< ২ কৰিন্থিনঃ 12 >
1 ১ আত্মশ্লাঘা মমানুপযুক্তা কিন্ত্ৱহং প্ৰভো ৰ্দৰ্শনাদেশানাম্ আখ্যানং কথযিতুং প্ৰৱৰ্ত্তে|
अगर घमण्ड केरनू मेरे लेइ ठीक नईं, फिरी भी केरनू पेते; अवं प्रभुएरे दित्तोरे दर्शन ते प्रकाशेरे बारे मां ज़ोइएलो।
2 ২ ইতশ্চতুৰ্দশৱৎসৰেভ্যঃ পূৰ্ৱ্ৱং মযা পৰিচিত একো জনস্তৃতীযং স্ৱৰ্গমনীযত, স সশৰীৰেণ নিঃশৰীৰেণ ৱা তৎ স্থানমনীযত তদহং ন জানামি কিন্ত্ৱীশ্ৱৰো জানাতি|
अवं मसीह मां च़ेवधे साल पेइले ट्लेइयोवं स्वर्गे पुड़ नीयो जेव, चाए अवं जिसमे मां थियो या जिसमे मरां बेइर, अवं न ज़ैनी सिर्फ परमेशर ज़ानते।
3 ৩ স মানৱঃ স্ৱৰ্গং নীতঃ সন্ অকথ্যানি মৰ্ত্ত্যৱাগতীতানি চ ৱাক্যানি শ্ৰুতৱান্|
अवं फिरी ज़ोताईं, कि ई मैन्हु स्वर्गे तगर अकदम नेव जेव (फिरी, अवं न ज़ैनी कि इन जिसमे मां भोवं या अक दर्शन थियूं, सिर्फ परमेशरे ज़ानते), तैड़ी तैनी तैना गल्लां शुनी ज़ैना लफसन मां न ज़ोइयोन, एरी गल्लां ज़ैना मैन्हु ओठन सेइं न ज़ोई बटन।
4 ৪ কিন্তু তদানীং স সশৰীৰো নিঃশৰীৰো ৱাসীৎ তন্মযা ন জ্ঞাযতে তদ্ ঈশ্ৱৰেণৈৱ জ্ঞাযতে|
5 ৫ তমধ্যহং শ্লাঘিষ্যে মামধি নান্যেন কেনচিদ্ ৱিষযেণ শ্লাঘিষ্যে কেৱলং স্ৱদৌৰ্ব্বল্যেন শ্লাঘিষ্যে|
एरे मैन्हु पुड़ त अवं घमण्ड केरेलो, पन अपने कमज़ोरी केरे अलावा, अपने बारे मां घमण्ड न केरि।
6 ৬ যদ্যহম্ আত্মশ্লাঘাং কৰ্ত্তুম্ ইচ্ছেযং তথাপি নিৰ্ব্বোধ ইৱ ন ভৱিষ্যামি যতঃ সত্যমেৱ কথযিষ্যামি, কিন্তু লোকা মাং যাদৃশং পশ্যন্তি মম ৱাক্যং শ্ৰুৎৱা ৱা যাদৃশং মাং মন্যতে তস্মাৎ শ্ৰেষ্ঠং মাং যন্ন গণযন্তি তদৰ্থমহং ততো ৱিৰংস্যামি|
किजोकि अगर अवं घमण्ड केरनू चैईं भी त बेवकूफ न बेईं, किजोकि अवं सच़ ज़ोइलो; पन अपने आपे एस किसमेरे घमण्डे करां रोकताईं, एरू न भोए, कि ज़ेन्च़रे कोई मीं लाते, या मीं शुन्ते, मीं तैस करां भी बेद्धतां न समझ़े।
7 ৭ অপৰম্ উৎকৃষ্টদৰ্শনপ্ৰাপ্তিতো যদহম্ আত্মাভিমানী ন ভৱামি তদৰ্থং শৰীৰৱেধকম্ একং শূলং মহ্যম্ অদাযি তৎ মদীযাত্মাভিমাননিৱাৰণাৰ্থং মম তাডযিতা শযতানো দূতঃ|
पन ज़ैना अद्धबूद गल्लां परमेशरे मीं हेरेवरिन तैन केरे वजाई सेइं अवं बड़ो जादे घमण्डी न भोइ गेइ। एल्हेरेलेइ तैनी मीं अक बड़ो मुशकिल मसलो तुसन सेइं बर्ताव केरनेरे लेइ दित्तोरोए (मेरी जानी मां अक कंटो)। शैतानेरे एक्की दूते मीं मड्डनेरो इरादो कियोरोए ते अवं घमण्ड केरने करां रोकोरोईं।
8 ৮ মত্তস্তস্য প্ৰস্থানং যাচিতুমহং ত্ৰিস্তমধি প্ৰভুমুদ্দিশ্য প্ৰাৰ্থনাং কৃতৱান্|
इसेरे बारे मां मीं प्रभु कां ट्लाई बार बिनती की, कि मीं करां दूर भोइ गाए।
9 ৯ ততঃ স মামুক্তৱান্ মমানুগ্ৰহস্তৱ সৰ্ৱ্ৱসাধকঃ, যতো দৌৰ্ব্বল্যাৎ মম শক্তিঃ পূৰ্ণতাং গচ্ছতীতি| অতঃ খ্ৰীষ্টস্য শক্তি ৰ্যন্মাম্ আশ্ৰযতি তদৰ্থং স্ৱদৌৰ্ব্বল্যেন মম শ্লাঘনং সুখদং|
ते तैने मीं सेइं ज़ोवं, “मेरो अनुग्रह तेरे लेइ सुधोए; किजोकि मेरी शक्ति कमज़ोरी मां सिद्ध भोतीए।” एल्हेरेलेइ अवं एपनी कमज़ोरी पुड़ घमण्ड केरेलो, कि मसीहेरी सामर्थ मीं पुड़ एंइती राए।
10 ১০ তস্মাৎ খ্ৰীষ্টহেতো ৰ্দৌৰ্ব্বল্যনিন্দাদৰিদ্ৰতাৱিপক্ষতাকষ্টাদিষু সন্তুষ্যাম্যহং| যদাহং দুৰ্ব্বলোঽস্মি তদৈৱ সবলো ভৱামি|
इस वजाई सेइं अवं मसीहेरे लेइ कमज़ोरन मां, ते बेइज़तन मां, गरीबी मां, सताए गाने मां, ते मुशकलन मां खुश आईं; किजोकि ज़ैखन अवं कमज़ोर भोताईं, तैखन अवं मसीहेरी शेक्ति सेइं ज़ोरे बालो भोताईं।
11 ১১ এতেনাত্মশ্লাঘনেনাহং নিৰ্ব্বোধ ইৱাভৱং কিন্তু যূযং তস্য কাৰণং যতো মম প্ৰশংসা যুষ্মাভিৰেৱ কৰ্ত্তৱ্যাসীৎ| যদ্যপ্যম্ অগণ্যো ভৱেযং তথাপি মুখ্যতমেভ্যঃ প্ৰেৰিতেভ্যঃ কেনাপি প্ৰকাৰেণ নাহং ন্যূনোঽস্মি|
अवं बेवकूफ त बनो, पन अवं एरू केरनेरे लेइ तुसेईं अवं मजबूर कियो, तुसेईं त मेरी बड़याई कियोरी लोड़ती थी, किजोकि अगर अवं किछ भी नईं, फिरी भी होरे प्रेरित ज़ैना महान आन अवं तैन केरो ज़ेरो रोड़ो आईं।
12 ১২ সৰ্ৱ্ৱথাদ্ভুতক্ৰিযাশক্তিলক্ষণৈঃ প্ৰেৰিতস্য চিহ্নানি যুষ্মাকং মধ্যে সধৈৰ্য্যং মযা প্ৰকাশিতানি|
मीं रोड़े प्रेरितेरी पिशान भी तुश्शे दरमयान हर किसमेरे सबर साथी ते निशान ते बडां-बडां कम्मां, ते सामर्थएरां कम्मां हिरां।
13 ১৩ মম পালনাৰ্থং যূযং মযা ভাৰাক্ৰান্তা নাভৱতৈতদ্ একং ন্যূনৎৱং ৱিনাপৰাভ্যঃ সমিতিভ্যো যুষ্মাকং কিং ন্যূনৎৱং জাতং? অনেন মম দোষং ক্ষমধ্ৱং|
अक गल थी ज़ै मीं तुसन सेइं न की, ज़ै मीं होरि कलीसियान सेइं की, यानी अवं पेइंसां केरे बारे मां तुश्शे लेइ बोझ न बनो। कुन इन तुसन घटिया बनाते, एरू केरने सेइं मीं तुश्शे खलाफ गलत कियोरू ई तुश्शी सोच गलते।
14 ১৪ পশ্যত তৃতীযৱাৰং যুষ্মৎসমীপং গন্তুমুদ্যতোঽস্মি তত্ৰাপ্যহং যুষ্মান্ ভাৰাক্ৰান্তান্ ন কৰিষ্যামি| যুষ্মাকং সম্পত্তিমহং ন মৃগযে কিন্তু যুষ্মানেৱ, যতঃ পিত্ৰোঃ কৃতে সন্তানানাং ধনসঞ্চযোঽনুপযুক্তঃ কিন্তু সন্তানানাং কৃতে পিত্ৰো ৰ্ধনসঞ্চয উপযুক্তঃ|
हेरा, अवं ट्लेइयोवं बार एजनेरे लेइ तियाराईं, ते अवं तुसन करां कोई पेइंसां केरि मांग न रेखेलो। किजोकि अवं तुश्शी जेइदाद नईं, बल्के तुसन चाताईं, किजोकि बच्चेइं अम्मा बाजी केरे लेइ धन अकोट्ठू न लोड़े कियेरू, पन अम्मा बाजेईं बच्चां केरे लेइ कियेरू लोड़े।
15 ১৫ অপৰঞ্চ যুষ্মাসু বহু প্ৰীযমাণোঽপ্যহং যদি যুষ্মত্তোঽল্পং প্ৰম লভে তথাপি যুষ্মাকং প্ৰাণৰক্ষাৰ্থং সানন্দং বহু ৱ্যযং সৰ্ৱ্ৱৱ্যযঞ্চ কৰিষ্যামি|
अवं तुश्शी लेइ बड़ी खुशी सेइं खर्च़ केरेलो, बल्के अवं अपनू सब किछ तुसन देइलो, अवं तुसन सेइं बड़ो प्यार केरताईं पन एरू लगते कि तुस मीं सेइं घट प्यार केरतथ।
16 ১৬ যূযং মযা কিঞ্চিদপি ন ভাৰাক্ৰান্তা ইতি সত্যং, কিন্ত্ৱহং ধূৰ্ত্তঃ সন্ ছলেন যুষ্মান্ ৱঞ্চিতৱান্ এতৎ কিং কেনচিদ্ ৱক্তৱ্যং?
तुसन मरां किछ मन्तन कि मीं तुसन पुड़ भार नईं छ़डोरो, पन किछ होरे सोचतन कि अवं च़लाक आईं ते मीं तुसन पूरे तरीके सेइं धोखो दित्तोरोए, ज़ैन कि झूठ आए।
17 ১৭ যুষ্মৎসমীপং মযা যে লোকাঃ প্ৰহিতাস্তেষামেকেন কিং মম কোঽপ্যৰ্থলাভো জাতঃ?
मीं अपने लेइ तुसन करां पेइंसे नेनेरे लेइ तीतुस या होरो कोई इस्तेमाल नईं कियोरो।
18 ১৮ অহং তীতং ৱিনীয তেন সাৰ্দ্ধং ভ্ৰাতৰমেকং প্ৰেষিতৱান্ যুষ্মত্তস্তীতেন কিম্ অৰ্থো লব্ধঃ? একস্মিন্ ভাৱ একস্য পদচিহ্নেষু চাৱাং কিং ন চৰিতৱন্তৌ?
मीं तीतुस समझ़ेइतां तैस साथी तै ढ्ला भेज़ो, त कुन तीतुसे धोखे सेइं किछ नेव? कुन अस एक्की मकसदे सेइं न च़ले? कुन इश्शां कम्मां अक्कां ज़ेरां नईं।
19 ১৯ যুষ্মাকং সমীপে ৱযং পুন ৰ্দোষক্ষালনকথাং কথযাম ইতি কিং বুধ্যধ্ৱে? হে প্ৰিযতমাঃ, যুষ্মাকং নিষ্ঠাৰ্থং ৱযমীশ্ৱৰস্য সমক্ষং খ্ৰীষ্টেন সৰ্ৱ্ৱাণ্যেতানি কথযামঃ|
हे ट्लाराव, तुस हेजू तगर इन समझ़तथ कि अस तुश्शे सामने अपनो बचाव लोरेम केरने, अस त परमेशरे हाज़र सेमझ़तां मसीह मां ज़ोतम, ते सब गल्लां एल्हेरेलेइ ज़ोतम कि तुसन विश्वासे मां मज़बूत केरने लोरेम।
20 ২০ অহং যদাগমিষ্যামি, তদা যুষ্মান্ যাদৃশান্ দ্ৰষ্টুং নেচ্ছামি তাদৃশান্ দ্ৰক্ষ্যামি, যূযমপি মাং যাদৃশং দ্ৰষ্টুং নেচ্ছথ তাদৃশং দ্ৰক্ষ্যথ, যুষ্মন্মধ্যে ৱিৱাদ ঈৰ্ষ্যা ক্ৰোধো ৱিপক্ষতা পৰাপৱাদঃ কৰ্ণেজপনং দৰ্পঃ কলহশ্চৈতে ভৱিষ্যন্তি;
किजोकि मीं डरे, कि एरू न भोए, कि अवं एज्जी ते ज़ेन्च़रे अवं चाताईं, तेन्च़रे तुस न भोथ; ते मीं भी ज़ेन्च़रे तुस मीं चातथ तेरे लाथ, कि तुसन मां लड़ैई, गर्म सुभाव, सरक, खलाफत, जलन, चोगली, अभिमान ते फसाद भोन।
21 ২১ তেনাহং যুষ্মৎসমীপং পুনৰাগত্য মদীযেশ্ৱৰেণ নমযিষ্যে, পূৰ্ৱ্ৱং কৃতপাপান্ লোকান্ স্ৱীযাশুচিতাৱেশ্যাগমনলম্পটতাচৰণাদ্ অনুতাপম্ অকৃতৱন্তো দৃষ্ট্ৱা চ তানধি মম শোকো জনিষ্যত ইতি বিভেমি|
कि एरू न भोए कि ज़ैखन अवं तुसन कां दुबारां एज्जी, त मेरो परमेशर मीं छिथाए। ते मीं दुःख केरनो पे, किजोकि तुसन मरां बड़ेईं अपने पुराने पाप नईं शारोरे। ते तैस गंदे कम्मे, ते बदमाशी, ते लुचपने सेइं, ज़ै तैनेईं कियो, मन न फिराव।