< মথিঃ 22 >

1 অনন্তরং যীশুঃ পুনরপি দৃষ্টান্তেন তান্ অৱাদীৎ,
Et respondens Iesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens:
2 স্ৱর্গীযরাজ্যম্ এতাদৃশস্য নৃপতেঃ সমং, যো নিজ পুত্রং ৱিৱাহযন্ সর্ৱ্ৱান্ নিমন্ত্রিতান্ আনেতুং দাসেযান্ প্রহিতৱান্,
Simile factum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
3 কিন্তু তে সমাগন্তুং নেষ্টৱন্তঃ|
Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
4 ততো রাজা পুনরপি দাসানন্যান্ ইত্যুক্ত্ৱা প্রেষযামাস, নিমন্ত্রিতান্ ৱদত, পশ্যত, মম ভেজ্যমাসাদিতমাস্তে, নিজৱ্টষাদিপুষ্টজন্তূন্ মারযিৎৱা সর্ৱ্ৱং খাদ্যদ্রৱ্যমাসাদিতৱান্, যূযং ৱিৱাহমাগচ্ছত|
Iterum misit alios servos, dicens: Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri mei, et altilia occisa sunt, et omnia parata: venite ad nuptias.
5 তথপি তে তুচ্ছীকৃত্য কেচিৎ নিজক্ষেত্রং কেচিদ্ ৱাণিজ্যং প্রতি স্ৱস্ৱমার্গেণ চলিতৱন্তঃ|
Illi autem neglexerunt: et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam:
6 অন্যে লোকাস্তস্য দাসেযান্ ধৃৎৱা দৌরাত্ম্যং ৱ্যৱহৃত্য তানৱধিষুঃ|
reliqui vero tenuerunt servos eius, et contumeliis affectos occiderunt.
7 অনন্তরং স নৃপতিস্তাং ৱার্ত্তাং শ্রুৎৱা ক্রুধ্যন্ সৈন্যানি প্রহিত্য তান্ ঘাতকান্ হৎৱা তেষাং নগরং দাহযামাস|
Rex autem cum audisset, iratus est: et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.
8 ততঃ স নিজদাসেযান্ বভাষে, ৱিৱাহীযং ভোজ্যমাসাদিতমাস্তে, কিন্তু নিমন্ত্রিতা জনা অযোগ্যাঃ|
Tunc ait servis suis: Nuptiae quidem paratae sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni.
9 তস্মাদ্ যূযং রাজমার্গং গৎৱা যাৱতো মনুজান্ পশ্যত, তাৱতএৱ ৱিৱাহীযভোজ্যায নিমন্ত্রযত|
ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.
10 ১০ তদা তে দাসেযা রাজমার্গং গৎৱা ভদ্রান্ অভদ্রান্ ৱা যাৱতো জনান্ দদৃশুঃ, তাৱতএৱ সংগৃহ্যানযন্; ততোঽভ্যাগতমনুজৈ র্ৱিৱাহগৃহম্ অপূর্য্যত|
Et egressi servi eius in vias, congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos: et impletae sunt nuptiae discumbentium.
11 ১১ তদানীং স রাজা সর্ৱ্ৱানভ্যাগতান্ দ্রষ্টুম্ অভ্যন্তরমাগতৱান্; তদা তত্র ৱিৱাহীযৱসনহীনমেকং জনং ৱীক্ষ্য তং জগাদ্,
Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.
12 ১২ হে মিত্র, ৎৱং ৱিৱাহীযৱসনং ৱিনা কথমত্র প্রৱিষ্টৱান্? তেন স নিরুত্তরো বভূৱ|
Et ait illi: Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem? At ille obmutuit.
13 ১৩ তদা রাজা নিজানুচরান্ অৱদৎ, এতস্য করচরণান্ বদ্ধা যত্র রোদনং দন্তৈর্দন্তঘর্ষণঞ্চ ভৱতি, তত্র ৱহির্ভূততমিস্রে তং নিক্ষিপত|
Tunc dicit rex ministris: Ligatis manibus, et pedibus eius, mittite eum in tenebras exteriores: ibi erit fletus, et stridor dentium.
14 ১৪ ইত্থং বহৱ আহূতা অল্পে মনোভিমতাঃ|
Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
15 ১৫ অনন্তরং ফিরূশিনঃ প্রগত্য যথা সংলাপেন তম্ উন্মাথে পাতযেযুস্তথা মন্ত্রযিৎৱা
Tunc abeuntes Pharisaei, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.
16 ১৬ হেরোদীযমনুজৈঃ সাকং নিজশিষ্যগণেন তং প্রতি কথযামাসুঃ, হে গুরো, ভৱান্ সত্যঃ সত্যমীশ্ৱরীযমার্গমুপদিশতি, কমপি মানুষং নানুরুধ্যতে, কমপি নাপেক্ষতে চ, তদ্ ৱযং জানীমঃ|
Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes: Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo: non enim respicis personam hominum:
17 ১৭ অতঃ কৈসরভূপায করোঽস্মাকং দাতৱ্যো ন ৱা? অত্র ভৱতা কিং বুধ্যতে? তদ্ অস্মান্ ৱদতু|
dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Caesari, an non?
18 ১৮ ততো যীশুস্তেষাং খলতাং ৱিজ্ঞায কথিতৱান্, রে কপটিনঃ যুযং কুতো মাং পরিক্ষধ্ৱে?
Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: Quid me tentatis hypocritae?
19 ১৯ তৎকরদানস্য মুদ্রাং মাং দর্শযত| তদানীং তৈস্তস্য সমীপং মুদ্রাচতুর্থভাগ আনীতে
ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.
20 ২০ স তান্ পপ্রচ্ছ, অত্র কস্যেযং মূর্ত্তি র্নাম চাস্তে? তে জগদুঃ, কৈসরভূপস্য|
Et ait illis Iesus: Cuius est imago haec, et superscriptio?
21 ২১ ততঃ স উক্তৱান, কৈসরস্য যৎ তৎ কৈসরায দত্ত, ঈশ্ৱরস্য যৎ তদ্ ঈশ্ৱরায দত্ত|
Dicunt ei: Caesaris. Tunc ait illis: Reddite ergo quae sunt Caesaris, Caesari: et quae sunt Dei, Deo.
22 ২২ ইতি ৱাক্যং নিশম্য তে ৱিস্মযং ৱিজ্ঞায তং ৱিহায চলিতৱন্তঃ|
Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
23 ২৩ তস্মিন্নহনি সিদূকিনোঽর্থাৎ শ্মশানাৎ নোত্থাস্যন্তীতি ৱাক্যং যে ৱদন্তি, তে যীশেরন্তিকম্ আগত্য পপ্রচ্ছুঃ,
In illo die accesserunt ad eum Sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem: et interrogaverunt eum,
24 ২৪ হে গুরো, কশ্চিন্মনুজশ্চেৎ নিঃসন্তানঃ সন্ প্রাণান্ ত্যজতি, তর্হি তস্য ভ্রাতা তস্য জাযাং ৱ্যুহ্য ভ্রাতুঃ সন্তানম্ উৎপাদযিষ্যতীতি মূসা আদিষ্টৱান্|
dicentes: Magister, Moyses dixit: Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater eius uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.
25 ২৫ কিন্ত্ৱস্মাকমত্র কেঽপি জনাঃ সপ্তসহোদরা আসন্, তেষাং জ্যেষ্ঠ একাং কন্যাং ৱ্যৱহাৎ, অপরং প্রাণত্যাগকালে স্ৱযং নিঃসন্তানঃ সন্ তাং স্ত্রিযং স্ৱভ্রাতরি সমর্পিতৱান্,
Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta, defunctus est: et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.
26 ২৬ ততো দ্ৱিতীযাদিসপ্তমান্তাশ্চ তথৈৱ চক্রুঃ|
Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.
27 ২৭ শেষে সাপী নারী মমার|
Novissime autem omnium et mulier defuncta est.
28 ২৮ মৃতানাম্ উত্থানসমযে তেষাং সপ্তানাং মধ্যে সা নারী কস্য ভার্য্যা ভৱিষ্যতি? যস্মাৎ সর্ৱ্ৱএৱ তাং ৱ্যৱহন্|
In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? omnes enim habuerunt eam.
29 ২৯ ততো যীশুঃ প্রত্যৱাদীৎ, যূযং ধর্ম্মপুস্তকম্ ঈশ্ৱরীযাং শক্তিঞ্চ ন ৱিজ্ঞায ভ্রান্তিমন্তঃ|
Respondens autem Iesus, ait illis: Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.
30 ৩০ উত্থানপ্রাপ্তা লোকা ন ৱিৱহন্তি, ন চ ৱাচা দীযন্তে, কিন্ত্ৱীশ্ৱরস্য স্ৱর্গস্থদূতানাং সদৃশা ভৱন্তি|
In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur: sed erunt sicut angeli Dei in caelo.
31 ৩১ অপরং মৃতানামুত্থানমধি যুষ্মান্ প্রতীযমীশ্ৱরোক্তিঃ,
De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis:
32 ৩২ "অহমিব্রাহীম ঈশ্ৱর ইস্হাক ঈশ্ৱরো যাকূব ঈশ্ৱর" ইতি কিং যুষ্মাভি র্নাপাঠি? কিন্ত্ৱীশ্ৱরো জীৱতাম্ ঈশ্ৱর: , স মৃতানামীশ্ৱরো নহি|
Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Iacob? Non est Deus mortuorum, sed viventium.
33 ৩৩ ইতি শ্রুৎৱা সর্ৱ্ৱে লোকাস্তস্যোপদেশাদ্ ৱিস্মযং গতাঃ|
Et audientes turbae, mirabantur in doctrina eius.
34 ৩৪ অনন্তরং সিদূকিনাম্ নিরুত্তরৎৱৱার্তাং নিশম্য ফিরূশিন একত্র মিলিতৱন্তঃ,
Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset Sadducaeis, convenerunt in unum:
35 ৩৫ তেষামেকো ৱ্যৱস্থাপকো যীশুং পরীক্ষিতুং পপচ্ছ,
et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum:
36 ৩৬ হে গুরো ৱ্যৱস্থাশাস্ত্রমধ্যে কাজ্ঞা শ্রেষ্ঠা?
Magister, quod est mandatum magnum in lege?
37 ৩৭ ততো যীশুরুৱাচ, ৎৱং সর্ৱ্ৱান্তঃকরণৈঃ সর্ৱ্ৱপ্রাণৈঃ সর্ৱ্ৱচিত্তৈশ্চ সাকং প্রভৌ পরমেশ্ৱরে প্রীযস্ৱ,
Ait illi Iesus: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.
38 ৩৮ এষা প্রথমমহাজ্ঞা| তস্যাঃ সদৃশী দ্ৱিতীযাজ্ঞৈষা,
Hoc est maximum, et primum mandatum.
39 ৩৯ তৱ সমীপৱাসিনি স্ৱাত্মনীৱ প্রেম কুরু|
Secundum autem simile est huic: Diliges proximum tuum, sicut teipsum.
40 ৪০ অনযো র্দ্ৱযোরাজ্ঞযোঃ কৃৎস্নৱ্যৱস্থাযা ভৱিষ্যদ্ৱক্তৃগ্রন্থস্য চ ভারস্তিষ্ঠতি|
In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetae.
41 ৪১ অনন্তরং ফিরূশিনাম্ একত্র স্থিতিকালে যীশুস্তান্ পপ্রচ্ছ,
Congregatis autem Pharisaeis, interrogavit eos Iesus,
42 ৪২ খ্রীষ্টমধি যুষ্মাকং কীদৃগ্বোধো জাযতে? স কস্য সন্তানঃ? ততস্তে প্রত্যৱদন্, দাযূদঃ সন্তানঃ|
dicens: Quid vobis videtur de Christo? cuius filius est? Dicunt ei: David.
43 ৪৩ তদা স উক্তৱান্, তর্হি দাযূদ্ কথম্ আত্মাধিষ্ঠানেন তং প্রভুং ৱদতি?
Ait illis: Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens:
44 ৪৪ যথা মম প্রভুমিদং ৱাক্যমৱদৎ পরমেশ্ৱরঃ| তৱারীন্ পাদপীঠং তে যাৱন্নহি করোম্যহং| তাৱৎ কালং মদীযে ৎৱং দক্ষপার্শ্ৱ উপাৱিশ| অতো যদি দাযূদ্ তং প্রভুং ৱদতি, র্তিহ স কথং তস্য সন্তানো ভৱতি?
Dixit Dominus Domino meo: sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum?
45 ৪৫ তদানীং তেষাং কোপি তদ্ৱাক্যস্য কিমপ্যুত্তরং দাতুং নাশক্নোৎ;
Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est?
46 ৪৬ তদ্দিনমারভ্য তং কিমপি ৱাক্যং প্রষ্টুং কস্যাপি সাহসো নাভৱৎ|
et nemo poterat ei respondere verbum: neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.

< মথিঃ 22 >