Псалтирь 9
1 Начальнику хора. По смерти Лабена. Псалом Давида. Буду славить Тебя, Господи, всем сердцем моим, возвещать все чудеса Твои.
Drottinn, ég vil lofa þig af öllu hjarta og segja öllum frá þínum dásamlegu verkum!
2 Буду радоваться и торжествовать о Тебе, петь имени Твоему, Всевышний.
Ég vil fagna, já, kætast þín vegna! Ég vil lofsyngja þér, Drottinn Guð, þú ert öllum guðum æðri.
3 Когда враги мои обращены назад, то преткнутся и погибнут пред лицем Твоим,
Óvinir mínir hörfuðu undan, já, hrösuðu og fórust fyrir augliti þínu.
4 ибо Ты производил мой суд и мою тяжбу; Ты воссел на престоле, Судия праведный.
Þú hefur látið mig ná rétti mínum, ábyrgst verk mín og sagt frá hásæti þínu að þau séu góð.
5 Ты вознегодовал на народы, погубил нечестивого, имя их изгладил на веки и веки.
Þú hefur ávítað þjóðirnar og eytt illvirkjunum, þurrkað út nöfn þeirra að eilífu.
6 У врага совсем не стало оружия, и города Ты разрушил; погибла память их с ними.
Þið, óvinir mínir, eruð búnir að vera, og eigið ykkur ekki viðreisnar von. Drottinn mun eyða borgum ykkar og minning þeirra mun gleymast.
7 Но Господь пребывает вовек; Он приготовил для суда престол Свой,
En Drottinn lifir að eilífu. Hann situr í hásæti sínu,
8 и Он будет судить вселенную по правде, совершит суд над народами по правоте.
sker úr málum þjóðanna og dæmir þær með réttvísi.
9 И будет Господь прибежищем угнетенному, прибежищем во времена скорби;
Allir kúgaðir komi til hans. Hann er skjól þeirra og athvarf á neyðarstundu.
10 и будут уповать на Тебя знающие имя Твое, потому что Ты не оставляешь ищущих Тебя, Господи.
Allir þeir sem þekkja miskunn þína, Drottinn, treysta á hjálp þína. Þú hefur aldrei yfirgefið þá sem treysta þér.
11 Пойте Господу, живущему на Сионе, возвещайте между народами дела Его,
Lofsyngið Guði, honum sem býr í Jerúsalem! Víðfrægið dáðir hans um allan heiminn!
12 ибо Он взыскивает за кровь; помнит их, не забывает вопля угнетенных.
Hann sem refsar morðingjum. Hann hlustar eftir þeim sem hrópa á réttlæti. Hann daufheyrist ekki við hrópum þeirra sem eru í nauðum staddir.
13 Помилуй меня, Господи; воззри на страдание мое от ненавидящих меня, - Ты, Который возносишь меня от врат смерти,
Og nú, Drottinn, miskunna þú mér, þú sérð hvernig óvinir mínir kvelja mig. Hríf mig úr þessari dauðans hættu.
14 чтобы я возвещал все хвалы Твои во вратах дщери Сионовой: буду радоваться о спасении Твоем.
Frelsa mig að ég geti lofað þig í allra áheyrn í hliðum Jerúsalem og glaðst yfir því að þú bjargaðir mér.
15 Обрушились народы в яму, которую выкопали; в сети, которую скрыли они, запуталась нога их.
Þjóðirnar falla sjálfar í gryfjuna sem þær hafa grafið öðrum, þær hafa lent í eigin gildru.
16 Познан был Господь по суду, который Он совершил; нечестивый уловлен делами рук своих.
Drottinn lætur svikráð þeirra koma þeim sjálfum í koll!
Illmennin munu hrapa til heljar og eins verða örlög þeirra þjóða sem gleyma Drottni. (Sheol h7585)
18 Ибо не навсегда забыт будет нищий, и надежда бедных не до конца погибнет.
Því að ekki verður skortur hinna snauðu umborinn endalaust og né hjálp fátæklinganna látin dragast lengur.
19 Восстань, Господи, да не преобладает человек, да судятся народы пред лицем Твоим.
Ó, Drottinn, rís þú upp, dæm þjóðirnar og refsa þeim. Lát þær ekki hrósa sigri yfir þér!
20 Наведи, Господи, страх на них; да знают народы, что человеки они.
Lát þá skjálfa af ótta og skilja að þeir eru aðeins dauðlegir menn.
