মার্কঃ 4
1 ১ অনন্তরং স সমুদ্রতটে পুনরুপদেষ্টুং প্রারেভে, ততস্তত্র বহুজনানাং সমাগমাৎ স সাগরোপরি নৌকামারুহ্য সমুপৱিষ্টঃ; সর্ৱ্ৱে লোকাঃ সমুদ্রকূলে তস্থুঃ|
Och han begynte åter undervisa vid sjön. Och där församlade sig en stor hop folk omkring honom. Därför steg han i en båt; och han satt i den ute på sjön, under det att allt folket stod på land utmed sjön.
Och han undervisade dem mycket i liknelser och sade till dem i sin undervisning:
"Hören! En såningsman gick ut för att så.
Då hände sig, när han sådde, att somt föll vid vägen, och fåglarna kommo och åto upp det.
Och somt föll på stengrund, där det icke hade mycket jord, och det kom strax upp, eftersom det icke hade djup jord;
men när solen hade gått upp, förbrändes det, och eftersom det icke hade någon rot, torkade det bort.
Och somt föll bland törnen, och törnena sköto upp och förkvävde det, så att det icke gav någon frukt.
8 ৮ তথা কিযন্তি বীজান্যুত্তমভূমৌ পতিতানি তানি সংৱৃদ্ৱ্য ফলান্যুৎপাদিতানি কিযন্তি বীজানি ত্রিংশদ্গুণানি কিযন্তি ষষ্টিগুণানি কিযন্তি শতগুণানি ফলানি ফলিতৱন্তি|
Men somt föll i god jord, och det sköt upp och växte och gav frukt och bar trettiofalt och sextiofalt och hundrafalt."
Och han tillade: "Den som har öron till att höra, han höre."
När han sedan hade dragit sig undan ifrån folket, frågade honom de tolv, och med dem de andra som följde honom, om liknelserna.
Då sade han till dem: "Åt eder är Guds rikes hemlighet given, men åt dem som stå utanför meddelas alltsammans i liknelser,
12 ১২ কিন্তু যে ৱহির্ভূতাঃ "তে পশ্যন্তঃ পশ্যন্তি কিন্তু ন জানন্তি, শৃণ্ৱন্তঃ শৃণ্ৱন্তি কিন্তু ন বুধ্যন্তে, চেত্তৈ র্মনঃসু কদাপি পরিৱর্ত্তিতেষু তেষাং পাপান্যমোচযিষ্যন্ত," অতোহেতোস্তান্ প্রতি দৃষ্টান্তৈরেৱ তানি মযা কথিতানি|
för att de 'med seende ögon skola se, och dock intet förnimma, och med hörande öron höra, och dock intet förstå, så att de icke omvända sig och undfå förlåtelse'."
13 ১৩ অথ স কথিতৱান্ যূযং কিমেতদ্ দৃষ্টান্তৱাক্যং ন বুধ্যধ্ৱে? তর্হি কথং সর্ৱ্ৱান্ দৃষ্টান্তান ভোৎস্যধ্ৱে?
Sedan sade han till dem: "Förstån I icke denna liknelse, huru skolen I då kunna fatta alla de andra liknelserna? --
Vad såningsmannen sår är ordet.
15 ১৫ তত্র যে যে লোকা ৱাক্যং শৃণ্ৱন্তি, কিন্তু শ্রুতমাত্রাৎ শৈতান্ শীঘ্রমাগত্য তেষাং মনঃসূপ্তানি তানি ৱাক্যরূপাণি বীজান্যপনযতি তএৱ উপ্তবীজমার্গপার্শ্ৱেস্ৱরূপাঃ|
Och att säden såddes vid vägen, det är sagt om dem i vilka ordet väl bliver sått, men när de hava hört det, kommer strax Satan ock tager bort ordet som såddes i dem.
16 ১৬ যে জনা ৱাক্যং শ্রুৎৱা সহসা পরমানন্দেন গৃহ্লন্তি, কিন্তু হৃদি স্থৈর্য্যাভাৱাৎ কিঞ্চিৎ কালমাত্রং তিষ্ঠন্তি তৎপশ্চাৎ তদ্ৱাক্যহেতোঃ
Sammalunda förhåller det sig med det som sås på stengrunden: det är sagt om dem, som när de få höra ordet, väl strax taga emot det med glädje,
men icke hava någon rot i sig, utan bliva beståndande allenast till en tid; när sedan bedrövelse eller förföljelse påkommer för ordets skull, då komma de strax på fall.
18 ১৮ যে জনাঃ কথাং শৃণ্ৱন্তি কিন্তু সাংসারিকী চিন্তা ধনভ্রান্তি র্ৱিষযলোভশ্চ এতে সর্ৱ্ৱে উপস্থায তাং কথাং গ্রসন্তি ততঃ মা ৱিফলা ভৱতি (aiōn g165)
Annorlunda förhåller det sig med det som sås bland törnena: det är sagt om dem som väl höra ordet,
men låta tidens omsorger och rikedomens bedrägliga lockelse, och begärelser efter andra ting, komma därin och förkväva ordet, så att det bliver utan frukt. (aiōn g165)
20 ২০ যে জনা ৱাক্যং শ্রুৎৱা গৃহ্লন্তি তেষাং কস্য ৱা ত্রিংশদ্গুণানি কস্য ৱা ষষ্টিগুণানি কস্য ৱা শতগুণানি ফলানি ভৱন্তি তএৱ উপ্তবীজোর্ৱ্ৱরভূমিস্ৱরূপাঃ|
Men att det såddes i den goda jorden, det är sagt om dem som både höra ordet och taga emot det, och som bära frukt, trettiofalt och sextiofalt och hundrafalt."
21 ২১ তদা সোঽপরমপি কথিতৱান্ কোপি জনো দীপাধারং পরিত্যজ্য দ্রোণস্যাধঃ খট্ৱাযা অধে ৱা স্থাপযিতুং দীপমানযতি কিং?
Och han sade till dem: "Icke tager man väl fram ett ljus, för att det skall sättas under skäppan eller under bänken; man gör det ju, för att det skall sättas på ljusstaken.
22 ২২ অতোহেতো র্যন্ন প্রকাশযিষ্যতে তাদৃগ্ লুক্কাযিতং কিমপি ৱস্তু নাস্তি; যদ্ ৱ্যক্তং ন ভৱিষ্যতি তাদৃশং গুপ্তং কিমপি ৱস্তু নাস্তি|
Ty intet är fördolt, utom för att det skall bliva uppenbarat; ej heller har något blivit undangömt, utom för att det skall komma i dagen.
Om någon har öron till att höra, så höre han."
24 ২৪ অপরমপি কথিতৱান্ যূযং যদ্ যদ্ ৱাক্যং শৃণুথ তত্র সাৱধানা ভৱত, যতো যূযং যেন পরিমাণেন পরিমাথ তেনৈৱ পরিমাণেন যুষ্মদর্থমপি পরিমাস্যতে; শ্রোতারো যূযং যুষ্মভ্যমধিকং দাস্যতে|
Och han sade till dem: "Akten på vad I hören. Med det mått som I mäten med skall ock mätas åt eder, och ännu mer skall bliva eder tilldelat.
25 ২৫ যস্যাশ্রযে ৱর্দ্ধতে তস্মৈ অপরমপি দাস্যতে, কিন্তু যস্যাশ্রযে ন ৱর্দ্ধতে তস্য যৎ কিঞ্চিদস্তি তদপি তস্মান্ নেষ্যতে|
Ty den som har, åt honom skall varda givet; men den som icke har, från honom skall tagas också det han har."
Och han sade: "Så är det med Guds rike, som när en man sår säd i jorden;
och han sover, och han vaknar, och nätter och dagar gå, och säden skjuter upp och växer i höjden, han vet själv icke huru.
Av sig själv bär jorden frukt, först strå och sedan ax, och omsider finnes fullbildat vete i axet.
29 ২৯ কিন্তু ফলেষু পক্কেষু শস্যচ্ছেদনকালং জ্ঞাৎৱা স তৎক্ষণং শস্যানি ছিনত্তি, অনেন তুল্যমীশ্ৱররাজ্যং|
När så frukten är mogen, låter han strax lien gå, ty skördetiden är då inne."
Och han sade: "Vad skola vi likna Guds rike vid, eller med vilken liknelse skola vi framställa det?
Det är såsom ett senapskorn, som när det lägges ned i jorden, är minst av alla frön på jorden;
32 ৩২ কিন্তু ৱপনাৎ পরম্ অঙ্কুরযিৎৱা সর্ৱ্ৱশাকাদ্ বৃহদ্ ভৱতি, তস্য বৃহত্যঃ শাখাশ্চ জাযন্তে ততস্তচ্ছাযাং পক্ষিণ আশ্রযন্তে|
men sedan det är nedlagt, skjuter det upp och bliver störst bland alla kryddväxter och får så stora grenar, att himmelens fåglar kunna bygga sina nästen i dess skugga."
I många sådana liknelser förkunnade han ordet för dem, efter deras förmåga att fatta det;
34 ৩৪ দৃষ্টান্তং ৱিনা কামপি কথাং তেভ্যো ন কথিতৱান্ পশ্চান্ নির্জনে স শিষ্যান্ সর্ৱ্ৱদৃষ্টান্তার্থং বোধিতৱান্|
och utan liknelse talade han icke till dem. Men för sina lärjungar uttydde han allt, när de voro allena.
Samma dag, om aftonen, sade han till dem: "Låt oss fara över till andra stranden."
Så läto de folket gå och togo honom med i båten, där han redan förut var; och jämväl andra båtar följde med honom.
Då kom en häftig stormvind, och vågorna slogo in i båten, så att båten redan begynte fyllas.
38 ৩৮ তদা স নৌকাচশ্চাদ্ভাগে উপধানে শিরো নিধায নিদ্রিত আসীৎ ততস্তে তং জাগরযিৎৱা জগদুঃ, হে প্রভো, অস্মাকং প্রাণা যান্তি কিমত্র ভৱতশ্চিন্তা নাস্তি?
Men han själv låg i bakstammen och sov, lutad mot huvudgärden. Då väckte de honom och sade till honom: "Mästare, frågar du icke efter att vi förgås?"
39 ৩৯ তদা স উত্থায ৱাযুং তর্জিতৱান্ সমুদ্রঞ্চোক্তৱান্ শান্তঃ সুস্থিরশ্চ ভৱ; ততো ৱাযৌ নিৱৃত্তেঽব্ধির্নিস্তরঙ্গোভূৎ|
När han så hade vaknat, näpste han vinden och sade till sjön: "Tig, var stilla." Och vinden lade sig, och det blev alldeles lugnt.
Därefter sade han till dem: "Varför rädens I? Haven I ännu ingen tro?"
41 ৪১ তস্মাত্তেঽতীৱভীতাঃ পরস্পরং ৱক্তুমারেভিরে, অহো ৱাযুঃ সিন্ধুশ্চাস্য নিদেশগ্রাহিণৌ কীদৃগযং মনুজঃ|
Och de hade blivit mycket häpna och sade till varandra: "Vem är då denne, eftersom både vinden och sjön äro honom lydiga?"
