Псалтирь 95

1 Псалом Хвалебная песнь Давида. Приидите, воспоем Господу, воскликнем Богу, твердыне спасения нашего;

Tulkaa, kohottakaamme ilohuuto Herralle, riemuhuuto pelastuksemme kalliolle.

2 предстанем лицу Его со славословием, в песнях воскликнем Ему,

Käykäämme kiittäen hänen kasvojensa eteen, veisatkaamme hänelle riemuvirsiä.

3 ибо Господь есть Бог великий и Царь великий над всеми богами.

Sillä Herra on suuri Jumala, suuri kuningas yli kaikkien jumalien.

4 В Его руке глубины земли, и вершины гор - Его же;

Maan syvyydet ovat hänen kädessänsä, ja hänen ovat vuorten kukkulat.

5 Его - море, и Он создал его, и сушу образовали руки Его.

Hänen on meri, sillä hän on sen tehnyt, ja kuiva maa, jonka hänen kätensä ovat valmistaneet.

6 Приидите, поклонимся и припадем, преклоним колени пред лицем Господа, Творца нашего;

Tulkaa, kumartukaamme ja polvistukaamme, polvillemme langetkaamme Herran, meidän Luojamme, eteen.

7 ибо Он есть Бог наш, и мы - народ паствы Его и овцы руки Его. О, если бы вы ныне послушали гласа Его:

Sillä hän on meidän Jumalamme, ja me olemme kansa, jota hän paimentaa, lauma, jota hänen kätensä kaitsee. Jospa te tänä päivänä kuulisitte hänen äänensä:

8 “не ожесточите сердца вашего, как в Мериве, как в день искушения в пустыне,

"Älkää paaduttako sydäntänne, niinkuin Meribassa, niinkuin Massan päivänä erämaassa,

9 где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дело Мое.

jossa teidän isänne minua kiusasivat, jossa he koettelivat minua, vaikka olivat nähneet minun tekoni.

10 Сорок лет Я был раздражаем родом сим, и сказал: это народ, заблуждающийся сердцем; они не познали путей Моих,

Neljäkymmentä vuotta minä olin kyllästynyt siihen sukuun ja sanoin: 'He ovat kansa, jonka sydän on eksynyt, eivätkä he tahdo tietää minun teistäni'.

11 и потому Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой”.

Ja niin minä vihassani vannoin: 'He eivät pääse minun lepooni'."