< মথিঃ 20 >
1 ১ স্ৱৰ্গৰাজ্যম্ এতাদৃশা কেনচিদ্ গৃহস্যেন সমং, যোঽতিপ্ৰভাতে নিজদ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰে কৃষকান্ নিযোক্তুং গতৱান্|
“For the kingdom of heaven is like a master of a house who went out early in the morning to hire workers for his vineyard.
2 ২ পশ্চাৎ তৈঃ সাকং দিনৈকভৃতিং মুদ্ৰাচতুৰ্থাংশং নিৰূপ্য তান্ দ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰং প্ৰেৰযামাস|
After agreeing with the workers that they would each receive a denarius for the day, he sent them into his vineyard.
3 ৩ অনন্তৰং প্ৰহৰৈকৱেলাযাং গৎৱা হট্টে কতিপযান্ নিষ্কৰ্ম্মকান্ ৱিলোক্য তানৱদৎ,
About the third hour he went out and saw others standing idle in the marketplace.
4 ৪ যূযমপি মম দ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰং যাত, যুষ্মভ্যমহং যোগ্যভৃতিং দাস্যামি, ততস্তে ৱৱ্ৰজুঃ|
He said to them, ‘You go into my vineyard as well, and I will give you whatever is right.’
5 ৫ পুনশ্চ স দ্ৱিতীযতৃতীযযোঃ প্ৰহৰযো ৰ্বহি ৰ্গৎৱা তথৈৱ কৃতৱান্|
So they went. He went out again about the sixth hour and the ninth hour and did likewise.
6 ৬ ততো দণ্ডদ্ৱযাৱশিষ্টাযাং ৱেলাযাং বহি ৰ্গৎৱাপৰান্ কতিপযজনান্ নিষ্কৰ্ম্মকান্ ৱিলোক্য পৃষ্টৱান্, যূযং কিমৰ্থম্ অত্ৰ সৰ্ৱ্ৱং দিনং নিষ্কৰ্ম্মাণস্তিষ্ঠথ?
About the eleventh hour he went out and found others standing idle and said to them, ‘Why have you been standing here idle all day?’
7 ৭ তে প্ৰত্যৱদন্, অস্মান্ ন কোপি কৰ্মমণি নিযুংক্তে| তদানীং স কথিতৱান্, যূযমপি মম দ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰং যাত, তেন যোগ্যাং ভৃতিং লপ্স্যথ|
They said to him, ‘Because no one has hired us.’ He said to them, ‘You go into my vineyard as well, and you will receive whatever is right.’
8 ৮ তদনন্তৰং সন্ধ্যাযাং সত্যাং সএৱ দ্ৰাক্ষাক্ষেত্ৰপতিৰধ্যক্ষং গদিৱান্, কৃষকান্ আহূয শেষজনমাৰভ্য প্ৰথমং যাৱৎ তেভ্যো ভৃতিং দেহি|
“When evening came, the owner of the vineyard said to his foreman, ‘Call the workers and pay them their wages, beginning with the last and going on to the first.’
9 ৯ তেন যে দণ্ডদ্ৱযাৱস্থিতে সমাযাতাস্তেষাম্ একৈকো জনো মুদ্ৰাচতুৰ্থাংশং প্ৰাপ্নোৎ|
When those who had been hired about the eleventh hour came, they each received a denarius.
10 ১০ তদানীং প্ৰথমনিযুক্তা জনা আগত্যানুমিতৱন্তো ৱযমধিকং প্ৰপ্স্যামঃ, কিন্তু তৈৰপি মুদ্ৰাচতুৰ্থাংশোঽলাভি|
So when those who had been hired first came, they thought they would receive more, but they also received a denarius each.
11 ১১ ততস্তে তং গৃহীৎৱা তেন ক্ষেত্ৰপতিনা সাকং ৱাগ্যুদ্ধং কুৰ্ৱ্ৱন্তঃ কথযামাসুঃ,
When they received it, they grumbled against the master of the house,
12 ১২ ৱযং কৃৎস্নং দিনং তাপক্লেশৌ সোঢৱন্তঃ, কিন্তু পশ্চাতাযা সে জনা দণ্ডদ্ৱযমাত্ৰং পৰিশ্ৰান্তৱন্তস্তেঽস্মাভিঃ সমানাংশাঃ কৃতাঃ|
saying, ‘These last men worked for one hour, and yoʋ have made them equal to us, who have borne the burden of the day and the scorching heat.’
13 ১৩ ততঃ স তেষামেকং প্ৰত্যুৱাচ, হে ৱৎস, মযা ৎৱাং প্ৰতি কোপ্যন্যাযো ন কৃতঃ কিং ৎৱযা মৎসমক্ষং মুদ্ৰাচতুৰ্থাংশো নাঙ্গীকৃতঃ?
But he replied to one of them, ‘Friend, I am doing yoʋ no wrong. Did yoʋ not agree with me to work for a denarius?
14 ১৪ তস্মাৎ তৱ যৎ প্ৰাপ্যং তদাদায যাহি, তুভ্যং যতি, পশ্চাতীযনিযুক্তলোকাযাপি ততি দাতুমিচ্ছামি|
Take what is yoʋrs and go. I wish to give to this last man just as I gave to yoʋ.
15 ১৫ স্ৱেচ্ছযা নিজদ্ৰৱ্যৱ্যৱহৰণং কিং মযা ন কৰ্ত্তৱ্যং? মম দাতৃৎৱাৎ ৎৱযা কিম্ ঈৰ্ষ্যাদৃষ্টিঃ ক্ৰিযতে?
Or is it not lawful for me to do what I wish with what is mine? Are yoʋ envious because I am good?’
16 ১৬ ইত্থম্ অগ্ৰীযলোকাঃ পশ্চতীযা ভৱিষ্যন্তি, পশ্চাতীযজনাশ্চগ্ৰীযা ভৱিষ্যন্তি, অহূতা বহৱঃ কিন্ত্ৱল্পে মনোভিলষিতাঃ|
So the last will be first, and the first will be last. For many are called, but few are chosen.”
17 ১৭ তদনন্তৰং যীশু ৰ্যিৰূশালম্নগৰং গচ্ছন্ মাৰ্গমধ্যে শিষ্যান্ একান্তে ৱভাষে,
As Jesus was going up to Jerusalem, he took the twelve disciples aside privately on the way and said to them,
18 ১৮ পশ্য ৱযং যিৰূশালম্নগৰং যামঃ, তত্ৰ প্ৰধানযাজকাধ্যাপকানাং কৰেষু মনুষ্যপুত্ৰঃ সমৰ্পিষ্যতে;
“Behold, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered up to the chief priests and scribes. They will condemn him to death
19 ১৯ তে চ তং হন্তুমাজ্ঞাপ্য তিৰস্কৃত্য ৱেত্ৰেণ প্ৰহৰ্ত্তুং ক্ৰুশে ধাতযিতুঞ্চান্যদেশীযানাং কৰেষু সমৰ্পযিষ্যন্তি, কিন্তু স তৃতীযদিৱসে শ্মশানাদ্ উত্থাপিষ্যতে|
and hand him over to the Gentiles to be mocked, flogged, and crucified. But on the third day he will rise again.”
20 ২০ তদানীং সিৱদীযস্য নাৰী স্ৱপুত্ৰাৱাদায যীশোঃ সমীপম্ এত্য প্ৰণম্য কঞ্চনানুগ্ৰহং তং যযাচে|
Then the mother of the sons of Zebedee came with her sons to Jesus, and bowing down she asked him for a favor.
21 ২১ তদা যীশুস্তাং প্ৰোক্তৱান্, ৎৱং কিং যাচসে? ততঃ সা বভাষে, ভৱতো ৰাজৎৱে মমানযোঃ সুতযোৰেকং ভৱদ্দক্ষিণপাৰ্শ্ৱে দ্ৱিতীযং ৱামপাৰ্শ্ৱ উপৱেষ্টুম্ আজ্ঞাপযতু|
So he said to her, “What do yoʋ want?” She said to him, “Declare that one of these two sons of mine may sit on yoʋr right and the other on yoʋr left in yoʋr kingdom.”
22 ২২ যীশুঃ প্ৰত্যুৱাচ, যুৱাভ্যাং যদ্ যাচ্যতে, তন্ন বুধ্যতে, অহং যেন কংসেন পাস্যামি যুৱাভ্যাং কিং তেন পাতুং শক্যতে? অহঞ্চ যেন মজ্জেনেন মজ্জিষ্যে, যুৱাভ্যাং কিং তেন মজ্জযিতুং শক্যতে? তে জগদুঃ শক্যতে|
Jesus answered, “You do not know what you are asking. Are you able to drink the cup that I am about to drink, or to be baptized with the baptism that I am baptized with?” The two brothers said to him, “We are able.”
23 ২৩ তদা স উক্তৱান্, যুৱাং মম কংসেনাৱশ্যং পাস্যথঃ, মম মজ্জনেন চ যুৱামপি মজ্জিষ্যেথে, কিন্তু যেষাং কৃতে মত্তাতেন নিৰূপিতম্ ইদং তান্ ৱিহাযান্যং কমপি মদ্দক্ষিণপাৰ্শ্ৱে ৱামপাৰ্শ্ৱে চ সমুপৱেশযিতুং মমাধিকাৰো নাস্তি|
So he said to them, “You will indeed drink my cup and be baptized with the baptism that I am baptized with, but to sit on my right and on my left is not mine to give, but is for those for whom it has been prepared by my Father.”
24 ২৪ এতাং কথাং শ্ৰুৎৱান্যে দশশিষ্যাস্তৌ ভ্ৰাতৰৌ প্ৰতি চুকুপুঃ|
When the ten heard this, they were indignant with the two brothers.
25 ২৫ কিন্তু যীশুঃ স্ৱসমীপং তানাহূয জগাদ, অন্যদেশীযলোকানাং নৰপতযস্তান্ অধিকুৰ্ৱ্ৱন্তি, যে তু মহান্তস্তে তান্ শাসতি, ইতি যূযং জানীথ|
So Jesus called them over and said, “You know that the rulers of the Gentiles lord it over them, and their great men exercise authority over them.
26 ২৬ কিন্তু যুষ্মাকং মধ্যে ন তথা ভৱেৎ, যুষ্মাকং যঃ কশ্চিৎ মহান্ বুভূষতি, স যুষ্মান্ সেৱেত;
But it shall not be so among you. Instead, whoever wants to be great among you must be your servant,
27 ২৭ যশ্চ যুষ্মাকং মধ্যে মুখ্যো বুভূষতি, স যুষ্মাকং দাসো ভৱেৎ|
and whoever wants to be first among you must be your slave,
28 ২৮ ইত্থং মনুজপুত্ৰঃ সেৱ্যো ভৱিতুং নহি, কিন্তু সেৱিতুং বহূনাং পৰিত্ৰাণমূল্যাৰ্থং স্ৱপ্ৰাণান্ দাতুঞ্চাগতঃ|
just as the Son of Man came not to be served but to serve, and to give his life as a ransom for many.”
29 ২৯ অনন্তৰং যিৰীহোনগৰাৎ তেষাং বহিৰ্গমনসমযে তস্য পশ্চাদ্ বহৱো লোকা ৱৱ্ৰজুঃ|
As they were leaving Jericho, a large crowd followed him.
30 ৩০ অপৰং ৱৰ্ত্মপাৰ্শ্ৱ উপৱিশন্তৌ দ্ৱাৱন্ধৌ তেন মাৰ্গেণ যীশো ৰ্গমনং নিশম্য প্ৰোচ্চৈঃ কথযামাসতুঃ, হে প্ৰভো দাযূদঃ সন্তান, আৱযো ৰ্দযাং ৱিধেহি|
And behold, there were two blind men sitting by the road. When they heard that Jesus was passing by, they cried out, “Have mercy on us, Lord, Son of David!”
31 ৩১ ততো লোকাঃ সৰ্ৱ্ৱে তুষ্ণীম্ভৱতমিত্যুক্ত্ৱা তৌ তৰ্জযামাসুঃ; তথাপি তৌ পুনৰুচ্চৈঃ কথযামাসতুঃ হে প্ৰভো দাযূদঃ সন্তান, আৱাং দযস্ৱ|
But the crowd rebuked them, telling them to be silent. Yet they cried out even more loudly, “Have mercy on us, Lord, Son of David!”
32 ৩২ তদানীং যীশুঃ স্থগিতঃ সন্ তাৱাহূয ভাষিতৱান্, যুৱযোঃ কৃতে মযা কিং কৰ্ত্তৰ্ৱ্যং? যুৱাং কিং কামযেথে?
So Jesus stopped, called them over, and said, “What do you want me to do for you?”
33 ৩৩ তদা তাৱুক্তৱন্তৌ, প্ৰভো নেত্ৰাণি নৌ প্ৰসন্নানি ভৱেযুঃ|
They said to him, “Lord, let our eyes be opened.”
34 ৩৪ তদানীং যীশুস্তৌ প্ৰতি প্ৰমন্নঃ সন্ তযো ৰ্নেত্ৰাণি পস্পৰ্শ, তেনৈৱ তৌ সুৱীক্ষাঞ্চক্ৰাতে তৎপশ্চাৎ জগ্মুতুশ্চ|
Moved with compassion, Jesus touched their eyes, and immediately their eyes received sight, and they followed him.