Luke 14
1 Sabathni voikhat chu, Pharisee ulien inkhat ina Jisua bu nêk rangin a siela, mîn an enrichika.
et factum est cum intraret in domum cuiusdam principis Pharisaeorum sabbato manducare panem et ipsi observabant eum
2 Mi inkhat a ke, a bânngei inthing, Jisua kôma a honga.
et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum
3 Jisua'n, Balam minchupungei le Phariseengei kôma, “Ei Balamin Sabathni mi mindam a phal mo, phal mak mo?” tiin a rekel ngeia.
et respondens Iesus dixit ad legis peritos et Pharisaeos dicens si licet sabbato curare
4 Hanchu an dâireka, Jisua'n damloi hah a sûra, a mindama, a min se zoia.
at illi tacuerunt ipse vero adprehensum sanavit eum ac dimisit
5 Hanchu, Jisua'n an kôma, tumakhatin a nâipasal mo, a seratchal mo, Sabathnin tuikhura tâk senla, Sabathni nikhomrese, kelsuo kelen no tunui mo? a tia.
et respondens ad illos dixit cuius vestrum asinus aut bos in puteum cadet et non continuo extrahet illum die sabbati
6 Hannisenla ha chong hah tutên thuon thei mak ngei.
et non poterant ad haec respondere illi
7 An mi siel ngei mi senkhatin sukmun asa an thang, a mûn chu Jisua'n hi chongmintêk hih a ril ngeia.
dicebat autem et ad invitatos parabolam intendens quomodo primos accubitus eligerent dicens ad illos
8 “Mîn inneina ruolhoia nangni an sielin, sukmun asana insung no roi.” nin nêka mi lien uol an sielin chu,
cum invitatus fueris ad nuptias non discumbas in primo loco ne forte honoratior te sit invitatus ab eo
9 in pumapa no kôma hongin, “Ama hi mun ot roh” tîng a ta mâimôk takin mun innuoina insung ni tih.
et veniens is qui te et illum vocavit dicat tibi da huic locum et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere
10 Manêk han, nang an siela anîn chu mun innuoina insung inla, a pumapa hong a ta, no kôma, “Mala, mun asana hong insung roh tîng a ta, hanchu, khuolmingei makunga mirit lông ni tih.
sed cum vocatus fueris vade recumbe in novissimo loco ut cum venerit qui te invitavit dicat tibi amice ascende superius tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus
11 Omlien ngei kai intem an ta, omchîn ngei chu minlutin om an tih,” a tia.
quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur
12 Jisua'n a sielpu kôma khom, “Sûna mo, jâna mo, ruolhoi no tho tikin chu, na malngei mo, na lâibungngei mo, nu sûngsuokngei mo, nu bunga minei ngei mo, siel no roh, nônchu nang siel nôk an ta, nang thuon nôk an tih.
dicebat autem et ei qui se invitaverat cum facis prandium aut cenam noli vocare amicos tuos neque fratres tuos neque cognatos neque vicinos divites ne forte et ipsi te reinvitent et fiat tibi retributio
13 Ruolhoi no thôn chu inriengngei, a ôingei, kholrangei, mitchongei siel roh,
sed cum facis convivium voca pauperes debiles claudos caecos
14 nang an thuon theiloi sikin sat nang vur sâng a tih, midikngei inthoi nôk tika Pathien'n nang thuon a tih,” a tipea.
et beatus eris quia non habent retribuere tibi retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum
15 Hanchu, a khêng otpui inkhatin a chongril a rieta, a kôma, “Pathien Rêngrama ruolhoia insung rang ngei chu idôra râisân a om rang mo na!” a tia.
haec cum audisset quidam de simul discumbentibus dixit illi beatus qui manducabit panem in regno Dei
16 Jisua'n a kôma, “Mi inkhatin ruolhoi roiinpui tak a minsûka, mi tamtak a siela,
at ipse dixit ei homo quidam fecit cenam magnam et vocavit multos
17 anêk zora tikin chu a mi siel ngei kôma, ‘Hong ta roi jâttin ânzoi zoi,’ iti rangin a tîrlâm a tîra.
et misit servum suum hora cenae dicere invitatis ut venirent quia iam parata sunt omnia
18 Hanchu an rêngin inlêmna an nei chita, A motontak han a kôma, ‘Loi ko rochôka, a en ke se rang, ni muduol roh,’ a tia.
et coeperunt simul omnes excusare primus dixit ei villam emi et necesse habeo exire et videre illam rogo te habe me excusatum
19 Mi dangin, seratchal bop rangnga ko rochôka, a enmindik rangin ke se rang ani, ni lei muduol roh,” a tia.
et alter dixit iuga boum emi quinque et eo probare illa rogo te habe me excusatum
20 Mi dangin, “inkenei suobil kêng ania, masikin hong thei no ning,” a tia.
et alius dixit uxorem duxi et ideo non possum venire
21 Ma tîrlâm hah a se sirin chu a pu a rila. A pumapa hah a takasia, a tîrlâm kôm, “Se lalai inla, kotmâingeia, lamlienngeia, inriengngei, a ôingei, mitchongei, kholrangei hongtuong ngei roh,” a tia.
et reversus servus nuntiavit haec domino suo tunc iratus pater familias dixit servo suo exi cito in plateas et vicos civitatis et pauperes ac debiles et caecos et claudos introduc huc
22 Tîrlâm han a kôma, “O, pu ni ti anghan ko thoa, ania, mun tamtak a la tong” a tia.
et ait servus domine factum est ut imperasti et adhuc locus est
23 Hanchu a pûn, a tîrlâm kôma han, “Sênla, lamliena, lamkêma mingei, ki in sipna rangin hongtuong lût roh.
et ait dominus servo exi in vias et sepes et conpelle intrare ut impleatur domus mea
24 Nang ki ril, mi ki siel ngei han tutên ka ruolhoia sâk noni ngei a ti,” a tia.
dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt gustabit cenam meam
25 Voikhat chu mipui tampa Jisua leh an inruoia, an tieng ânheia, an kôma,
ibant autem turbae multae cum eo et conversus dixit ad illos
26 “Tutu a nû le a pa, a lômnu le a nâingei, a lâibungngei le a sarnungei, le ama takpum nêka, lungkham mi mu uol nônchu, ko kôma hongin ku ruoisi nithei no nih.
si quis venit ad me et non odit patrem suum et matrem et uxorem et filios et fratres et sorores adhuc autem et animam suam non potest esse meus discipulus
27 Tukhom ama khros ruputa mi jûi loipu chu ka ruoisingei nithei no nih,” a tia.
et qui non baiulat crucem suam et venit post me non potest esse meus discipulus
28 Tumakhatin in insâng sin rang bôk senla, insungin a sin zoina rang sum a dôn le dônloi mindon bak a tih.
quis enim ex vobis volens turrem aedificare non prius sedens conputat sumptus qui necessarii sunt si habet ad perficiendum
29 Lungphûm a phûm suole, zoi thei khâi tano senla, a mu nâmin munuisan an tih.
ne posteaquam posuerit fundamentum et non potuerit perficere omnes qui vident incipiant inludere ei
30 A in sin a phut nâka chu, zoi thei khâi mak tîng an tih.
dicentes quia hic homo coepit aedificare et non potuit consummare
31 Hanchu, tu rêng mo, a mi isângsôm leh rêng danga mi isângsômnik leh ama doi ranga juong, a ngam rang le ngamloi rang, insungin a mindon bak loi rang?
aut qui rex iturus committere bellum adversus alium regem non sedens prius cogitat si possit cum decem milibus occurrere ei qui cum viginti milibus venit ad se
32 A doi ngamloi rangin chu, alazana an la om lâiin, inngêina sin rangin thangthei tîr a tih.
alioquin adhuc illo longe agente legationem mittens rogat ea quae pacis sunt
33 Ma anghan, tutu nangni khom a nei murdi a mâk riei nônchu ku ruoisi ni thei no tunui.
sic ergo omnis ex vobis qui non renuntiat omnibus quae possidet non potest meus esse discipulus
34 “Michi hi asa, ania, a alna boi ta senla chu, min al nôk thei ni khâi mak.
bonum est sal si autem sal quoque evanuerit in quo condietur
35 Pil rang khomin, ur rang khom sa mak, vôrpai rang vai kêng. Kuor nin dônin chu rangâi roi,” a tia.
neque in terram neque in sterquilinium utile est sed foras mittetur qui habet aures audiendi audiat
