پس تصمیم گرفتم که نزدتان نیایم تا باز سبب رنجش و اندوه شما نشوم. |
زیرا اگر من سبب اندوه شما گردم، دیگر چه کسی باقی میمانَد که مرا شاد سازد، جز همان کسانی که موجب غم آنان شدهام؟ |
به همین دلیل، آن مطالب را در آخرین نامهام نوشتم تا وقتی آمدم، آنانی که باید مرا شاد کنند، باعث غم و اندوه من نگردند. زیرا اطمینان دارم که شادی من شادی همۀ شماست. |
در واقع نوشتن آن نامه برایم بسیار دشوار بود، چون بینهایت اندوهگین و محزون بودم. راستش را بخواهید، به هنگام نوشتن، گریه میکردم. نمیخواستم با آن نامه شما را ناراحت کنم، اما میبایست به شما نشان میدادم که چقدر دوستتان دارم و به شما علاقهمندم. |
بدانید آن کسی که باعث تمام این ناراحتیها شد و در نامهام به او اشاره کردم، نه فقط مرا رنجاند، بلکه بیشتر سبب رنجش شما شد یا لااقل برخی از شما. اما نمیخواهم بیش از اندازه نسبت به او سختگیر باشم، |
چون آن شخص در اثر رفتاری که بیشتر شما نسبت به او نشان دادهاید، به اندازهٔ کافی تنبیه شده است. |
اکنون باید او را ببخشید و تسلی دهید، و گرنه ممکن است فشار یأس و اندوه، او را از پای درآورد. |
پس خواهش میکنم به او نشان دهید که دوستش دارید. |
من آن نامه را نوشتم تا شما را امتحان کنم و ببینم که تا چه حد از من اطاعت میکنید. |
وقتی شما کسی را ببخشید، من نیز او را میبخشم. و اگر من کسی را ببخشم، با اجازهٔ مسیح و به خاطر شما میبخشم، البته اگر فکر میکنید که بخشیدن من واقعاً لازم است. |
دلیل دیگری که سبب میشود این شخص را ببخشیم، این است که نباید بگذاریم شیطان از این فرصت بهرهبرداری کند، چون ما از حیلههای او آگاهیم. |
از این سخن بگذریم. من در ضمن سفر، به شهر تروآس رسیدم و خداوند فرصتهای بسیار خوبی فراهم آورد تا پیام انجیل مسیح را به مردم اعلام کنم. |
اما برادرمان تیتوس را آنجا پیدا نکردم و برای او بسیار نگران شدم. پس، با اهالی آنجا خداحافظی کردم و به ایالت مقدونیه رفتم، تا شاید تیتوس را در آنجا پیدا کنم. |
اما خدا را شکر که همواره ما را در پیروزی مسیح سهیم میسازد، و هر جا میرویم، ما را به کار میبرد تا مسیح را به مردم معرفی کنیم، و پیام انجیل را همچون عطری خوشبو در همه جا برافشانیم. |
و از آنجا که مسیح در زندگی ما حضور دارد، ما برای خدا عطری خوشبو هستیم، عطری که بوی آن به مشام همه میرسد، چه گناهکاران و چه نجات یافتگان. |
برای آنانی که در راه گناه گام برمیدارند و به سوی هلاکت میروند، ما بوی هراسانگیز محکومیت و میدهیم، اما برای آنانی که در راه نجات گام برمیدارند، عطری هستیم که به همه چیز طراوت و حیات تازه میبخشد. اما چه کسی قابلیت و توانایی آن را دارد که به این صورت، انجیل را موعظه کند؟ |
ما مانند بسیاری نیستیم که با کلام خدا تجارت میکنند و تنها هدفشان این است که از این راه درآمد خوبی داشته باشند، بلکه از سوی خدا فرستاده شدهایم، تا با قدرت مسیح و با قلبی پاک و زیر نظر خود خدا سخن گوییم. |