< Sinthongei 11 >

1 Judea ram pumpuia tîrtonngei le iempungei hah Jentailngei khom Pathien chong an rieta an lei modôm zoi.
Los apóstoles y los hermanos que estaban en Judea oyeron que también los gentiles habían recibido la palabra de Dios.
2 Peter hah Jerusalema a sea, hanchu sertan ngei han ama an lei dema, a kôm,
Cuando Pedro subió a Jerusalén, los que eran de la circuncisión discutieron con él,
3 “Sertanloi Jentailngei ina nu tunga an kôma sâk khom na sâk ngâi!” an tia.
diciendo: “¡Te acercaste a los incircuncisos y comiste con ellos!”
4 Masikin Peter'n abul renga anrêngin aroi omtie murdi a misîrpe ngâia.
Pero Pedro comenzó, y les explicó por orden, diciendo:
5 “Joppa khopuiliena chubai ko tho lâiin, inlârna ku mua. Puon chêk lientak anghan arikil minlia inthung invân renga juong musum ko kôla juong om ku mua.
“Yo estaba en la ciudad de Jope orando, y en trance vi una visión: un cierto recipiente que descendía, como si fuera una gran sábana bajada del cielo por cuatro esquinas. Llegó hasta mí.
6 Mahan anâikikin ke enna insûng sa le ram sa, rôpa intol ngâi le vângei ku mua.
Cuando lo miré atentamente, consideré y vi los cuadrúpedos de la tierra, los animales salvajes, los reptiles y las aves del cielo.
7 Masuole chong mirîng ki rieta ko kôm, ‘Inthoi roh Peter; that inla sâk roh,’ a tia.
También oí una voz que me decía: “¡Levántate, Pedro, mata y come!”
8 Hannirese keiman ‘Nimak Pumapa! ânthieng loi le ânnim ite ka bâia lût ngâi mak’ ki tia.
Pero yo dije: “No, Señor, porque en mi boca nunca ha entrado nada impuro o inmundo.
9 Invân renga rôl han avoiniknân, ‘Pathien'n ânthieng a ti sai hi nangman inthieng mak tino roh!’ a ti nôka.
Pero una voz me respondió por segunda vez desde el cielo: ‘Lo que Dios ha limpiado, no lo llames impuro’.
10 Ma anghan voithum ajuong oma masuole azoinataka chu invân tieng lâk pâiin a oma.
Esto se hizo tres veces, y todos fueron llevados de nuevo al cielo.
11 Ma zora tak han Caesarea renga mi inthum hongtîra om ngei hah ko omna in an hong tunga.
He aquí que en seguida se presentaron tres hombres ante la casa donde yo estaba, enviados desde Cesarea a mí.
12 Ratha'n mulung inlakloia anni ngei jûi ngei rangin mi rila. Hi iempu uruk Joppa renga Caesarea hong ngei khom min jûisa kin rêngin Cornelius ina kin lûta.
El Espíritu me dijo que fuera con ellos sin discriminar. Me acompañaron también estos seis hermanos, y entramos en la casa de aquel hombre.
13 Ama han a ina vântîrton inding a mua, vântîrton han a kôma, Joppa khuoa mi tîr inla mi inkhat a riming Simon Peter an ti hah hong minkoi roh.
Nos contó cómo había visto al ángel de pie en su casa, diciéndole: “Envía a Jope y trae a Simón, que se llama Pedro,
14 Ama han chong nang misîrpe a ta, ama chong han nangma le ni insûngmingei sânminjôkin om nin tih, tiin khom mi ril sa.
que te hablará palabras por las que te salvarás tú y toda tu casa”.
15 Chongril ko hong phut lehan motona ei chunga ajuongtung anghan Ratha Inthieng an chunga ajuongtunga.
Cuando comencé a hablar, el Espíritu Santo cayó sobre ellos, como sobre nosotros al principio.
16 Male Pumapa'n a ti ‘John'n tui le mi a baptis ania, nangni chu Ratha Inthiengin baptis la chang nin tih,’ a ti hah ki rietsuok nôka.
Me acordé de la palabra del Señor, que había dicho: “Juan bautizó en agua, pero vosotros seréis bautizados en el Espíritu Santo.
17 Pumapa Jisua Khrista ei iema ama chongpêk nanâk hah Jentailngei khom a pêk ani ti ânthâr ani. Kei hih tumo ki ni, Pathien khap rang bôkpu hi!” a tia.
Si, pues, Dios les concedió el mismo don que a nosotros, cuando creímos en el Señor Jesucristo, ¿quién era yo para resistir a Dios?”
18 Ma chong hah an riet lechu dem khâi mak ngei, Pathien an minpâka, “Pathien'n Jentailngei khom insîra ring rangin zora inchum a pêk ani hi!” an tia.
Al oír estas cosas, callaron y glorificaron a Dios, diciendo: “¡Entonces Dios también ha concedido a los gentiles el arrepentimiento para la vida!”
19 Hanchu Stephan an that zora dûkmintongna sika chekinchâi ngei hah Phoenicia Ram, Cyprus tuikul le Antioch khuo dênin an sea Judangei kôm vai thurchi an rila.
Así pues, los que estaban dispersos por la opresión que surgió en torno a Esteban viajaron hasta Fenicia, Chipre y Antioquía, sin hablar a nadie más que a los judíos.
20 Hannirese, iempu senkhat: Cyprus tuihuol le Cyrene a mingei hah Antioch'a an sea, Jentailngei kôm khom Thurchi Sa an misîra, Pumapa Jisua Thurchi Sa an rila.
Pero hubo algunos de ellos, hombres de Chipre y de Cirene, que, cuando llegaron a Antioquía, hablaron a los helenistas, predicando al Señor Jesús.
21 Pumapa ranakin a san ngeia, mi tamtakin an iema, Pumapa tieng an inhei zoia.
La mano del Señor estaba con ellos, y un gran número creyó y se convirtió al Señor.
22 Ma thurchi hah Jerusalema koiindang ngeiin an lei rieta, masikin Barnabas hah Antioch taka an tîra.
La noticia sobre ellos llegó a oídos de la asamblea que estaba en Jerusalén. Enviaron a Bernabé para que fuera hasta Antioquía,
23 Ama hah a tungin chu mataka mingei Pathien'n satavur tie hah a mûn chu a râisân tataka, an mulungngei murdia Pathien taksônna om mindet rangin anrêngin a mohôk ngeia.
el cual, cuando llegó y vio la gracia de Dios, se alegró. Los exhortó a todos, para que con propósito de corazón permanecieran cerca del Señor.
24 Barnabas hah mi satak, Ratha Inthieng le iemna sip ania, masikin mi tamtak Pumapa tieng a tuong zoia.
Porque era un hombre bueno, lleno del Espíritu Santo y de fe, y se añadía mucha gente al Señor.
25 Hanchu Barnabas hah Saul rokin Tarsus khuoa a sea.
Bernabé salió a buscar a Saulo a Tarso.
26 A mu lehan Antioch tieng a hong tuonga, kum khat piel koiindangngei inkhômna an inchel ngâia, mi tamtak an minchu sa ngâi. Antioch'a han kêng iempungei hah Khristien an ti masatak.
Cuando lo encontró, lo llevó a Antioquía. Durante todo un año estuvieron reunidos con la asamblea, y enseñaron a mucha gente. Los discípulos fueron llamados por primera vez cristianos en Antioquía.
27 Ma zora han Dêipu senkhat ngei Jerusalem renga Antioch an sea.
En aquellos días, los profetas bajaron de Jerusalén a Antioquía.
28 An lâia mi inkhat a riming Agabus ândinga rammuol pumpuia mâitâm natak chul atih, ti ratha min rietin a phuonga; ha mâitâm hah Claudius inlal lâiin atung zoi.
Uno de ellos, llamado Agabo, se levantó e indicó por el Espíritu que habría una gran hambruna en todo el mundo, como también ocurrió en los días de Claudio.
29 Ha anghan, ruoisingei han an thei lam chitin Judea rama iempungei kôm sanna muthuon rang an masata.
Como alguno de los discípulos tenía abundancia, cada uno determinó enviar socorro a los hermanos que vivían en Judea;
30 Ma hah an thoa masuole sum han koiindang upangei kôm pêk rangin Barnabas le Saul kuta an muthuon zoi.
lo que también hicieron, enviándolo a los ancianos por medio de Bernabé y Saulo.

< Sinthongei 11 >