Mark 10
1 Hanchu Jisua'n ha mun hah a mâka, Judea ramhuola a sea, male Jordan Tuidung râl ânkânna lokongei apâlpa a kôm an hong intûp nôka, a tho tit ngâi anghan anni ngei ha a lei minchu ngeia.
En van daar opgestaan zijnde, ging Hij naar de landpalen van Judea, door de overzijde van de Jordaan; en de scharen kwamen wederom samen bij Hem, en gelijk Hij gewoon was, leerde Hij hen wederom.
2 Phariseengei senkhat an honga, ama min ôkna rangin, “Mîn a lômnu mâk rangin ei Balamin aphal mo?” mi ril roh, tiin an rekela.
En de Farizeen, tot Hem komende, vraagden Hem, of het een man geoorloofd is, zijn vrouw te verlaten, Hem verzoekende.
3 Jisua'n an kôm, “Moses'n inmo Balam nangni a pêk?” tiin chongrekel leh a thuon ngeia.
Maar Hij antwoordende, zeide tot hen: Wat heeft u Mozes geboden?
4 Anni han, “Moses'n chu pasalin inmâkna lekha a mizieka male a lômnu tîr pai rangin inmâk hih a phal ngâi ani” ti hih an thuona chu ani.
En zij zeiden: Mozes heeft toegelaten een scheidbrief te schrijven, en haar te verlaten.
5 Jisua'n an kôm, “Minchu nin intak rai sika Moses'n hi Balam hih nangni rangin a miziek, a tipe ngeia.
En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Vanwege de hardigheid uwer harten heeft hij ulieden dat gebod geschreven.
6 Aniatachu rammuol insieng phut renga Pathien Lekhabu'n ati anghan, ‘Pathien'n pasal le nupang’ a sin ngei ani.
Maar van het begin der schepping heeft ze God man en vrouw gemaakt.
7 ‘Masika han pasalin a nû le a pa mâk a ta, male a lômnu leh inlop an ta,
Daarom zal een mens zijn vader en zijn moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen;
8 male inik hah takpum inkhat hongni an ti zoi.’ Masikin inik ni khâi mak ngeia, inkhat an hongni zoi ani.
En die twee zullen tot een vlees zijn, alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees.
9 Hanchu Pathien'n munkhata a minzom sai chu miriemin an minsen rang nimak,” a tia.
Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.
10 In sûng an lût lehan a ruoisingeiin ma roi hah Jisua an rekela.
En in het huis vraagden Hem Zijn discipelen wederom van hetzelve.
11 Ama han an kôm, “Tukhom a lômnu a mâka, male nupang dang inneipui chu a lômnu doiin a inrê ani.
En Hij zeide tot hen: Zo wie zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel tegen haar.
12 Ma angdênin, nupang khomin a pasal mâkin pasal dang inneipui chu a inrê ani,” a tia.
En indien een vrouw haar man zal verlaten, en met een anderen trouwen, die doet overspel.
13 Jisua'n an chunga kutngei a minngama satavur theina rangin mi senkhatin a kôm nâipangtengei an hong tuonga, aniatachu ruoisingeiin mingei hah an lei ngokhuma.
En zij brachten kinderkens tot Hem, opdat Hij ze aanraken zou; en de discipelen bestraften degenen, die ze tot Hem brachten.
14 Jisua'n maha a mu lehan a ningathika, a ruoisingei kôm, “Nâipangtengei ko kôm min hong ungla, khap no roi, Pathien Rêngram chu hi anga mingei ta ani sikin.
Maar Jezus, dat ziende, nam het zeer kwalijk, en zeide tot hen: Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert ze niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods.
15 Adiktakin nangni ki ril tukhom nâipangte angin Pathien ram a modôm nônchu Pathien Rêngram lût tet no ni,” a tia.
Voorwaar zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt, gelijk een kindeken, die zal in hetzelve geenszins ingaan.
16 Hanchu nâipangtengei a kuoa, an chung chita a kutngei minngamin, male satavur ngei zoi.
En Hij omving ze met Zijn armen, en de handen op hen gelegd hebbende, zegende Hij dezelve.
17 Jisua'n se nôk ranga kalchôichakin, mi inkhat a hong tânna, amakunga khûkinbilin, a kôm, “Minchupu Sa, ringinlon ka chang theina rangin imo ki sin rang?” tiin a rekela. (aiōnios g166)
En als Hij uitging op den weg, liep een tot Hem, en voor Hem op de knieen vallende, vraagde Hem: Goede Meester! wat zal ik doen, opdat ik het eeuwige leven beerve? (aiōnios g166)
18 Jisua'n a kôm, “Ithomo asa mi ni tia?” “Pathien pêna chu tute mi sa om mak ngei.
En Jezus zeide tot hem: Wat noemt gij Mij goed? Niemand is goed, dan Een, namelijk God.
19 Balam chongpêkngei ha chu ni riet duo: ‘Mi that no roh; inrê no roh; inru no roh; adikloitakin tute bâtu tho no roh; mi huong no roh; nu nû le na pa jâ roh ti ngei hih’” a tia.
Gij weet de geboden: Gij zult geen overspel doen; gij zult niet doden; gij zult niet stelen; gij zult geen valse getuigenis geven; gij zult niemand te kort doen; eer uw vader en uw moeder.
20 Hapa han a kôm, “Minchupu ma Balam chongpêkngei nâm ha chu ka nâipangte renga ke lei jôm sai kêng” a tia.
Doch hij, antwoordende, zeide tot Hem: Meester! al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af.
21 Jisua'n amapa hah a en ngita, lungkhamna tak dônin a kôm, “Inkhat mamang na lân sam. Senla no dôn murdi zuor inla, male a sum hah inrieng ngei pêk inla, male invâna rochon dôn ni tih; hanchu hong inla, mi hong jûi roh” a tipea.
En Jezus, hem aanziende, beminde hem, en zeide tot hem: Een ding ontbreekt u; ga heen, verkoop alles, wat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in den hemel; en kom herwaarts, neem het kruis op, en volg Mij.
22 Amapa han ha chong hah a riet lehan, a mâimôk pe oka, mineipa ani sikin, innguikhakin a rot zoi.
Maar hij, treurig geworden zijnde over dat woord, ging bedroefd weg; want hij had vele goederen.
23 Jisua'n a ruoisingei a vêng ngeia male an kôm “Anei ngei Pathien Rêngrama lûtna rangin khodôra ântak mo ani zoi!” a tia.
En Jezus rondom ziende, zeide tot Zijn discipelen: Hoe bezwaarlijk zullen degenen, die goed hebben, in het Koninkrijk Gods inkomen!
24 Ruoisingei han a chongril hah jâmzal aom sabak an tia, hannirese Jisua'n a la tibanga an kôm, “Ka nâingei, Pathien Rêngrama lût rang hi idôra ântak mo ani zoi!
En de discipelen werden verbaasd over deze Zijn woorden. Maar Jezus wederom antwoordende, zeide tot hen: Kinderen! Hoe zwaar is het, dat degenen, die op het goed hun betrouwen zetten, in het Koninkrijk Gods ingaan!
25 Minei ngei Pathien Rêngrama lût nêkin chu simphuoi kuora ût lût rang bai uol ok atih” a tia.
Het is lichter, dat een kemel ga door het oog van een naald, dan dat een rijke in het Koninkrijk Gods inga.
26 Haten hanchu ruoisingeiin an jâmânzal phar zoia, male inkhat le inkhat annin rekel inlôma, “Hanchu, tumo sanminjôkin aom thei rang?” an tia.
En zij werden nog meer verslagen, zeggende tot elkander: Wie kan dan zalig worden?
27 Jisua'n anni ngei hah a en ngita, an kôm, “Maha miriem rangin chu nitheimaka, aniatachu Pathien rangin chu anithei ani; Pathien rangin chu neinuntin hih anithei let ani” tiin a thuona.
Doch Jezus, hen aanziende, zeide: Bij de mensen is het onmogelijk, maar niet bij God; want alle dingen zijn mogelijk bij God.
28 Hanchu Peter'n a kôm, “En ta, keini chu neinuntin kin mâka, male nang kin jûi ani hi” a tia.
En Petrus begon tot Hem te zeggen: Zie, wij hebben alles verlaten, en zijn U gevolgd.
29 Jisua'n an kôm, “Ani,” nangni ki ril tukhom keima sika le thurchisa sika, in mo, lâibungngei mo, sarnungei mo, nû mo, pa mo, nâingei mo, loingei mo amâk ngei chu,
En Jezus, antwoordende, zeide: Voorwaar zeg Ik ulieden: Er is niemand, die verlaten heeft huis, of broeders, of zusters, of vader, of moeder, of vrouw, of kinderen, of akkers, om Mijnentwil en des Evangelies wil,
31 “Aniatachu atûna amotontaka om mi tam ngei chu anûktaka la om an ta, male anûktaka om mi tam ngei chu amotontaka la om an tih,” a tia.
Maar vele eersten zullen de laatsten zijn, en velen, die de laatsten zijn, de eersten.
32 Jisua le a ruoisingei Jerusalem tena se rangin lampuia an oma, Jisua moton ânsa, ruoisingei hah kamâmnân an sipa; a nûkjûi mingei han an chia. Jisua'n, ruoisingei hah an theiviekin a tuong ngei nôka, male a chunga neinun ahongtung rang ngei hah a misîr pe ngei nôka.
En zij waren op den weg, gaande op naar Jeruzalem; en Jezus ging voor hen; en zij waren verbaasd, en Hem volgende, waren zij bevreesd. En de twaalven wederom tot Zich nemende, begon Hij hun te zeggen de dingen, die Hem overkomen zouden;
33 “Rangâi roi, Jerusalem tena ei se rang ania, mahan Miriem Nâipasal hi ochaisingei le Balam minchupungei kuta bangin om atih. Thi rangin theiloimintum an ta masuole chu Jentailngei kuta bang an ta,
Zeggende: Ziet, wij gaan op naar Jeruzalem, en de Zoon des mensen zal den overpriesteren, en den Schriftgeleerden overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen, en Hem den heidenen overleveren;
34 anni ngei han innuinân mang an ta, michil an ta, jêm an ta, that an tih; hannirese sûnthum suole chu aringin inthoinôk a tih” a tia.
En zij zullen Hem bespotten, en Hem geselen, en Hem bespuwen, en Hem doden; en ten derden dage zal Hij weder opstaan.
35 Hanchu Zebedee nâipasalngei Jacob le John, Jisua kôm an honga, “Minchupu, imini sin mi ni tho pe rangin kin nuom aom,” an tia.
En tot Hem kwamen Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeus, zeggende: Meester! wij wilden wel, dat Gij ons deedt, zo wat wij begeren zullen.
36 Jisua'n an kôm, “Maha imo ani?” tiin a rekel ngeia.
En Hij zeide tot hen: Wat wilt gij, dat Ik u doe?
37 Anni han, a kôm, “Ne Rêngram roiinpuitaka ne rêngsukmuna nên sung tika na changtieng inkhat voitieng inkhat mi ni min sung rangin kin nuom ani” tiin an thuona.
En zij zeiden tot Hem: Geef ons, dat wij mogen zitten, de een aan Uw rechter-, en de ander aan Uw linkerhand in Uw heerlijkheid.
38 Jisua'n an kôm, “Nin ngên hi nin riet loi ani. Dûktuongna kilât ke nêk ngêt rang hi nin nêk thei rang mo? Ka baptisma chang rang khom nin chang thei rang mo?” a tipe ngeia.
Maar Jezus zeide tot hen: Gij weet niet, wat gij begeert. Kunt gij den drinkbeker drinken, dien Ik drink, en met den doop gedoopt worden, daar Ik mede gedoopt word?
39 Anni han, “Thei kin tih” tiin an thuona. Jisua'n an kôm, “Ki kilât nêk rang chu nêk nin ta, ka baptisma chang rang khom chang thei nin tih.
En zij zeiden tot Hem: Wij kunnen. Doch Jezus zeide tot hen: Den drinkbeker, dien Ik drink, zult gij wel drinken, en met den doop gedoopt worden, daar Ik mede gedoopt word;
40 Aniatachu ka changtieng mo, ko voitieng mo tumo an sung rang thang rangin chu rachamnei mu-ung. Ha munngei hah chu Pathien'n tu ngei rang mo a minsûk pe ngei kôm han pêk ngei atih,” tiin a tipe ngeia.
Maar het zitten tot Mijn rechter- en tot Mijn linkerhand staat bij Mij niet te geven; maar het zal gegeven worden dien het bereid is.
41 Ma roi hah ruoisi dang sôm ngeiin an lei rieta Jacob le John chunga an lei nuor zoia.
En als de andere tien dit hoorden, begonnen zij het van Jakobus en Johannes zeer kwalijk te nemen.
42 Masikin Jisua'n anrêngin munkhatin a koi ngeia, an kôm, “Jentailngei chunga roijêkpu an phun ngei chu an chunga an inlal sabak ngâia, male an ruoipungei khom an chunga racham an nei tatak ngâi ti khom nin riet.
Maar Jezus, het tot Zich geroepen hebbende, zeide tot hen: Gij weet, dat degenen, die geacht worden oversten te zijn der volken, heerschappij voeren over hen, en hun groten gebruiken macht over hen.
43 Nikhomrese, nin lâia chu ma anghin ani rang nimak. Nin lâia tukhomin alien rang a nuomin chu nin tîrlâm ani bak ngêt rang ani;
Doch alzo zal het onder u niet zijn; maar zo wie onder u groot zal willen worden, die zal uw dienaar zijn.
44 male nin lâia tukhomin amotontak ani nuomin chu mi murdi suok ani bak ngêt rang ani.
En zo wie van u de eerste zal willen worden, die zal aller dienstknecht zijn.
45 Miriem Nâipasal luo mana mîn a sin an tho pe rangin juong maka; mi sin tho pe rangin le mi tamtak ngei ratan ranga a ringna pêk rangin ke a juong ani” a tia.
Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen.
46 Jericho an hong tunga, Jericho renga Jisua le a ruoisingei leh loko tamtak ngei mâkin an se lâiin kutdo Timaius nâipasal Bartimaeus lampui kôla a lei insunga.
En zij kwamen te Jericho. En als Hij en Zijn discipelen, en een grote schare van Jericho uitging, zat de zoon van Timeus, Bar-timeus, de blinde, aan den weg, bedelende.
47 Nazareth Jisua ani ti a riet lehan ân ieka, “Jisua! David Nâipasal, inrieng mi mu roh ba!” a tia.
En horende, dat het Jezus de Nazarener was, begon hij te roepen en te zeggen: Jezus, Gij Zone Davids! ontferm U mijner.
48 Mi tamtakin dâirek rangin an ngokhuma, aniatachu ama'n, “David Nâipasal, inrieng mi mu roh!” tiin ânring uolin ân ieka.
En velen bestraften hem, opdat hij zwijgen zou; maar hij riep zoveel temeer: Gij Zone Davids! ontferm U mijner.
49 Jisua ânngama male, “Ama hah hong koi roi” a tia. Masikin mitchopa hah an va koia, a kôm, “Tâihieiin om roh!” anni han, “Inthoi roh, nang a koi!” an tipea.
En Jezus, stil staande, zeide, dat men hem roepen zou; en zij riepen den blinde, zeggende tot hem: Heb goeden moed; sta op; Hij roept u.
50 Masikin a puon a vôr paia, inrangtakin ân chôma, male Jisua kôm a hong zoi.
En hij, zijn mantel afgeworpen hebbende, stond op, en kwam tot Jezus.
51 Jisua'n a kôm, “Khoimo nang ko tho pe rangin nu nuom?” tiin a rekela. Mitchopa han a kôm, “Minchupu, mu nôk thei rangin ku nuom” tiin a thuona.
En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Wat wilt gij, dat Ik u doen zal? En de blinde zeide tot Hem: Rabboni! dat ik ziende mag worden.
52 Jisua'n a kôm, “Se ta roh, na taksônnân nang amindam zoi ani” tiin a rila. Voikhatrengin a mu thei kelena, male lampuia han Jisua a jûi zoi.
En Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw geloof heeft u behouden. En terstond werd hij ziende, en volgde Jezus op den weg.
