Chongphuong 21
1 Hanchu invân thar le pilchung thar ku mua; invân masa le pilchung masa ngei ha ânmanga, male tuikhanglien khom ânmangrip zoi.
Toen zag ik een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel en de eerste aarde waren verdwenen, en ook de zee bestond niet meer.
2 Male Khopuilien Inthieng, Jerusalem thar hah, moiin a pasal don ranga ânthoka ân zoisai anghan Pathien kôm invân renga juong chum ku mu sa.
En de heilige Stad, het Nieuw-Jerusalem, zag ik neerdalen van God uit de hemel, toegerust als een bruid, die voor haar man is getooid.
3 Rêngsukmun renga rôl inringtakin ahong chongin ki rieta: “Atûn Pathien in chu munisingei lâia ajuong om zoi! Ama chu an kôm om a ta, male anni ngei hah a mingei nîng an tih. Pathien lelên an kôm om a ta, male ama hah an Pathien nîng atih.
En ik hoorde van de Troon een machtige stem en ze sprak: Zie, de Woonstede Gods bij de mensen: Hij zal zijn Tent bij hen spannen. Zij zullen zijn volk zijn, Hij: God met hen!
4 Ama'n an mitta mitrithingei murdi hûiminsâi pe ngei atih. Thina om khâi no nia, beidongnangei, chapnangei aninônchu natnangei khom om khâi no ni. Neinun muruo ngei hah ânmang suozoi.”
Elke traan wist Hij weg uit hun ogen; En nooit zal de dood er meer zijn, Geen rouw, geen geween en geen smart; Want het vroegere is voorbij!
5 Hanchu rêngsukmuna insung ngâipu han a tia, “Male atûn chu neinunngei murdi ki sin minthar zoi!” Ama han ko kôm, “Ma hih miziek roh, asik chu hi chongngei hih adik le taksônom an ni, a ti sa.”
En Die op de Troon is gezeten, sprak: Zie, Ik maak alles nieuw! En Hij vervolgde: Schrijf op! Want deze woorden zijn trouw en waarachtig.
6 Male ko kôm, “Ân zoi suozoi! Keima hih amotontak le anûktak, aphutna le amongna ki nih. Tukhom an tuiinrâl ngei murdi chu ringna tuikuong renga han amanboiin min nêk ngei ki tih, a tia.
En Hij sprak tot mij: Het is geschied! Ik ben de Alfa en de Omega; Het Begin en het Einde! Den dorstige zal ik te drinken geven Uit de bron des eeuwigen Levens, om niet.
7 Amenepu ngei ngân chu hima ngei hih ko kôm renga man an tih: keima an Pathien nîng ka ta, male anni ngei hah ka nâingei nîng an tih.
Die overwint, zal dit alles beërven; Ik zal hem tot God zijn, hij Mij tot zoon.
9 Vântîrton sari ngei lâia inkhat khuriâi saria sip ripuingei mongna chôipu han ko kôm a honga, “Hong roh, male Belrite lômnu rang Moi hah nang min mu ki tih,” ni tia.
Toen kwam er één van de zeven engelen, die de zeven schalen droegen, vol van de zeven zwaarste plagen; en hij sprak tot mij: Kom, ik zal u tonen de Bruid, de Vrouw van het Lam.
10 Ratha'n mi manga, male vântîrton han muol insângtak sîpa ni tuonga. Pathien kôm invân renga juong chum Khopuilien Inthieng, Jerusalem hah mi min mua
In geestverrukking voerde hij mij weg op een grote en hoge berg. En hij toonde mij de heilige Stad, Jerusalem, neerdalend van God uit de hemel.
11 male Pathien roiinpuinân ântêrdapa. Khopuilien hah lungmantam jasper lung angin, crystal lung anghan avâra.
Ze prijkte met Gods heerlijkheid; haar lichtglans leek op edelsteen, op jaspis helder als kristal.
12 Kulpuilien roiinpui, insâng a dôna, mokotngei sômleinik hah vântîrtonngei sômleinik a enkol rang an oma. Mokotngei chunga han Israel jât sômleinik ngei riming ânzieka.
Ze had een grote, hoge muur, met twaalf poorten, en twaalf engelen op de poorten; ook waren er namen in gehouwen: die van de twaalf stammen der zonen Israëls.
13 Akângtieng zet han mokotngei inthum aom paka: nisuotieng inthum, simtieng inthum, mârtieng inthum, nitâktieng inthum.
Ten oosten drie poorten; ten noorden drie poorten; ten zuiden drie poorten; ten westen drie poorten.
14 Khopuilien kulpui hah lungphûm sômleinik chunga sin ania, mangei chunga han Belrite tîrton sômleinik ngei riming ânzieka.
De muur der Stad had twaalf grondvesten, en daarop twaalf namen, der twaalf Apostelen van het Lam.
15 Vântîrton mi chongpuipu han khopuilien mokotngei le a kulpuingei minkhî rangin rângkachak minkhîna rotuon a dôna.
En die met mij sprak, had een gouden roede als maatstaf, om de Stad, haar poorten, haar muur te meten.
16 Khopuilien hah arikil atabanga, adung akhang an êlbanga. Vântîrton han minkhîna rotuon leh khopuilien hah a minkhia: adung hah mile isângkhat raza rangnga ania, akhang le ânsâng khom adung dôr ani.
De Stad nu was vierkant, haar lengte en breedte gelijk. Hij mat de Stad met de roede: twaalf duizend stadiën; lengte, breedte en hoogte gelijk.
17 Vântîrton han kulpui khom a minkhi sa nôka, male ânsâng hah feet 216 ania, minkhîna an mang ngâi a chôi dungjûiin.
Hij mat ook de muur: honderd vier en veertig el naar mensenmaat, aan engelenmaat gelijk.
18 A kulpui hah jasper lunga sin ania, male khopuilien hah rângkachak ânthârlaka sin ania, lîm-en dôra vârliei ani.
De bouwstoffen van haar muur waren van jaspis. —De Stad zelf was van zuiver goud, gelijkend op helder kristal.
19 Khopuilien kulpui lungphûmngei hah lungmantamngei jât dadangngei leh minvo ani. Lungphûm motontak hah jasper ania, inikna hah sapphire ania, inthumna hah agate ania, minlina hah emerald ania,
De grondvesten van de muur der Stad waren met allerlei kostbare stenen gesierd. De eerste grondvest was jaspis, de tweede saffier, de derde chalcedon, de vierde smaragd,
20 rangngana hah onyks ania, urukna hah carnelien ania, sarina hah kuartz eng ania, irietna hah beryl ania, ikuona hah topaz ania, sômna hah chalcedony ania, sômleikhatna hah turkuoise ania, sômleinikna hah amethyst ani.
de vijfde sardonyx, de zesde kornalijn, de zevende chrysoliet, de achtste beryllus, de negende topaas, de tiende chrysopraas, de elfde hyacint, de twaalfde ametyst,
21 Mokot sômleinik ngei hah lungintêrngei sômleinik an nia; mokot zet hah lungintêr inkhata sin chit an ni. Khopuilien lamlien hah rângkachak ânthârlaka sin ania, lîm-en eninlenpatthei anghan ani.
De twaalf poorten waren twaalf paarlen; iedere poort op zich één paarl. —Het plein der Stad was louter goud, doorschijnend als kristal.
22 Khopuilien sûng han biekin reng mu ma unga, Pumapa Pathien Râtinchung le Belrite hih biekin an ni sikin.
Maar een tempel zag ik er niet; want de Heer, de almachtige God, is haar tempel; zo ook het Lam.
23 Khopuilien chunga êlminvâr rangin nisa le thâ nâng khâi maka, Pathien roiinpuinân a êlminvâr ngâi sikin, le Belrite hih a châti ani.
Ook heeft de Stad de zon niet van node, noch de maan, om haar te beschijnen; want de Glorie van God doet haar lichten, en het Lam is haar fakkel.
24 Rammuola mingei hah avâra han lôn an ta, male pilchunga rêngngei an roiinpuinangei hong chôi lût an tih.
De volkeren zullen wandelen in haar licht, de koningen der aarde haar hun heerlijkheid brengen.
25 Khopuilien mokotngei hah sûntin mo-ongin om a ta; khârin om tet noni ngei, mahan jân aom khâiloi rang sikin.
Geen enkele dag zullen haar poorten worden gesloten; want nacht zal er niet zijn.
26 Khopuilien sûnga han namtinngei roiinpuina le neinunsampâr hong chôi lût nîng atih.
Zo zal men haar brengen de heerlijkheid en de glorie der volken.
27 Aniatachu neinun inthiengloi ngei, tukhom inzakpuiom sin thongei le milak thongei chu khopuilien sûnga han ite lûtpui thei no ni ngei. Belrite ringna lekhabua an rimingngei mizieka ompu ngei vai kêng ma khopuilien han an lût thei rang ani.
Nooit zal er ingaan iets wat onrein is, noch die gruwelen pleegt of leugens spreekt; maar zij alleen, die staan geschreven in het boek des Levens van het Lam.
