১ কৰিন্থিনঃ 3
1 ১ হে ভ্ৰাতৰঃ, অহমাত্মিকৈৰিৱ যুষ্মাভিঃ সমং সম্ভাষিতুং নাশক্নৱং কিন্তু শাৰীৰিকাচাৰিভিঃ খ্ৰীষ্টধৰ্ম্মে শিশুতুল্যৈশ্চ জনৈৰিৱ যুষ্মাভিঃ সহ সমভাষে|
Przyjaciele, będąc między wami, nie mogłem mówić do was jak do ludzi duchowo dojrzałych. Traktowałem was jak myślących tylko po ludzku, bo w waszej wierze w Chrystusa byliście na poziomie niemowląt.
2 ২ যুষ্মান্ কঠিনভক্ষ্যং ন ভোজযন্ দুগ্ধম্ অপাযযং যতো যূযং ভক্ষ্যং গ্ৰহীতুং তদা নাশক্নুত ইদানীমপি ন শক্নুথ, যতো হেতোৰধুনাপি শাৰীৰিকাচাৰিণ আধ্ৱে|
Karmiłem was mlekiem, a nie stałym pokarmem, bo jeszcze nie byliście na to gotowi. Z resztą nadal nie jesteście!
Ciągle żyjecie tylko po ludzku! Skoro się kłócicie i zazdrościcie sobie, to czy nie zachowujecie się tylko po ludzku, czyli tak samo, jak ludzie niewierzący?
4 ৪ পৌলস্যাহমিত্যাপল্লোৰহমিতি ৱা যদ্ৱাক্যং যুষ্মাকং কৈশ্চিৎ কৈশ্চিৎ কথ্যতে তস্মাদ্ যূযং শাৰীৰিকাচাৰিণ ন ভৱথ?
Czy dowodem na to nie są wasze słowa: „Ja jestem uczniem Pawła”, „A ja—Apollosa”?
5 ৫ পৌলঃ কঃ? আপল্লো ৰ্ৱা কঃ? তৌ পৰিচাৰকমাত্ৰৌ তযোৰেকৈকস্মৈ চ প্ৰভু ৰ্যাদৃক্ ফলমদদাৎ তদ্ৱৎ তযোৰ্দ্ৱাৰা যূযং ৱিশ্ৱাসিনো জাতাঃ|
Kim jesteśmy ja i Apollos, żeby się o nas kłócić? Tylko sługami Pana, którym powierzył zadanie.
Ja siałem, Apollos podlewał, ale to Bóg dawał duchowy wzrost.
Tak naprawdę to ani siejący, ani podlewający nie jest ważny—tylko Bóg, który powoduje wzrost.
A słudzy Pana—czy sieją, czy podlewają—pracują wspólnie i każdy z nich otrzyma nagrodę za swoją pracę.
Jesteśmy bowiem współpracownikami Boga, a wy—Bożą uprawą i Bożą budowlą.
10 ১০ ঈশ্ৱৰস্য প্ৰসাদাৎ মযা যৎ পদং লব্ধং তস্মাৎ জ্ঞানিনা গৃহকাৰিণেৱ মযা ভিত্তিমূলং স্থাপিতং তদুপৰি চান্যেন নিচীযতে| কিন্তু যেন যন্নিচীযতে তৎ তেন ৱিৱিচ্যতাং|
Dzięki łasce Boga, jako doświadczony budowniczy, położyłem fundament, na którym kolejny fachowiec wznosi budowlę. Każdy jednak niech buduje uważnie,
11 ১১ যতো যীশুখ্ৰীষ্টৰূপং যদ্ ভিত্তিমূলং স্থাপিতং তদন্যৎ কিমপি ভিত্তিমূলং স্থাপযিতুং কেনাপি ন শক্যতে|
bo nie można już położyć innego fundamentu. Jedynym fundamentem jest Jezus Chrystus!
Można budować na Nim używając różnych materiałów: złota, srebra i szlachetnych kamieni lub drewna, słomy i siana.
13 ১৩ তৰ্হ্যেকৈকস্য কৰ্ম্ম প্ৰকাশিষ্যতে যতঃ স দিৱসস্তৎ প্ৰকাশযিষ্যতি| যতো হতোস্তন দিৱসেন ৱহ্নিমযেনোদেতৱ্যং তত একৈকস্য কৰ্ম্ম কীদৃশমেতস্য পৰীক্ষা বহ্নিনা ভৱিষ্যতি|
W dniu sądu okaże się z czego kto budował, bo dzieło każdego z nas przejdzie próbę ognia.
Czyja budowla przetrwa, ten otrzyma nagrodę.
15 ১৫ যস্য চ কৰ্ম্ম ধক্ষ্যতে তস্য ক্ষতি ৰ্ভৱিষ্যতি কিন্তু ৱহ্নে ৰ্নিৰ্গতজন ইৱ স স্ৱযং পৰিত্ৰাণং প্ৰাপ্স্যতি|
Czyja spłonie, ten poniesie stratę. Sam wprawdzie ocaleje, ale przejdzie trudną dla niego próbę ognia.
Czy nie wiecie, że wszyscy razem stanowicie świątynię Boga i że mieszka w was Jego Duch?
17 ১৭ ঈশ্ৱৰস্য মন্দিৰং যেন ৱিনাশ্যতে সোঽপীশ্ৱৰেণ ৱিনাশযিষ্যতে যত ঈশ্ৱৰস্য মন্দিৰং পৱিত্ৰমেৱ যূযং তু তন্মন্দিৰম্ আধ্ৱে|
Bóg zniszczy każdego, kto bezcześci i niszczy Jego świątynię. Jest bowiem święta—a to wy nią jesteście.
18 ১৮ কোপি স্ৱং ন ৱঞ্চযতাং| যুষ্মাকং কশ্চন চেদিহলোকস্য জ্ঞানেন জ্ঞানৱানহমিতি বুধ্যতে তৰ্হি স যৎ জ্ঞানী ভৱেৎ তদৰ্থং মূঢো ভৱতু| (aiōn g165)
Przestańcie się więc łudzić. Jeśli ktoś jest dumny ze swojej mądrości, niech lepiej stanie się głupcem, aby zdobyć prawdziwą mądrość. (aiōn g165)
19 ১৯ যস্মাদিহলোকস্য জ্ঞানম্ ঈশ্ৱৰস্য সাক্ষাৎ মূঢৎৱমেৱ| এতস্মিন্ লিখিতমপ্যাস্তে, তীক্ষ্ণা যা জ্ঞানিনাং বুদ্ধিস্তযা তান্ ধৰতীশ্ৱৰঃ|
Mądrość tego świata jest bowiem dla Boga głupstwem—napisano bowiem: „Bóg złapał mądrych w pułapkę ich własnej mądrości”
oraz: „Pan dobrze zna myśli mądrych i wie, że są jałowe”.
Nie szczyćcie się więc uznaniem innych ludzi. Wszystko bowiem należy do was:
22 ২২ পৌল ৱা আপল্লো ৰ্ৱা কৈফা ৱা জগদ্ ৱা জীৱনং ৱা মৰণং ৱা ৱৰ্ত্তমানং ৱা ভৱিষ্যদ্ৱা সৰ্ৱ্ৱাণ্যেৱ যুষ্মাকং,
Paweł, Apollos, Piotr i cały świat, a nawet życie i śmierć, przeszłość i przyszłość. Wszystko jest wasze,
wy zaś należycie do Chrystusa, a Chrystus—do Boga.
