Псалтирь 94
1 Псалом Давида в четвертый день недели. Боже отмщений, Господи, Боже отмщений, яви Себя!
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Восстань, Судия земли, воздай возмездие гордым.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Доколе, Господи, нечестивые, доколе нечестивые торжествовать будут?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Они изрыгают дерзкие речи; величаются все делающие беззаконие;
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 попирают народ Твой, Господи, угнетают наследие Твое;
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 вдову и пришельца убивают, и сирот умерщвляют
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 и говорят: “не увидит Господь, и не узнает Бог Иаковлев”.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Образумьтесь, бессмысленные люди! когда вы будете умны, невежды?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Насадивший ухо не услышит ли? и образовавший глаз не увидит ли?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Вразумляющий народы неужели не обличит, - Тот, Кто учит человека разумению?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 Господь знает мысли человеческие, что они суетны.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Блажен человек, которого вразумляешь Ты, Господи, и наставляешь законом Твоим,
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 чтобы дать ему покой в бедственные дни, доколе нечестивому выроется яма!
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 Ибо не отринет Господь народа Своего и не оставит наследия Своего.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Ибо суд возвратится к правде, и за ним последуют все правые сердцем.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Кто восстанет за меня против злодеев? кто станет за меня против делающих беззаконие?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Если бы не Господь был мне помощником, вскоре вселилась бы душа моя в страну молчания.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Когда я говорил: “колеблется нога моя”, - милость Твоя, Господи, поддерживала меня.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 При умножении скорбей моих в сердце моем, утешения Твои услаждают душу мою.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Станет ли близ Тебя седалище губителей, умышляющих насилие вопреки закону?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Толпою устремляются они на душу праведника и осуждают кровь неповинную.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Но Господь - защита моя, и Бог мой - твердыня убежища моего,
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 и обратит на них беззаконие их, и злодейством их истребит их, истребит их Господь Бог наш.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
