প্ৰেৰিতাঃ 5
Now a man named Ananias, along with his wife Sapphira, sold a piece of property
2 ২ স্ৱভাৰ্য্যাং জ্ঞাপযিৎৱা তন্মূল্যস্যৈকাংশং সঙ্গোপ্য স্থাপযিৎৱা তদন্যাংশমাত্ৰমানীয প্ৰেৰিতানাং চৰণেষু সমৰ্পিতৱান্|
and kept back some of the proceeds, with his wife also being aware of it. He brought a portion of the proceeds and laid it at the apostles' feet.
3 ৩ তস্মাৎ পিতৰোকথযৎ হে অনানিয ভূমে ৰ্মূল্যং কিঞ্চিৎ সঙ্গোপ্য স্থাপযিতুং পৱিত্ৰস্যাত্মনঃ সন্নিধৌ মৃষাৱাক্যং কথযিতুঞ্চ শৈতান্ কুতস্তৱান্তঃকৰণে প্ৰৱৃত্তিমজনযৎ?
But Peter said, “Ananias, why has Satan filled yoʋr heart to lie to the Holy Spirit and keep back some of the proceeds of the plot of land?
4 ৪ সা ভূমি ৰ্যদা তৱ হস্তগতা তদা কিং তৱ স্ৱীযা নাসীৎ? তৰ্হি স্ৱান্তঃকৰণে কুত এতাদৃশী কুকল্পনা ৎৱযা কৃতা? ৎৱং কেৱলমনুষ্যস্য নিকটে মৃষাৱাক্যং নাৱাদীঃ কিন্ত্ৱীশ্ৱৰস্য নিকটেঽপি|
While it remained unsold, did it not remain yoʋrs? And once it was sold, was it not under yoʋr control? How is it that yoʋ have put this thing in yoʋr heart? Yoʋ have not lied to men but to God.”
5 ৫ এতাং কথাং শ্ৰুৎৱৈৱ সোঽনানিযো ভূমৌ পতন্ প্ৰাণান্ অত্যজৎ, তদ্ৱৃত্তান্তং যাৱন্তো লোকা অশৃণ্ৱন্ তেষাং সৰ্ৱ্ৱেষাং মহাভযম্ অজাযৎ|
When Ananias heard these words, he fell down and breathed his last breath. And great fear came upon all who heard about it.
Then the young men rose, wrapped up his body, carried him out, and buried him.
About three hours later, his wife came in, not knowing what had happened.
8 ৮ ততঃ পিতৰস্তাম্ অপৃচ্ছৎ, যুৱাভ্যাম্ এতাৱন্মুদ্ৰাভ্যো ভূমি ৰ্ৱিক্ৰীতা ন ৱা? এতৎৱং ৱদ; তদা সা প্ৰত্যৱাদীৎ সত্যম্ এতাৱদ্ভ্যো মুদ্ৰাভ্য এৱ|
Peter said to her, “Tell me if you sold the plot of land for such and such a price.” She said, “Yes, for such a price.”
9 ৯ ততঃ পিতৰোকথযৎ যুৱাং কথং পৰমেশ্ৱৰস্যাত্মানং পৰীক্ষিতুম্ একমন্ত্ৰণাৱভৱতাং? পশ্য যে তৱ পতিং শ্মশানে স্থাপিতৱন্তস্তে দ্ৱাৰস্য সমীপে সমুপতিষ্ঠন্তি ৎৱামপি বহিৰ্নেষ্যন্তি|
Peter said to her, “Why is it that you have agreed to put the Spirit of the Lord to the test? Behold, the feet of those who buried yoʋr husband are at the door, and they will carry yoʋ out.”
10 ১০ ততঃ সাপি তস্য চৰণসন্নিধৌ পতিৎৱা প্ৰাণান্ অত্যাক্ষীৎ| পশ্চাৎ তে যুৱানোঽভ্যন্তৰম্ আগত্য তামপি মৃতাং দৃষ্ট্ৱা বহি ৰ্নীৎৱা তস্যাঃ পত্যুঃ পাৰ্শ্ৱে শ্মশানে স্থাপিতৱন্তঃ|
At once she fell down at his feet and breathed her last breath. When the young men came in, they found her dead, so they carried her out and buried her beside her husband.
And great fear came upon the whole church and upon all who heard these things.
12 ১২ ততঃ পৰং প্ৰেৰিতানাং হস্তৈ ৰ্লোকানাং মধ্যে বহ্ৱাশ্চৰ্য্যাণ্যদ্ভুতানি কৰ্ম্মাণ্যক্ৰিযন্ত; তদা শিষ্যাঃ সৰ্ৱ্ৱ একচিত্তীভূয সুলেমানো ঽলিন্দে সম্ভূযাসন্|
Now many signs and wonders were taking place among the people by the hands of the apostles, and all the believers were together with one accord in Solomon's portico.
No one else dared to join them, but the people held them in high regard.
Yet more and more people believed in the Lord and were added to their number, a multitude of both men and women.
15 ১৫ পিতৰস্য গমনাগমনাভ্যাং কেনাপি প্ৰকাৰেণ তস্য ছাযা কস্মিংশ্চিজ্জনে লগিষ্যতীত্যাশযা লোকা ৰোগিণঃ শিৱিকযা খট্ৱযা চানীয পথি পথি স্থাপিতৱন্তঃ|
As a result, people carried the sick out into the streets and laid them on beds and mats, so that when Peter came by at least his shadow might fall on one of them.
16 ১৬ চতুৰ্দিক্স্থনগৰেভ্যো বহৱো লোকাঃ সম্ভূয ৰোগিণোঽপৱিত্ৰভুতগ্ৰস্তাংশ্চ যিৰূশালমম্ আনযন্ ততঃ সৰ্ৱ্ৱে স্ৱস্থা অক্ৰিযন্ত|
A multitude from the towns all around Jerusalem also gathered together, bringing the sick and those harassed by unclean spirits, and they were all healed.
Then the high priest rose up, along with all who were with him (that is, the sect of the Sadducees), and they were filled with jealousy.
So they arrested the apostles and put them in a public jail.
But during the night an angel of the Lord opened the doors of the prison, brought them out, and said,
“Go stand in the temple courts and tell the people everything about this new life.”
21 ২১ ইতি শ্ৰুৎৱা তে প্ৰত্যূষে মন্দিৰ উপস্থায উপদিষ্টৱন্তঃ| তদা সহচৰগণেন সহিতো মহাযাজক আগত্য মন্ত্ৰিগণম্ ইস্ৰাযেল্ৱংশস্য সৰ্ৱ্ৱান্ ৰাজসভাসদঃ সভাস্থান্ কৃৎৱা কাৰাযাস্তান্ আপযিতুং পদাতিগণং প্ৰেৰিতৱান্|
When they heard this, they entered the temple courts at dawn and began teaching. When the high priest came, along with those who were with him, they called together the Sanhedrin—that is, the entire eldership of the sons of Israel—and sent officers to the prison to have the apostles brought before them.
But when the officers arrived, they did not find them in the prison. So they returned and reported,
23 ২৩ ৱযং তত্ৰ গৎৱা নিৰ্ৱ্ৱিঘ্নং কাৰাযা দ্ৱাৰং ৰুদ্ধং ৰক্ষকাংশ্চ দ্ৱাৰস্য বহিৰ্দণ্ডাযমানান্ অদৰ্শাম এৱ কিন্তু দ্ৱাৰং মোচযিৎৱা তন্মধ্যে কমপি দ্ৰষ্টুং ন প্ৰাপ্তাঃ|
“We found the prison locked up in complete security and the guards standing in front of the doors, but when we opened the doors, we found no one inside.”
24 ২৪ এতাং কথাং শ্ৰুৎৱা মহাযাজকো মন্দিৰস্য সেনাপতিঃ প্ৰধানযাজকাশ্চ, ইত পৰং কিমপৰং ভৱিষ্যতীতি চিন্তযিৎৱা সন্দিগ্ধচিত্তা অভৱন্|
When the high priest, the captain of the temple guard, and the chief priests heard this report, they were greatly perplexed by it, wondering what might come of this.
25 ২৫ এতস্মিন্নেৱ সমযে কশ্চিৎ জন আগত্য ৱাৰ্ত্তামেতাম্ অৱদৎ পশ্যত যূযং যান্ মানৱান্ কাৰাযাম্ অস্থাপযত তে মন্দিৰে তিষ্ঠন্তো লোকান্ উপদিশন্তি|
Then someone came and told them, “Behold, the men you put in prison are standing in the temple courts teaching the people!”
26 ২৬ তদা মন্দিৰস্য সেনাপতিঃ পদাতযশ্চ তত্ৰ গৎৱা চেল্লোকাঃ পাষাণান্ নিক্ষিপ্যাস্মান্ মাৰযন্তীতি ভিযা ৱিনত্যাচাৰং তান্ আনযন্|
So the captain went with the officers and brought the apostles without the use of force, for they were afraid the people might stone them.
After bringing the apostles in, they had them stand before the Sanhedrin, and the high priest asked them,
28 ২৮ অনেন নাম্না সমুপদেষ্টুং ৱযং কিং দৃঢং ন ন্যষেধাম? তথাপি পশ্যত যূযং স্ৱেষাং তেনোপদেশেনে যিৰূশালমং পৰিপূৰ্ণং কৃৎৱা তস্য জনস্য ৰক্তপাতজনিতাপৰাধম্ অস্মান্ প্ৰত্যানেতুং চেষ্টধ্ৱে|
“Did we not strictly command you not to teach in this name? Yet behold, you have filled Jerusalem with your teaching, and you are determined to bring the blood of this man upon us.”
But Peter and the apostles answered, “We must obey God rather than men.
The God of our fathers raised up Jesus, whom you murdered by hanging him on a cross.
31 ৩১ ইস্ৰাযেল্ৱংশানাং মনঃপৰিৱৰ্ত্তনং পাপক্ষমাঞ্চ কৰ্ত্তুং ৰাজানং পৰিত্ৰাতাৰঞ্চ কৃৎৱা স্ৱদক্ষিণপাৰ্শ্ৱে তস্যান্নতিম্ অকৰোৎ|
God exalted him to his right hand as Leader and Savior to grant repentance to Israel and remission of sins.
32 ৩২ এতস্মিন্ ৱযমপি সাক্ষিণ আস্মহে, তৎ কেৱলং নহি, ঈশ্ৱৰ আজ্ঞাগ্ৰাহিভ্যো যং পৱিত্ৰম্ আত্মনং দত্তৱান্ সোপি সাক্ষ্যস্তি|
Concerning these things we are his witnesses, and so is the Holy Spirit, whom God has given to those who obey him.”
When they heard this, they were furious and resolved to put them to death,
34 ৩৪ এতস্মিন্নেৱ সমযে তৎসভাস্থানাং সৰ্ৱ্ৱলোকানাং মধ্যে সুখ্যাতো গমিলীযেল্নামক একো জনো ৱ্যৱস্থাপকঃ ফিৰূশিলোক উত্থায প্ৰেৰিতান্ ক্ষণাৰ্থং স্থানান্তৰং গন্তুম্ আদিশ্য কথিতৱান্,
but a Pharisee named Gamaliel, a teacher of the law who was held in honor by all the people, stood up in the Sanhedrin and gave orders to put the apostles outside for a little while.
35 ৩৫ হে ইস্ৰাযেল্ৱংশীযাঃ সৰ্ৱ্ৱে যূযম্ এতান্ মানুষান্ প্ৰতি যৎ কৰ্ত্তুম্ উদ্যতাস্তস্মিন্ সাৱধানা ভৱত|
Then he said to the Sanhedrin, “Men of Israel, give careful consideration to what you are about to do to these men.
36 ৩৬ ইতঃ পূৰ্ৱ্ৱং থূদানামৈকো জন উপস্থায স্ৱং কমপি মহাপুৰুষম্ অৱদৎ, ততঃ প্ৰাযেণ চতুঃশতলোকাস্তস্য মতগ্ৰাহিণোভৱন্ পশ্চাৎ স হতোভৱৎ তস্যাজ্ঞাগ্ৰাহিণো যাৱন্তো লোকাস্তে সৰ্ৱ্ৱে ৱিৰ্কীৰ্ণাঃ সন্তো ঽকৃতকাৰ্য্যা অভৱন্|
For before these days Theudas rose up, declaring himself to be somebody, and a number of men, about four hundred, responded to the call to join him. He was put to death, and all his followers were scattered and came to nothing.
37 ৩৭ তস্মাজ্জনাৎ পৰং নামলেখনসমযে গালীলীযযিহূদানামৈকো জন উপস্থায বহূল্লোকান্ স্ৱমতং গ্ৰাহীতৱান্ ততঃ সোপি ৱ্যনশ্যৎ তস্যাজ্ঞাগ্ৰাহিণো যাৱন্তো লোকা আসন্ তে সৰ্ৱ্ৱে ৱিকীৰ্ণা অভৱন্|
After this man, Judas the Galilean rose up in the days of the census and drew away many people after him. He also perished, and all his followers were scattered.
38 ৩৮ অধুনা ৱদামি, যূযম্ এতান্ মনুষ্যান্ প্ৰতি কিমপি ন কৃৎৱা ক্ষান্তা ভৱত, যত এষ সঙ্কল্প এতৎ কৰ্ম্ম চ যদি মনুষ্যাদভৱৎ তৰ্হি ৱিফলং ভৱিষ্যতি|
So I say to you now, keep away from these men and leave them alone, for if this plan or this undertaking is of men, it will be stopped;
but if it is of God, you cannot put a stop to it. You will only find yourselves fighting against God.”
40 ৪০ তদা তস্য মন্ত্ৰণাং স্ৱীকৃত্য তে প্ৰেৰিতান্ আহূয প্ৰহৃত্য যীশো ৰ্নাম্না কামপি কথাং কথযিতুং নিষিধ্য ৱ্যসৰ্জন্|
They were persuaded by him, and after calling in the apostles, they beat them, commanded them not to speak in the name of Jesus, and released them.
41 ৪১ কিন্তু তস্য নামাৰ্থং ৱযং লজ্জাভোগস্য যোগ্যৎৱেন গণিতা ইত্যত্ৰ তে সানন্দাঃ সন্তঃ সভাস্থানাং সাক্ষাদ্ অগচ্ছন্|
So the apostles went out from the presence of the Sanhedrin, rejoicing that they had been considered worthy to suffer dishonor for the name of Jesus.
42 ৪২ ততঃ পৰং প্ৰতিদিনং মন্দিৰে গৃহে গৃহে চাৱিশ্ৰামম্ উপদিশ্য যীশুখ্ৰীষ্টস্য সুসংৱাদং প্ৰচাৰিতৱন্তঃ|
And every day, in the temple courts and from house to house, they did not cease teaching and preaching the good news that Jesus is the Christ.
