< প্ৰকাশিতং 18 >
1 ১ তদনন্তৰং স্ৱৰ্গাদ্ অৱৰোহন্ অপৰ একো দূতো মযা দৃষ্টঃ স মহাপৰাক্ৰমৱিশিষ্টস্তস্য তেজসা চ পৃথিৱী দীপ্তা|
After these things I saw another angel coming down from heaven, having great authority, and the earth was illuminated by his splendor.
2 ২ স বলৱতা স্ৱৰেণ ৱাচমিমাম্ অঘোষযৎ পতিতা পতিতা মহাবাবিল্, সা ভূতানাং ৱসতিঃ সৰ্ৱ্ৱেষাম্ অশুচ্যাত্মনাং কাৰা সৰ্ৱ্ৱেষাম্ অশুচীনাং ঘৃণ্যানাঞ্চ পক্ষিণাং পিঞ্জৰশ্চাভৱৎ|
And he cried out with a strong voice saying: “It fell, it fell, Babylon the great! and has become a dwelling place of demons, even a prison of every unclean spirit, also a prison of every unclean and detestable bird.
3 ৩ যতঃ সৰ্ৱ্ৱজাতীযাস্তস্যা ৱ্যভিচাৰজাতাং কোপমদিৰাং পীতৱন্তঃ পৃথিৱ্যা ৰাজানশ্চ তযা সহ ৱ্যভিচাৰং কৃতৱন্তঃ পৃথিৱ্যা ৱণিজশ্চ তস্যাঃ সুখভোগবাহুল্যাদ্ ধনাঢ্যতাং গতৱন্তঃ|
Because all the nations have drunk of the rage of the wine of her fornication, and the kings of the earth have fornicated with her, and the merchants of the earth became rich through the strength of her luxury.”
4 ৪ ততঃ পৰং স্ৱৰ্গাৎ মযাপৰ এষ ৰৱঃ শ্ৰুতঃ, হে মম প্ৰজাঃ, যূযং যৎ তস্যাঃ পাপানাম্ অংশিনো ন ভৱত তস্যা দণ্ডৈশ্চ দণ্ডযুক্তা ন ভৱত তদৰ্থং ততো নিৰ্গচ্ছত|
And I heard another Voice from heaven saying: “Come out of her, my people, so as not to participate in her sins and so as not to receive of her plagues.
5 ৫ যতস্তস্যাঃ পাপানি গগনস্পৰ্শান্যভৱন্ তস্যা অধৰ্ম্মক্ৰিযাশ্চেশ্ৱৰেণ সংস্মৃতাঃ|
For her sins have reached to heaven and God has remembered about her her iniquities.
6 ৬ পৰান্ প্ৰতি তযা যদ্ৱদ্ ৱ্যৱহৃতং তদ্ৱৎ তাং প্ৰতি ৱ্যৱহৰত, তস্যাঃ কৰ্ম্মণাং দ্ৱিগুণফলানি তস্যৈ দত্ত, যস্মিন্ কংসে সা পৰান্ মদ্যম্ অপাযযৎ তমেৱ তস্যাঃ পানাৰ্থং দ্ৱিগুণমদ্যেন পূৰযত|
Render to her just as she rendered to you; yes, pay her back double, according to her deeds; in the cup that she mixed, mix double for her.
7 ৭ তযা যাত্মশ্লাঘা যশ্চ সুখভোগঃ কৃতস্তযো ৰ্দ্ৱিগুণৌ যাতনাশোকৌ তস্যৈ দত্ত, যতঃ সা স্ৱকীযান্তঃকৰণে ৱদতি, ৰাজ্ঞীৱদ্ উপৱিষ্টাহং নানাথা ন চ শোকৱিৎ|
To the extent that she glorified herself and lived luxuriously, by so much give her torment; because in her heart she says, ‘I sit a queen, and am not a widow; and I will certainly not see sorrow.’
8 ৮ তস্মাদ্ দিৱস একস্মিন্ মাৰীদুৰ্ভিক্ষশোচনৈঃ, সা সমাপ্লোষ্যতে নাৰী ধ্যক্ষ্যতে ৱহ্নিনা চ সা; যদ্ ৱিচাৰাধিপস্তস্যা বলৱান্ প্ৰভুৰীশ্ৱৰঃ,
Therefore her plagues will come in one day death and sorrow and famine and she will be burned up with fire; because the Lord God who has judged her is strong.
9 ৯ ৱ্যভিচাৰস্তযা সাৰ্দ্ধং সুখভোগশ্চ যৈঃ কৃতঃ, তে সৰ্ৱ্ৱ এৱ ৰাজানস্তদ্দাহধূমদৰ্শনাৎ, প্ৰৰোদিষ্যন্তি ৱক্ষাংসি চাহনিষ্যন্তি বাহুভিঃ|
“The kings of the earth who fornicated and lived luxuriously with her will weep and mourn over her, when they see the smoke of her burning,
10 ১০ তস্যাস্তৈ ৰ্যাতনাভীতে ৰ্দূৰে স্থিৎৱেদমুচ্যতে, হা হা বাবিল্ মহাস্থান হা প্ৰভাৱান্ৱিতে পুৰি, একস্মিন্ আগতা দণ্ডে ৱিচাৰাজ্ঞা ৎৱদীযকা|
standing afar off for fear of her torment, saying: ‘Alas, alas, O great city Babylon, O mighty city! Because your judgment came in one hour.’
11 ১১ মেদিন্যা ৱণিজশ্চ তস্যাঃ কৃতে ৰুদন্তি শোচন্তি চ যতস্তেষাং পণ্যদ্ৰৱ্যাণি কেনাপি ন ক্ৰীযন্তে|
“And the merchants of the earth weep and sorrow over her, because no one buys their goods anymore:
12 ১২ ফলতঃ সুৱৰ্ণৰৌপ্যমণিমুক্তাঃ সূক্ষ্মৱস্ত্ৰাণি কৃষ্ণলোহিতৱাসাংসি পট্টৱস্ত্ৰাণি সিন্দূৰৱৰ্ণৱাসাংসি চন্দনাদিকাষ্ঠানি গজদন্তেন মহাৰ্ঘকাষ্ঠেন পিত্তললৌহাভ্যাং মৰ্ম্মৰপ্ৰস্তৰেণ ৱা নিৰ্ম্মিতানি সৰ্ৱ্ৱৱিধপাত্ৰাণি
goods of gold and of silver, of precious stones and of pearl, of fine linen and of purple, of silk and of scarlet; every citron wood and object of ivory, every object of most precious wood and of bronze and of iron and of marble;
13 ১৩ ৎৱগেলা ধূপঃ সুগন্ধিদ্ৰৱ্যং গন্ধৰসো দ্ৰাক্ষাৰসস্তৈলং শস্যচূৰ্ণং গোধূমো গাৱো মেষা অশ্ৱা ৰথা দাসেযা মনুষ্যপ্ৰাণাশ্চৈতানি পণ্যদ্ৰৱ্যাণি কেনাপি ন ক্ৰীযন্তে|
cinnamon and incense and perfume and frankincense, wine and olive oil and fine flour and wheat, cattle and sheep and horses and carriages, and bodies and souls of men!”
14 ১৪ তৱ মনোঽভিলাষস্য ফলানাং সমযো গতঃ, ৎৱত্তো দূৰীকৃতং যদ্যৎ শোভনং ভূষণং তৱ, কদাচন তদুদ্দেশো ন পুন ৰ্লপ্স্যতে ৎৱযা|
(‘Yes, the fruit that your soul craved has gone from you, and all the sumptuous and splendid things have perished from you, and you will never find them again!’)
15 ১৫ তদ্ৱিক্ৰেতাৰো যে ৱণিজস্তযা ধনিনো জাতাস্তে তস্যা যাতনাযা ভযাদ্ দূৰে তিষ্ঠনতো ৰোদিষ্যন্তি শোচন্তশ্চেদং গদিষ্যন্তি
“The merchants of these things, who became rich by her, will stand afar off for fear of her torment, weeping and sorrowing
16 ১৬ হা হা মহাপুৰি, ৎৱং সূক্ষ্মৱস্ত্ৰৈঃ কৃষ্ণলোহিতৱস্ত্ৰৈঃ সিন্দূৰৱৰ্ণৱাসোভিশ্চাচ্ছাদিতা স্ৱৰ্ণমণিমুক্তাভিৰলঙ্কৃতা চাসীঃ,
and saying: ‘Alas, alas, O great city! that was clothed in fine linen and purple and scarlet, and was adorned with gold and precious stones and pearls;
17 ১৭ কিন্ত্ৱেকস্মিন্ দণ্ডে সা মহাসম্পদ্ লুপ্তা| অপৰং পোতানাং কৰ্ণধাৰাঃ সমূহলোকা নাৱিকাঃ সমুদ্ৰৱ্যৱসাযিনশ্চ সৰ্ৱ্ৱে
because in one hour such great wealth was laid waste.’ “And every ship captain, and all who travel by ship—sailors and as many as work the sea—stood afar off
18 ১৮ দূৰে তিষ্ঠন্তস্তস্যা দাহস্য ধূমং নিৰীক্ষমাণা উচ্চৈঃস্ৱৰেণ ৱদন্তি তস্যা মহানগৰ্য্যাঃ কিং তুল্যং?
and cried out, seeing the smoke of her burning, saying, ‘Who is like the great city!?’
19 ১৯ অপৰং স্ৱশিৰঃসু মৃত্তিকাং নিক্ষিপ্য তে ৰুদন্তঃ শোচন্তশ্চোচ্চৈঃস্ৱৰেণেদং ৱদন্তি হা হা যস্যা মহাপুৰ্য্যা বাহুল্যধনকাৰণাৎ, সম্পত্তিঃ সঞ্চিতা সৰ্ৱ্ৱৈঃ সামুদ্ৰপোতনাযকৈঃ, একস্মিন্নেৱ দণ্ডে সা সম্পূৰ্ণোচ্ছিন্নতাং গতা|
They threw dust on their heads and cried out, weeping and sorrowing and saying: ‘Alas, alas, O great city! by which all who had ships in the sea became rich, by her costly abundance; because in one hour she was laid waste.’
20 ২০ হে স্ৱৰ্গৱাসিনঃ সৰ্ৱ্ৱে পৱিত্ৰাঃ প্ৰেৰিতাশ্চ হে| হে ভাৱিৱাদিনো যূযং কৃতে তস্যাঃ প্ৰহৰ্ষত| যুষ্মাকং যৎ তযা সাৰ্দ্ধং যো ৱিৱাদঃ পুৰাভৱৎ| দণ্ডং সমুচিতং তস্য তস্যৈ ৱ্যতৰদীশ্ৱৰঃ||
“Rejoice over her, O heaven, yes you saints and apostles and prophets, because God has pronounced your judgment against her!”
21 ২১ অনন্তৰম্ একো বলৱান্ দূতো বৃহৎপেষণীপ্ৰস্তৰতুল্যং পাষাণমেকং গৃহীৎৱা সমুদ্ৰে নিক্ষিপ্য কথিতৱান্, ঈদৃগ্বলপ্ৰকাশেন বাবিল্ মহানগৰী নিপাতযিষ্যতে ততস্তস্যা উদ্দেশঃ পুন ৰ্ন লপ্স্যতে|
And a mighty angel took up a stone like a huge millstone and threw it into the ocean saying: “The great city Babylon will be thrown down violently, and will never be found again.
22 ২২ ৱল্লকীৱাদিনাং শব্দং পুন ৰ্ন শ্ৰোষ্যতে ৎৱযি| গাথাকানাঞ্চ শব্দো ৱা ৱংশীতূৰ্য্যাদিৱাদিনাং| শিল্পকৰ্ম্মকৰঃ কো ঽপি পুন ৰ্ন দ্ৰক্ষ্যতে ৎৱযি| পেষণীপ্ৰস্তৰধ্ৱানঃ পুন ৰ্ন শ্ৰোষ্যতে ৎৱযি|
The sound of harpists and musicians and flutists and trumpeters will never be heard in you again; no craftsman of whatever craft will ever be found in you again; the sound of a millstone will never be heard in you again;
23 ২৩ দীপস্যাপি প্ৰভা তদ্ৱৎ পুন ৰ্ন দ্ৰক্ষ্যতে ৎৱযি| ন কন্যাৱৰযোঃ শব্দঃ পুনঃ সংশ্ৰোষ্যতে ৎৱযি| যস্মান্মুখ্যাঃ পৃথিৱ্যা যে ৱণিজস্তেঽভৱন্ তৱ| যস্মাচ্চ জাতযঃ সৰ্ৱ্ৱা মোহিতাস্তৱ মাযযা|
the light of a lamp will never shine in you again; the voice of bridegroom and bride will never be heard in you again; because your merchants were the magnates of the earth, because by your sorcery all the nations were deceived.”
24 ২৪ ভাৱিৱাদিপৱিত্ৰাণাং যাৱন্তশ্চ হতা ভুৱি| সৰ্ৱ্ৱেষাং শোণিতং তেষাং প্ৰাপ্তং সৰ্ৱ্ৱং তৱান্তৰে||
And in her was found the blood of prophets and saints, even of all who had been butchered on the earth.