John 4
1 Phariseengei han John nêkin Jisua ruoisi atam uol, ama'n tui leh mi a baptis a min tam uol ti an riet zoia.
Toen dan Jezus vernomen had dat de fariseërs hadden gehoord dat Hij meer discipelen maakte en doopte dan Johannes,
2 (Adikin, Jisua'n chu tute baptis maka; a ruoisingei vaiin ke mi an baptis ngâi ani.)
alhoewel Jezus zelf niet doopte, maar zijn discipelen,
3 Masikin Jisua'n ha anga an ti hah a rietin chu Judea ram a mâka Galilee tieng a kîr nôka;
zoo verliet Hij Judea en vertrok wederom naar Galilea.
4 a se tieng Samaria ram palin a se rang anâng ani.
En Hij moest door Samaria gaan.
5 Samaria ram sûnga han khopui inkhat Sychar an ti han a hong tunga, Jacob'n a nâi Joseph mun a pêkna kôl hah ani.
Hij kwam dan aan een stad van Samaria, genaamd Sichar, nabij het stuk grond dat Jakob aan zijn zoon Jozef gaf.
6 Jacob tuikuong khom mahan aoma, Jisua'n a lam lônna a sôl sikin ha tuikuong kôla han ânsung raka, ma hah sûnchimripa ani.
En aldaar was de put van Jakob; en omdat Jezus vermoeid was van de reize, zette Hij zich bij den put neder. Het was omtrent de zesde ure.
7 Samaria nupang inkhat tuithâl rangin a honga, male Jisua'n a kôm, “Tui nêk rang mi pêk roh,” a tipea.
Daar kwam een vrouw uit Samaria om water te putten. Jezus zeide tot haar: Geef mij wat drinken!
8 (A ruoisingei chu sâkruo rochôk rangin khopui sûnga an sea).
Want zijn discipelen waren naar de stad gegaan om spijze te koopen.
9 Nupangnu han a kôm, “Nangma Juda mi ni nia, keima Samaria nupang ki nia, kho-angin mo tui nêk rang mi ni zong hi?” (Judangei han khuri mo, khuriâi mo, Samaria mingeiin an mangna chu mang ngâi khâi mak ngei.)
De samaritaansche vrouw zeide tot Hem: Wat? gij, die een Jood zijt, vraagt drinken van mij, die een samaritaansche vrouw ben? (Want de Joden gaan niet om met de Samaritanen.)
10 Hanchu Jisua'n a thuona, “Pathien neinunpêk le buong rang mi pêk roh tipu hi ni riet nisenla chu, nangman keng a kôm zong na ta; hanchu, ama'n ringna-tui nang a pêk rang ani,” a tia.
Jezus antwoordde en zeide tot haar: Als gij de gifte Gods kendet, en wie Hij is die tot u zegt: Geef mij wat drinken! — dan zoudt gij van Hem hebben gevraagd en Hij zou u levend water gegeven hebben.
11 Nupangnu han a kôm, “Pu, tui thâlna laka ite dôn mak chea, tuikuong lak ânthûk zana. Khotieng mo ringna-tui na man rang?
De vrouw zeide tot Hem: Heer, Gij hebt geen emmer om te putten, en de put is diep; vanwaar hebt Gij dan levend water?
12 Kin pu Jacob'n hi tuikuong hih mi pêka; ama le a nâingei le a sâ vâi ngei murdi khom ma renga hih an lei nêk ngâi ani. Kin pu Jacob nêkin no roiinpui uol mo?”
Zijt Gij meer dan onze vader Jakob, die ons den put gegeven heeft, en er zelf uit gedronken heeft, met zijn zonen, en zijn vee?
13 Jisua'n a thuona, “Tutu khom hi tui nêk ngei chu an tui lân râl nôk a ta,
Jezus antwoordde en zeide tot haar: Al wie drinkt van dit water, zal wederom dorst krijgen.
15 Nupangnu han a kôm, “Pu, ma tui hah ni pêk roh! ku tui ânrâl khâi loina rang le hi tena lâ tuithâl ko hong khâi loina rangin,” a tia.
De vrouw zeide tot: Hem: Heer! geef mij dat water, opdat ik geen dorst krijge, en niet naar hier moet komen putten!
16 Jisua'n ha nu kôm han, “Sênla, no lômpa va koi inla, hong nôk roh,” a tipea.
Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man en kom naar hier!
17 Nupangnu'n a kôm, “Lômpa la dôn mu-ung,” tiin amanu han a thuona. Jisua'n chong a melea, “Lômpa dôn mu-ung, ni ti hih, ni ti mindik ani.
De vrouw antwoordde en zeide: Een man heb ik niet! Jezus zeide tot haar: Dat is goed gezegd, dat gij geen man hebt.
18 Pasal rangnga in ne neipui zoia, male atûna no ompuipa khom hih no lômpa tatak nimak. Chongdiktak ni ni ril ani,” a tia.
Want vijf mannen hebt gij gehad, en dien ge nu hebt is uw man niet; daar zegt gij de waarheid aan!
19 Nupangnu han a tia, “Pu, dêipu ni ni ti ki riet.”
De vrouw zeide tot Hem: Heer! ik zie dat Gij een profeet zijt!
20 “Kin Samari richibulngeiin chu hi tânga hin Pathien chubai an mûk ngâi, aniatachu, nangni Judangeiin chu Jerusalema Pathien chubai kin mûk ngâi ani, nin ti ngâi.”
Onze vaders hebben op dezen berg aangebeden, en gij, Joden, zegt dat in Jerusalem de plaats is waar men moet aanbidden?
21 Jisua'n, nupangnu kôm han a tipea, “Nupangnu, keima mi iem roh, hi tâng le Jerusalem ngêt ni loi khomin mingeiin Pa chubai an mûk zora la tung atih.
Jezus zeide tot haar? Geloof mij vrouwe! dat er een ure komt wanneer gij noch op dezen berg, noch in Jerusalem den Vader zult aanbidden.
22 Nangni Samari mingeiin chu nin riet loi chubai nin mûk ngâi; aniatachu keini Judangeiin chu kin riet ke chubai kin mûk ngâi ani, sanminringna hih Judangei renga hong suok kêng ani sikin.
Gijlieden aanbidt wat gij niet weet; wij aanbidden wat wij weten, want de verlossing is uit de Joden.
23 Hannirese azora atung rang ani zoi, male atûn khom atung tir ani zoi, ma tikin chu Pathien chubaimûk ngeiin Ratha le Chongtakin Pa chubaimûk an tih, Pa'n ma anga mingei ha ama chubaimûk rangin a nuom ngâi ani.
Maar er komt een ure, en zij is nu, dat de ware aanbidders den Vader zullen aanbidden in geest en waarheid, want ook de Vader zoekt dezulken die Hem aanbidden.
24 Pathien chu Ratha ania, ama chubai mûk ngeiin Ratha le chongtakin chubai an mûk rang ani,” a tia.
Een geest is God, en die Hem aanbidden, moeten Hem in geest en waarheid aanbidden!
25 Nupangnu han a kôm, “Messiah la juong atih, ti ki riet, a juong tikin chu neinunngei murdi mi ril atih,” a tia.
De vrouw zeide tot Hem: Ik weet dat de Messias komt, dat wil zeggen: De Christus; als die gekomen is zal Hij ons alles verkondigen!
26 Jisua'n a thuona, “Keima nang chongpuipa hih, ama hah ki ni,” a tia.
Jezus zeide tot haar: Ik, die met u spreek, ben het!
27 Ma lâitak han a ruoisingei an hong kîr nôka, nupang leh an chong an mua an kamâm sabaka. Aniatachu, tutên ha nu kôm han, “Imo no zong?” aninônchu ama kôm, “Ithomo nupang no chongpuia?” tiin khom ite rekel mak ngei.
En hierop kwamen zijn discipelen en waren verwonderd dat Hij met een vrouw sprak; maar niemand zeide: Wat vraagt Gij of wat spreekt Gij met haar?
28 Hanchu nupangnu hah a tuibêl mâkrakin khopui sûnga a kîra, male mingei kôm,
De vrouw dan liet haar watervat achter en ging naar de stad, en zeide tot de menschen:
29 “Ki sin lei tho ngei murdi a ril thei let mi inkhat a oma, hong en ta u, Messiah ni thei ni mo?” a tia.
Komt, ziet een mensch die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb; deze is toch de Christus niet?
30 Masikin khopui renga an honga Jisua kôm an va se zoi.
Zij gingen dan uit de stad en kwamen tot Hem.
31 Ma zoratak han ruoisingeiin, “Minchupu, sâk-sâk bak hi roh!” tiin an lei ngêna.
Ondertusschen vroegen de discipelen Hem, zeggende: Meester, eet!
32 Nikhomsenla Jisua'n, “Nin riet loi bu nêk rang ko dôn,” tiin a thuona.
Maar Hij zeide tot hen: Ik heb een spijze om te eten die gij niet kent.
33 Masikin ruoisingei han anni leh anni anin rekela, “Mîn bu an hong chôi pe mini?” an tia.
De discipelen zeiden dan tot malkander: Zou iemand Hem eten gebracht hebben?
34 Jisua'n an kôm, “Mi tîrpu lungdo sin le a sin zoi rang hi ku bu tuitak ani, a tipe ngeia.
Jezus zeide tot hen: Mijn spijze is dat Ik doe den wil van Hem die Mij gezonden heeft en dat Ik zijn werk volbrenge.
35 Nangnin chu, ‘Bu âtna rang tha minli ala om nin tia.’ Aniatachu nangni ki ril, loingei so en sabak ta u; atûn renga ât rangin bungei an min zoi!
Zegt gij niet: Nog vier maanden en dan komt de oogst aan? — Ziet, Ik zeg u: Heft uw oogen op en aanschouwt de velden, hoe wit zij al zijn tot den oogst!
36 A âtpu'n chu rathaman a man ngâia, kumtuong ringna dêna om rangin amara a mintûp ngâi; masikin a lingpu le a âtpu an râisân ânruol theina rangin. (aiōnios g166)
De maaier ontvangt loon en vergadert vrucht ten eeuwigen leven, opdat de zaaier en de maaier zich te zamen verblijden. (aiōnios g166)
37 ‘Mi inkhatin a linga, mi dangin a ât ngâi,’ ti hi adik ani.
Want hierin is het woord waarachtig: De een zaait en de andere maait.
38 Nin sin loina muna nangni ki tîr; mi dangin an sina, an sin sai hah nin ât ani,” a tia.
Ik heb u uitgezonden om te oogsten wat gij niet bearbeid hebt; anderen hebben den arbeid gedaan en gij zijt tot hun arbeid ingegaan.
39 Nupangnu han, “Ki sin lei tho ngei murdi ni ril let,” tiin a thurchi a misîr pe ngei sikin Samari khopui mingei, mi tamtakin Jisua an iem zoi.
Uit die stad nu geloofden velen van de Samaritanen in Hem, op het woord der vrouw die getuigde: Hij heeft mij gezegd al wat ik gedaan heb.
40 Masikin, Samari mingei ha Jisua kôm an honga, an kôm om rangin an ngêna, male Jisua'n ha khopui han sûnnik a châm zoi.
Toen dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, verzochten zij Hem bij hen te blijven. En Hij bleef daar twee dagen.
41 Midang tamtakin khom a thurchi misîr sikin an iem sa zoia,
En er geloofden nog veel meer om zijns woords wil,
42 male anni ngei han nupangnu kôm, “Atûn chu mi ni misîr pe sika ni loiin keini lelên a thurchi misîr kin rieta, hi mi hih rammuol sanminringpu ani khet ti kin riet zoi,” an tia.
en zeiden tot de vrouw: Het is nu niet meer om uw zeggen, dat wij gelooven; want wij hebben zelf gehoord en weten dat deze waarlijk is de Verlosser der wereld.
43 Ma khopui han sûnnik a châm suole chu a mâka Galilee rama a se zoi.
Na die twee dagen nu ging hij vandaar naar Galilea.
44 Jisua'n ama rang nanâk ân tia, “Dêipungei chu an ram nanâka chu miritin om ngâi mak ngei,” tiin.
Want Jezus zelf getuigde dat een profeet in zijn eigen vaderland geen achting heeft.
45 Galilee rama a tungin chu mipuingeiin an lei phâm tataka, Jerusalema Kalkân Kût han inchelin Jisua sintho ngei murdi ha an mu sikin.
Als Hij dan in Galilea gekomen was, ontvingen de Galileërs Hem, die alles gezien hadden wat Hij op het feest in Jerusalem had gedaan; want ook zij waren naar het feest gegaan.
46 Hanchu, Jisua ha Galilee rama Cana khuoa tui uain a min changna han a hong nôka, sorkâr ulien inkhat a oma, a nâipasal Capernaum khuoa dam loiin a om ani.
Jezus kwam dan wederom te Kana in Galilea, waar Hij het water tot wijn gemaakt had. En daar was een koninklijk beambte, wiens zoon krank was in Kapernaüm.
47 Jisua Judea ram renga Galilee rama a hong ti a riet lehan a kôm a sea, Capernaum khuoa sea, a nâipasal juong mindam rangin Jisua a ngêna, a nâipasal hah a thi vang zoi ani.
Deze, gehoord hebbende dat Jezus uit Judea naar Galilea gekomen was, ging; tot Hem, en vroeg dat Hij zou afkomen en zijn zoon genezen, want hij lag op sterven.
48 Jisua'n an kôm, “Sininkhêlngei le neinun kamâmomngei nin mu nônchu tutên iem no tu nui,” a tipe ngeia.
Jezus dan zeide tot hem: Als gijlieden geen teekenen en mirakelen ziet, dan zijt gij niet gelooven!
49 Sorkâr ulien han, “Pu, ka nâipasal a thi mân ni juong pe roh,” tiin a thuona.
De koninklijke beambte dan zeide tot Hem: Heere, kom toch af, eer mijn kind sterft!
50 Jisua'n a kôm, “Se nôk ta roh, na nâipasal a dam zoi!” a tipea. Ha mi han Jisua chongngei ha iem pumin a se zoi.
Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw zoon leeft! En de man geloofde in het woord dat Jezus tot hem sprak, en ging heen.
51 Hanchu a in a pan lâiin lampuia a tîrlâmngei leh annin tonga, “Na nâipasal a dam zoi!” an tipea.
En toen hij wegging kwamen zijn dienstknechten hem al tegen en boodschapten hem dat zijn zoon leefde.
52 Ama'n an kôm, a nâipasal lei dam zora tak hah a rekel ngeia, annin a kôm, “Mazan chonûktieng dârkhat inring han a mintun a lei mathân zoi,” an tipea.
Hij vroeg hun dan de ure waarin hij beter was geworden. En zij zeiden tot hem: Gisteren ter zevender ure verliet hem de koorts.
53 Hanchu, a pa han Jisua'n a kôm, “Na nâipasal a dam zoi,” a tipe zora tak hah ani ti a riet zoi. Masikin ama le a inmingei anrêngin an iem zoi ani.
De vader erkende dan dat het dezelfde ure was waarin Jezus tot hem had gezegd: Uw zoon leeft! En hij zelf geloofde en geheel zijn huisgezin.
54 Ma hah Jisua'n Judea ram renga Galilee rama a hong suo nûka a sininkhêl sin avoinikna ani.
Dit tweede mirakel heeft Jezus wederom gedaan als Hij uit Judea naar Galilea was gekomen.
