Псалтирь 95

1 Псалом Хвалебная песнь Давида. Приидите, воспоем Господу, воскликнем Богу, твердыне спасения нашего;

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 предстанем лицу Его со славословием, в песнях воскликнем Ему,

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 ибо Господь есть Бог великий и Царь великий над всеми богами.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 В Его руке глубины земли, и вершины гор - Его же;

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Его - море, и Он создал его, и сушу образовали руки Его.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Приидите, поклонимся и припадем, преклоним колени пред лицем Господа, Творца нашего;

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 ибо Он есть Бог наш, и мы - народ паствы Его и овцы руки Его. О, если бы вы ныне послушали гласа Его:

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 “не ожесточите сердца вашего, как в Мериве, как в день искушения в пустыне,

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дело Мое.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Сорок лет Я был раздражаем родом сим, и сказал: это народ, заблуждающийся сердцем; они не познали путей Моих,

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 и потому Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой”.

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»