Псалтирь 90
1 Молитва Моисея, человека Божия.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Господи! Ты нам прибежище в род и род.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 Прежде нежели родились горы, и Ты образовал землю и вселенную, и от века и до века Ты - Бог.
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 Ты возвращаешь человека в тление и говоришь: “возвратитесь, сыны человеческие!”
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 Ибо пред очами Твоими тысяча лет, как день вчерашний, когда он прошел, и как стража в ночи.
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 Ты как наводнением уносишь их; они - как сон, как трава, которая утром вырастает, утром цветет и зеленеет, вечером подсекается и засыхает;
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 ибо мы исчезаем от гнева Твоего и от ярости Твоей мы в смятении.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 Ты положил беззакония наши пред Тобою и тайное наше пред светом лица Твоего.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 Все дни наши прошли во гневе Твоем; мы теряем лета наши, как звук.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 Дней лет наших - семьдесят лет, а при большей крепости - восемьдесят лет; и самая лучшая пора их - труд и болезнь, ибо проходят быстро, и мы летим.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Кто знает силу гнева Твоего, и ярость Твою по мере страха Твоего?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 Научи нас так счислять дни наши, чтобы нам приобрести сердце мудрое.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Обратись, Господи! Доколе? Умилосердись над рабами Твоими.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 Рано насыти нас милостью Твоею, и мы будем радоваться и веселиться во все дни наши.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 Возвесели нас за дни, в которые Ты поражал нас, за лета, в которые мы видели бедствие.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 Да явится на рабах Твоих дело Твое и на сынах их слава Твоя;
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 и да будет благоволение Господа Бога нашего на нас, и в деле рук наших споспешествуй нам, в деле рук наших споспешествуй.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
