< Псалтирь 89 >
1 Учение Ефама Езрахита. Милости Твои, Господи, буду петь вечно, в род и род возвещать истину Твою устами моими.
Әзраһлиқ Етан язған «Масқил»: — Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс муһәббитини әбәдий күйләймән, Ағзимда дәвирдин-дәвиргичә һәқиқәт-садақитиңни аян қилимән.
2 Ибо говорю: навек основана милость, на небесах утвердил Ты истину Твою, когда сказал:
Чүнки мән: Өзгәрмәс муһәббәт мәңгүгә тиклинип маңиду, Сән һәқиқәт-садақитиңни әршиәлада мустәһкәмләватисән — дәп билдим;
3 “Я поставил завет с избранным Моим, клялся Давиду, рабу Моему:
Сән дедиңки: — «Мән талливалғиним билән әһдә түзгәнмән; Қулум Давутқа қәсәм қилдим: —
4 навек утвержу семя твое, в род и род устрою престол твой”.
Сениң әвладиңни мәңгү давам қилдуримән, Тәхтиңни әвлаттин-әвлатқа қуруп чиқимән». (Селаһ)
5 И небеса прославят чудные дела Твои, Господи, и истину Твою в собрании святых.
Һәм асманларму Сениң мөҗизилириңни тәбрикләйду, и Пәрвәрдигар, Муқәддәсләрниң җамаитидә улар һәқиқәт-садақитиңни мәдһийиләйду;
6 Ибо кто на небесах сравнится с Господом? кто между сынами Божиими уподобится Господу?
Чүнки асманларда Пәрвәрдигарниң тәңдиши барму? Қудрәт Егисиниң оғуллири арисида Пәрвәрдигарға охшайдиған ким бар?
7 Страшен Бог в великом сонме святых, страшен Он для всех окружающих Его.
Тәңриниң һәйвиси муқәддәсләрниң мәҗлисидикиләрни қаттиқ титритиду, Униң әтрапидикиләрниң һәммиси үчүн У қорқунучлуқтур.
8 Господи, Боже сил! кто силен, как Ты, Господи? И истина Твоя окрест Тебя.
И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Қудрәтлик Яһ, Саңа охшайдиған ким бар? Әтрапиңда һәқиқәт-садақитиң туруқлуқтур.
9 Ты владычествуешь над яростью моря: когда воздымаются волны его, Ты укрощаешь их.
Деңизниң мәғрурлуғи үстидин һөкүм сүрисән, Долқунлири өркәшлигәндә, сән уларни тиничландурисән;
10 Ты низложил Раава, как пораженного; крепкою мышцею Твоею рассеял врагов Твоих.
Раһабни өлгидәк янҗидиңсән, Күчлүк билигиң билән дүшмәнлириңни тирипирән қилип тарқитивәттиң.
11 Твои небеса и Твоя земля; вселенную и что наполняет ее, Ты основал.
Асманлар сениңки, йәрму Сениңкидур, Җаһан һәм униңға толған һәммини бәрпа қилдиң.
12 Север и юг Ты сотворил; Фавор и Ермон о имени Твоем радуются.
Шимал вә җәнупни, уларни яратқансән, Табор вә Һәрмон чоққилири намиңни яңритип күйләр.
13 Крепка мышца Твоя, сильна рука Твоя, высока десница Твоя!
Қудрәтлик биләк сениңкидур; Күчлүктур Сениң қолуң, оң қолуң һәм көтириклүктур.
14 Правосудие и правота - основание престола Твоего; милость и истина предходят пред лицем Твоим.
Тәхтиңниң ули һәққанийлиқ һәм адаләттур, Муһәббәт һәм һәқиқәт-садақәт дайим дидариң алдида маңиду.
15 Блажен народ, знающий трубный зов! Они ходят во свете лица Твоего, Господи,
Тәнтәнә садасини билгән хәлиқ бәхитликтур; Улар Сениң җамалиңниң нурида маңиду, и Пәрвәрдигар!
16 о имени Твоем радуются весь день и правдою Твоею возносятся,
Улар намиңда күн бойи шат болар, Һәққанийлиғиңда улар көтирилди.
17 ибо Ты украшение силы их, и благоволением Твоим возвышается рог наш.
Чүнки уларниң күчиниң шан-шәриви өзүңдурсән, Сениң илтипатиң билән мүңгүзимиз көтирилиду.
18 От Господа - щит наш, и от Святаго Израилева - царь наш.
Чүнки Пәрвәрдигар бизниң қалқинимиз, Исраилдики Муқәддәс Болғучи Шаһимиздур.
19 Некогда говорил Ты в видении святому Твоему, и сказал: “Я оказал помощь мужественному, вознес избранного из народа.
Сән бурун Өз мөмин бәндәңгә ғайипанә аламәттә көрүнүп сөз қилип шуни дегән едиңсән: — «Мән бир әзимәт үстигә ярдимимни қондурдум, Әл арисидин мән талливалған бирисини көтәрдим;
20 Я обрел Давида, раба Моего, святым елеем Моим помазал его.
Қулум Давутни таптим, Муқәддәс мейим билән Мән уни мәсиһ қилип тиклидим.
21 Рука Моя пребудет с ним, и мышца Моя укрепит его.
Қолум униңға яр болушқа бекитилгән, Билигим уни күчләндүриду.
22 Враг не превозможет его, и сын беззакония не притеснит его.
Дүшмән униңдин һеч алван-селиқ алмайду, Пәскәш адәм уни қистимайду;
23 Сокрушу пред ним врагов его и поражу ненавидящих его.
Бәлки Мән рәқиплирини униң алдида янҗиймән, Уни өч көргәнләрни йәр билән йәксан қилимән;
24 И истина Моя и милость Моя с ним, и Моим именем возвысится рог его.
Өз һәқиқәт-садақитим һәм меһир-муһәббитим униңға яр болар, Һәм Мениң намим билән униң мүңгүзи көтирилиду.
25 И положу на море руку его, и на реки - десницу его.
Мән униң қолини деңиз үстидә, Оң қолини дәриялар үстидә қойимән.
26 Он будет звать Меня: Ты отец мой, Бог мой и твердыня спасения моего.
У Мени чақирип дәйдуки: — «Сән мениң Атам, мениң Тәңрим, Ниҗатлиғим болған қорам тешимдурсән!».
27 И Я сделаю его первенцем, превыше царей земли,
Мән йәнә уни Мениң тунҗа оғлум дәп, Дуния падишалиридин әң жуқуриси қилимән.
28 вовек сохраню ему милость Мою, и завет Мой с ним будет верен.
Мениң муһәббитимни униң үчүн әбәдий қалдуримән, Мениң әһдәм униң билән мәһкәм туриду;
29 И продолжу вовек семя его, и престол его - как дни неба.
Мән униң нәслини әбәдийләштүримән, Униң тәхтини асманниң күнлиридәк давам қилдуримән.
30 Если сыновья его оставят закон Мой и не будут ходить по заповедям Моим;
Мабада оғуллири Тәврат-қанунумдин чиқип, Һөкүмлирим бойичә жүрмисә,
31 если нарушат уставы Мои и повелений Моих не сохранят:
Бәлгүлимилиримни бузса, Әмирлиримгә итаәт қилмиса,
32 посещу жезлом беззаконие их, и ударами - неправду их;
— У вақитта итаәтсизлигини таяқ билән, Гунайини яра-җараһәт билән җазалаймән.
33 милости же Моей не отниму от него, и не изменю истины Моей.
Лекин муһәббитимни униңдин үзүп қоймаймән, Һәқиқәт-садақитимгә хиянәт қилмаймән;
34 Не нарушу завета Моего, и не переменю того, что вышло из уст Моих.
Мән түзгән әһдәмни әсла бузмаймән, Ләвлиримдин чиққанлирини һеч өзгәртмәймән.
35 Однажды Я поклялся святостью Моею: солгу ли Давиду?
Мән бир қетим пак-муқәддәслигимгә қәсәм ичтим — Давутқа қәти ялған сөзлимәймән: —
36 Семя его пребудет вечно, и престол его, как солнце, предо Мною,
«Униң әвлади әбәдий давамлишар; Униң тәхти көз алдимдики қуяш кәби турар;
37 вовек будет тверд, как луна, и верный свидетель на небесах”.
У ай кәби мәңгүлүк мустәһкәмлинәр, Асмандики турғун гувачидәк мәзмут турар». (Селаһ)
38 Но ныне Ты отринул и презрел, прогневался на помазанника Твоего;
Бирақ Сән буларни чәткә қеқип, тенип кәттиң; Сән мәсиһ қилған падишаға қаттиқ ғәзәпләндиң.
39 пренебрег завет с рабом Твоим, поверг на землю венец его;
Қулуң билән түзгән әһдидин ваз кәчтиң, Униң таҗини йәргә ташлап дағ тәккүздуң.
40 разрушил все ограды его, превратил в развалины крепости его.
Униң барлиқ там-пасиллирини жиқитип, Қәлъәлирини харабиликкә айландурдуң.
41 Расхищают его все проходящие путем; он сделался посмешищем у соседей своих.
Йолдин өтүватқанларниң һәммиси уни булимақта, У барлиқ хошнилири алдида рәсва болди.
42 Ты возвысил десницу противников его, обрадовал всех врагов его;
Уни әзгәнләрниң оң қолини жуқури көтәрдиң, Пүткүл дүшмәнлирини хошал қилдиң.
43 Ты обратил назад острие меча его и не укрепил его на брани;
Бәрһәқ, Сән униң қиличиниң бисини қайривәттиң, Җәңдә уни тик турғузмидиң.
44 отнял у него блеск и престол его поверг на землю;
Униң җулалиқини йоқитип, Униң тәхтини йәргә өрүвәттиңсән.
45 сократил дни юности его и покрыл его стыдом.
Яшлиқ күнлирини Сән қисқарттиң, Уни хиҗаләткә чөмдүрдүң. (Селаһ)
46 Доколе, Господи, будешь скрываться непрестанно, будет пылать ярость Твоя, как огонь?
Қачанғичә, и Пәрвәрдигар? Өзүңни әбәдий йошуриверәмсән? Қәһриң от кәби мәңгү янарму?
47 Вспомни, какой мой век: на какую суету сотворил Ты всех сынов человеческих?
Маңа нисбәтән, өмүрниң қис екәнлигини әстә тутқин! Немишқиму барлиқ инсан балилирини беһудиликкә яратқансән?
48 Кто из людей жил - и не видел смерти, избавил душу свою от руки преисподней? (Sheol )
Қени, қайси адәм яшап өлүмни көрмәйдикән? У җенини тәһтисараниң чаңгилидин қутқузаламдикән? (Селаһ) (Sheol )
49 Где прежние милости Твои, Господи? Ты клялся Давиду истиною Твоею.
Сән һәқиқәт-садақитиңдә Давутқа қәсәм ичкән, Авалқи меһир-муһәббәтләр қәйәрдә қалди, я Рәббим?
50 Вспомни, Господи, поругание рабов Твоих, которое я ношу в недре моем от всех сильных народов;
Қуллириң учраватқан мәсқириләрни яд әткәйсән, и Рәб — Мән ичимдә пүткүл күчлүк әлләрниң мазақлирини көтирип жүримән —
51 как поносят враги Твои, Господи, как бесславят следы помазанника Твоего.
Дүшмәнлириңниң Өзүң мәсиһ қилғанниң қәдәмлирини қанчилик мәсқирилигинини, И Пәрвәрдигар, яд әткәйсән!
52 Благословен Господь вовек! Аминь, аминь.
Пәрвәрдигарға мәңгүгә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Амин! Амин!