< Chongphuong 19 >

1 Masuole han invâna loko mipui tamtak ngei he rahang inringtak angati, “Pathien minpâk roi! Sanminringna, roiinpuina, le sinthotheina ngei chu ei Pathien ta ani! ti ki rieta.
Potemem słyszał wielki głos wielkiego ludu na niebie, mówiącego: Halleluja! Zbawienie i chwała, i cześć, i moc Panu, Bogu naszemu.
2 A roijêknangei chu adikin asa ani! Ama han notizuor inthang, ânrêna sika pilchung siet ngâi le a tîrlâmngei that ngâinu theiloi minchangin dûk a mintong zoi.”
Bo prawdziwe i sprawiedliwe są sądy jego, iż osądził wszetecznicę onę wielką, która kaziła ziemię wszeteczeństwem swojem i pomścił się krwi sług swoich z ręki jej.
3 An iniek sira, “Pathien minpâk roi! Khopuilien roiinpui kâng minhekna meidonngei renga meikhu chu tuonsôt tuonsôtin chungtieng kal tit atih!” (aiōn g165)
I rzekli po wtóre: Halleluja! A dym jej wstępuje na wieki wieków. (aiōn g165)
4 Upangei sômnikminli le iring parân minli ngei han inbokin, “Amen! Pathien minpâkin om rese!” tiin rêngsukmuna insungpu hah chubai an mûka.
I upadli dwadzieścia i czterej starcy, i czworo zwierząt, a pokłonili się Bogu siedzącemu na stolicy, mówiąc: Amen, Halleluja!
5 Hanchu rêngsukmun renga han rôl ahôn ringa, “Ei Pathien manpâk roi, a tîrlâmngei murdi le mingei murdi, achîn alien, ama mirit tho ngei murdi'n!” a tia.
Tedy wyszedł głos z stolicy, mówiący: Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego i którzy się go boicie, i mali, i wielcy.
6 Hanchu loko tamtak rahang, tuitâk rahang angati, mechêk puok rahang inringtak angati, “Pathien minpâk roi! Pumapa ei Pathien Râtinchung hih Rêngpa ani! an ti ki rieta.
I słyszałem głos jako ludu wielkiego i jako głos wielu wód, i jako głos mocnych gromów, mówiących: Halleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący.
7 Ei râiminsân ei ti u; a roiinpuina minpâk ei ti u! Belrite innei zora ahong tung zoi, male a moi khom amananâkin ânthok zoi.
Weselmy się i radujmy się, a dajmy mu chwałę; bo przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego nagotowała się.
8 Amanu hah puoninnêm ânthieng ântêrdap insil rang pêkin aom zoi.” (Puoninnêm hih Pathien mingei sintho asa ngei hah ani).
I dano jej, aby się oblekła w bisior czysty i świetny; albowiem bisior są usprawiedliwienia świętych.
9 Hanchu vântîrton han ko kôm, “Mahi miziek roh: Belrite inneina ruolhoia siela omngei chu satvur an ni.” Male vântîrton han abôk sira, “Ma ngei hi Pathien chong dik ngei ani,” a tia.
I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na wieczerzę wesela Barankowego. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe.
10 A ke bula chubaimûk rangin kên boka, aniatachu ama'n, “Ma anghan tho no roh! Keima khom ni tîrlâm champui le iempu champuingei, Jisua chongtak phuonga pompu ngei murdi na champui kêng ki ni. Pathien chubaimûk roh!” ni tia. Jisua chongtak a phuong hih Pathien chongrilna ratha ani.
I upadłem do nóg jego, abym się mu pokłonił; ale mi rzekł: Patrz, abyś tego nie czynił; bom jest spółsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusowe. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jezusowe jest duch proroctwa.
11 Hanchu invân ân-ong ku mua, male mahan sakor ngoi aoma. Achunga chuongpu hah Taksônom le Adik ani; ama han adiktakin roi a jêka a râlngei a doi ngâi.
I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały, a tego, który siedział na nim, zwano Wiernym i Prawdziwym, a sądzi w sprawiedliwości i walczy.
12 A mitngei hah meidon aphuoa, male a lua rênglukhumngei tamtak ân khuma. A chunga riming ânziek amananâk pêna chu tutên imo aomtie an riet theiloi a dôna.
A oczy jego były jako płomień ognia, a na głowie jego wiele koron; i miał imię napisane, którego nikt nie zna, tylko on sam.
13 Kâncholiinchuol thisen ânzozit ân haka. A riming chu, “Pathien Chong,” ani.
A przyodziany był szatą omoczoną we krwi, a imię jego zowią Słowo Boże.
14 Invâna râlmingei han a nûk an jûia, puoninnêm ngoi ânthieng leh invôn sakor ngoi ngei chunga an chuonga.
A wojska, które są na niebie, szły za nim na koniach białych, obleczone lnem cienkim, białym i czystym.
15 A bâi renga khandai ngaidak ahong jôka, ma lehan namtinngei doiin mene atih. Thîr tôkmol le an chunga roijêk a ta, male Râtinchung Pathien taksina natak uain sômna khur sûnga han sirdên atih.
A z ust jego wychodził miecz ostry, aby nim bił narody; albowiem on je rządzić będzie laską żelazną, a on tłoczy prasę wina zapalczywości i gniewu Boga wszechmogącego.
16 A kâncholiinchuol le a keêla han, “Rêngngei Rêngpa le pumangei Pumapa,” ti riming miziekin aoma.
A ma na szacie i na biodrach swoich imię napisane: Król królów i Pan panów.
17 Hanchu vântîrton nisa chunga ânding ku mua. Phâivuo kâra vângei avuong murdi kôm han rôl inringtakin ân ieka: “Hong ungla hôntup roi Pathien ruolhoi roiinpuitaka rangin!
I widziałem jednego Anioła stojącego w słońcu i wołającego głosem wielkim, mówiąc wszystkim ptakom latającym po pośrodku nieba: Chodźcie i zgromadźcie się na wieczerzę wielkiego Boga,
18 Hong ungla, rêngngei meh, râlmi uliengei meh, le râlmingei meh, sakorngei meh le a chunga chuongngei meh, mingei murdi meh, suokngei meh le zalenngei meh, alien le achîn ngei meh, hong sâk roi!” a tia.
Abyście jedli ciała królów i ciała hetmanów, i ciała mocarzy, i ciała koni, i siedzących na nich, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, i małych, i wielkich.
19 Hanchu sarâng le pilchunga rêngngei le an râlmingei hah sakor chunga chuongpu le a râlmingei doia inbuonpui rangin an hôntûp ku mua.
I widziałem bestyję i królów ziemskich, i wojska ich zebrane, aby stoczyli bitwę z siedzącym na koniu i z wojskiem jego.
20 Sarâng hah an sûra, dêipu dikloi a mitmua sininkhêlngei sinpu hah khom an sûr sa. (Ma sininkhêlngei a sin sika han sarâng sînthona dôn ngei le arimil chubaimûk ngâipu ngei hah a huong ngei ngâi ani.) Sarâng le dêipu dikloi ngei anruonin an ringchungin kâta kâng, meidîla han an vôrpai ngei zoi. (Limnē Pyr g3041 g4442)
Ale pojmana jest bestyja, a z nią fałszywy on prorok, który czynił cuda przed nią, któremi zwodził tych, którzy przyjęli piętno bestyi i którzy się kłaniali obrazowi jej, i obaj wrzuceni są żywo do jeziora ognistego, gorejącego siarką. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 An râlmingei hah chu sakor chunga chuongpu bâia hong jôk khandai lehan a that ngeia; male vângei murdi han an phari dodôrin an meh ngei hah an sâk zoi.
A drudzy pobici są mieczem tego, który siedział na koniu, wychodzącym z ust jego, a wszystkie ptaki nasycone są ciałami ich.

< Chongphuong 19 >