓျသ္ထး သန် အသ္မဘျံ ဒါတဝျနိ ဇီဝနဒါယကာနိ ဝါကျာနိ လေဘေ၊
He was in the assembly in the wilderness with the angel who spoke to him on Mount Sinai, and with our fathers. And he received living words to pass on to us.
39 အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာသ္တမ် အမာနျံ ကတွာ သွေဘျော ဒူရီကၖတျ မိသရဒေၑံ ပရာဝၖတျ ဂန္တုံ မနောဘိရဘိလၐျ ဟာရောဏံ ဇဂဒုး,
But our fathers refused to obey him. Instead, they rejected him and in their hearts turned back to Egypt.
40 အသ္မာကမ် အဂြေ'ဂြေ ဂန္တုမ် အသ္မဒရ္ထံ ဒေဝဂဏံ နိရ္မ္မာဟိ ယတော ယော မူသာ အသ္မာန် မိသရဒေၑာဒ် ဗဟိး ကၖတွာနီတဝါန် တသျ ကိံ ဇာတံ တဒသ္မာဘိ ရ္န ဇ္ဉာယတေ၊
They said to Aaron, ‘Make us gods who will go before us! As for this Moses who led us out of the land of Egypt, we do not know what has happened to him.’
41 တသ္မိန် သမယေ တေ ဂေါဝတ္သာကၖတိံ ပြတိမာံ နိရ္မ္မာယ တာမုဒ္ဒိၑျ နဲဝေဒျမုတ္မၖဇျ သွဟသ္တကၖတဝသ္တုနာ အာနန္ဒိတဝန္တး၊
At that time they made a calf and offered a sacrifice to the idol, rejoicing in the works of their hands.
42 တသ္မာဒ် ဤၑွရသ္တေၐာံ ပြတိ ဝိမုခး သန် အာကာၑသ္ထံ ဇျောတိရ္ဂဏံ ပူဇယိတုံ တေဘျော'နုမတိံ ဒဒေါ်, ယာဒၖၑံ ဘဝိၐျဒွါဒိနာံ ဂြန္ထေၐု လိခိတမာသ္တေ, ယထာ, ဣသြာယေလီယဝံၑာ ရေ စတွာရိံၑတ္သမာန် ပုရာ၊ မဟတိ ပြာန္တရေ သံသ္ထာ ယူယန္တု ယာနိ စ၊ ဗလိဟောမာဒိကရ္မ္မာဏိ ကၖတဝန္တသ္တု တာနိ ကိံ၊ မာံ သမုဒ္ဒိၑျ ယုၐ္မာဘိး ပြကၖတာနီတိ နဲဝ စ၊
But God turned away from them and gave them over to the worship of the host of heaven, as it is written in the book of the prophets: ‘Did you bring Me sacrifices and offerings forty years in the wilderness, O house of Israel?
43 ကိန္တု ဝေါ မောလကာချသျ ဒေဝသျ ဒူၐျမေဝ စ၊ ယုၐ္မာကံ ရိမ္ဖနာချာယာ ဒေဝတာယာၑ္စ တာရကာ၊ ဧတယောရုဘယော ရ္မူရ္တီ ယုၐ္မာဘိး ပရိပူဇိတေ၊ အတော ယုၐ္မာံသ္တု ဗာဗေလး ပါရံ နေၐျာမိ နိၑ္စိတံ၊
You have taken along the tabernacle of Molech and the star of your god Rephan, the idols you made to worship. Therefore I will send you into exile beyond Babylon.’
44 အပရဉ္စ ယန္နိဒရ္ၑနမ် အပၑျသ္တဒနုသာရေဏ ဒူၐျံ နိရ္မ္မာဟိ ယသ္မိန် ဤၑွရော မူသာမ် ဧတဒွါကျံ ဗဘာၐေ တတ် တသျ နိရူပိတံ သာက္ၐျသွရူပံ ဒူၐျမ် အသ္မာကံ ပူရွွပုရုၐဲး သဟ ပြာန္တရေ တသ္ထော်၊
Our fathers had the tabernacle of the Testimony with them in the wilderness. It was constructed exactly as God had directed Moses, according to the pattern he had seen.
45 ပၑ္စာတ် ယိဟောၑူယေန သဟိတဲသ္တေၐာံ ဝံၑဇာတဲရသ္မတ္ပူရွွပုရုၐဲး သွေၐာံ သမ္မုခါဒ် ဤၑွရေဏ ဒူရီကၖတာနာမ် အနျဒေၑီယာနာံ ဒေၑာဓိကၖတိကာလေ သမာနီတံ တဒ် ဒူၐျံ ဒါယူဒေါဓိကာရံ ယာဝတ် တတြ သ္ထာန အာသီတ်၊
And our fathers who received it brought it in with Joshua when they dispossessed the nations God drove out before them. It remained until the time of David,
46 သ ဒါယူဒ် ပရမေၑွရသျာနုဂြဟံ ပြာပျ ယာကူဗ် ဤၑွရာရ္ထမ် ဧကံ ဒူၐျံ နိရ္မ္မာတုံ ဝဝါဉ္ဆ;
who found favor in the sight of God and asked to provide a dwelling place for the God of Jacob.
47 ကိန္တု သုလေမာန် တဒရ္ထံ မန္ဒိရမ် ဧကံ နိရ္မ္မိတဝါန်၊
But it was Solomon who built the house for Him.
48 တထာပိ ယး သရွွောပရိသ္ထး သ ကသ္မိံၑ္စိဒ် ဟသ္တကၖတေ မန္ဒိရေ နိဝသတီတိ နဟိ, ဘဝိၐျဒွါဒီ ကထာမေတာံ ကထယတိ, ယထာ,
However, the Most High does not dwell in houses made by human hands. As the prophet says:
49 ပရေၑော ဝဒတိ သွရ္ဂော ရာဇသိံဟာသနံ မမ၊ မဒီယံ ပါဒပီဌဉ္စ ပၖထိဝီ ဘဝတိ ဓြုဝံ၊ တရှိ ယူယံ ကၖတေ မေ ကိံ ပြနိရ္မ္မာသျထ မန္ဒိရံ၊ ဝိၑြာမာယ မဒီယံ ဝါ သ္ထာနံ ကိံ ဝိဒျတေ တွိဟ၊
‘Heaven is My throne and the earth is My footstool. What kind of house will you build for Me, says the Lord, or where will My place of repose be?
50 သရွွာဏျေတာနိ ဝသ္တူနိ ကိံ မေ ဟသ္တကၖတာနိ န။
Has not My hand made all these things?’
51 ဟေ အနာဇ္ဉာဂြာဟကာ အန္တးကရဏေ ၑြဝဏေ စာပဝိတြလောကား ယူယမ် အနဝရတံ ပဝိတြသျာတ္မနး ပြာတိကူလျမ် အာစရထ, ယုၐ္မာကံ ပူရွွပုရုၐာ ယာဒၖၑာ ယူယမပိ တာဒၖၑား၊
You stiff-necked people with uncircumcised hearts and ears! You always resist the Holy Spirit, just as your fathers did.
52 ယုၐ္မာကံ ပူရွွပုရုၐား ကံ ဘဝိၐျဒွါဒိနံ နာတာဍယန်? ယေ တသျ ဓာရ္မ္မိကသျ ဇနသျာဂမနကထာံ ကထိတဝန္တသ္တာန် အဃ္နန် ယူယမ် အဓူနာ ဝိၑွာသဃာတိနော ဘူတွာ တံ ဓာရ္မ္မိကံ ဇနမ် အဟတ၊
Which of the prophets did your fathers fail to persecute? They even killed those who foretold the coming of the Righteous One. And now you are His betrayers and murderers—
53 ယူယံ သွရ္ဂီယဒူတဂဏေန ဝျဝသ္ထာံ ပြာပျာပိ တာံ နာစရထ၊
you who received the law ordained by angels, yet have not kept it.”
54 ဣမာံ ကထာံ ၑြုတွာ တေ မနးသု ဗိဒ္ဓါး သန္တသ္တံ ပြတိ ဒန္တဃရ္ၐဏမ် အကုရွွန်၊
On hearing this, the members of the Sanhedrin were enraged, and they gnashed their teeth at him.
55 ကိန္တု သ္တိဖာနး ပဝိတြေဏာတ္မနာ ပူရ္ဏော ဘူတွာ ဂဂဏံ ပြတိ သ္ထိရဒၖၐ္ဋိံ ကၖတွာ ဤၑွရသျ ဒက္ၐိဏေ ဒဏ္ဍာယမာနံ ယီၑုဉ္စ ဝိလောကျ ကထိတဝါန်;
But Stephen, full of the Holy Spirit, looked intently into heaven and saw the glory of God and Jesus standing at the right hand of God.
56 ပၑျ, မေဃဒွါရံ မုက္တမ် ဤၑွရသျ ဒက္ၐိဏေ သ္ထိတံ မာနဝသုတဉ္စ ပၑျာမိ၊
“Look,” he said, “I see heaven open and the Son of Man standing at the right hand of God.”
57 တဒါ တေ ပြောစ္စဲး ၑဗ္ဒံ ကၖတွာ ကရ္ဏေၐွင်္ဂုလီ ရ္နိဓာယ ဧကစိတ္တီဘူယ တမ် အာကြမန်၊
At this they covered their ears, cried out in a loud voice, and rushed together at him.
58 ပၑ္စာတ် တံ နဂရာဒ် ဗဟိး ကၖတွာ ပြသ္တရဲရာဃ္နန် သာက္ၐိဏော လာကား ၑော်လနာမ္နော ယူနၑ္စရဏသန္နိဓော် နိဇဝသ္တြာဏိ သ္ထာပိတဝန္တး၊
They dragged him out of the city and began to stone him. Meanwhile the witnesses laid their garments at the feet of a young man named Saul.
59 အနန္တရံ ဟေ ပြဘော ယီၑေ မဒီယမာတ္မာနံ ဂၖဟာဏ သ္တိဖာနသျေတိ ပြာရ္ထနဝါကျဝဒနသမယေ တေ တံ ပြသ္တရဲရာဃ္နန်၊
While they were stoning him, Stephen appealed, “Lord Jesus, receive my spirit.”
60 တသ္မာတ် သ ဇာနုနီ ပါတယိတွာ ပြောစ္စဲး ၑဗ္ဒံ ကၖတွာ, ဟေ ပြဘေ ပါပမေတဒ် ဧတေၐု မာ သ္ထာပယ, ဣတျုက္တွာ မဟာနိဒြာံ ပြာပ္နောတ်၊
Falling on his knees, he cried out in a loud voice, “Lord, do not hold this sin against them.” And when he had said this, he fell asleep.
