মথিঃ 9
After getting into the boat, Jesus went back across the sea and came to his own city.
2 ২ ততঃ কতিপযা জনা একং পক্ষাঘাতিনং স্ৱট্টোপৰি শাযযিৎৱা তৎসমীপম্ আনযন্; ততো যীশুস্তেষাং প্ৰতীতিং ৱিজ্ঞায তং পক্ষাঘাতিনং জগাদ, হে পুত্ৰ, সুস্থিৰো ভৱ, তৱ কলুষস্য মৰ্ষণং জাতম্|
And behold, some men brought to him a paralytic lying on a bed. When Jesus saw their faith, he said to the paralytic, “Take courage, son; yoʋr sins are forgiven yoʋ.”
And behold, some of the scribes said to themselves, “This man is blaspheming.”
Perceiving their thoughts, Jesus said, “Why are you thinking evil things in your hearts?
Which is easier, to say, ‘Yoʋr sins are forgiven,’ or to say, ‘Rise and walk’?
6 ৬ কিন্তু মেদিন্যাং কলুষং ক্ষমিতুং মনুজসুতস্য সামৰ্থ্যমস্তীতি যূযং যথা জানীথ, তদৰ্থং স তং পক্ষাঘাতিনং গদিতৱান্, উত্তিষ্ঠ, নিজশযনীযং আদায গেহং গচ্ছ|
But so that you may know that the Son of Man has authority on earth to forgive sins”—then he said to the paralytic—“Rise, pick up yoʋr bed, and go to yoʋr house.”
So he rose and went to his house.
8 ৮ মানৱা ইত্থং ৱিলোক্য ৱিস্মযং মেনিৰে, ঈশ্ৱৰেণ মানৱায সামৰ্থ্যম্ ঈদৃশং দত্তং ইতি কাৰণাৎ তং ধন্যং বভাষিৰে চ|
When the crowds saw it, they were amazed and glorified God, who had given such authority to men.
9 ৯ অনন্তৰং যীশুস্তৎস্থানাদ্ গচ্ছন্ গচ্ছন্ কৰসংগ্ৰহস্থানে সমুপৱিষ্টং মথিনামানম্ একং মনুজং ৱিলোক্য তং বভাষে, মম পশ্চাদ্ আগচ্ছ, ততঃ স উত্থায তস্য পশ্চাদ্ ৱৱ্ৰাজ|
As Jesus went on from there, he saw a man named Matthew sitting at the tax booth. Jesus said to him, “Follow me,” so Matthew rose and followed him.
10 ১০ ততঃ পৰং যীশৌ গৃহে ভোক্তুম্ উপৱিষ্টে বহৱঃ কৰসংগ্ৰাহিণঃ কলুষিণশ্চ মানৱা আগত্য তেন সাকং তস্য শিষ্যৈশ্চ সাকম্ উপৱিৱিশুঃ|
Later, as Jesus reclined at the table in Matthew's house, behold, many tax collectors and sinners came and reclined with him and his disciples.
11 ১১ ফিৰূশিনস্তদ্ দৃষ্ট্ৱা তস্য শিষ্যান্ বভাষিৰে, যুষ্মাকং গুৰুঃ কিং নিমিত্তং কৰসংগ্ৰাহিভিঃ কলুষিভিশ্চ সাকং ভুংক্তে?
When the Pharisees saw this, they said to his disciples, “Why is your teacher eating with tax collectors and sinners?”
12 ১২ যীশুস্তৎ শ্ৰুৎৱা তান্ প্ৰত্যৱদৎ, নিৰামযলোকানাং চিকিৎসকেন প্ৰযোজনং নাস্তি, কিন্তু সামযলোকানাং প্ৰযোজনমাস্তে|
When Jesus heard this, he said to them, “It is not the healthy who need a physician, but the sick.
13 ১৩ অতো যূযং যাৎৱা ৱচনস্যাস্যাৰ্থং শিক্ষধ্ৱম্, দযাযাং মে যথা প্ৰীতি ৰ্ন তথা যজ্ঞকৰ্ম্মণি| যতোঽহং ধাৰ্ম্মিকান্ আহ্ৱাতুং নাগতোঽস্মি কিন্তু মনঃ পৰিৱৰ্ত্তযিতুং পাপিন আহ্ৱাতুম্ আগতোঽস্মি|
Go and learn what this means: ‘I desire mercy and not sacrifice,’ for I did not come to call the righteous, but sinners to repentance.”
14 ১৪ অনন্তৰং যোহনঃ শিষ্যাস্তস্য সমীপম্ আগত্য কথযামাসুঃ, ফিৰূশিনো ৱযঞ্চ পুনঃ পুনৰুপৱসামঃ, কিন্তু তৱ শিষ্যা নোপৱসন্তি, কুতঃ?
Then the disciples of John came to Jesus and said, “Why is it that we and the Pharisees fast often, but yoʋr disciples do not fast?”
15 ১৫ তদা যীশুস্তান্ অৱোচৎ যাৱৎ সখীনাং সংঙ্গে কন্যাযা ৱৰস্তিষ্ঠতি, তাৱৎ কিং তে ৱিলাপং কৰ্ত্তুং শক্লুৱন্তি? কিন্তু যদা তেষাং সংঙ্গাদ্ ৱৰং নযন্তি, তাদৃশঃ সময আগমিষ্যতি, তদা তে উপৱৎস্যন্তি|
Jesus said to them, “Can the bridegroom's attendants mourn as long as the bridegroom is with them? But the days are coming when the bridegroom will be taken away from them, and then they will fast.
16 ১৬ পুৰাতনৱসনে কোপি নৱীনৱস্ত্ৰং ন যোজযতি, যস্মাৎ তেন যোজিতেন পুৰাতনৱসনং ছিনত্তি তচ্ছিদ্ৰঞ্চ বহুকুৎসিতং দৃশ্যতে|
No one puts a piece of unshrunk cloth on an old garment, for the patch would pull away from the garment, and a worse tear would be made.
17 ১৭ অন্যঞ্চ পুৰাতনকুৎৱাং কোপি নৱানগোস্তনীৰসং ন নিদধাতি, যস্মাৎ তথা কৃতে কুতূ ৰ্ৱিদীৰ্য্যতে তেন গোস্তনীৰসঃ পততি কুতূশ্চ নশ্যতি; তস্মাৎ নৱীনাযাং কুৎৱাং নৱীনো গোস্তনীৰসঃ স্থাপ্যতে, তেন দ্ৱযোৰৱনং ভৱতি|
Neither do people put new wine into old wineskins. For the wineskins would burst, spilling the wine and ruining the wineskins. But new wine is put into new wineskins, and both are preserved.”
18 ১৮ অপৰং তেনৈতৎকথাকথনকালে একোঽধিপতিস্তং প্ৰণম্য বভাষে, মম দুহিতা প্ৰাযেণৈতাৱৎকালে মৃতা, তস্মাদ্ ভৱানাগত্য তস্যা গাত্ৰে হস্তমৰ্পযতু, তেন সা জীৱিষ্যতি|
As he said these things to them, behold, a ruler came and bowed down before him, saying, “My daughter has just now died, but come and lay yoʋr hand on her, and she will live.”
So Jesus rose and followed him, and so did his disciples.
20 ২০ ইত্যনন্তৰে দ্ৱাদশৱৎসৰান্ যাৱৎ প্ৰদৰামযেন শীৰ্ণৈকা নাৰী তস্য পশ্চাদ্ আগত্য তস্য ৱসনস্য গ্ৰন্থিং পস্পৰ্শ;
And behold, a woman who had suffered from a flow of blood for twelve years came up behind him and touched the fringe of his garment.
For she said to herself, “If only I touch his garment, I will be healed.”
22 ২২ ততো যীশুৰ্ৱদনং পৰাৱৰ্ত্ত্য তাং জগাদ, হে কন্যে, ৎৱং সুস্থিৰা ভৱ, তৱ ৱিশ্ৱাসস্ত্ৱাং স্ৱস্থামকাৰ্ষীৎ| এতদ্ৱাক্যে গদিতএৱ সা যোষিৎ স্ৱস্থাভূৎ|
But when Jesus turned around and saw her, he said, “Take courage, daughter; yoʋr faith has healed yoʋ.” And the woman was healed from that hour.
23 ২৩ অপৰং যীশুস্তস্যাধ্যক্ষস্য গেহং গৎৱা ৱাদকপ্ৰভৃতীন্ বহূন্ লোকান্ শব্দাযমানান্ ৱিলোক্য তান্ অৱদৎ,
When Jesus came to the house of the ruler and saw the flute players and the crowd making a commotion,
he said to them, “Go away, for the girl is not dead but sleeping.” And they began laughing at him.
But when the crowd had been put outside, he went in and took hold of the girl's hand, and she arose.
And news of this spread throughout that entire region.
27 ২৭ ততঃ পৰং যীশুস্তস্মাৎ স্থানাদ্ যাত্ৰাং চকাৰ; তদা হে দাযূদঃ সন্তান, অস্মান্ দযস্ৱ, ইতি ৱদন্তৌ দ্ৱৌ জনাৱন্ধৌ প্ৰোচৈৰাহূযন্তৌ তৎপশ্চাদ্ ৱৱ্ৰজতুঃ|
As Jesus went on from there, two blind men followed him, crying out, “Have mercy on us, Son of David!”
28 ২৮ ততো যীশৌ গেহমধ্যং প্ৰৱিষ্টং তাৱপি তস্য সমীপম্ উপস্থিতৱন্তৌ, তদানীং স তৌ পৃষ্টৱান্ কৰ্ম্মৈতৎ কৰ্ত্তুং মম সামৰ্থ্যম্ আস্তে, যুৱাং কিমিতি প্ৰতীথঃ? তদা তৌ প্ৰত্যূচতুঃ, সত্যং প্ৰভো|
When he went into the house, the blind men came to him, and Jesus said to them, “Do you believe that I am able to do this?” They said to him, “Yes, Lord.”
29 ২৯ তদানীং স তযো ৰ্লোচনানি স্পৃশন্ বভাষে, যুৱযোঃ প্ৰতীত্যনুসাৰাদ্ যুৱযো ৰ্মঙ্গলং ভূযাৎ| তেন তৎক্ষণাৎ তযো ৰ্নেত্ৰাণি প্ৰসন্নান্যভৱন্,
Then he touched their eyes, saying, “Let it be done for yoʋ according to your faith.”
And their eyes were opened. Then Jesus sternly warned them, “Make sure no one finds out about this.”
But they went out and spread the news about him throughout that entire region.
As they were going away, behold, a mute man possessed by a demon was brought to Jesus.
33 ৩৩ তেন ভূতে ত্যাজিতে স মূকঃ কথাং কথযিতুং প্ৰাৰভত, তেন জনা ৱিস্মযং ৱিজ্ঞায কথযামাসুঃ, ইস্ৰাযেলো ৱংশে কদাপি নেদৃগদৃশ্যত;
When the demon had been cast out, the mute man spoke, and the crowds were amazed, saying, “Such a thing has never been seen in Israel.”
But the Pharisees said, “By the ruler of demons he casts out demons.”
35 ৩৫ ততঃ পৰং যীশুস্তেষাং ভজনভৱন উপদিশন্ ৰাজ্যস্য সুসংৱাদং প্ৰচাৰযন্ লোকানাং যস্য য আমযো যা চ পীডাসীৎ, তান্ শমযন্ শমযংশ্চ সৰ্ৱ্ৱাণি নগৰাণি গ্ৰামাংশ্চ বভ্ৰাম|
Then Jesus went throughout all the cities and villages, teaching in their synagogues, preaching the gospel of the kingdom, and healing every disease and every sickness among the people.
36 ৩৬ অন্যঞ্চ মনুজান্ ৱ্যাকুলান্ অৰক্ষকমেষানিৱ চ ত্যক্তান্ নিৰীক্ষ্য তেষু কাৰুণিকঃ সন্ শিষ্যান্ অৱদৎ,
When he saw the crowds, he was moved with compassion for them, because they were harassed and helpless, like sheep without a shepherd.
Then he said to his disciples, “The harvest is plentiful, but the workers are few.
Therefore ask the Lord of the harvest to send out workers into his harvest.”
