মথিঃ 2
1 ১ অনন্তরং হেরোদ্ সংজ্ঞকে রাজ্ঞি রাজ্যং শাসতি যিহূদীযদেশস্য বৈৎলেহমি নগরে যীশৌ জাতৱতি চ, কতিপযা জ্যোতির্ৱ্ৱুদঃ পূর্ৱ্ৱস্যা দিশো যিরূশালম্নগরং সমেত্য কথযমাসুঃ,
Após Jesus nascer na cidade de Belém, na Judeia, durante o reinado de Herodes, magos, vindos do Oriente, chegaram a Jerusalém.
2 ২ যো যিহূদীযানাং রাজা জাতৱান্, স কুত্রাস্তে? ৱযং পূর্ৱ্ৱস্যাং দিশি তিষ্ঠন্তস্তদীযাং তারকাম্ অপশ্যাম তস্মাৎ তং প্রণন্তুম্ অগমাম|
“Onde está o rei dos judeus que acaba de nascer?”, perguntaram. “Nós vimos a estrela dele no Oriente e viemos adorá-lo.”
Ao ouvir isso, o rei Herodes ficou muito preocupado, assim como toda a Jerusalém.
Então, Herodes reuniu todos os chefes dos sacerdotes e educadores religiosos do povo e lhes perguntou onde deveria nascer o Messias.
“Na cidade de Belém, na Judeia”, eles responderam, “pois o profeta escreveu:
6 ৬ সর্ৱ্ৱাভ্যো রাজধানীভ্যো যিহূদীযস্য নীৱৃতঃ| হে যীহূদীযদেশস্যে বৈৎলেহম্ ৎৱং ন চাৱরা| ইস্রাযেলীযলোকান্ মে যতো যঃ পালযিষ্যতি| তাদৃগেকো মহারাজস্ত্ৱন্মধ্য উদ্ভৱিষ্যতী||
‘Você, Belém, da terra da Judeia, de forma alguma é a menos importante entre as principais cidades de Judá, pois será o berço do líder que guiará o meu povo de Israel.’”
Então, Herodes chamou os magos e os encontrou secretamente, descobrindo assim o exato momento em que a estrela aparecera.
8 ৮ অপরং তান্ বৈৎলেহমং প্রহীত্য গদিতৱান্, যূযং যাত, যত্নাৎ তং শিশুম্ অন্ৱিষ্য তদুদ্দেশে প্রাপ্তে মহ্যং ৱার্ত্তাং দাস্যথ, ততো মযাপি গৎৱা স প্রণংস্যতে|
Ele os enviou para Belém e disse: “Ao chegarem lá, procurem o menino. E, ao encontrá-lo, avisem-me, para que eu também possa ir adorá-lo.”
9 ৯ তদানীং রাজ্ঞ এতাদৃশীম্ আজ্ঞাং প্রাপ্য তে প্রতস্থিরে, ততঃ পূর্ৱ্ৱর্স্যাং দিশি স্থিতৈস্তৈ র্যা তারকা দৃষ্টা সা তারকা তেষামগ্রে গৎৱা যত্র স্থানে শিশূরাস্তে, তস্য স্থানস্যোপরি স্থগিতা তস্যৌ|
Após ouvirem o rei, eles seguiram o seu caminho, e a estrela, que já tinham visto no Oriente, os guiou até parar exatamente acima do lugar em que a criança estava.
Quando viram a estrela, eles ficaram muito felizes!
11 ১১ ততো গেহমধ্য প্রৱিশ্য তস্য মাত্রা মরিযমা সাদ্ধং তং শিশুং নিরীক্ষয দণ্ডৱদ্ ভূৎৱা প্রণেমুঃ, অপরং স্ৱেষাং ঘনসম্পত্তিং মোচযিৎৱা সুৱর্ণং কুন্দুরুং গন্ধরমঞ্চ তস্মৈ দর্শনীযং দত্তৱন্তঃ|
Entraram na casa e viram o menino com a sua mãe, Maria. Eles se ajoelharam e o adoraram. Então, abriram as bolsas em que traziam seus tesouros e o presentearam com ouro, incenso e mirra.
12 ১২ পশ্চাদ্ হেরোদ্ রাজস্য সমীপং পুনরপি গন্তুং স্ৱপ্ন ঈশ্ৱরেণ নিষিদ্ধাঃ সন্তো ঽন্যেন পথা তে নিজদেশং প্রতি প্রতস্থিরে|
Alertados por um sonho para não retornarem para junto de Herodes, eles voltaram ao seu país por um caminho diferente.
13 ১৩ অনন্তরং তেষু গতৱত্মু পরমেশ্ৱরস্য দূতো যূষফে স্ৱপ্নে দর্শনং দৎৱা জগাদ, ৎৱম্ উত্থায শিশুং তন্মাতরঞ্চ গৃহীৎৱা মিসর্দেশং পলাযস্ৱ, অপরং যাৱদহং তুভ্যং ৱার্ত্তাং ন কথযিষ্যামি, তাৱৎ তত্রৈৱ নিৱস, যতো রাজা হেরোদ্ শিশুং নাশযিতুং মৃগযিষ্যতে|
Após os magos terem ido embora, um anjo do Senhor apareceu em um sonho a José e lhe disse: “Levante-se, pegue a criança e sua mãe e fujam para o Egito. Fiquem lá até que eu lhe diga, pois Herodes irá procurar a criança para matá-la.”
Então, José se levantou, pegou a criança e sua mãe e fugiu durante a noite para o Egito.
15 ১৫ গৎৱা চ হেরোদো নৃপতে র্মরণপর্য্যন্তং তত্র দেশে ন্যুৱাস, তেন মিসর্দেশাদহং পুত্রং স্ৱকীযং সমুপাহূযম্| যদেতদ্ৱচনম্ ঈশ্ৱরেণ ভৱিষ্যদ্ৱাদিনা কথিতং তৎ সফলমভূৎ|
Eles ficaram lá até à morte de Herodes. Assim se cumpriu o que o Senhor disse pelo profeta: “Eu chamei o meu filho para retornar do Egito.”
16 ১৬ অনন্তরং হেরোদ্ জ্যোতির্ৱিদ্ভিরাত্মানং প্রৱঞ্চিতং ৱিজ্ঞায ভৃশং চুকোপ; অপরং জ্যোতির্ৱ্ৱিদ্ভ্যস্তেন ৱিনিশ্চিতং যদ্ দিনং তদ্দিনাদ্ গণযিৎৱা দ্ৱিতীযৱৎসরং প্রৱিষ্টা যাৱন্তো বালকা অস্মিন্ বৈৎলেহম্নগরে তৎসীমমধ্যে চাসন্, লোকান্ প্রহিত্য তান্ সর্ৱ্ৱান্ ঘাতযামাস|
Quando Herodes percebeu que tinha sido enganado pelos magos, ficou muito zangado. Ele enviou homens para matar todos os meninos que tivessem dois anos de idade ou menos em Belém e nas regiões próximas. Ele se baseou no período de tempo em que os magos o tinham informado.
17 ১৭ অতঃ অনেকস্য ৱিলাপস্য নিনাদ: ক্রন্দনস্য চ| শোকেন কৃতশব্দশ্চ রামাযাং সংনিশম্যতে| স্ৱবালগণহেতোর্ৱৈ রাহেল্ নারী তু রোদিনী| ন মন্যতে প্রবোধন্তু যতস্তে নৈৱ মন্তি হি||
Assim se cumpriu a profecia de Jeremias:
“Ouviu-se o som de terrível choro e lamentação em Ramá; era Raquel chorando por seus filhos. Eles tinham morrido, e não havia quem a pudesse consolar.”
Após a morte de Herodes, o anjo do Senhor apareceu em um sonho para José, no Egito, e lhe disse:
20 ২০ ৎৱম্ উত্থায শিশুং তন্মাতরঞ্চ গৃহীৎৱা পুনরপীস্রাযেলো দেশং যাহী, যে জনাঃ শিশুং নাশযিতুম্ অমৃগযন্ত, তে মৃতৱন্তঃ|
“Levante-se! Pegue a criança e a sua mãe e volte para a terra de Israel, pois as pessoas que estavam tentando matar a criança morreram.”
Então, José se levantou, pegou o menino e a sua mãe e retornou para a terra de Israel.
22 ২২ কিন্তু যিহূদীযদেশে অর্খিলাযনাম রাজকুমারো নিজপিতু র্হেরোদঃ পদং প্রাপ্য রাজৎৱং করোতীতি নিশম্য তৎ স্থানং যাতুং শঙ্কিতৱান্, পশ্চাৎ স্ৱপ্ন ঈশ্ৱরাৎ প্রবোধং প্রাপ্য গালীল্দেশস্য প্রদেশৈকং প্রস্থায নাসরন্নাম নগরং গৎৱা তত্র ন্যুষিতৱান্,
Mas, após saber que Arquelau governava a Judeia no lugar de seu pai, Herodes, José ficou com medo de ir para lá. Em um sonho, José foi avisado para ir para a região da Galileia
e que deveria morar na cidade de Nazaré. Assim se cumpriu o que os profetas disseram: “Ele será chamado de Nazareno.”
