যোহনঃ 12
1 ১ নিস্তাৰোৎসৱাৎ পূৰ্ৱ্ৱং দিনষট্কে স্থিতে যীশু ৰ্যং প্ৰমীতম্ ইলিযাসৰং শ্মশানাদ্ উদস্থাপৰৎ তস্য নিৱাসস্থানং বৈথনিযাগ্ৰামম্ আগচ্ছৎ|
Jesus, therefore, six days before the passover, came unto Bethany, where Lazarus was, whom Jesus had raised from among the dead.
2 ২ তত্ৰ তদৰ্থং ৰজন্যাং ভোজ্যে কৃতে মৰ্থা পৰ্য্যৱেষযদ্ ইলিযাসৰ্ চ তস্য সঙ্গিভিঃ সাৰ্দ্ধং ভোজনাসন উপাৱিশৎ|
So they made for him a supper, there; and, Martha, was ministering, but, Lazarus, was one of them who were reclining with him.
3 ৩ তদা মৰিযম্ অৰ্দ্ধসেটকং বহুমূল্যং জটামাংসীযং তৈলম্ আনীয যীশোশ্চৰণযো ৰ্মৰ্দ্দযিৎৱা নিজকেশ ৰ্মাৰ্ষ্টুম্ আৰভত; তদা তৈলস্য পৰিমলেন গৃহম্ আমোদিতম্ অভৱৎ|
Mary, therefore, taking a pound of pure nard perfume, very precious, anointed the feet of Jesus, and wiped, with her hair, his feet; and, the house, was filled with the fragrance of the perfume.
[But] Judas Iscariot, one of his disciples, he that was about to deliver him up, saith—
Why was, this perfume, not sold for three hundred denaries, and given unto the destitute?
6 ৬ স দৰিদ্ৰলোকাৰ্থম্ অচিন্তযদ্ ইতি ন, কিন্তু স চৌৰ এৱং তন্নিকটে মুদ্ৰাসম্পুটকস্থিত্যা তন্মধ্যে যদতিষ্ঠৎ তদপাহৰৎ তস্মাৎ কাৰণাদ্ ইমাং কথামকথযৎ|
Howbeit he said this, not that, for the destitute, he cared, but because, a thief, he was, and holding, the bag, used to carry away, what was cast therein.
Jesus, therefore, said—Let her alone, that, for the day of my burial, she may observe it;
For, the destitute, always, have ye with you, whereas, me, not always, have ye.
9 ৯ ততঃ পৰং যীশুস্তত্ৰাস্তীতি ৱাৰ্ত্তাং শ্ৰুৎৱা বহৱো যিহূদীযাস্তং শ্মশানাদুত্থাপিতম্ ইলিযাসৰঞ্চ দ্ৰষ্টুং তৎ স্থানম্ আগচ্ছন|
The great multitude of the Jews, therefore, got to know that he was, there, and came, not on account of Jesus only, but that, Lazarus also, they might see, whom he had raised from among the dead.
But the High-priests took counsel, that Lazarus also, they might put to death;
because, many of the Jews, by reason of him, were withdrawing, and believing on Jesus.
On the morrow, the great multitude that had come unto the feast, hearing that Jesus was coming into Jerusalem,
13 ১৩ খৰ্জ্জূৰপত্ৰাদ্যানীয তং সাক্ষাৎ কৰ্ত্তুং বহিৰাগত্য জয জযেতি ৱাচং প্ৰোচ্চৈ ৰ্ৱক্তুম্ আৰভন্ত, ইস্ৰাযেলো যো ৰাজা পৰমেশ্ৱৰস্য নাম্নাগচ্ছতি স ধন্যঃ|
took the branches of the palm trees, and went out to meet him, and began crying aloud—Hosanna! Blessed is he that is coming in the name of the Lord, —even the King of Israel!
And Jesus, finding a young ass, took his seat thereon, just as it is written—
Do not fear, O daughter of Zion! Lo! thy king, cometh, sitting upon the colt of an ass.
16 ১৬ অস্যাঃ ঘটনাযাস্তাৎপৰ্য্যং শিষ্যাঃ প্ৰথমং নাবুধ্যন্ত, কিন্তু যীশৌ মহিমানং প্ৰাপ্তে সতি ৱাক্যমিদং তস্মিন অকথ্যত লোকাশ্চ তম্প্ৰতীত্থম্ অকুৰ্ৱ্ৱন্ ইতি তে স্মৃতৱন্তঃ|
These things, his disciples noticed not, at the first; but, when Jesus was glorified, then, remembered they that, these things, had, for him, been written, —and that, these things, they had done unto him.
17 ১৭ স ইলিযাসৰং শ্মশানাদ্ আগন্তুম্ আহ্ৱতৱান্ শ্মশানাঞ্চ উদস্থাপযদ্ যে যে লোকাস্তৎকৰ্ম্য সাক্ষাদ্ অপশ্যন্ তে প্ৰমাণং দাতুম্ আৰভন্ত|
The multitude, therefore, that was with him when he called, Lazarus, out of the tomb, and raised him from among the dead, was bearing witness.
On this account, the multitude met him also, because they heard that he had done, this sign.
19 ১৯ ততঃ ফিৰূশিনঃ পৰস্পৰং ৱক্তুম্ আৰভন্ত যুষ্মাকং সৰ্ৱ্ৱাশ্চেষ্টা ৱৃথা জাতাঃ, ইতি কিং যূযং ন বুধ্যধ্ৱে? পশ্যত সৰ্ৱ্ৱে লোকাস্তস্য পশ্চাদ্ৱৰ্ত্তিনোভৱন্|
the Pharisees, therefore, said among themselves—Ye observe that ye are profiting nothing: See! the world, after him, hath gone away.
Now there were certain Greeks, from among them who were coming up that they might worship in the feast.
21 ২১ তে গালীলীযবৈৎসৈদানিৱাসিনঃ ফিলিপস্য সমীপম্ আগত্য ৱ্যাহৰন্ হে মহেচ্ছ ৱযং যীশুং দ্ৰষ্টুম্ ইচ্ছামঃ|
These, therefore, came unto Philip, him who was from Bethsaida of Galilee, —and were requesting him, saying—Sir! We desire to see, Jesus.
Philip cometh, and telleth Andrew: Andrew and Philip come, and tell Jesus.
But, Jesus, answereth them, saying—The hour hath come, that the Son of Man should be glorified!
24 ২৪ অহং যুষ্মানতিযথাৰ্থং ৱদামি, ধান্যবীজং মৃত্তিকাযাং পতিৎৱা যদি ন মৃযতে তৰ্হ্যেকাকী তিষ্ঠতি কিন্তু যদি মৃযতে তৰ্হি বহুগুণং ফলং ফলতি|
Verily! Verily, I say unto you: Except, the kernel of wheat, shall fall into the ground, and die, it, alone, abideth; but, if it die, much fruit, it beareth.
25 ২৫ যো জনে নিজপ্ৰাণান্ প্ৰিযান্ জানাতি স তান্ হাৰযিষ্যতি কিন্তু যে জন ইহলোকে নিজপ্ৰাণান্ অপ্ৰিযান্ জানাতি সেনন্তাযুঃ প্ৰাপ্তুং তান্ ৰক্ষিষ্যতি| (aiōnios g166)
He that loveth his life, loseth it; but, he that hateth his life, in this world, unto life age-abiding, shall guard it. (aiōnios g166)
26 ২৬ কশ্চিদ্ যদি মম সেৱকো ভৱিতুং ৱাঞ্ছতি তৰ্হি স মম পশ্চাদ্গামী ভৱতু, তস্মাদ্ অহং যত্ৰ তিষ্ঠামি মম সেৱকেপি তত্ৰ স্থাস্যতি; যো জনো মাং সেৱতে মম পিতাপি তং সম্মংস্যতে|
If, with me, anyone be ministering, with me, let him be following; and, where, I, am, there, my minister also, shall be. If anyone, with me, be ministering, the Father, will honour him.
27 ২৭ সাম্প্ৰতং মম প্ৰাণা ৱ্যাকুলা ভৱন্তি, তস্মাদ্ হে পিতৰ এতস্মাৎ সমযান্ মাং ৰক্ষ, ইত্যহং কিং প্ৰাৰ্থযিষ্যে? কিন্ত্ৱহম্ এতৎসমযাৰ্থম্ অৱতীৰ্ণৱান্|
Now, is my soul troubled, —and what can I say? Father! save me from this hour? But, on this account, came I unto this hour. Father, glorify thy name!
28 ২৮ হে পিত: স্ৱনাম্নো মহিমানং প্ৰকাশয; তনৈৱ স্ৱনাম্নো মহিমানম্ অহং প্ৰাকাশযং পুনৰপি প্ৰকাশযিষ্যামি, এষা গগণীযা ৱাণী তস্মিন্ সমযেঽজাযত|
There came, therefore, a voice out of heaven—I both have glorified it, and will glorify it again.
29 ২৯ তচ্শ্ৰুৎৱা সমীপস্থলোকানাং কেচিদ্ অৱদন্ মেঘোঽগৰ্জীৎ, কেচিদ্ অৱদন্ স্ৱৰ্গীযদূতোঽনেন সহ কথামচকথৎ|
[So], the multitude that was standing by, and heard it, were saying—It hath, thundered. Others, were saying—A messenger, unto him, hath spoken.
Jesus answered, and said—Not for my sake, hath this voice come, but, for your sake.
Now, is there, a judging, of this world, —Now, the ruler of this world, shall be cast out;
And, I, if I be lifted up out of the earth, will draw, all, unto myself.
But, this, he was saying, signifying, by what manner of death, he was about to die.
34 ৩৪ তদা লোকা অকথযন্ সোভিষিক্তঃ সৰ্ৱ্ৱদা তিষ্ঠতীতি ৱ্যৱস্থাগ্ৰন্থে শ্ৰুতম্ অস্মাভিঃ, তৰ্হি মনুষ্যপুত্ৰঃ প্ৰোত্থাপিতো ভৱিষ্যতীতি ৱাক্যং কথং ৱদসি? মনুষ্যপুত্ৰোযং কঃ? (aiōn g165)
The multitude, therefore, answered him—We, have heard, out of the law, that, the Christ, abideth evermore; How then dost, thou, say, —It behoveth the Son of Man to be lifted up? Who is this Son of Man? (aiōn g165)
35 ৩৫ তদা যীশুৰকথাযদ্ যুষ্মাভিঃ সাৰ্দ্ধম্ অল্পদিনানি জ্যোতিৰাস্তে, যথা যুষ্মান্ অন্ধকাৰো নাচ্ছাদযতি তদৰ্থং যাৱৎকালং যুষ্মাভিঃ সাৰ্দ্ধং জ্যোতিস্তিষ্ঠতি তাৱৎকালং গচ্ছত; যো জনোঽন্ধকাৰে গচ্ছতি স কুত্ৰ যাতীতি ন জানাতি|
Jesus, therefore, said unto them—Yet a little while, the light, is, among you: Walk, while ye have, the light, lest, darkness, on you should lay hold; and, he that walketh in darkness, knoweth not whither he drifteth.
36 ৩৬ অতএৱ যাৱৎকালং যুষ্মাকং নিকটে জ্যোতিৰাস্তে তাৱৎকালং জ্যোতীৰূপসন্তানা ভৱিতুং জ্যোতিষি ৱিশ্ৱসিত; ইমাং কথাং কথযিৎৱা যীশুঃ প্ৰস্থায তেভ্যঃ স্ৱং গুপ্তৱান্|
While, the light, ye have, believe on the light, that, sons of light, ye may become. These things, spake Jesus, —and, departing, was hid from them.
And, although such signs, as these, he had done before them, they were not believing on him: —
38 ৩৮ অতএৱ কঃ প্ৰত্যেতি সুসংৱাদং পৰেশাস্মৎ প্ৰচাৰিতং? প্ৰকাশতে পৰেশস্য হস্তঃ কস্য চ সন্নিধৌ? যিশযিযভৱিষ্যদ্ৱাদিনা যদেতদ্ ৱাক্যমুক্তং তৎ সফলম্ অভৱৎ|
that, the word of Isaiah the prophet, might be fulfilled, which said—Lord! who believed, what we have heard? And, the arm of the Lord, to whom, was it revealed?
On this account, they could not believe, because, again, said Isaiah—
40 ৪০ যদা, "তে নযনৈ ৰ্ন পশ্যন্তি বুদ্ধিভিশ্চ ন বুধ্যন্তে তৈ ৰ্মনঃসু পৰিৱৰ্ত্তিতেষু চ তানহং যথা স্ৱস্থান্ ন কৰোমি তথা স তেষাং লোচনান্যন্ধানি কৃৎৱা তেষামন্তঃকৰণানি গাঢানি কৰিষ্যতি| "
He hath blinded their eyes, and hardened their heart; lest they should see with their eyes, and should understand with their heart, and should turn, —and I should heal them.
These things, said Isaiah, because he saw his glory, and spake concerning him.
42 ৪২ তথাপ্যধিপতিনাং বহৱস্তস্মিন্ প্ৰত্যাযন্| কিন্তু ফিৰূশিনস্তান্ ভজনগৃহাদ্ দূৰীকুৰ্ৱ্ৱন্তীতি ভযাৎ তে তং ন স্ৱীকৃতৱন্তঃ|
Nevertheless, however, even from among the rulers, many believed on him; but, because of the Pharisees, they were not confessing him, lest, excommunicants from the synagogue, they should be made;
for they loved the glory of men, more than the glory of God.
44 ৪৪ তদা যীশুৰুচ্চৈঃকাৰম্ অকথযদ্ যো জনো মযি ৱিশ্ৱসিতি স কেৱলে মযি ৱিশ্ৱসিতীতি ন, স মৎপ্ৰেৰকেঽপি ৱিশ্ৱসিতি|
And, Jesus, cried aloud, and said—He that believeth on me, believeth not on me, but on him that sent me;
And, he that vieweth me, vieweth him that sent me.
46 ৪৬ যো জনো মাং প্ৰত্যেতি স যথান্ধকাৰে ন তিষ্ঠতি তদৰ্থম্ অহং জ্যোতিঃস্ৱৰূপো ভূৎৱা জগত্যস্মিন্ অৱতীৰ্ণৱান্|
I, a light, into the world have come, that, no one who believeth on me, in darkness, should abide.
47 ৪৭ মম কথাং শ্ৰুৎৱা যদি কশ্চিন্ ন ৱিশ্ৱসিতি তৰ্হি তমহং দোষিণং ন কৰোমি, যতো হেতো ৰ্জগতো জনানাং দোষান্ নিশ্চিতান্ কৰ্ত্তুং নাগত্য তান্ পৰিচাতুম্ আগতোস্মি|
And, if anyone shall hearken unto my sayings, and not guard them, I, am not judging him; for I came not that I might judge the world, but that I might save the world.
48 ৪৮ যঃ কশ্চিন্ মাং ন শ্ৰদ্ধায মম কথং ন গৃহ্লাতি, অন্যস্তং দোষিণং কৰিষ্যতি ৱস্তুতস্তু যাং কথামহম্ অচকথং সা কথা চৰমেঽন্হি তং দোষিণং কৰিষ্যতি|
He that setteth me aside, and receiveth not my sayings, hath that which is to judge him: The word that I spake, that, will judge him, in the last day.
49 ৪৯ যতো হেতোৰহং স্ৱতঃ কিমপি ন কথযামি, কিং কিং মযা কথযিতৱ্যং কিং সমুপদেষ্টৱ্যঞ্চ ইতি মৎপ্ৰেৰযিতা পিতা মামাজ্ঞাপযৎ|
Because, I, out of myself, spake not, but, the Father who sent me, hath, himself, given me commandment, what I should say, and what I should speak.
