< যোহনঃ 13 >

1 নিস্তারোৎসৱস্য কিঞ্চিৎকালাৎ পূর্ৱ্ৱং পৃথিৱ্যাঃ পিতুঃ সমীপগমনস্য সমযঃ সন্নিকর্ষোভূদ্ ইতি জ্ঞাৎৱা যীশুরাপ্রথমাদ্ যেষু জগৎপ্রৱাসিষ্ৱাত্মীযলোকেষ প্রেম করোতি স্ম তেষু শেষং যাৱৎ প্রেম কৃতৱান্|
Um dia antes da festa da Páscoa, Jesus sabia que havia chegado o momento de deixar este mundo e ir se juntar ao seu Pai. Ele amou os seus que estavam neste mundo e, agora, demonstrava o completo e verdadeiro amor que sentia por eles.
2 পিতা তস্য হস্তে সর্ৱ্ৱং সমর্পিতৱান্ স্ৱযম্ ঈশ্ৱরস্য সমীপাদ্ আগচ্ছদ্ ঈশ্ৱরস্য সমীপং যাস্যতি চ, সর্ৱ্ৱাণ্যেতানি জ্ঞাৎৱা রজন্যাং ভোজনে সম্পূর্ণে সতি,
Jesus e os discípulos estavam jantando. E o diabo já havia colocado na mente de Judas, filho de Simão Iscariotes, o pensamento de trair Jesus.
3 যদা শৈতান্ তং পরহস্তেষু সমর্পযিতুং শিমোনঃ পুত্রস্য ঈষ্কারিযোতিযস্য যিহূদা অন্তঃকরণে কুপ্রৱৃত্তিং সমার্পযৎ,
Jesus sabia que o Pai tinha colocado tudo sob o seu poder, e que ele tinha vindo de Deus e que para Deus estava voltando.
4 তদা যীশু র্ভোজনাসনাদ্ উত্থায গাত্রৱস্ত্রং মোচযিৎৱা গাত্রমার্জনৱস্ত্রং গৃহীৎৱা তেন স্ৱকটিম্ অবধ্নাৎ,
Então, Jesus ficou em pé, tirou seu manto e enrolou uma toalha em volta da cintura.
5 পশ্চাদ্ একপাত্রে জলম্ অভিষিচ্য শিষ্যাণাং পাদান্ প্রক্ষাল্য তেন কটিবদ্ধগাত্রমার্জনৱাসসা মার্ষ্টুং প্রারভত|
Ele colocou água em uma bacia e começou a lavar os pés dos discípulos, secando-os com a toalha que havia amarrado na cintura.
6 ততঃ শিমোন্পিতরস্য সমীপমাগতে স উক্তৱান্ হে প্রভো ভৱান্ কিং মম পাদৌ প্রক্ষালযিষ্যতি?
Ele se aproximou de Simão Pedro, que lhe perguntou: “O Senhor irá lavar os meus pés?”
7 যীশুরুদিতৱান্ অহং যৎ করোমি তৎ সম্প্রতি ন জানাসি কিন্তু পশ্চাজ্ জ্ঞাস্যসি|
Jesus respondeu: “Você não compreende o que estou fazendo por você agora. Mas, um dia, entenderá.”
8 ততঃ পিতরঃ কথিতৱান্ ভৱান্ কদাপি মম পাদৌ ন প্রক্ষালযিষ্যতি| যীশুরকথযদ্ যদি ৎৱাং ন প্রক্ষালযে তর্হি মযি তৱ কোপ্যংশো নাস্তি| (aiōn g165)
“Não!”, Pedro protestou. “Você nunca lavará os meus pés!” Jesus respondeu: “Se eu não fizer isso, você não será mais meu discípulo!” (aiōn g165)
9 তদা শিমোন্পিতরঃ কথিতৱান্ হে প্রভো তর্হি কেৱলপাদৌ ন, মম হস্তৌ শিরশ্চ প্রক্ষালযতু|
“Então, Senhor, lave não apenas os meus pés, mas as minhas mãos e a minha cabeça também!”, Simão Pedro exclamou.
10 ১০ ততো যীশুরৱদদ্ যো জনো ধৌতস্তস্য সর্ৱ্ৱাঙ্গপরিষ্কৃতৎৱাৎ পাদৌ ৱিনান্যাঙ্গস্য প্রক্ষালনাপেক্ষা নাস্তি| যূযং পরিষ্কৃতা ইতি সত্যং কিন্তু ন সর্ৱ্ৱে,
Jesus respondeu: “Aqueles que tomaram banho só precisam lavar os pés e, assim, estarão completamente limpos. Vocês estão limpos, mas não todos.”
11 ১১ যতো যো জনস্তং পরকরেষু সমর্পযিষ্যতি তং স জ্ঞাতৱান; অতএৱ যূযং সর্ৱ্ৱে ন পরিষ্কৃতা ইমাং কথাং কথিতৱান্|
Pois ele sabia quem era o traidor. É por isto que ele disse: “Vocês estão limpos, mas não todos.”
12 ১২ ইত্থং যীশুস্তেষাং পাদান্ প্রক্ষাল্য ৱস্ত্রং পরিধাযাসনে সমুপৱিশ্য কথিতৱান্ অহং যুষ্মান্ প্রতি কিং কর্ম্মাকার্ষং জানীথ?
Depois que Jesus lavou os pés deles, ele colocou o seu manto novamente e se sentou. Ele lhes perguntou: “Vocês compreendem o que eu fiz?
13 ১৩ যূযং মাং গুরুং প্রভুঞ্চ ৱদথ তৎ সত্যমেৱ ৱদথ যতোহং সএৱ ভৱামি|
Vocês me chamam de ‘Mestre’ e ‘Senhor’ e têm razão, pois é isto o que eu sou.
14 ১৪ যদ্যহং প্রভু র্গুরুশ্চ সন্ যুষ্মাকং পাদান্ প্রক্ষালিতৱান্ তর্হি যুষ্মাকমপি পরস্পরং পাদপ্রক্ষালনম্ উচিতম্|
Então, se eu, seu Mestre e Senhor, lavei seus pés, vocês devem lavar os pés uns dos outros.
15 ১৫ অহং যুষ্মান্ প্রতি যথা ৱ্যৱাহরং যুষ্মান্ তথা ৱ্যৱহর্ত্তুম্ একং পন্থানং দর্শিতৱান্|
Eu dei a vocês o exemplo. Assim, façam como eu fiz a vocês.
16 ১৬ অহং যুষ্মানতিযথার্থং ৱদামি, প্রভো র্দাসো ন মহান্ প্রেরকাচ্চ প্রেরিতো ন মহান্|
Eu lhes digo que isto é verdade: os empregados não são mais importantes do que o seu patrão. E aquele que foi enviado não é mais importante do que aquele que o enviou.
17 ১৭ ইমাং কথাং ৱিদিৎৱা যদি তদনুসারতঃ কর্ম্মাণি কুরুথ তর্হি যূযং ধন্যা ভৱিষ্যথ|
Agora que vocês já entendem estas coisas, serão felizes se as praticarem.
18 ১৮ সর্ৱ্ৱেষু যুষ্মাসু কথামিমাং কথযামি ইতি ন, যে মম মনোনীতাস্তানহং জানামি, কিন্তু মম ভক্ষ্যাণি যো ভুঙ্ক্তে মৎপ্রাণপ্রাতিকূল্যতঃ| উত্থাপযতি পাদস্য মূলং স এষ মানৱঃ| যদেতদ্ ধর্ম্মপুস্তকস্য ৱচনং তদনুসারেণাৱশ্যং ঘটিষ্যতে|
Eu não estou falando sobre todos vocês, pois eu conheço aqueles que foram escolhidos por mim. Mas, isto acontece para que se cumpra a Escritura: ‘Aquele que compartilha o alimento comigo virou-se contra mim.’
19 ১৯ অহং স জন ইত্যত্র যথা যুষ্মাকং ৱিশ্ৱাসো জাযতে তদর্থং এতাদৃশঘটনাৎ পূর্ৱ্ৱম্ অহমিদানীং যুষ্মভ্যমকথযম্|
Estou lhes dizendo isso agora, antes que aconteça, para que, quando acontecer, vocês se convençam de que eu sou quem sou.
20 ২০ অহং যুষ্মানতীৱ যথার্থং ৱদামি, মযা প্রেরিতং জনং যো গৃহ্লাতি স মামেৱ গৃহ্লাতি যশ্চ মাং গৃহ্লাতি স মৎপ্রেরকং গৃহ্লাতি|
Eu lhes digo que isto é verdade: quem receber bem qualquer um que eu envie me recebe bem. E quem me recebe, recebe aquele que me enviou.”
21 ২১ এতাং কথাং কথযিৎৱা যীশু র্দুঃখী সন্ প্রমাণং দত্ত্ৱা কথিতৱান্ অহং যুষ্মানতিযথার্থং ৱদামি যুষ্মাকম্ একো জনো মাং পরকরেষু সমর্পযিষ্যতি|
Após ter dito isso, Jesus ficou muito aflito e declarou: “Eu lhes digo que isto é verdade: um de vocês irá me trair.”
22 ২২ ততঃ স কমুদ্দিশ্য কথামেতাং কথিতৱান্ ইত্যত্র সন্দিগ্ধাঃ শিষ্যাঃ পরস্পরং মুখমালোকযিতুং প্রারভন্ত|
Os discípulos olharam uns para os outros, imaginando sobre qual deles Jesus estava falando.
23 ২৩ তস্মিন্ সমযে যীশু র্যস্মিন্ অপ্রীযত স শিষ্যস্তস্য ৱক্ষঃস্থলম্ অৱালম্বত|
O discípulo a quem Jesus amava estava sentado ao lado dele na mesa, inclinado próximo a ele.
24 ২৪ শিমোন্পিতরস্তং সঙ্কেতেনাৱদৎ, অযং কমুদ্দিশ্য কথামেতাম্ কথযতীতি পৃচ্ছ|
Simão Pedro fez um sinal para ele e disse para que perguntasse a Jesus a respeito de qual deles ele estava falando.
25 ২৫ তদা স যীশো র্ৱক্ষঃস্থলম্ অৱলম্ব্য পৃষ্ঠৱান্, হে প্রভো স জনঃ কঃ?
Então, ele se aproximou de Jesus e perguntou: “Senhor, quem irá traí-lo?”
26 ২৬ ততো যীশুঃ প্রত্যৱদদ্ একখণ্ডং পূপং মজ্জযিৎৱা যস্মৈ দাস্যামি সএৱ সঃ; পশ্চাৎ পূপখণ্ডমেকং মজ্জযিৎৱা শিমোনঃ পুত্রায ঈষ্করিযোতীযায যিহূদৈ দত্তৱান্|
Jesus respondeu: “É aquele a quem eu vou dar um pedaço de pão passado no molho deste prato.”
27 ২৭ তস্মিন্ দত্তে সতি শৈতান্ তমাশ্রযৎ; তদা যীশুস্তম্ অৱদৎ ৎৱং যৎ করিষ্যসি তৎ ক্ষিপ্রং কুরু|
Após molhar o pedaço de pão, ele o deu a Judas, filho de Simão Iscariotes. Assim que Judas comeu o pão, Satanás entrou nele. Jesus lhe disse: “O que você irá fazer, faça rápido!”
28 ২৮ কিন্তু স যেনাশযেন তাং কথামকথাযৎ তম্ উপৱিষ্টলোকানাং কোপি নাবুধ্যত;
Ninguém dos que estavam à mesa entendeu o que Jesus quis dizer com isso.
29 ২৯ কিন্তু যিহূদাঃ সমীপে মুদ্রাসম্পুটকস্থিতেঃ কেচিদ্ ইত্থম্ অবুধ্যন্ত পার্ৱ্ৱণাসাদনার্থং কিমপি দ্রৱ্যং ক্রেতুং ৱা দরিদ্রেভ্যঃ কিঞ্চিদ্ ৱিতরিতুং কথিতৱান্|
Como Judas era o responsável pelo dinheiro dos apóstolos, alguns deles pensaram que Jesus estava falando para que Judas fosse comprar o que era necessário para a festa da Páscoa, ou que doasse algo para os pobres.
30 ৩০ তদা পূপখণ্ডগ্রহণাৎ পরং স তূর্ণং বহিরগচ্ছৎ; রাত্রিশ্চ সমুপস্যিতা|
Judas saiu imediatamente após ter comido o pedaço de pão. E era noite.
31 ৩১ যিহূদে বহির্গতে যীশুরকথযদ্ ইদানীং মানৱসুতস্য মহিমা প্রকাশতে তেনেশ্ৱরস্যাপি মহিমা প্রকাশতে|
Depois que Judas saiu, Jesus disse: “Agora o Filho do Homem foi glorificado e, por intermédio dele, Deus também foi glorificado.
32 ৩২ যদি তেনেশ্ৱরস্য মহিমা প্রকাশতে তর্হীশ্ৱরোপি স্ৱেন তস্য মহিমানং প্রকাশযিষ্যতি তূর্ণমেৱ প্রকাশযিষ্যতি|
Se Deus foi glorificado por meio dele, então, Deus irá glorificar o Filho nele mesmo e o glorificará imediatamente.
33 ৩৩ হে ৱৎসা অহং যুষ্মাভিঃ সার্দ্ধং কিঞ্চিৎকালমাত্রম্ আসে, ততঃ পরং মাং মৃগযিষ্যধ্ৱে কিন্ত্ৱহং যৎস্থানং যামি তৎস্থানং যূযং গন্তুং ন শক্ষ্যথ, যামিমাং কথাং যিহূদীযেভ্যঃ কথিতৱান্ তথাধুনা যুষ্মভ্যমপি কথযামি|
Meus filhos, eu ficarei com vocês apenas por um pouco mais de tempo. Vocês irão procurar por mim, mas eu lhes digo agora exatamente como disse aos judeus: vocês não podem ir para onde eu vou.
34 ৩৪ যূযং পরস্পরং প্রীযধ্ৱম্ অহং যুষ্মাসু যথা প্রীযে যূযমপি পরস্পরম্ তথৈৱ প্রীযধ্ৱং, যুষ্মান্ ইমাং নৱীনাম্ আজ্ঞাম্ আদিশামি|
Eu lhes dou um novo mandamento: Amem uns aos outros. Amem uns aos outros da mesma maneira que eu os amei.
35 ৩৫ তেনৈৱ যদি পরস্পরং প্রীযধ্ৱে তর্হি লক্ষণেনানেন যূযং মম শিষ্যা ইতি সর্ৱ্ৱে জ্ঞাতুং শক্ষ্যন্তি|
Se vocês amarem uns aos outros, provarão a todos que são meus discípulos.”
36 ৩৬ শিমোনপিতরঃ পৃষ্ঠৱান্ হে প্রভো ভৱান্ কুত্র যাস্যতি? ততো যীশুঃ প্রত্যৱদৎ, অহং যৎস্থানং যামি তৎস্থানং সাম্প্রতং মম পশ্চাদ্ গন্তুং ন শক্নোষি কিন্তু পশ্চাদ্ গমিষ্যসি|
Simão Pedro lhe perguntou: “Senhor, para onde é que você vai?” Jesus respondeu: “Você não pode me seguir agora para onde eu estou indo. Mais tarde você irá me seguir.”
37 ৩৭ তদা পিতরঃ প্রত্যুদিতৱান্, হে প্রভো সাম্প্রতং কুতো হেতোস্তৱ পশ্চাদ্ গন্তুং ন শক্নোমি? ৎৱদর্থং প্রাণান্ দাতুং শক্নোমি|
“Senhor, por que eu não posso segui-lo agora?”, Pedro perguntou. “Eu daria a minha vida pelo senhor.”
38 ৩৮ ততো যীশুঃ প্রত্যুক্তৱান্ মন্নিমিত্তং কিং প্রাণান্ দাতুং শক্নোষি? ৎৱামহং যথার্থং ৱদামি, কুক্কুটরৱণাৎ পূর্ৱ্ৱং ৎৱং ত্রি র্মাম্ অপহ্নোষ্যসে|
“Você realmente está pronto para morrer por mim? Eu lhe digo que isto é verdade: antes que o galo cante, você irá me negar três vezes”, Jesus respondeu.

< যোহনঃ 13 >