< লূকঃ 24 >
1 ১ অথ সপ্তাহপ্ৰথমদিনেঽতিপ্ৰত্যূষে তা যোষিতঃ সম্পাদিতং সুগন্ধিদ্ৰৱ্যং গৃহীৎৱা তদন্যাভিঃ কিযতীভিঃ স্ত্ৰীভিঃ সহ শ্মশানং যযুঃ|
Now on the first day of the week, very early in the morning, they came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 ২ কিন্তু শ্মশানদ্ৱাৰাৎ পাষাণমপসাৰিতং দৃষ্ট্ৱা
And they found the stone rolled away from the tomb;
3 ৩ তাঃ প্ৰৱিশ্য প্ৰভো ৰ্দেহমপ্ৰাপ্য
and on entering they found not the body of the Lord Jesus.
4 ৪ ৱ্যাকুলা ভৱন্তি এতৰ্হি তেজোমযৱস্ত্ৰান্ৱিতৌ দ্ৱৌ পুৰুষৌ তাসাং সমীপে সমুপস্থিতৌ
And it came to pass, as they were much perplexed about this, lo! two men stood by them in glittering apparel;
5 ৫ তস্মাত্তাঃ শঙ্কাযুক্তা ভূমাৱধোমুখ্যস্যস্থুঃ| তদা তৌ তা ঊচতু ৰ্মৃতানাং মধ্যে জীৱন্তং কুতো মৃগযথ?
and when they were terrified, and bowed their faces to the earth, the men said to them, Why seek ye the living among the dead?
6 ৬ সোত্ৰ নাস্তি স উদস্থাৎ|
He is not here, but hath risen. Remember how be spoke to you while yet in Galilee,
7 ৭ পাপিনাং কৰেষু সমৰ্পিতেন ক্ৰুশে হতেন চ মনুষ্যপুত্ৰেণ তৃতীযদিৱসে শ্মশানাদুত্থাতৱ্যম্ ইতি কথাং স গলীলি তিষ্ঠন্ যুষ্মভ্যং কথিতৱান্ তাং স্মৰত|
saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise again on the third day.
8 ৮ তদা তস্য সা কথা তাসাং মনঃসু জাতা|
And they remembered his words.
9 ৯ অনন্তৰং শ্মশানাদ্ গৎৱা তা একাদশশিষ্যাদিভ্যঃ সৰ্ৱ্ৱেভ্যস্তাং ৱাৰ্ত্তাং কথযামাসুঃ|
And returning from the tomb, they told all these things to the eleven, and to all the rest.
10 ১০ মগ্দলীনীমৰিযম্, যোহনা, যাকূবো মাতা মৰিযম্ তদন্যাঃ সঙ্গিন্যো যোষিতশ্চ প্ৰেৰিতেভ্য এতাঃ সৰ্ৱ্ৱা ৱাৰ্ত্তাঃ কথযামাসুঃ
It was Mary the Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James; and the other women with them told these things to the apostles.
11 ১১ কিন্তু তাসাং কথাম্ অনৰ্থকাখ্যানমাত্ৰং বুদ্ধ্ৱা কোপি ন প্ৰত্যৈৎ|
And these words seemed to them as an idle tale, and they did not believe them.
12 ১২ তদা পিতৰ উত্থায শ্মশানান্তিকং দধাৱ, তত্ৰ চ প্ৰহ্ৱো ভূৎৱা পাৰ্শ্ৱৈকস্থাপিতং কেৱলং ৱস্ত্ৰং দদৰ্শ; তস্মাদাশ্চৰ্য্যং মন্যমানো যদঘটত তন্মনসি ৱিচাৰযন্ প্ৰতস্থে|
13 ১৩ তস্মিন্নেৱ দিনে দ্ৱৌ শিয্যৌ যিৰূশালমশ্চতুষ্ক্ৰোশান্তৰিতম্ ইম্মাযুগ্ৰামং গচ্ছন্তৌ
And lo! two of them were going the same day to a village called Emmaus, distant a hundred and sixty furlongs from Jerusalem.
14 ১৪ তাসাং ঘটনানাং কথামকথযতাং
And they were conversing together about all those things which had taken place.
15 ১৫ তযোৰালাপৱিচাৰযোঃ কালে যীশুৰাগত্য তাভ্যাং সহ জগাম
And it came to pass, while they were conversing and reasoning, that Jesus himself drew near, and went with them.
16 ১৬ কিন্তু যথা তৌ তং ন পৰিচিনুতস্তদৰ্থং তযো ৰ্দৃষ্টিঃ সংৰুদ্ধা|
But their eyes were restrained from knowing him.
17 ১৭ স তৌ পৃষ্টৱান্ যুৱাং ৱিষণ্ণৌ কিং ৱিচাৰযন্তৌ গচ্ছথঃ?
And he said to them, What discourse is this which ye have one with another, as ye are walking? And they stood sad.
18 ১৮ ততস্তযোঃ ক্লিযপানামা প্ৰত্যুৱাচ যিৰূশালমপুৰেঽধুনা যান্যঘটন্ত ৎৱং কেৱলৱিদেশী কিং তদ্ৱৃত্তান্তং ন জানাসি?
And one, whose name was Cleopas, answering said to him, Art thou the only sojourner in Jerusalem that doth not know the things which have come to pass there in these days?
19 ১৯ স পপ্ৰচ্ছ কা ঘটনাঃ? তদা তৌ ৱক্তুমাৰেভাতে যীশুনামা যো নাসৰতীযো ভৱিষ্যদ্ৱাদী ঈশ্ৱৰস্য মানুষাণাঞ্চ সাক্ষাৎ ৱাক্যে কৰ্ম্মণি চ শক্তিমানাসীৎ
And he said to them, What things? And they said to him, The things relating to Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in word and deed before God and all the people;
20 ২০ তম্ অস্মাকং প্ৰধানযাজকা ৱিচাৰকাশ্চ কেনাপি প্ৰকাৰেণ ক্ৰুশে ৱিদ্ধ্ৱা তস্য প্ৰাণাননাশযন্ তদীযা ঘটনাঃ;
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 ২১ কিন্তু য ইস্ৰাযেলীযলোকান্ উদ্ধাৰযিষ্যতি স এৱাযম্ ইত্যাশাস্মাভিঃ কৃতা| তদ্যথা তথাস্তু তস্যা ঘটনাযা অদ্য দিনত্ৰযং গতং|
But we are hoping that it is he who is to redeem Israel; moreover, besides all this, it is the third day since these things were done.
22 ২২ অধিকন্ত্ৱস্মাকং সঙ্গিনীনাং কিযৎস্ত্ৰীণাং মুখেভ্যোঽসম্ভৱৱাক্যমিদং শ্ৰুতং;
And furthermore certain women of our company have amazed us; for going early to the tomb,
23 ২৩ তাঃ প্ৰত্যূষে শ্মশানং গৎৱা তত্ৰ তস্য দেহম্ অপ্ৰাপ্য ৱ্যাঘুট্যেৎৱা প্ৰোক্তৱত্যঃ স্ৱৰ্গীসদূতৌ দৃষ্টাৱস্মাভিস্তৌ চাৱাদিষ্টাং স জীৱিতৱান্|
they did not find his body, and came, saying that they had even seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 ২৪ ততোস্মাকং কৈশ্চিৎ শ্মশানমগম্যত তেঽপি স্ত্ৰীণাং ৱাক্যানুৰূপং দৃষ্টৱন্তঃ কিন্তু তং নাপশ্যন্|
And some of those who were with us went to the tomb, and found it to be as the women had said; but him they saw not.
25 ২৫ তদা স তাৱুৱাচ, হে অবোধৌ হে ভৱিষ্যদ্ৱাদিভিৰুক্তৱাক্যং প্ৰত্যেতুং ৱিলম্বমানৌ;
And he said to them, O dull of apprehension, and slow of heart to believe all that the Prophets have spoken!
26 ২৬ এতৎসৰ্ৱ্ৱদুঃখং ভুক্ত্ৱা স্ৱভূতিপ্ৰাপ্তিঃ কিং খ্ৰীষ্টস্য ন ন্যায্যা?
Was it not necessary that the Christ should suffer these things, and enter into his glory?
27 ২৭ ততঃ স মূসাগ্ৰন্থমাৰভ্য সৰ্ৱ্ৱভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং সৰ্ৱ্ৱশাস্ত্ৰে স্ৱস্মিন্ লিখিতাখ্যানাভিপ্ৰাযং বোধযামাস|
And beginning with Moses and all the Prophets he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
28 ২৮ অথ গম্যগ্ৰামাভ্যৰ্ণং প্ৰাপ্য তেনাগ্ৰে গমনলক্ষণে দৰ্শিতে
And they drew near to the village whither they were going; and he made as though he would go further.
29 ২৯ তৌ সাধযিৎৱাৱদতাং সহাৱাভ্যাং তিষ্ঠ দিনে গতে সতি ৰাত্ৰিৰভূৎ; ততঃ স তাভ্যাং সাৰ্দ্ধং স্থাতুং গৃহং যযৌ|
But they constrained him, saying, Abide with us, for it is towards evening, and the day is now far spent. And he went in to stay with them.
30 ৩০ পশ্চাদ্ভোজনোপৱেশকালে স পূপং গৃহীৎৱা ঈশ্ৱৰগুণান্ জগাদ তঞ্চ ভংক্ত্ৱা তাভ্যাং দদৌ|
And it came to pass, as he was at table with them, that he took the bread, and blessed it, and broke and gave it to them.
31 ৩১ তদা তযো ৰ্দৃষ্টৌ প্ৰসন্নাযাং তং প্ৰত্যভিজ্ঞতুঃ কিন্তু স তযোঃ সাক্ষাদন্তৰ্দধে|
And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
32 ৩২ ততস্তৌ মিথোভিধাতুম্ আৰব্ধৱন্তৌ গমনকালে যদা কথামকথযৎ শাস্ত্ৰাৰ্থঞ্চবোধযৎ তদাৱযো ৰ্বুদ্ধিঃ কিং ন প্ৰাজ্ৱলৎ?
And they said one to another, Did not our hearts burn within us while he talked with us on the way, while he opened to us the Scriptures?
33 ৩৩ তৌ তৎক্ষণাদুত্থায যিৰূশালমপুৰং প্ৰত্যাযযতুঃ, তৎস্থানে শিষ্যাণাম্ একাদশানাং সঙ্গিনাঞ্চ দৰ্শনং জাতং|
And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem; and they found the eleven and those who were with them gathered together,
34 ৩৪ তে প্ৰোচুঃ প্ৰভুৰুদতিষ্ঠদ্ ইতি সত্যং শিমোনে দৰ্শনমদাচ্চ|
saying, The Lord hath risen indeed, and hath appeared to Simon.
35 ৩৫ ততঃ পথঃ সৰ্ৱ্ৱঘটনাযাঃ পূপভঞ্জনেন তৎপৰিচযস্য চ সৰ্ৱ্ৱৱৃত্তান্তং তৌ ৱক্তুমাৰেভাতে|
And they told what had happened on the way, and how he became known to them in the breaking of the bread.
36 ৩৬ ইত্থং তে পৰস্পৰং ৱদন্তি তৎকালে যীশুঃ স্ৱযং তেষাং মধ্য প্ৰোত্থয যুষ্মাকং কল্যাণং ভূযাদ্ ইত্যুৱাচ,
And while they were thus speaking, he himself stood in the midst of them.
37 ৩৭ কিন্তু ভূতং পশ্যাম ইত্যনুমায তে সমুদ্ৱিৱিজিৰে ত্ৰেষুশ্চ|
But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
38 ৩৮ স উৱাচ, কুতো দুঃখিতা ভৱথ? যুষ্মাকং মনঃসু সন্দেহ উদেতি চ কুতঃ?
And he said to them, Why are ye troubled? and why do doubts arise in your hearts?
39 ৩৯ এষোহং, মম কৰৌ পশ্যত ৱৰং স্পৃষ্ট্ৱা পশ্যত, মম যাদৃশানি পশ্যথ তাদৃশানি ভূতস্য মাংসাস্থীনি ন সন্তি|
See my hands and my feet, that it is I myself. Handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
40 ৪০ ইত্যুক্ত্ৱা স হস্তপাদান্ দৰ্শযামাস|
41 ৪১ তেঽসম্ভৱং জ্ঞাৎৱা সানন্দা ন প্ৰত্যযন্| ততঃ স তান্ পপ্ৰচ্ছ, অত্ৰ যুষ্মাকং সমীপে খাদ্যং কিঞ্চিদস্তি?
And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said to them, Have ye anything here to eat?
42 ৪২ ততস্তে কিযদ্দগ্ধমৎস্যং মধু চ দদুঃ
And they gave him a piece of a broiled fish.
43 ৪৩ স তদাদায তেষাং সাক্ষাদ্ বুভুজে
And he took and ate it before them.
44 ৪৪ কথযামাস চ মূসাৱ্যৱস্থাযাং ভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং গ্ৰন্থেষু গীতপুস্তকে চ মযি যানি সৰ্ৱ্ৱাণি ৱচনানি লিখিতানি তদনুৰূপাণি ঘটিষ্যন্তে যুষ্মাভিঃ সাৰ্দ্ধং স্থিৎৱাহং যদেতদ্ৱাক্যম্ অৱদং তদিদানীং প্ৰত্যক্ষমভূৎ|
And he said to them, These are my words which I spoke to you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled which are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, concerning me.
45 ৪৫ অথ তেভ্যঃ শাস্ত্ৰবোধাধিকাৰং দৎৱাৱদৎ,
Then he opened their understanding, that they might understand the Scriptures.
46 ৪৬ খ্ৰীষ্টেনেত্থং মৃতিযাতনা ভোক্তৱ্যা তৃতীযদিনে চ শ্মশানাদুত্থাতৱ্যঞ্চেতি লিপিৰস্তি;
And he said to them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and should rise from the dead on the third day,
47 ৪৭ তন্নাম্না যিৰূশালমমাৰভ্য সৰ্ৱ্ৱদেশে মনঃপৰাৱৰ্ত্তনস্য পাপমোচনস্য চ সুসংৱাদঃ প্ৰচাৰযিতৱ্যঃ,
and that repentance for the remission of sins should be preached in his name among all the nations, beginning at Jerusalem.
48 ৪৮ এষু সৰ্ৱ্ৱেষু যূযং সাক্ষিণঃ|
Ye are witnesses of these things.
49 ৪৯ অপৰঞ্চ পশ্যত পিত্ৰা যৎ প্ৰতিজ্ঞাতং তৎ প্ৰেষযিষ্যামি, অতএৱ যাৱৎকালং যূযং স্ৱৰ্গীযাং শক্তিং ন প্ৰাপ্স্যথ তাৱৎকালং যিৰূশালম্নগৰে তিষ্ঠত|
And I send forth upon you that which hath been promised by my Father; but do ye tarry in the city, until ye are endued with power from on high.
50 ৫০ অথ স তান্ বৈথনীযাপৰ্য্যন্তং নীৎৱা হস্তাৱুত্তোল্য আশিষ ৱক্তুমাৰেভে
And he led them out as far as to Bethany; and he lifted up his hands and blessed them.
51 ৫১ আশিষং ৱদন্নেৱ চ তেভ্যঃ পৃথগ্ ভূৎৱা স্ৱৰ্গায নীতোঽভৱৎ|
And it came to pass, while he blessed them, that he parted from them.
52 ৫২ তদা তে তং ভজমানা মহানন্দেন যিৰূশালমং প্ৰত্যাজগ্মুঃ|
And they returned to Jerusalem with great joy,
53 ৫৩ ততো নিৰন্তৰং মন্দিৰে তিষ্ঠন্ত ঈশ্ৱৰস্য প্ৰশংসাং ধন্যৱাদঞ্চ কৰ্ত্তম্ আৰেভিৰে| ইতি||
and were continually in the temple, praising God.